Matoi Ry奴ko

Maicah is living her life at its finest, mayroon siyang mabait na asawa na kasalukuyang nagmamay-ari ng isang malaking kumpanya. Bagamat wala pa silang anak ay hindi ito naging hadlang upang magkaroon sila ng masayang pagsasama at masaganang buhay. Sa loob ng limang taon ay wala na ngang mahihiling pa si Maicah hanggang sa isang araw ay nagbago ang lahat. “WALANG BABAENG PINANGARAP MAGING KABET. Yan ang sabi sa isang movie na napanood ko. Totoo naman yun. Pero nagising na lang ako isang araw na wala na saakin ang lahat. Ang buhay ko, kayamanan, kasiyahan, pangarap, pamilya, asawa, at maging sarili kong pangalan. And that leaves me no choice but to be his... LEGAL MISTRESS.”

Scianna Alexandria G. Castañedo "I'm sorry, but with all due respect, we still have a patient and it's still working hours. We should not do the catching up when we're working." Ngayong nakaharap na siya sa akin ay kitang kita ko ang galit sa mga mata niya. You still mad at me huh? You still can't forgive me..

"Kunin niyo na na siya" takot na saad ni Auntie sa mga lalaking nakapaligid sa amin habang nakatingin siya akin. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, "A-anong sinasabi mo, Auntie? Sinong kukunin nila?" "Ginawa kang pambayad utang ng Auntie mo" sagot ng isa sa mga lalaki nang hindi sumagot si Auntie sa tanong ko. Alam ko na maraming utang si Auntie pero hindi ko inaakala na ako mismo ang gagamitin niyang pambayad sa mga utang nito.

"Umalis ka sa harapan ko," malamig na sabi sa asawa ko. Hindi ko alam kong ano ang nahawa kong mali. Mula noong umalis ito sa isang bussiness trip ng amin na buwan ay bigla na lang itong nanlamig sa akin. Ako si Misha, isang babae na handang gawin ang lahat para muling maibalik ang pagmamahal ng aking asawa. Subalit sa kabila ng bawat sakripisyo at pagsusumikap, tila mas lalo siyang lumalayo at nanlalamig. Siya si Geg Montero, isang makapangyarihang business tycoon at bilyonaryo. Ang lalaking minsan kong minahal nang buong puso ay tila nagbago na. Hanggang isang araw, sa kagustuhan kong iparamdam ang aking pagmamalasakit, hinatiran ko siya ng pagkain sa opisina. Ngunit sa halip na pasasalamat ang bumungad sa akin, nasaksihan ko ang masakit na katotohanan—siya at ang kanyang sekretarya, magkasalo sa isang tagpong puno ng pagtataksil. Ngayong wasak na ang aking puso, may natitira pa bang pag-asa para maibalik ang aming relasyon, o ito na ba ang wakas ng aming pagmamahalan?

Ayon kay Lao Tzu, a Chinese philosopher, be content with what you have; rejoice in the way things are. When you realize there is nothing lacking, the whole world belongs to you—na siyang isinasabuhay ko. I only have my mother and my two friends, Charlynn and Reisha. My mother works for Charlynn's family. We are not really poor and definitely we're also not rich but we're living comfortably. Nevertheless, I am contented with my life. But, after meeting the man that I like, I started to dream for more. I started to ask for more just to equal his riches even though I know for sure that it was impossible. Life is meaningful. Full of life lessons, full of challenges, and battles that you need to surpass. Pero no'ng nawala sa akin si Mama, iyon ang hindi ko kinaya. Sinisi ko sa lahat ang pagkawala niya. Nagtanim ako ng galit sa pamilya na tinuturing kong pangalawa kong pamilya. And he was there, just accepting my madness. But, what if everything that I believed was all a lie? Paano kung lahat ng sinisi ko, maling tao? Would I be able to get to his life again? Or our memory will remain just like how we first met? Dark.

Isa lamang akong estudyante na lumipat ng School, dahil sa kagustuhan ng ama ko. Akala ko maging okay ang lahat, maging tahimik ang buhay ko. Nagkamali ako sa isiping ‘yun. Hanggang sa nakilala ko ang pitong lalaki na sinugo yata ng diyablo. Sasakan ng sama ng ugali, manyak, lahat na yata ng negative na mga salita pwede ng ibato sa kanila. I didn’t realize na mahuhulog ako sa isa kanila, na maging delikado ang puso ko dahil sa kaniya. What should I do? Pano ko tanggalin ang nararamdaman kung ‘to? Pano? Iiwasan ko ba siya? Mag mo-move on? Oh hayaan ko na lang ‘tong puso ko na tumibok sa kaniya. I’m so doomed!

死んだ三日後、私の体は分割され、数回に分けて警察署に届けられた。 夫と後輩が私の遺体の破片を見て、顔をしかめた。 「もし雪希先輩がいたら、きっと手がかりを見つけてくれたのに……」 無惨な遺体を見つめながら、後輩はため息をついた。 「あいつの話はやめてくれ。あんな奴に法医学者になる資格なんてない」 私はその横で複雑な気持ちで夫を見つめていた。彼は私の体の隅々まで解剖し、手際よく私の死の経緯を再現していた。 「犯人は本当に酷い奴ですね……」と、後輩は顔を青ざめさせながらつぶやいた。 私の夫である篠原黎は、冷静に私が教えたことを活用し、私の体をもとに死の過程を正確に再現していった。その姿を見て、私は少しばかり安堵の表情を浮かべた。 しかし、残念ながら彼はまだ足りない。彼はこの遺体の本当の身元が、かつて共に過ごした妻であることに気づいていないのだ。

Sa inis ni Aura Beatriz Diaz, nakuha niyang makipag-usap sa kaklase at kapitbahay niyang iniiwasan ng lahat. Sa ngalan ng plus points, pinilit niya si Shintaro Terrano na magpalit sila ng points sapagkat ito ang dahilan kung bakit siya na-late sa klase. “Sino naman ang nagsasabi sa iyong ayaw ko ng points? Pasensiya ka na, ‘di ko magagawa iyan...” Sagot ni Shintaro sa kanya. “Pero may ibang paraan ako para makakuha ka nito...” Namangha niya nang namalayan niyang kaya naman palang makipag-usap nito sa mga tao. “Babaguhin natin ang nakaraan.” Sinabi pa nito. Napatigil siya nang hawakan nito ang kamay niya at literal na umikot ang kanyang mundo. Pumikit siya ng mariin at noong sa tingin niya'y tumigil na ang pag-ikot. Nanlaki ang mga mata niya sa nakita. Wala na sila sa paaralan. Nasa waiting shed na sila kung saan sila nag-agawan ng pwesto sa jeep kanina. “P-Paano mo nagawa ito? I-Isa ka bang w-wizard? G-Guardian? Guardian angel?!” Halos pasigaw na tanong niya. Mababaliw na siya. Paano ito nagawa ng isang Shintaro Terrano? Ano nga ba si Shintaro Terrano? Umangat ang gilid ng labi nito. “Akala ko ba matalino ang isang Aura Beatriz Cortes Diaz? Bakit hindi mo napagtagping maaaring isa akong manglalakbay sa kahapon, kasalukuyan at hinaharap… Oo, manlalakbay ako. Kaya kong baguhin ang nangyari na. Itong kaharap mo ngayon ang totoong Shintaro. Ikaw lang ang nakakaalam ng totoong Shintaro Terrano… Ikaw lang ang hahayaan kong makaalam.”

Frostia Sebastien, isang desi-nuebe anyos na lumaki sa hirap kasama ang kaniyang magulong pamilya. Dahil sa hirap ng buhay at sa kagustuhang makapagtapos ng pag-aaral ay naghanap siya ng trabaho bilang isang kasambahay. Napakalupit ng kaniyang tadhana at napunta siya sa mansiyon ng Rosales Residence at doon nagsimula ang kalbaryo ng kaniyang buhay. Naging lihim mab ang pangmomolestiya at panghahalay ng kaniyang among prinsipal ay nalaman pa rin ito ng karamihan lalo ba ang malupit na madam. Paano siya makakalayo sa mga mapanghusgang tao na walang alam kung ano ang malagim na sinapit niya mula sa Rosales Residence? Ipagpapatuloy pa rin ba niya ang kaniyang pagbubuntis kahit na alam niyang bunga ito ng panghahalay ng inaakalang mabutihing prinsipal? Paano siya makakatakas sa malupit niyang tadhana kung kinakailangan niya rin namang lumaban at maghiganti kahit sa maling paraan? “Kung ikakakulong ko ang pumatay ay ikakatuwa ko pa kaysa umiyak... nang sa kaisipang makukulong ako ay sisiguraduhin ko na... tapos na ang aking paghihiganti!” —Frostia Sebastien

Nalaman ko na buntis ako kasabay ng childhood sweetheart ng asawa ko na si Rosa. Para protektahan ang kanyang anak mula sa pagpapaabort, sinabi ng asawa ko na anak niya iyon. Sa anak ko? Pinagaan niya ang loob ko, sinabi niya na aangkinin lang niya ang bata kapag isinalang na ito. Kinumpronta ko siya, gusto ko malaman kung bakit niya ito ginagawa sa akin. Malamig at walang alinlangan ang sagot niya: “Ang angkinin ang baby ang tanging paraan para protektahan sila pareho. Hindi ko hahayaan na may mangyari sa kanya o sa baby niya.” Sa oras na iyon, habang nakatingin ako sa lalaki na minahal ko ng sampung taon, napagtanto ko na namatay na ang pag-ibig ko para sa kanya. Hindi nagtagal, kinundena ako ng pamilya ko, tinatawag akong pokpok dahil nagkaanak ako ng wala itong ama at pinressure ako na magpa-abort. Samantala, nasa ibang lungsod naman ang asawa ko, kasama ang sweetheart niya, tinutulungan siya sa kanyang pagdadalantao. Sa oras na nakabalik siya, nakaalis na ako.