Marvel X Male Reader

I find cigarette ashes on the passenger seat of my wife's car. She brushes me off, saying, "My new assistant left it there. He's not the most sensible." When I ask for a divorce, she stares at me in disbelief. "Just because of that?" "Yeah. Just because of that!"

It is the night before our wedding when my fiancee, Whitney Sullivan, reunites with her childhood sweetheart, Steven Foster, a mercenary who has been missing for five years. He is brought to our doorstep by his teammates, bloodied and barely clinging to life after being poisoned with a deadly aphrodisiac on a mission. Whitney, usually so aloof and controlled, immediately breaks down. She locks the door, defying my efforts to stop her, and stays with Steven all night long. I choose to stay outside the door, never closing my eyes. I confront her the following morning with a torrent of accusations, only for her to stand in front of Steven protectively and say shamelessly, "I couldn't just stand by and watch Steven die. Isn't it just my virginity? What's the harm in letting loose the night before the wedding?" In that instant, all my affection for her is utterly destroyed.

I've been in a coma for six months after a car accident. When I finally wake up, the first thing I hear is something sloppy in my hospital ward. My girlfriend, Quinn Simpson, is in here. She's kissing Chad Scott, her true love. Chad looks uneasy as he glances at me every few seconds. "Quinn, don't do this. I heard coma patients can still hear things. If Mateo hears us—" Quinn scoffs, completely unbothered. "So what? He's a vegetable. Probably won't wake up for the rest of his life. It's better this way, isn't it? Didn't you say you liked living on the edge?" They talk trash about me right in front of my face. I can even feel the contempt in Quinn's eyes. When the two of them finally leave, they don't notice the effort it takes for me to crack my eyes open. But the nurse who walks in next does. She sees it immediately and slams the emergency button. Once I start regaining strength, the first thing I do is send a message to my parents. "Mom, Dad, I'll do the arranged marriage."

(แม่ทัพหนุ่มยุคโบราณ x เศรษฐีนีคนงาม โบราณเชื่อมโยงกับปัจจุบัน + กักตุนเสบียง + โครงสร้างพื้นฐาน + ยุคข้าวยากหมากแพง) เย่มู่มู่พบว่าแจกันที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษมีอิทธิฤทธิ์สามารถพาทะลุไปยุคโบราณเมื่อสองพันปีก่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รู้จักกับแม่ทัพหนุ่มยุคโบราณคนหนึ่ง แม่ทัพเฝ้าพิทักษ์เมืองสำคัญบริเวณชายแดน ตกอยู่ในวงล้อมของทัพใหญ่สามแสนนายของเผ่าหมาน เกิดภัยแล้งรุนแรง แม่น้ำแห้งเหือด ราษฎรสองแสนหิวตายเหลือเพียงแปดหมื่นคน ด้วยความอับจนปัญญา แม่ทัพอธิษฐานขอน้ำและอาหารจากเทพยดา หวังให้ราษฎรมีชีวิตรอดต่อไป เย่มู่มู่โบกมือ ได้เลย! เธอกักตุนเสบียงปริมาณมหาศาล นำมาช่วยเหลือทหารกับราษฎรทั้งหลาย ซาลาเปา หมั่นโถวนึ่ง หมั่วโถวเกลียว ขนมปังไส้เนื้อ...ทุกวันไม่ซ้ำกัน ทำให้คนโบราณทึ่งในอาหารเลิศรสจากยุคปัจจุบันเล็กน้อย ส่งตำราพิชัยสงคราม กักตุนเสบียง เกณฑ์ทหาร สร้างโรงงานคลังสรรพาวุธ...ทำให้คนโบราณต้องตะลึงในการทหารยุคใหม่ เมื่อเธอถูกคนหลอกลวง กิจการครอบครัวที่ได้รับสืบทอดมาถึงคราวล้มละลาย แม่ทัพก็ส่งเงินทอง ตำรา ภาพวาด พู่กัน โบราณวัตถุและเครื่องเคลือบมาให้เป็นการตอบแทนบุญคุณ... เธออาศัยวัตถุโบราณเหล่านี้ฟื้นฟูกิจการครอบครัวจนกลายเป็นเศรษฐีนี ก้าวสู่จุดสูงสุดในชีวิต! ขณะที่แม่ทัพอาศัยอาวุธยุทโธปกรณ์สมัยใหม่ที่เย่มู่มู่นำมาสนับสนุน กำราบหมานอี๋ ฟื้นฟูแผ่นดิน คืนความสงบให้หกแคว้น รวมใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว! ตกลงกันไว้ว่าจะสร้างวัดให้เธอแล้วให้ลูกหลานกราบไหว้บูชาสืบไป แม่ทัพหนุ่มกลับส่งหนังสือสมรสมาให้ ภูผามหานทีเป็นพยาน ถึงวันใต้หล้าสงบสุข เฝ้ารอการพบกันกับท่านอีกครา หนังสือสมรสทับอยู่บนชุดเจ้าสาว หน็อยแน่ นายแม่ทัพตัวดี เจตนาที่แท้จริงของนายคือแบบนี้เองสินะ!

เพื่อนสนิทพี่ชายxน้องสาวเพื่อนสนิท ความสัมพันธ์แบบต้องห้าม มันเกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น และเธอก็คิดว่าเขานั้นจริงจัง แต่ความจริงเขาไม่ได้จริงจังอะไรเลย ก็แค่ความสัมพันธ์แบบฉาบฉวยสนุกชั่วครั้งชั่วคราว แต่เธอกลับจริงจังกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้มาก จนมันกลายเป็นความรัก วันหนึ่งเธอยอมอ้อนวอนขอความรักจากเขา แต่สิ่งที่ได้คือความว่างเปล่า เพราะเขาไม่คิดที่จะรักแต่แรกอยู่แล้ว

Our place was hit by an earthquake. I was crushed by a slab of stone, but my wife, leader of the rescue squad, abandoned me in favor of her true love. She said, "You're a soldier. You can live with a little injury. Felix can't. He's always been weak, and he needs me." I was saved, eventually, and I wanted to leave my wife. I agreed to the chip research that would station me in one of the National Science Foundation's bases deep in the mountains. My leader was elated about my agreeing to this research. He grasped my hand tightly. "Marvelous. With you in our team, Jonathan, this research won't fail! But… you'll be gone for six whole years. Are you sure your partner's fine with it?" I nodded. "She will be. I'm serving the nation here. She'll understand." The leader patted my shoulder. "Good to know. The clock is ticking, so you'll only have one month to say your goodbyes. That enough for you?" I smiled. "More than enough."

In my tenth year of marriage, my old childhood friend, Joshua Sears, posts a photo on social media. Both Joshua and my wife, Sabrina Lawson, are hugging his son, Andy Sears, and my daughter, Tiana Jenkins, in it. The four of them look very close to each other. The caption accompanying the post says, "Blessed to have the perfect son and daughter." I leave a comment below the post, saying, "Looking good together." A few seconds later, the post is deleted. The next morning, Sabrina rushes home and yells at me. "Ashton Jenkins! Joshua was finally feeling better for once. Why did you have to trigger him again?" Tiana shoves me hard and snaps in an accusatory tone, "It's all your fault that Andy's crying now!" I take out a copy of the divorce agreement and slam it down before them. "Yes, it's all my fault. That's why I'm stepping out of the picture now. Then, the four of you can form the wholesome family you've always wanted."

ดูเหมือนของขวัญวันเกิดปีนี้คงจะทำให้ชีวิตผมไม่ปกติสุขอีกต่อไป - แฟนมีตxพาสต้า

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย (สส. เซียง x อบเชย)

เขาคิดว่าตัวเองแน่ แต่กลับเอาชนะ 'เธอ' ไม่ได้สักครั้ง [โปรดXอัสมา]