Mothra Godzilla X Kong

"You may now kiss the bride" Humarap ako kay Kiel. Nakatingin ito sa akin na nandidiri. Pumikit ako ng inaakala kong hahalikan ako sa labi pero sa pisngi ito humalik. "nakuha mo ako ang pagiging Mrs. Valerian, sisiguraduhin kong hindi mo makukuha ang pagmamahal ko." He whispered. Pumikit ako ng naramdaman ko ang phisycal na sakit sa puso ko. D*MN! "Remember that Sam? Hindi mo makukuha ang pagmamahal ko cause I love someone else." dagdag nito habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil kong luha. "sarap pagmasdan ang luha mo. Sarap mong pagmasdan habang umiiyak." lumayo na ito sa akin pagkatapos sabihin un at nauna ng lumabas sa simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag isang ngumiting humarap sa mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng mga ngiti ko. Daig ko pa ang sinaksak pero hindi ko pinahalata. "San pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong isang matanda. Ngumiti ako dito at hindi na nag salita. "baka excited lang" mapanuksong sabe naman ng isa. Tumawa ako kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ang sakit! I am Samantha Alexandria Perez or should I say Samantha Alexandria Perez Valerian and I am his UNWANTED WIFE.

“Papunta na tayo sa exciting part,” mapanukso ang tonong sabi ni Natalia rto. Wala siyang nasa isip ng mga sandaling iyon kundi iparamdam kay Timothy kung gaano kasakit para sa kanya ang kataksilang ginawa nito. Unti-unti niyang kinalas ang butones ng suot niyang blusa. Tahimik lang si Matt habang nakatingin sa kanya. Lumapit siya rito at hinawakan ito sa magkabilang pisngi, “ Ibibigay ko saiyo ng buong-buo ang katawan ko. Damn, paligayahin mo ako. Paligayahin mo ako na para bang wala ng bukas. Gusto kong makalimutan ang kahayupang ginawa sa akin ni Timothy. Gusto kong kalimutan ang katarantaduhang ginawa nila sa akin,” nanginginig ang mga kalamnan na sabi niya rito. “Natalia. . .” “Angkinin mo ako, patunayan mo na hindi lang si Timothy ang lalaki sa mundo!” Yamot na sabi niya rito.

Chynna Holland, is a province girl a full of dreams. Ngunit ang pangarap niyang ito ay wawasakin ng kaniyang ama-amahan ng walang awang ipang bayad siya nito ng utang sa isang negosyanteng pinagkakautungan nito. Dinala siya nito sa isang bar kong saan uso ang pag bid ng mga babae para ma-i-take-out lamang. Isa si Chynna sa napiling ipa bidding ng gabing 'yon kong saan makikilala niya si Luis ang kaibigan ni Zuigi Scott, isang bilyonaryong may problema sa kaniyang pagkakalaki at si Chynna ang ibibigay na regalo nito para sa kaniya. Paano kong ang isang gabi ay nag bunga??

Pag may edad na mas masarap. Lalo na kung mayaman. Ihihiga ka sa kama hindi sa tambakan. Hindi ko alam kung saan nagsimula, nong araw na iyon biglang nagbago ang lahat. Nagkasakit si Auntie at tanging pagbabar ang naisip kong trabaho. Nag-apply ako biglang tagahugas ng pinggan pero di sapat ang pera roon para sa operasyon ni Auntie. Nagtry ako pumasok bilang crew sa jollibee, mcdo, at mang inasal hindi rin natanggap. Hanggang sa may nag-alok sa akin, na sasayaw lang daw ako. Pagtapos ng sayaw, tatabi sa mga guest at bibigyan na ako ng mga tip. Hanggang sa may nga bisitang gusto na akong ikama. Hanggang sa pag-agawan ako at mapanalunan ng isang lalaking kailanman ay di ko pa nakikita. Sa halagang 1 Million, kapalit ang katawan ko, dignidad ko, at kalayaan ko. Sapat na iyon, pampaopera kay Auntie.

Elle Mendoza gave birth to the triplets she hid with her husband. To escape her past. “I will never introduce my children to their father! ” She loved the father of her children. However, her husband did not love her. It was just an accident that they had s*x with Harris.

"You look tired and lazy. I think you're suffering from lack of vitamin me?" ~X~ Three words are enough to describe the playboy billionaire Alexis 'X' Montemayor who owns the very successful Club inside and outside the country. Hot. Dangerous. And oozing with sex appeal. He believed that he would never find the right woman for him despite having a random geisha in his very own Club-V. Not until a woman named Minzireth Paje entered his room and asked him if she is hired or not in the middle of what he called 'play time'. Lured by her sexy smile; piercing golden brown eyes; and voluptuous body, he hired her as his sex-retary. ***** Minzireth Paje is not your typical woman. Nagtungo sa siyudad upang maghanap ng trabahong makapag-aahon sa kanila sa kahirapan at matustusan ang gamutan ng kanyang magulang na may sakit. Ngunit nagbago ang lahat ng matanggap siya bilang sekretarya ng nagmamay-ari ng isa sa pinakasikat na Club sa Pilipinas. Buong akala niya'y more on paper works; answering calls; at tamang tayo lang sa gilid ng conference room ang kanyang gagawin. Not until her playboy boss, Alexis Montemayor demands her to do her assigned job. And that was to spice his night as his sex-retary. What if she found out what was her playboy boss's dark secret? Would she be able to fulfill her duty? Or resigned, and accept the fact that she is not qualified enough to be one of his sex-retary?

Na inlove sa isang anak ng dati kong minahal. May pag asa kaya ang pag iibigan naming dalawa nito? o baka matutulad na naman ito sa dati na na inlove lang ako pero walang katugon. Madidiligan pa kaya ang natutuyot kong kweba o tuluyan ng mag me menopause na lang ako at lahat ng walang diligan na mangyayari?

Pahayag ng May-akda: Lahat ng ito ay isang kathang-isip lamang, kung may mga pangalan, lugar o taong magkatulad sa bida nitong kwento ay hindi sinasadya. -May-akda: Inday Stories. Sky POV HABANG. Habang nasa loob ako sa aking silid ay paulit-ulit kong pinanood ang mga videos ng aking pamilya. Kung may makakita lang sa akin ay sasabihin 'para kang baliw' dahil tumatawa at umiiyak habang pinanood ko itong mag-isa. "Mama, Papa, Bunso! Miss na miss ko na kayong tatlo!" sabi ko habang nakatingin sa TV. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap na wala na sila. Sariwa pa rin sa aking isipan kung paano sila namatay na wala akong magawa. Hanggang natapos ang pinanood ko saka ko naman kinuha ang isang memory card may nakadikit na maliit na papel 'TRUE IDENTITY' -dahil sa aking curiosity ay agad ko itong sinalang sa aking laptop upang mapanood ko ang laman dito. "Anak, kung napanood mo ito ay siguradong may masamang nangyayari sa aming ng Mama mo. Kung sakaling may taong maghahanap o magtatanong kailangan mong itago ang tunay mong pagkatao. Ayaw namin ng iyong Ina na ikaw ang papalit sa kanyang trono bilang isang Mafia, ayaw kong matulad ka naming na maraming napatay na tao o ha-huntingin ka ng mga kalaban namin noon. Ito ang tunay na pagkatao namin anak. Ako at ang iyong ina ay anak ng isang makapangyarihang tao ang iyong ina ay isang prinsesa ng mga Mafia at kalaban namin sa aming organisasyon na kinabibilangan ko. Isa ako anak ng ikatlong Mafia sa Dark Moon, naging hadlang ang iyong Lolo ama ng iyong Ina kung kaya't nagtago kami at bumaba ako bilang isang Mafia prince upang mamuhay nang simpleng mamamayan ganoon rin ang iyong Ina.

Bumukas ang malaking pintuan sa harap ko, at narito ang lalaking minamahal ko, ang mata'y walang damdamin habang lumalapit ako sa altar. Ngumiti ako kahit na masikip ang dibdib ko. Narinig ko ang musika habang dahan-dahang naglalakad patungo sa lalaking naghihintay sa harap. Si Kiel, nakatitig nang seryoso sa akin. Walang kahit anong kasiyahan ang makikita sa kanyang mukha, at ito'y nagdulot ng kirot sa aking puso. Iniharap ko ang aking kamay, ngunit itinuring niyang wala ito at agad na umusad patungo sa harap ng pari. Iniwan akong nakatambad ang kamay sa ere. Yumuko ako, bahagyang nahihiya. Sumunod ako sa harap ng pari, at sinimulan na ang misa. "Maari mo nang halikan ang iyong asawa," ang sabi ng pari. Humarap ako kay Kiel, inaasahan ang isang halik sa labi, ngunit sa pisngi lamang ito dumapo. "Nakuha mo na ang titulong Mrs. Valerian, ngunit tiyak kong hindi mo makukuha ang aking pagmamahal," bulong niya. Pumikit ako, at naramdaman ang sakit sa aking puso. "Tandaan mo 'yan, Sam? Hindi mo makukuha ang aking pagmamahal dahil may iniibig na ako," dagdag niya habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil na luha. "Sarap mong pagmasdan habang umiiyak," layo na nito sa akin pagkatapos ng mga salitang iyon at agad na lumabas ng simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag-isang ngumiti sa harap ng mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng aking mga ngiti. Daig ko pa ang sinaksak, ngunit hindi ko pinahalata. "Saan pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong ng isang matanda. Ngumiti ako, ngunit hindi na nagbigay ng pagsasalita. "Baka excited lang," mapanukso ng isa. Tumawa ako, kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ako si Samantha Alexandria Perez, o dapat bang sabihin Samantha Alexandria Perez Valerian, and I am his unwanted wife.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.