Matón

เพราะคำว่า 'บุญคุณ' ที่คุณลุงนิรนามคนหนึ่งได้ช่วยเหลือชีวิตของพ่อให้พ้นจากความตาย 'รินลดา' จึงจำต้องตกปากรับคำว่าจะแต่งงานกับ 'วรธันย์' ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณลุงโดยที่ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าค่าตา... การแต่งงานโดยปราศจากความรักนั้นคงไม่มีใครที่จะยอมรับได้ วรธันย์เองก็เช่นกัน...ความประทับใจในตอนแรกพบสบตาพังพินาศไม่เป็นท่าเมื่อเขาไม่ยินดีที่จะแต่งกับผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอ แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธคำสั่งเด็ดขาดของผู้เป็นพ่อได้เพราะคำว่า 'มรดก' ที่มีชื่อของเธอเข้าไปเกี่ยวข้อง! และถึงวรธันย์จะจำใจยอมรับการแต่งงาน แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้นเขาจะทำทุกวิถีทางให้รินลดาทนไม่ไหวเป็นฝ่ายยกเลิกงานแต่งให้จงได้!! *คำแนะนำก่อนอ่าน* นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการและความเพ้อฝันของไรต์ล้วนๆ ให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เหตุการณ์ สถานที่ และตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง มีคำหยาบและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม มีฉาก nc โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน!

จู่ๆ แม่ที่เป็นเสาหลักเพียงคนเดียวของครอบครัวก็ล้มป่วยอย่างกะทันหันด้วยโรคมะเร็งสมองระยะสุดท้าย เงินเก็บที่มีอยู่ 'ของขวัญ' จึงต้องนำมารักษาแม่จนเริ่มจะหมดลงเรื่อยๆ ชีวิตของเด็กสาววัยแค่ยี่สิบปีต้องพลิกผันครั้งยิ่งใหญ่ เมื่องานสองงานที่ทำควบกันทั้งกลางวันและกลางคืนทำเงินให้ไม่เพียงพอต่อค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่ต้องแบกรับ ซ้ำยังพาลทำให้สุขภาพร่างกายย่ำแย่ไปด้วย ชีวิตไม่อับจนหนทางเสียทีเดียว.. เมื่อพี่สาวที่เธอรู้จักชวนไปทำงานใหม่ที่ได้เงินดีกว่าหลายเท่า! งาน 'ขายบริการ' ที่ต้องแลกมาด้วยความบริสุทธิ์และศักดิ์ศรี.. แต่เพราะเธอเหลือแม่อยู่เพียงแค่คนเดียว ถ้าแม่ไม่อยู่.. ชีวิตของเธอก็ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่อใคร ในที่สุดของขวัญก็ตัดสินใจที่จะทำ! ทำโดยที่ไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนที่เธอยอมพลีกายถวายความบริสุทธิ์ให้ในคืนนั้น จะเป็นคนที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล.. *แนะนำก่อนอ่าน* นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการและความเพ้อฝันของไรต์ ให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น! เหตุการณ์ สถานที่ และตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง! อาจมีคำหยาบ พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และฉาก nc โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านจ้า

Charlie Wade adalah menantu laki-laki yang tinggal menumpang dan dibenci semua orang, tetapi sebenarnya ia adalah pewaris keluarga terpandang yang identiasnya dirahasiakan. Dia bersumpah suatu hari, semua orang yang menolak dan menjauhinya akan berlutut dan akhirnya memohon belas kasihan padanya!

“ผมจะฟังทุกเรื่องที่แพงอยากบอก ผมจะฟังเวลาแพงบ่น จะไม่เบื่อในสิ่งที่แพงพูด แพงก็เหมือนกันนะครับ อย่าเบื่อ ถ้าผมจะจีบแพงทุกวัน อย่าเขินอาย ถ้าผมจะแสดงความรักกับแพง เพราะผมมีแค่แพงคนเดียว ที่ผมอยากทำทุกอย่างด้วย “ แสงไฟระยิบระยับข้างล่างงดงามอย่างที่เจ้าถิ่นบอก แต่อ้อมกอดนี้ อบอุ่นและสวยงามยิ่งกว่าที่ไหนๆที่เคยไปมา ริมฝีปากหนาจูบปากบางอีกครั้ง “เป็นแฟนกับพี่นะแพง “

ชีวิตของเธอ ดีอยู่แล้ว นางร้ายสาว นางแบบชื่อดัง ที่ใช้ชีวิตของตัวเอง มาอย่างดี กลับไปถูกตาต้องใจ ชายหนุ่มสุดฮอต ที่มีข่าวคาว ว่าเค้าควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า และที่สำคัญ ไม่เปิดตัว ไม่คบหา หวังแค่เรื่องบนเตียงเพียงอย่างเดียว เธอไม่อยากเป็นของเล่นไฮโซ

สายตาที่เค้ามองมา ทำให้ฉันคล้ายกับว่า กำลังเปลือยเปล่าต่อหน้าเค้า สายตาที่เธอมองผม ทำให้แก่นกลางกายขยับขึ้นอย่างน่าอาย รักที่เร่าร้อน แอบแฝง ปิดบัง 3p. ผมต้องห้ามใจ เพราะเธอมีเจ้าของแล้ว ฉันต้องมองแค่แฟนของฉันคนเดียวเท่านั้น อย่าไปคิดถึงเค้า นิยายของเลขา และ เจ้านาย ที่อยากเป็นมากกว่านั้น คาสโนว่า ตัวพ่อ ที่อยากได้ เลขาของตัวเอง แต่เธอมีคนของเธอ ถ้า คนของเธอ ดูแลไม่ดี เขาจะแย่งเธอมา

"ไทป์ขับไวๆ หน่อยซี่ ติดเชื้อมาจากพี่เสือหรือไงเนี่ย" ขึ้นรถได้ไม่ถึงสิบนาที 'เจ้าหมวยเล็ก' ก็บ่นงุ้งงิ้งขึ้นมาเพราะอยากกลับไปชิมของฝากที่ได้มาใจจะขาด แต่เพื่อนชายขับรถช้าเหมือน 'พี่รหัส' เธอไม่มีผิด ทั้งที่รถก็ไม่ได้ติดขนาดนั้น "เออดิ ก็พ่อเธอกำชับมาแบบนี้ คิดว่าเราไม่รีบหรือไงล่ะ" ไทป์ตอบกลับอย่างเซ็งๆ เขาเป็นคนขับรถเร็วจะตายทุกคนรู้ดี แต่พอได้รับบทเป็นองครักษ์พิทักษ์หมวย (?) ความเร็วที่สามารถเหยียบได้ก็เปลี่ยนไปอย่างน่าใจหาย เขาจำเป็นต้องทำตามคำสั่งของ 'ใครคนนั้น' อย่างเคร่งครัดทั้งต่อหน้าและลับหลังเพราะถ้าไอ้คนข้างๆ มันเผลอเอาไปบ่นให้พี่รหัสมันได้ยินว่าเขาขับรถไวชะตาชีวิตคงขาดสะบั้น "พ่อไหนอีกแล้วอะ พี่ลิ้นก็พูดถึงพ่อหมวยทีหนึ่งแล้วนะ พ่อหมวยมาเข้าฝันไทป์เหรอ ทำไมไม่มาหาหมวยบ้าง นี่ลูกนะเนี่ย น่าน้อยใจชะมัดเลย" คนตัวเล็กทำหน้างงก่อนนั่งกอดอกทำปากยื่นอย่างไม่พอใจ เมื่อทุกคนต่างก็พูดถึงพ่อของเธอที่เสียไปได้หลายปีดีดัก เสียงเล็กๆ นั้นบ่นออกมาอย่างจริงจัง ตายไปแล้วยังไม่ไปผุดไปเกิดอีกนะตาสมศักดิ์! "เฮ้อ กูล่ะสงสารพี่มึงจริงๆ เลยว่ะ ชอบใครไม่ชอบ มาชอบคนซื่อบื้ออย่างไอ้หมวย!" ----------------------------------------------- ศูนย์รวมความแปลกค่าาาา เรื่องนี้เป็นนิยายแนววัยรุ่นใสใส ที่มีแต่ความใสซื่อ สดใสและความแปลกของ 'หมวยเล็ก' จนบางทีก็ซื้อบื้อเกินไปบ้าง เน้นอ่านคลายเครียดเบาสมอง เอ๊ะ หรือจะเครียดหนักกว่าเดิม 5555 ฝากติดตาด้วยนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนค่ะ

"สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ฉันขอให้คุณลืมมันไป ได้ไหมคะ"เธอบอกกับเค้า ในขณะที่เก็บเสื้อผ้าที่ร่วงกระจายตามพื้นขึ้นมา แล้วรีบแต่งตัวทันที"แล้วถ้าผมไม่ลืม เพราะลืมไม่ลงคุณจะทำอะไรผมได้" "พี่ตฤณ" เธอเรียกเค้าเสียงอ้อน คนฟังใจสั่นสะท้าน แค่เรียกชื่ออย่างเดียว "แป้งดื้อมากไปไหม เกเรมากไปหรือเปล่า" เธอถามเค้าออกมา "ไม่ดื้อ ไม่เกเรสักนิด" "แป้งไม่อ่อนหวาน ไม่นุ่มนวล ไม่มีความเป็นผู้หญิงแบบคนอื่นเค้า แต่แป้งชัดเจน ตรงไปตรงมา ถ้าพี่ตฤณรับได้ แป้งจะดีใจมาก" นิ้วบางลูบไล้ที่หน้าอกของเค้า ก่อนจะลามลงไปที่หน้าท้องแกร่ง แล้วสบตากับเค้า "พี่ตฤณยังมีโอกาสที่จะเจอคนอื่นอีกเยอะแยะมากมาย อาจจะดีกว่าแป้ง สวยกว่าแป้ง อ่อนหวานกว่าแป้ง แต่แป้งจะไม่ยอมให้พี่ตฤณ มีสายตาไปมองใคร นอกจากแป้งคนเดียว"

รักต้องห้าม ของ ครูผู้ช่วย กับนักศึกษา ปี4 ที่เรียนไม่จบสักที จนพ่อต้องยื่นคำขาด ว่าต้องจบ ปีนี้ เธอที่อยากได้งานประจำ ต้องคอยดูแลเขา ให้เขามาเรียน ความรักที่มาผิดที่ผิดเวลา ทำให้เธอ ต้องห้ามใจตัวเอง เพราะเขาไม่ยอมถอยแน่นอน

"จะให้ผม ส่งไปถึงใครก่อนดีครับคุณธีรา แม่คุณ พ่อคุณ หรือบ้านพี่ชายของคุณ" " ผมว่า ตัวจริงคุณสวยกว่าในรูปตั้งเยอะ ทั้งสวย ทั้งขาว หอมหวานไม่มีที่ติ" ธีรากำหมัดของตัวเองแน่นเธออยากจะต่--อยปากคนพูดนัก ทำไมเค้าถึงได้หยาบคายกับเธอขนาดนี้ "อย่าโกรธผัวเลย ผัวแค่อยากจะย้ำกับเมียอีกครั้งว่า อย่าไปไหนกับใครตามลำพังอีก ไม่อย่างนั้น ผัวคนนี้จะเดินเข้าไปที่ สุทธิรักษ์โยธิน แล้วเอารูปกับคลิปที่มี ไปให้พ่อตาแม่ยายดู" ราเชนทร์ หัวเราะออกมาแล้วรวบเอวบางที่สวมเสื้อยืดเอวลอยกับกางเกงยีนส์ขายาวเข้ามาแนบกับตัว เองเอาไว้ พร้อมกับลูบแก้มบางเบาๆ "ถ้าธีไม่ดื้อกับพี่ พี่จะลบรูปให้" คนตัวเล็กดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดทันที "ฉันมีพี่คนเดียว คือพี่คุณเท่านั้น" คนฟังหัวเราะลั่นอีกครั้ง แล้วบอกเสียงดุดันว่า "งั้นก็เรียกผัว ผัวขาแบบนี้ละกัน ดีไหม เมีย"