Mo Dao Zu Shi Novel

"Speaking, Mr. Thompson. What can I--" "I'm looking for my wife, Mr. Montevista. Is she with you, by any chance?" Hinaing nito sa kabilang linya dahilan para magngitngit nang galit lalo si Deiah sa narinig nitong salitang "wife" Ang lakas nga naman ng loob nitong tawagin siya nitong wife pagkatapos siyang pilitin nitong pirmahan ang papel na iyon. "Excuse me. Mawalang galang pero puwede bang piliin mo ang mga salita mo, Mr. Thompson. Ex-wife mo na ako ngayon. Hindi asawa." May diin sa tono ng pagkakasabi ni Deiah sa salitang "hindi asawa" habang ramdam niya ang pangangatog ng tuhod niya. Mas lumalakas na din ang kabog ng puso niya. "Totoo nga. Magkasama nga talaga kayo." Madiing sagot ni Primo, mahahalata sa boses nitong ang nagngingit nitong tono sa pagbitaw sa bawat salita. "Bakit hindi? Ikaw lang ba ang puwedeng humanap ng makakasama?" "Deiah!" Bulyaw ni Primo na halos hindi mapipinta ang mukha dahil sa madilim nitong awra. "I warn you, don't be hasty. Our divorce isn't finalized, we haven't received the certificate. Legally, you're still my wife. Consider the Thompson family's reputation and your dignity." Dagdag niya pang sabi kay Deiah.

A rebellious woman and a policeman. Will she accept that she was loved and chained by him? Tunay nga na kapag tumitigas ang ulo ng isang bata, kailangang dinidisiplina. Pero sa kaso ni Gisselle na dalaga na, hindi niya matanggap na dinidisiplina siya ng isang pulis na hindi niya naman kilala. Ang nais niya lang naman ay magrebelde dahil sa sama ng loob niya sa sarili niyang ama na dating pulis, na aniya’y tila wala naman daw sa katuwiran, at abusado sa karapatan ng kababaihan. Naging party girl siya dahil sa mga barkada niya at sinasadyang magpa-late ng uwi upang inisin ang kaniyang ama. Pero ang hindi niya alam, iyon na pala ang huling beses na magagawa niya ang mga bagay na ’yon. Nahuli siya ng mga pulis sa kalsada nang hating-gabi, at naging buena manong curfew violator sa gabing iyon. Napatawan siya ng community service sa loob ng isang buwan. Naiinis siya sa tuwing nakakakita siya ng mga pulis, lalo na ang lalaking hindi niya inaasahang makikilala niya. Naiinis siya lalo dahil desidido itong palambutin ang ulo niya. Tahimik lamang itong lalaki pero walang sinoman ang kayang bumali sa mga salita nito. Hanggang sa hindi niya namamalayan na nag-iiba na pala ang tingin at pananaw niya sa mga pulis, na hindi pala lahat ay masasama tulad ng iniisip niya noon. May tulad pa rin pala ni PCol. Carlos Joseph Guevarra na matino at disiplinadong pulis na magpapatino sa kaniyang rebeldeng pag-iisip. Lingid sa kaalaman ng dalaga, may lihim palang interes sa kaniya ang single at treinta y tres anyos na pulis. Kaya naman pala kahit na anong gawin niya ay pinapansin agad nito at todo kung makaprotekta sa kaniya. Papaano niya kaya mapipigilan ang lalaki kung siya mismo ay hindi ito magawang mapaikot sa mga kamay niya?

Gusto lang naman niya ang maranasan na mahalin. Hanggang kailan kaya mong tiisin para sa pagmamahal? Hanggang kailan kaya mong ipaglaban ang iyong pag-ibig na maraming humahadlang? Hanggang kailan mo ipagsiksikan ang sarili mo sa taong ni minsan hindi mo nakitaan na mayroon din siyang pagmamahal sayo katulad ng pagmamahal na nararamdaman mo para sa kanya? Ang hirap. Iyong lihim mong minamahal ang isang tao at hanggang tanaw ka lang. Nakakapanghina. Kung sabagay, sino ba siya para mapansin at magustuhan ng lalaking gusto niya? Isa lang naman siyang langaw na sampid sa angkan nila. Ilang taon na ba siyang naninilbihan sa pamilyang Montefalco? Halos isang dikada na. Minahal naman siya ng pamilyang ito ngunit yung pagmamahal na inaasam niya...hindi niya pa naramdaman. Palagi nalang siyang nag-aasam. Pait siyang napangiti habang nakatanaw sa lalaking matagal na niyang iniibig. Ang lapit lang nila sa isa't isa ngunit nahihirapan siyang ito ay abutin. Hanggang maid na lang ba ang tingin nito sa kanya?

Galing sa pinakamahirap na isla ng Isla Verde si Anna Matumbakal, galing sa mahirap na pamilya at mayroong anim na kapatid. Mahirap ang buhay kaya nangarap na sana balang araw makapunta ng Maynila para makapagtrabaho. Pero nangangamba siya kung makakahanap nga eh highschool lang naman ang tinapos nya at higit sa lahat hindi naman sya kagandahan at maliit din siyang babae, na matatawag mo nang bansot, pandak o kung ano pa. Ang ina niya lang ata ang laging nagsasabing napakaganda niya. Pero dahil sa tulong ng kanyang best friend na lumipat ng maynila limang taon na ang nakakaraan ay natupad na ang kanyang pangarap na makapunta ng maynila at makapagtrabaho para matulungan ang kanyang amang pangingisda lang ang alam na hanap buhay at inang naglalabada. okay naman sana ang lahat, kaso sa hindi inaasahan tumibok ang puso nya sa isang lalaking nag ngangalang Marcus John Maxwell, ang nagiisang tagapagmana ng Maxwell group of company. Sa tuwing makikita nya itong kumakain sa restaurant kung saan sya nagtatrabaho bilang waitress ay mabibilis ang tibok ng kanyang puso at para syang nasa paraiso kasama ito. kaso ngalang napakasungit nito at TAKEN na! sampung taon na daw ang relasyon nito sa long time girlfriend nitong si Meghan Lim. Lagi nalang akong nangangarap na sana maging akin nalang siya, sana magkatulad kami ng mundo. Pero alam ko kahit baliktarin pa ang mundo mananatiling langit sya at lupa ako, na sana ako nalang! pero isa lang naman itong pangarap na kahit kailan hinding hinding mangyayari.

Buong akala ni Kayrelle ay hindi na siya papalarin na magkaroon ng lovelife pero hindi niya inaasahan na isang bilyonaryo ang iibig sa kan'ya pero paano na lang kung mas bata ito sa kan'ya ng limang taon pero siya lang naman ang nag-iisang lalaking nabaliw sa kan'ya at kayang-kaya naman siyang dalhin sa sukdulan ng langit.

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

WARNING: SOME OF THE SCENES ARE NOT SUITABLE FOR YOUNG AUDIENCES. 'ANG ganda mo," kusang tumaas ang ulo ko ng marinig ko 'yon kay Lucas Nixon. Titig na titig ito sa akin at kitang-kita ko doon ang saya at admirasyon sa mga mata niya dahilan para sumikdo ang puso ko sa kaba. Para akong hinahabol dahil sa bilis ng tibok nito. Naramdaman ko ang pamumula ng pisngi ko at pilit ko man itago ay huli na dahil nakita niya na ito at mas lalo pa akong inasar. "I will never stop admiring you, Lilie."

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

“But I won’t stand a shy woman in bed,” patuloy ko. “Ayoko ng babaeng parang napipilitan lang makipag-sex sa akin. Gusto ko iyong pagka-Freya mo noong gabing buohin natin ‘yang anak ko na nasa sinapupunan mo ngayon.”  “Naka-drugs ako noon…” pabulong niyang sabi. “Hindi ako ang Freya na iyon. Kung ano man ang nangyari sa akin dahil sa droga ay hindi ko ginusto iyon.” I smirked as I cupped her left jaw with my right hand. I stared into her eyes. “That night, Freya...That night I decided to make you my woman. Make you my bitch…” I grinned. “Kaso nabuo man ang panganay ko. Siya ang nagdesisyon na pakasalan kita and that makes you... luckier.”  ****** ALGUIEN ESPOSITO is a mafia boss who doesn’t care to any woman in general. He was raised to be ruthless and focused to be the leader of their organization, EXCELLANTE. Para sa kaniya ay wala siyang pakialam sa kahit sinong babae. But one night, Alguien ended up in bed with FREYA - a poor woman, who was a payment for him because of the latter's boyfriend's debt. Intrigue. Conspiracy. Deception. When Alguien wanted to make his marriage with Freya work, Freya found her true identity and worth. While Alguien wanted to keep Freya as his wife, Freya found a reason to leave him and face her life. As Alguien needs to stay as the leader of Excellante in the underground society, Freya becomes a princess and a true blue-blood royalty. ****** This is a story that is close to a real mafia way of life. If you are a sucker for romance and simple plot, better not read this!!!