Nakalimutang Pag-ibig

Amy no esperaba que su esposo, a quien había amado y en quien había confiado sinceramente durante muchos años, la engañaría al tener relaciones sexuales con su secretaria.Cuando ella lo confrontó, él y su secretaria se burlaron y ridiculizaron, la llamaron estéril en su cara, después de todo, ella no había concebido durante los últimos tres años que había estado casada con su esposo, Callan.Terriblemente desconsolada, solicitó el divorcio y se fue al club, eligió a un gigoló al azar, tuvo una aventura de una noche con él, le pagó y desapareció en una pequeña ciudad.Regresó al país seis años después con tres lindos niños idénticos y tres lindas niñas idénticas de la misma edad. Se instaló y consiguió un trabajo, pero pronto descubrió que su CEO era el gigoló con el que tuvo relaciones sexuales hace seis años en el club. ¿Será capaz de esconder sus seis bellezas de su CEO, quien resulta ser el hombre más poderoso de NorthHill y se cree que es infértil? ¿Pueden Amy y el hombre más poderoso de NorthHill llevarse bien considerando la brecha social entre ellos?

In the summer of 1990, Rachel Weber spent a week down on the Florida coast, soaking up the sun's rays while she waited for her life to begin. It was there that she met Dean Sherman, a handsome, muscular soldier with crystal blue eyes. The two spent a week together full of champagne kisses that only ended when Operation Desert Storm forced Dean to choose between his duty and his love. He chose duty. Twenty years later, Rachel figured it was just summer love, but she never forgot those eyes. As personal assistant to powerful billionaire Jack Saunders, she never expected Dean to walk into her office after being hired as Jack's personal bodyguard. Even though she had spent the last two decades trying to forget Dean, she found herself falling for him once again. When fate forced both Rachel and Dean to choose yet again between love and duty, Rachel had to decide between the man she had always loved and the family that had become her life. She knew she couldn't have both, but she knew she wouldn't be happy with just one. Would she choose love, or be forever haunted by the memory of those Champagne Kisses?

Nagimbal ang mundo ng labinpitong taong gulang na si Elyne nang matuklasan ang isang sikretong matagal na panahong inilihim sa kan’ya. Dala ng matinding galit, unti-unting binago ng masakit na katotohanang iyon ang tahimik niyang buhay. Iyon din ang nag-udyok sa kan’ya upang tahakin baluktot na landas na hindi niya ginusto. Kailanman ay hindi niya naisip na ganitong kapalaran ang ibinigay sa kan’ya ng mapaglarong tadhana. Ni sa hinagap ay hindi rin niya naisip na magiging magulo ang kan’yang buhay. Maniniwala pa kaya siya na babalik din ang lahat sa dati? Maniniwala pa kaya siya na darating ang araw na mararanasan niyang maging masaya ulit? Maniniwala pa kaya siyang pagsubok lang ang lahat ng nangyayari? Maniniwala pa kaya siyang mayro’n pang natitirang pag-asa? Pero paano nga ba niya magagawang maniwala kung pakiramdam niya, pati ang Diyos na lumikha’y kinalimutan na rin siya?

En tant que descendante de Rialus, je n'aurais jamais imaginé que je serais l'élue pour vaincre le tueur de loups aux côtés de mon compagnon, Garian. Alors que les loups d'Haran commençaient à mourir, des rumeurs d'implication humaine se sont répandues et une guerre imminente est devenue inévitable. À contrecœur, je me suis lancée dans une quête pour trouver le tueur, accompagnée de Garian, avec qui je partageais un passé compliqué. Notre voyage nous a rapprochés, mais lorsque nous avons découvert qu'un sorcier était à l'origine de la mort des loups, Garian a défié le protocole et s'est immiscé dans ma mission. Désormais, incertains de ce que nous réserve l'avenir, nous devons décider de travailler ensemble pour arrêter le sorcier et sauver notre meute, ou rester à jamais divisés. Notre voyage est loin d'être terminé, et seul le temps nous révélera notre destin...

Ava: May ginawa akong masama noong nakaraang siyam na taon. Hindi ito maganda, pero nakita at kinuha ko ang pagkakataon na makuha ang lalaking mahal ko simula pa nong bata ako. Fast forward ng maraming taon at pagod na ako sa isang kasal na walang pagmamahal. Gusto kong makalaya kami pareho sa kasal na hindi dapat nangyari. May kasabihan na kapag mahal mo ang isang bagay… palayain mo ito. Alam ko na hindi niya ako mamahalin at na hindi ako ang magiging choice niya. Ang puso niya ay laging nasa babaeng yun at kahit na may mga pagkakasala ako, nararapat akong mahalin. Rowan: Noong nakaraang siyam na taon, sa sobrang in love ko ay hindi ako makakita ng tama. Sinira ko ito noong ginawa ko ang pinakamalaking pagkakamali sa buhay ko at sa proseso nito ay nawala sa akin ang mahal ko. Alam ko na kailangan kong managot, kaya ginawa ko ito, kasama ang isang asawa na hindi ko gusto. Sa maling babae. Ngayon ay binaliktad niya ulit ang buhay ko sa pag divorce niya sa akin. Ang mas naging komplikado pa dito, ang taong minamahal ko ay bumalik na sa bayan. Ngayon ang tanging katanungan, sino ang tamang babae? Ito ba ang babae na minahal ko noong mga nakaraang taon na? O ito ba ang ex-wife ko, ang babae na hindi ko gusto pero kailangan kong pakasalan?

I spent five years chasing Tyler Watson, only to get kidnapped right in front of him. He just stood there and watched. As a result, I suffered. After I escaped, he acted all high and mighty and proposed to make up for his tiny bit of guilt. The second we got our marriage certificate, the Simp System’s voice rang in my head. “Congrats, host! You’ve completed your mission.” Just like that, my sanity finally returned. While Tyler waited in a hotel for me to bring him contraceptives, I went live to expose his cheating. For good measure, I even called the anti-vice office to report my dear husband for soliciting prostitutes.

Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. _________ Akala ko ang pagkamatay ni mama at papa ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko hindi pa pala dahil may mas lalong masakit pa na nanaisin ko na lang ding mamatay para makasama si mama at papa. Ang hirap at sakit na dinanas ko sa poder ng tiyahin ko.Ang pagmalupet niga sa akin. Ang pagtalikod sa akin ng mga kaibigan ko noong kailangan ko sila. Ang ipagtabuyan ako ng taong mahal ko at ang pagkamuhi niya sa anak namin dahil isa akong biktima ng panggahasa. Imbis na tulungan,pinili nilang ako ay talikuran at pabayaan. Ngunit sa kabila ng lahat ng pinagdaanan ko may taong taos-pusong tumulong sa akin at inako ang lahat ng responsibilad na hindi niya dapat gawin sa akin. Ngunit ang hindi ko inasahan na ang taong tumulong pala sa akin ay siya pala yong taong sumira ng buhay ko ng buong pagkatao. Ang taong tumulong sa akin siya rin pala ang taong gumahasa sa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya sa akin, ngunit sa anong paraan? Ipagkatiwala ko ba iyon sa batas o ako mismo ang gagawa? Ngunit, paano? Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Bakit sa ganitong paraan ako pinaglaruan ng tadhana? Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko? Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko?

Matagal ng pinapantasya ni elena si IVAN MONTANEGRO isa sa pinakamayamang pamilya sa kanilang bayan.bata pa sila crush na niya si ivan..Subalit malayo ang kanilang antas sa buhay at hindi rin sia pinapansin nito..dahil sa mahirap lng ang pamilya nila.ang nanay nia ay kusinera ng pamilya Montanegro at ang tatay nia ay dito rin nagtatrabaho bilang magsasaka.May pag asa pa ba ang puso niya sa binata..,?makakaahon pa ba sila sa kahirapan..?

Ma meilleure amie, Ada, avait pitié de mes huit années de crush pour Théo. Alors, lorsque nos loups se sont reconnus comme compagnons, Ada m'a simplement donné une herbe qui amplifie les phéromones et m'a envoyée dans le lit de Théo. Enivré par mon odeur, Théo m'a prise comme un fou. Quand je me suis réveillée, il a accepté froidement d'organiser la cérémonie de marquage. Mais peu après, Théo s'est mis à visiter souvent les meutes européennes et est resté absent pendant cinq ans. J'ai élevé seule notre fils, Alex, en l'attendant dans la meute. Mais il n'est jamais rentré, se contentant de me dire qu'il n'aimait pas les louveteaux. Jusqu'au jour de l'anniversaire d'Alex. J'ai vu une vidéo dans laquelle quelqu'un demandait à Théo : « Quel a été ton moment le plus heureux ? » Il a répondu avec désinvolture : « La semaine dernière, en Europe. Après avoir endormi Marcus, j'ai emmené Claire sur la table de la salle à manger. » Au milieu des sifflements et des rires, j'ai senti mes mains et mes pieds devenir glacés. Claire, c'était son ex-petite amie. Marcus, c'était le fils de Claire. On disait qu'il vivait avec eux depuis cinq ans, en Europe. Tout était donc vrai. Le cœur brisé, j'ai soumis une demande de rupture de lien d'âme au Conseil des Alphas, et j'ai quitté l'Amérique du Nord avec mon fils, effaçant notre enregistrement de meute.

J'avais oublié de ramener la maîtresse de mon compagnon, la laissant seule dans la nature pendant trois heures. Fou de rage, il m'a jetée dans un vieux puits abandonné, en pleine campagne. « Toi aussi, tu dois goûter à la souffrance qu'a endurée Ria. » Le puits, profond et étroit, m'obligeait à me recroqueviller sous ma forme de louve. L'air me manquait. Je lui ai demandé pardon, j'ai supplié qu'il me sorte de là — mais tout ce que j'ai obtenu, ce sont ses reproches indifférents. « Repens-toi comme il faut. Il faut que tu comprennes, une bonne fois pour toutes, les responsabilités d'une Luna. » Il a ordonné qu'on scelle l'ouverture du puits avec une lourde pierre. J'ai hurlé, désespérée. Encore et encore, j'ai essayé de grimper, mais chaque fois je retombais. La paroi du puits s'est couverte de traces de mes griffes, témoins de ma lutte acharnée. Jusqu'à ce que ma gorge, brûlante de soif, ne puisse plus émettre le moindre son. Deux semaines plus tard, en découvrant le cadeau d'anniversaire que j'avais commandé pour lui, son cœur a flanché. Pris d'un élan de remords, il a décidé d'enlever ma punition. Mais il ne savait pas qu'au fond du puits, mon cadavre, déjà dévoré par les vers et les serpents, n'avait plus rien d'humain.