“Walang iba doon, dahil ang totoo, mas importante yang kabit mo kaysa sa lahat ng bagay! You always put your mistress in the first line! Lola ko ang usapan dito, Harvey! She is literally your in-law kaya bakit hindi mo kayang bayaran ang mga tao sa presinto gayong ginagawa mo naman iyon tuwing kailangan ng kabit mo ang dugo ko?!” “I said don’t call her that—” “Why? Iyon naman talaga ang dapat itawag diyan sa babaeng 'yan, ah?! A fvcking mistress—” “Shut up!” Napatalon sa gulat si Jessa sa sigaw ni Harvey sa kanya. Jessa did everything to be a perfect wife to her husband, but even though she did everything, it still wasn’t enough because what mattered to her husband was his mistress. Jessa's pain fuels her strength to seek revenge.
view moreChapter 1 - Kulong
“Ahh! Ahhh! Har—Harvey! Ahh!” Napapikit si Jessa habang dinarama ang paglalabas-masok ni Harvey sa kanya. Inaangkin siya ni Harvey mula sa likod at halos hindi na niya alam kung saan hahawak. Ilang beses pa at halos sobrang bilis ang paglabas-masok ni Harvey hanggang sa tuluyan niyang makamit ang dulo. Kaagad na inalis ni Harvey ang kanyang sarili mula kay Jessa at tumayo. Nanghihinang napahiga si Jessa at tinignan si Harvey. Kitang-kita ni Jessa ang pagtulo ng pawis ni Harvey dahil sa ginawa nilang dalawa. “Ano? Bakit parang sobrang napagod ka?” Hindi nagsalita si Jessa at tahimik na tinakpan ang buong katawan. “Thanks for today, uutusan ko ang secretary ko na bilhan ka ng latest bag mamaya.” Sabi ni Harvey na may pagka-bored na itsura. Si Harvey ay guwapo at talagang may perpektong mga katangian sa mukha. Ang kanyang katawan ay talagang sobrang ganda dahil sa alaga sa gym. Perpekto at maraming babaeng babae ang nagkakagusto rito. “Here. You can also use this” Bumaba ang tingin ni Jessa sa harap niya. Isang card ito na naglalaman ng pera ni Harvey sa bangko. Harvey is her husband, pero… Tatlong taon na silang kasal, but Harvey is having an affair at kung umasta ay para lamang bayaran si Jessa. Alam ni Jessa ang tungkol doon, ngunit wala siyang magawa. Wala siyang magawa kung hindi hayaang mangaliwa ang kanyang asawa. Napaiwas si Jessa ng tingin kay Harvey dahil sa naramdaman niyang paninikip ng dibdib niya. Ginagawa nila ito hindi dahil sa pagmamahal, kundi dahil wala lang. “Nakalimutan mo na atang nakakulong pa rin ako hanggang ngayon,” Jessa said sarcastically but in pain. “Lalabas ka bukas, hindi ba? Then you can use the bag and that card. It’s simple as that, bakit ba ginagawa mong komplikado?” Halos madurog si Jessa sa narinig niya mula sa kanyang asawa. Parang hindi malaking bagay ang pagkakulong niya sa presinto sa tono ni Harvey. “I told you, mabilis lang lumipas ang taon. Makakalabas ka na rin naman kaya maghintay ka lang. Stop being so problematic.” Subrang pagpipigil ni Jessa na huwag umiyak kahit na halos manikip nanaman ang dibdib niya. “S-Si Lola, malala na raw ang kalagayan niya. Pwede mo ba akong samahan sa pagpunta sa kanya? You know, she will be happy to see us together. Baka kapag nakita niya tayong magkasama na pumunta roon ay bumuti ng kaunti ang lagay niya.” Namamaos na sambit ni Jessa dahil halos maramdaman niyang may nakabara sa lalamunan niya. Nasa bilangguan si Jessa ng halos isang taon, pero dahil sa performance niya ngayon ay nabibigyan siya ng isang araw para lumabas at mabisita ang lola niya. Kung hindi dahil sa performance na iyon, hindi niya madadalaw ang kanyang lola kaya ginagawa lahat ni Jessa na maging maayos ang performance niya para makita ang kanyang lola na nasa ospital. Galing sa ibang bansa si Harvey at ngayon ang pagbabalik niya kaya pinuntahan ni Harvey si Jessa sa presinto. Dahil may koneksyon si Harvey sa loob ng presinto, nagagawa nila ito at para kay Jessa, para lang siyang parausan ng kanyang asawa at pagkatapos ay babalik sa taong totoong mahal niya. “Fine.” Halos mawala ang tinik sa lalamunan ni Jessa nang pumayag si Harvey na samahan siya sa pagbisita sa lola niya. Sa sobrang saya niya, maaga siyang gumising kinaumagahan para mag-ayos. Ang plano ay aalis na siya agad at deretso na sa ospital, pero dahil ayaw niyang makita siya ng kanyang lola na hindi maayos ang itsura, dumeretso muna siya upang mag-ayos ng mabuti. Nagdala siya ng bagong dress at inayos ang sarili. Nakangiti pa si Jessa nang tuluyan na niyang kasama si Harvey at papunta na sa ospital, ngunit biglang naramdaman niyang nawala ang saya nang huminto ang sasakyan. May binasa si Harvey sa phone niya at halos malaglag ang balikat ni Jessa nang marinig ang sunod na sinabi ni Harvey. “I can’t go with you. May gagawin pa pala ako ngayon. Just use my card and buy food for lola. Mag-taxi ka na rin.” Sabi ni Harvey nang hindi man lang tiningnan si Jessa. Hindi na nagulat si Jessa, pero namayani pa rin sa kanya ang lungkot dahil alam niya na hindi ito ang unang beses na biglang nagbago ang isip nito dahil sa isang text o tawag. Walang nagawa si Jessa kung hindi lumabas ng kotse at panoorin ang kotse ni Harvey na paalis. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya at pumara na lang ng taxi. “Lola!” Halos mamutla at manghina si Jessa nang makita ang kalagayan ng kanyang lola. Noong huling punta niya rito dalawang buwan na ang nakalipas, hindi ganito kalala ang lola niya, kaya't gulat na gulat siya nang makita siyang may ventilator na ang kanyang lola. “L-Lola, gising na po. Nandito na po ako.” Umiiyak na sambit ni Jessa nang tuluyan niyang malapit ang kanyang lola. Unti-unting nagmulat ng mata ang kanyang lola at kitang-kita ni Jessa ang panghihina ng tingin nito sa kanya. “J-Jessa, A-Apo.” Hirap na hirap ang kanyang lola sa pagsambit ng pangalan nito. “L-Lola, anong nangyari? Bakit biglang ganito?” Pumatak na ng tuluyan ang luha ni Jessa at agad na hinawakan ang kamay ng kanyang lola. “Wala namang sinabi ang nurse tungkol dito noong nagkausap k-kami.” Dugtong ni Jessa at napasulyap sa ventilator. Kahit na nanghihina, sinubukan ng lola ni Jessa na iangat ang kamay na hawak ni Jessa upang hawakan ang mukha ni Jessa. Hinayaan ni Jessa na hawakan siya ng kanyang lola. “Sinabi ko sa kanila na huwag sabihin ang tungkol dito kasi alam kong i-iyak ka. S-Saka alam kong m-malapit na akong magpahinga, a-apo ko.” Ilang ulit na napailing si Jessa. “Lola, naman! Huwag kang magsalita ng ganyan!” Umiiyak na sagot ni Jessa. “P-Pwede na nga akong magpahinga k-kasi nakita na kita.” Halos mapahagulgol na si Jessa sa mga naririnig. “H-Huwag ka naman magsalita ng ganyan, lola! Makakalabas na ako ng kulungan sa susunod na buwan. M-Magkakasama na tayo. M-Mababantayan na kita.” Tarantang sambit ni Jessabat sinubukang ngumiti, pero napapapikit na lang din dahil sa nakikita niyang nanghihina na talaga ang lola niya. Ngumiti nang kaunti ang lola ni Jessa, pero halos hirap na sa paghinga dahil talagang nanghihina na ang buong katawan ng kanyang lola. “L-Lola.” Napayuko si Jessa habang umiiyak. “Pwede mo bang b-buksan mo iyong d-drawer?” Napaangat ng tingin si Jessa nang marinig iyon. Nanghihina man, sinunod niya ang sinabi ng lola. Pagbukas ni Jessa sa drawer, nakita niya ang isang pendant na jade. Mukhang mamahalin at walang katulad. “I-Ingatan mo ‘yan. That—” Hindi natuloy ang sasabihin ng lola ni Jessa nang bumukas ang pinto at pumasok si Harvey. Napangiti si Jessa at agad na tinignan ang kanyang lola. “Nandito si Harvey, lola! Nandito siya para bisitahin kayo!” Masayang ani ni Jessa. Nginitian ni Jessa si Harvey nang lumapit ito, ngunit ang sunod na sinabi nito ay nagpalaglag ng balikat ni Jessa at nawala ng tuluyan ang ngiti sa labi. “Kianne is sick and she needs a blood transfusion immediately.” Sabi ni Harvey. Halos mapapikit na lang si Jessa dahil ang Kianne na tinutukoy ni Harvey ay ang kabit nito at ang dahilan kung bakit nakulong at nakakulong pa rin si Jessa ng halos isang taon.Tinaas ni Jessa ang kamay nang tumama ang mainit na araw. She was already in the Philippines, and the first place she visited was her grandmother's grave. Ang lola niya. Ang pinakamamahal niyang lola.Gustong umiyak ni Jessa habang nakatingin sa labi ng kanyang lola. Habang nakatingin sa labi ng kanyang lola ay talagang bumabalik sa kanya ang sakit at mga mappapait na nangyare noong araw na iyon, kung paano siya kinaladkad ng kanyang asawa para sa kabit niya, para lang mabigyan ng dugo ang pinakamamahal niyang kabit, pero kahit na gusto na niyang umiyaak at humagulgol habang naaalala ang lahat, pinilit niya pa rin na pinatatag ang sarili dahil ipinangako niya noon na hindi na siya iiyak pang muli. At talagang ayaw na niyang maging mahina. Pinangako niya sa sarili noon na kahit kailn ay hindi na siya magiging mahina pa.Sunod ay napatingin si Jessa sa tabi ng puntod ng kanyang lola. May isa pang nakalibing doon, at gusto niyang matawa nang makita ang sariling pangalan niya. It was he
Chapter 115 years later…“Miss Kianne, bago natin tapusin ang interview na ‘to, may gusto ba kayong sabihin sa fiancé mong si Mr. Harvey Villazarri? Sa narinig namin, successful nanaman ang bagong branch na itinayo niya? He isvreally a good businessman." Tanong at sambit ng isang sikat na host sa Pilipinas.Jessa took her tea and drank it while seriously looking at the big screen in her room. Habang nakatingin pa lang ay nangangalaita na si Jessa sa galit at gusto na lang simulan na agad agad na alisin ang ngiti sa labi ni Kianne.Tumagal ang tingin ni Jessa kay Kianne. She still looked so pretty, maayos na ang lagay nito at hindi na nakawheelchair. Maayos ang lagay niya na talaga namang rason kaya mas lalong unusbong ang galit ni Jessa.Alam ni Jessa ang lahat ng nangyari sa Pilipinas at wala siyang pinalagpas na kahit anong balita sa mga Villazarri at lalong-lalo na sa kabit ng kanyang asawa na ngayon ay kilala na ng buong Pilipinas na fiancé ng nag-iisang Harvey Villazarri.“Shemp
Chapter 10 “This is what I am trying to say! Binalaan na kita ng paulit ulit kung gaano kasama ang bituka ng mga Villazarri! 'Yan na nga ba ang mapapala ng mga hindi nakikinig?! Kailan pa? Kailan pa ganito ang trato sa'yo ng batang Villazarri na iyon?!” Kahit na matanda na, malakas pa rin ang pangangatawan ng lolo ni Jessa, si Don Velasquez. "Papa," sinubukan ng iba na pakalmahin si Don Velasquez dahil sa galit. Dahil halos lahat ng mga Velasquez ay nasa ibang bansa, wala silang gaanong alam sa naging buhay ni Jessa. Lalo na, kapag umuuwi man sila sa Pilipinas, saglit lang sila dito at for good sila sa ibang bansa. Nakalabas na si Jessa sa ospital, at lahat ng iyon ay dahil sa tulong ng kanyang lolo. Nasa mansyon na siya ng mga Velasquez, at lahat ng kanyang mga pinsan, tito, at tita ay naroon. Ang halos lahat ay galing pang ibang bansa at agad umuwi ng mabalitaan ang pagtawag ni Jessa at ng kalagayan niyo. Mabuti na lang at natyempo na nasa Pilipinas si Don Velasquez noong
Chapter 9Pagmulat ng mga mata ni Jessa, agad niyang napansin ang maputing kisame at agad na napapikit ulit nang tumama ang tingin niya sa liwanag ng ilaw. Umawang ang labi ni Jessa nang naamoy nito ang amoy ng ospital. Alam ni Jessa na nasa ospital siya dahil sa amoy, dahil doon siya nagtatrabaho.Ramdam ni Jessa ang matinding sakit, pisikal at emosyonal. Kahit na hinang-hina, hinawakan ni Jessa ang kanyang tiyan, ngunit napapikit siyang muli dahil sa takot at kabang nararamdaman niya. Natatakoy siyang wala na ang anak niya sa sinapupunan dahil sa raming dugo ang nawala sa kanya at sa panghihina ng katawan niya.Sinusubukan ng isip ni Jessa na buuin ang mga nangyari bago siya mawalan ng malay, ngunit ang mga alaala ng dining room, ni Harvey, ni Kianne, at ang dugong dumaloy sa kanya ay unti-unting pumapatay sa loob loob ni Jessa.Nilibot niya ang tingin at sinubukang maghanap ng ibang tao sa kanyang silid, ngunit wala siyang nakita; mag-isa lang siya. Lumaylay ang balikat niya dahil
“Bilisan mo na riyan at ihanda mo na ang lamesa, hindi iyong andami mo pang sinasabi ryan gayong wala ka namang karapatan na magsalita.” That was the last thing Madam Grace said to Jessa bago tuluyang tumalikod at umalis.Kung kanina ay sobrang bigat na ng dibdib ni Jessa sa sakit na nararamdaman, ngayon ay mas lalo pa itong bumigat dahil sa lahat ng narinig niya mula sa mother in law niya. Noon pa man talaga ay randam na ni Jessa na kahit kailan hindi tatanggapin, pero umasa siya, ginawa niya ang lahat, naging mabuting asawa at daughter in law sa byanan niya, pero wala, walang nangyare.Tinapos ni Jessa ang pagluluto habang pilit na pinapalakas ang loob niya kahit na hirap na hirap na nga ito sa paghinga. Siya rin ang nag-ayos ng lamesa para sa mga ito. Nilagay niya ang dalawang putaheng niluto niya, pati ang mga pinggan at iba pang kailangan sa pagkain. Pagkatapos, nakita niya ang asawa niyang papasok sa dining area.Kitang-kita ni Jessa si Harvey na tulak-tulak ang wheelchair ng ka
Chapter 7Nagsimula na namang tumulo ang mga luha ni Jessa habang yakap-yakap si Cresia nang mahigpit, kumakapit sa kakaunting aliw na maaari niyang makuha dahil kahit papano ay may matatawag siyang kakampi. “Cresia!” Agad niyang pinunasan ang mga luha, nang marinig ang boses ng kanyang Mother in Law na tinatawag si Cresia.She smile to Cresia bago siya tuluyang magsalita.“Pumunta ka na kay Mama. Baka mamaya magalit pa iyon sayo kasi kasama mo ako.: Jessa said.Nakita ni Jessa ang lungkot at awa sa mukha ni Cresia na para bang kahit bata pa ay alam na niya ang lahat ng mga nangyayare.“Ayos na si Ate Jessa kaya pumunta ka na kay Mama,” sambit na lang ni Jessa kay Cresia para puntahan na ang mama nito.Ilang sandali ay tumango si Cresia, pero amy lungkot pa rin ang mata niya habang nakatingin kay Jessa.“I'm sorry for what my mama and Kuya did to you.” Cresia said na talaga namang humaplos sa puso niya.“You don't need to say sorry. Hindi kailangan iyon. Ayos lang talaga si Ate Jessa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Mga Comments