Noble House Novel

"Do you, Sarah Bernard of the Crystal-Cloud pack accept Philip Jaxon of the Blood-Slashing pack, to be your husband?" 'Am I doing the right thing? Will Sarah detest me for the rest of her life? Maybe I should confess now. My heartbeat increased and my head spun.' "Sarah?" I looked up and saw Philip watching me with hope in his eyes... How can I tell him that I am a liar? No... it is too late to turn back now. "I do" ****** Catherine has always been bullied since young because she was wolf-less, aside from her junior sister, Sarah, everyone was against her; not even her parents could protect her. Instead, they humiliated her for being an abomination. When she finally got a mate, he rejected her because she was wolf-less. Out of shame and quest to liberate from her current situation, Catherine had to take her sister’s position as Alpha Philip’s wife but unknown to her, it was her one step to hell. Alpha Philip only wanted her for his benefit. She traded her forever for her selfishness, she planned to run away but it was inevitable. If she wants the Luna position, she has to fight with her last blood. Can Catherine win or survive? Is she just a pawn in Alpha Philip's game?

"A contract??" Her eyes squinted, amused at the papers right in front of her. Her arranged husband was being ridiculous and unreasonable, but since they had no feelings or whatsoever for each other, she didn't object and sign the papers. Where as she was finding it hard to cope with her loneliness in the house, Lucas was outside having fun with his mistresses. Jasmine had to endure the pains, atleast for her grandfather's sake. He was on a sick bed now, giving him a bad news about her marriage wasn't a good decision. What happened when her grandfather died? Jasmine requested for Divorce and shocked her husband. He never saw it coming but Jasmine didn't care and was set to move on with life now instead of continuously being locked up like his scape goat. What happened when she finally left the house?

สาวงามในบทขับลำนำมีหลายประเภท ที่ได้ยินบ่อยๆ ก็มี สาวงามสร้างชาติ สาวงามล่มอาณาจักร สาวงามอาภัพรัก สาวงามร้อยเล่ห์ อ้อ...ที่ขาดไม่ได้เลย คงจะเป็น สาวงามสู้ชีวิต ถ้าให้ลองจัดประเภท อัยน์นา คงเป็นหญิงงามชื่อแปลกที่ครอบครองตำแหน่งทั้งหมดที่พูดมาแบบเกือบจะเหมาเรียบ ไม่ใช่เพราะเธอสวย ไม่ใช่เพราะเธอดวงดีหรือดวงซวย คุณหนูอัยน์นาคนนี้ได้ทุกตำแหน่งมาครองเพราะเธอ 'เป็นเหยื่อ' ต่างหาก แต่เป็นเหยื่อประเภทที่สามารถเปลี่ยนให้คนที่มั่นใจว่าเธอเป็นเหยื่อ กลายเป็นเหยื่อที่น่าสงสารยิ่งกว่าได้ในชั่วพริบตา นี่คือเรื่องราวของผู้หญิงที่ดูคล้ายซินเดอเรลล่า แต่ดันเป็นซินเดอเรลล่าเจ้าเล่ห์ที่พร้อมจะผลักแม่เลี้ยงกับพี่สาวทั้งสองลงเหวทุกเมื่อ กับ คนที่เป็นเหมือนเจ้าชายอสูร แต่ดันเป็นเจ้าชายอสูรที่หล่อที่สุด สุภาพที่สุด สุขุมที่สุด ดูนิ่งที่สุด แต่ก็เจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าที่เคยมีมา เมื่อเจ้าชายอสูรกับซินเดอเรลล่าร้อยเล่ห์มาพบกัน การฟาดฟันระหว่าง "นางเอก" กับ "เจ้าชายอสูร" จึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้...แต่ต่อให้เลี่ยงได้ก็คงไม่มีใครยอมเลี่ยงหรอกมั้ง ก็ทั้งคู่ดูจะสนุกกับการฟาดการฟันครั้งนี้มากนี่นา

D'après le médecin, sans le nouveau traitement expérimental, il me restait seulement 72 heures à vivre. Mais la seule place pour ce traitement, Adrien Leroux l'a donnée à Éléna Lemoine. « Son insuffisance rénale est plus grave », a-t-il dit. J'ai hoché la tête, puis j'ai avalé les comprimés blancs qui allaient accélérer ma mort. Durant le temps qu'il me restait, j'ai fait beaucoup de choses. Au moment de signer, la main de l'avocat tremblait. « Vous voulez vraiment céder la totalité des actions ? Vingt milliards ? » J'ai répondu : « Oui. Donnez-les à Éléna. » Ma fille, Chloé, riait dans les bras d'Éléna : « Éléna m'a acheté une nouvelle robe ! » J'ai dit : « Elle te va bien. Il faudra bien l'écouter, d'accord ? » La galerie que j'avais fondée de mes propres mains porte désormais le nom d'Éléna. « Tu es magnifique, Camille », a-t-elle pleuré. J'ai dit : « Tu la géreras mieux que moi. » Même le fonds fiduciaire de mes parents, j'y ai renoncé. Et Adrien Leroux a enfin souri pour la première fois en toutes ces années. Un vrai sourire. « Camille, tu as changé. Tu n'es plus aussi agressive qu'avant. Tu es belle comme ça. » Oui. Moi, Camille, sur le point de mourir, je suis enfin devenue cette femme parfaite à leurs yeux - docile, généreuse, silencieuse. Le compte à rebours des 72 heures a commencé. Je me demande, à l'instant où mon cœur cessera de battre, qu'est-ce qu'ils retiendront de moi ? L'épouse exemplaire qui a enfin appris à lâcher prise, ou cette femme qui a choisi la mort comme ultime revanche ?

จากองค์หญิงศักดิ์สิทธิ์ผู้สูงส่ง ตกเป็นนางบำเรอของแม่ทัพที่โหดเหี้ยมต่ำช้า หนิงซิน องค์หญิงองค์รองของแคว้นป๋าย ต้องทุกข์ระทม หลั่งน้ำตาดุจธาราในหน้าฝน ในแต่ละวันถูกกระทำย่ำยีเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน แม้สิ้นสติไปแล้ว บุรุษต่ำช้าที่ใต้หล้าครั่นคร้าม ก็ยังไม่ยอมรามือ ข่มเหงรังแกนางอย่างไม่ปรานีปราศรัย ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความสงสารเห็นใจสักนิด จากสูงส่งเสียดฟ้า กลายเป็นดอกหญ้าให้คนย่ำเล่น หนิงซินที่ตกเป็น 'เชลย' ในมือศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด จะเอาตัวรอดอย่างไรไหว...

เพียงเพราะหนี้สินห้าอีแปะที่ไม่ตั้งใจก่อในวัยเยาว์ ชีวิตเฉินเซียงหรงวุ่นวาย ถูกจวิ้นหวังจ๋างจื่อจอมเจ้าเล่ห์ตามติด! จวิ้นหวังจ๋างจื่อ 'หลี่ตือหลิน' ผู้นี้ ออกรบติดพันอยู่ที่ชายแดนตั้งแต่ยังอายุได้ไม่เท่าไหร่ ผ่านมาหลายปีเพิ่งจะได้กลับตำหนัก กลับไม่กตัญญูดูแลปรนนิบัติมารดา ไม่ท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ ไม่จัดงานเลี้ยงหรือเข้าร่วมงานรื่นเริง ไม่หาความสงบ ไม่หาความสำราญ แต่ละวันกลับเอาแต่สรรหาวิธีการมากวนใจลูกหนี้อย่างนางไม่หยุดหย่อน ครั้นจะคืนห้าอีแปะนั่นให้ดีๆ ก็ไม่ยอม กลับอ้างว่า “ต่อให้เจ้ามอบให้ข้าสักห้าพันตำลึง ก็ยังไม่ใช่ห้าอีแปะนั้นที่ข้าจ่ายออกไปอยู่ดี” ทั้งยังดันทุรังจะแต่งงานกับนางให้ได้ด้วย เรื่องบ้าอะไรกัน? แบบนี้ก็ได้หรือ?!

ใครสักคนเคยว่าไว้...บางครั้ง ‘โชคชะตาก็น่าตลก’ อาจูเชื่อมาตลอด ว่า ‘จริง’ แต่ไม่เคยนึกมาก่อนว่าโชคชะตาของตัวเองจะไม่ใช่แค่ตลก แต่เป็นตลกมาก! และจุดเริ่มต้นของเรื่องราวตลกร้ายที่ว่า ก็คือแพคเกจทัวร์ 'ตามรอยมังกรหยก' สุดเก๋ ที่ทำให้ได้พบกระบี่เขรอะสนิมเล่มหนึ่ง ก็แค่ความหวังดี...เล็กน้อยจริงๆ ที่ทำให้อาจูเอื้อมมือไปแหวกเถาวัลย์ปัดฝุ่น ตรวจดูว่าของนั้นใช่อย่างที่คิดหรือไม่ใช่ ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆ จะมีงูตัวเป็นๆ พุ่งมาฉกกัด แล้วพอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที ก็พบว่าวิญญาณทะลุมิติข้ามเวลามาอยู่ในร่างเด็กสาวสารร่างบอบบางผมยาวเฟื้อยร่างนี้แล้ว แค่ความแค้นที่สุมแน่นในทรวงสาวน้อยนางนี้ ก็คับแน่นอกคัพDของร่างใหม่ร่างนี้จะแย่แล้ว นี่เธอยังต้องคุกเข่าคำนับจ้าวหุบเขาโฉดโหดเถื่อนที่มีดีแค่รูปร่างหน้าตาเป็นอาจารย์ แถมยังต้องทำงานรับใช้เขาทุกวันอีก! ทีในนิยายกับละครพวกนั้น พวกนางเอกทะลุมิติข้ามเวลาแล้วได้เป็นฮองเฮา ชายาอ๋อง แต่พอเป็นเธอ กลับต้องทะลุมิติมาเป็นขี้ข้า! หึ! ศิษย์อาจารย์บ้าบออันใดกัน ถ้ายอมให้โขกสับกันง่ายๆ ก็โง่น่ะสิ!

J'étais en phase terminale d'insuffisance rénale. Le rein le plus compatible qu'on ait enfin trouvé pour moi, mon mari Régis l'a offert à ma sœur Laurine. J'ai refusé la proposition du médecin d'attendre un autre donneur et suis sortie de l'hôpital. Dégoûtée par ces gens, j'ai compris qu'il était inutile de continuer à me battre. Alors j'ai légué à ma sœur toutes mes économies des années passées. Enfin, j'ai vu mes parents sourire. Régis s'épuisait chaque jour à prendre soin d'elle. Loin de m'irriter, je l'encourageais à être plus attentionné. Quand notre fils a demandé si ma sœur pouvait devenir sa maman, j'ai même acquiescé en souriant. Mais pourquoi, maintenant que tout leur a réussi, regrettaient-ils soudain ?

J'ai présidé une réunion importante internationale lorsque ma sœur m'a soudain appelée. Au téléphone, elle pleurait à chaudes larmes, « Léa, on m'a pris ma place d'échange… » Je suis aussitôt arrivée à l'école et j'ai vu ma sœur coincée dans un coin du bureau, les yeux rougis. Une fille à l'allure excentrique pointait son doigt vers son nez avec un air de mépris. « Tu oses me défier ? Je suis la fille de la famille des Dubois de Paris ! Mon père vient de faire don d'un bâtiment de laboratoire à notre école ! Et toi, tu n'es rien du tout ! » Même le professeur de spécialité à côté l'a soutenue : « Claire Laurent, Julie est la fille d'un de nos plus grands bienfaiteurs. Sois raisonnable, ne crée pas de problèmes pour tout le monde. » J'étais sur le point d'intervenir, mais ces mots « la fille de la famille des Dubois » m'ont arrêtée net. La famille des Dubois de Paris ? Depuis quand mon père a-t-il eu une troisième fille, en plus de ma sœur et moi ? J'ai immédiatement composé le numéro de mon père et j'ai parlé avec un sourire glacé : « Papa, depuis quand as-tu eu une autre fille en cachette, derrière le dos de maman ? »

Mariés depuis trois ans, son mari ne l'avait jamais touchée. Et pourtant, en pleine nuit, il s'était soulagé devant une photo de sa sœur. C'est en regardant par hasard son téléphone que Léna Fontaine avait compris : s'il l'avait épousée, ce n'était que pour se venger. Parce qu'elle était la véritable fille biologique, celle qui avait arraché à sa sœur sa place de l'héritière. Déçue et brisée, Léna était retournée vivre auprès de ses parents adoptifs. Mais elle ne s'était pas attendue à ce que Mathieu Delaunay devienne fou, la cherchant partout, désespérément.