Novel Ai Free

apa jadinya jika seorang gadis shopaholic dan suka dengan kekayaan melamar pekerjaan hanya untuk bertemu dengan pria idamannya namun takdir berkata lain, dia harus berurusan dengan orang yang tidak dia duga akan menjadi hal terpenting dalam hidupnya....

kedatangan mantan yang sudah lama menghilang membuat Zura kaget sekaligus bahagia namun, dibalik kedatangan mantan tersebut ada maksud tertentu yang bikin ia sakit hati. apakah balas dendam itu? ikuti terus alur ini sampai tuntas.

Dalam pernikahan, cinta saja tidak selalu cukup. Anisa, seorang perempuan sederhana yang memilih menjalani hidupnya sebagai pengusaha makanan di GoFood, harus menghadapi kenyataan pahit bahwa keluarga suaminya, Bagas, tidak pernah benar-benar menerimanya. Mereka menginginkan menantu yang bekerja di perusahaan besar dan mampu menopang kehidupan mereka, bukan seseorang yang dianggap tidak berambisi seperti Anisa. Sejak awal, Anisa berusaha menyesuaikan diri, tetapi selalu dibandingkan dengan Rina, wanita yang dianggap lebih pantas untuk Bagas. Diamnya sang suami terhadap perlakuan keluarganya membuat luka Anisa semakin dalam. Kesalahpahaman yang dibiarkan begitu saja akhirnya meretakkan hubungan mereka. Puncak rasa sakit hati Anisa terjadi ketika ia menyadari bahwa ia tidak pernah dihargai sebagai seorang istri. Dengan hati yang hancur, ia memilih untuk pergi, meninggalkan semua yang telah mereka bangun. Baru setelah kehilangan Anisa, Bagas menyadari betapa besar arti kehadiran istrinya. Ia berusaha menebus kesalahannya, namun akankah permintaan maaf cukup untuk menyembuhkan luka yang telah terlalu dalam? Sebuah kisah tentang cinta, kesalahpahaman, dan penyesalan yang datang terlambat. Akankah cinta yang pernah ada bisa kembali utuh, ataukah semuanya sudah terlalu hancur untuk diperbaiki?

‼️‼️⚠️⚠️🔞🔞 BACAAN DEWASA! 🔞 BOCIL MINGGIR DULU! Hari itu Andrea Bougenville melarikan diri dari jerat pernikahan yang diatur oleh kakak tiri dan ibunya. Di tengah pelarian, seorang pria tampan menolongnya. Sementara Xavier Xarxas sudah muak didesak oleh orang tuanya agar segera menikah dan memberikan keturunan untuk keluarganya. Tetapi, pada saat hari pernikahannya tiba, pengantin wanitanya justru melarikan diri. Andrea bertemu Xavier, dia tidak tahu jika penyelamatnya adalah pria yang tidak ingin ia nikahi! 📌BUKAN SEKUEL

Sinta, perawat magang di Rumah Sakit Umum Kartika, tak pernah menyangka bahwa panggilan telepon pertamanya akan datang dari lantai yang tak seharusnya ada—lantai tiga belas. Sejak malam itu, hidupnya berubah menjadi teror yang tak berkesudahan. Lorong-lorong sunyi, suara langkah di tengah malam, dan sosok perempuan yang menyerupainya—semuanya membawa Sinta semakin dekat pada rahasia kelam yang terkubur di rumah sakit tua itu. Namun semakin ia menggali, semakin ia sadar... mungkin lantai tiga belas bukan hanya bagian dari bangunan. Mungkin, lantai itu adalah pintu ke dunia yang tak bisa ia tinggalkan. “Jangan pernah naik ke lantai tiga belas... karena sekali kamu ke sana, kamu tak akan kembali sebagai dirimu yang dulu.”

Nada mengira keluarganya sempurna, tempat di mana ia merasa aman dan dicintai. Namun, semua itu hancur saat ia memergoki ayahnya bersama wanita lain. Dunia yang selama ini terasa hangat, seketika runtuh. Menyisakan kehampaan dan luka yang tidak terhindarkan. Dan dalam sekejap, semua tidak lagi sama.

Le jour de mon mariage, mon fiancé, Gervais Rodier, a brutalement mis fin à la cérémonie. Tout ça, à cause d'un simple post de Léonie annonçant son retour en France. Gervais a jeté l'alliance qu'il avait lui-même dessinée, puis est parti sans un regard en arrière. Je suis restée là, immobile, dans ma robe de mariée. Jasmin, mon frère, qui me soutenait, a fini par lâcher mon bras : « Clara, tu as toujours été forte. Je sais que tu peux gérer ça seule. Là, c'est Léonie qui a le plus besoin de moi. » Sur ces mots, il est parti, lui aussi. Ils m'ont abandonnée, pour la même femme. Le soir, après avoir réglé les derniers détails de ce mariage raté, j'ai reçu une photo de Léonie. Sur l'image, Gervais et Jasmin veillaient tous deux à son chevet. Le collier fabriqué par Gervais était autour de son cou, et la robe de mariée dessinée par Jasmin enveloppait son corps. Tout cela… aurait dû m'appartenir… C'était à ce moment-là que j'ai abandonné tout espoir. Les larmes aux yeux, j'ai composé un numéro : « Papa, maman… J'ai changé d'avis. Je veux rentrer chez nous. »

Dijahati oleh sang kakak tiri, lebih tepatnya dijebak. Ai seolah-olah wanita paling buruk di dunia ini. Ia dikecam sebagai perebut tunangan Ana. Di malam pertama yang seharusnya indah bersama suami setelah sah, malah Ian tidur bersama Ana. Demi menjaga kehormatan keluarga, ia harus tetap menjalani pernikahan ini hingga dua tahun lamanya. Akankah Ai sanggup bertahan? Mungkinkah dia menjalin hubungan bersama mantan kekasihnya Danny atau mungkinkah cinta akan muncul dalam pernikahan yang sangat buruk dan menyiksa itu?

Quand il ne me restait plus que trois mois à vivre après avoir pris la lame maudite destinée à mon mari Lucian, son premier amour, Lily, est revenue. Quand j'ai enduré la douleur et préparé un dîner pour commémorer notre anniversaire, il n'est pas rentré. Il était en train d'avoir une séance torride en voiture avec Lily. Quand je suis allée seule à l'hôpital pour acheter des médicaments, il accompagnait Lily à son rendez-vous de suivi de grossesse. J'ai fait semblant de ne rien voir, je me suis contentée de jouer silencieusement le rôle de l'épouse parfaite et je lui ai écrit quatre lettres en cadeau pour notre anniversaire. Après ma mort, il a vu les cadeaux que j'avais laissés derrière moi et a complètement perdu la raison.

La meilleure amie d'enfance de mon mari a été diagnostiquée d'une maladie incurable. Pour qu'elle ne parte pas avec des regrets et puisse ressentir l'amour d'une famille, Gabriel Dumas, mon mari, lui a offert mon collier, puis a même cédé mon anniversaire pour le lui consacrer. Notre fils, en privé, l'appelait aussi « maman ». Il m'a dit un jour : « Élise, Violette est en train de mourir… laisse-lui un peu de place. » Chaque fois que j'espérais recevoir un peu plus de son attention, de son temps, mon fils, Théo Dumas, se précipitait pour défendre son père et Violette : « Maman, tu me dis toujours qu'il faut être généreux, non ? Violette va mourir… pourquoi tu lui en veux autant ? » Petit à petit, j'ai cessé de demander quoi que ce soit. Un soir, j'ai surpris une conversation entre mon fils et Gabriel, de retour de l'hôpital : « Violette est si douce et élégante ! Si seulement maman pouvait lui ressembler… » Gabriel a souri tendrement en ébouriffant les cheveux de notre fils : « Ta maman est peut-être un peu stricte, mais c'est pour ton bien. Si tu aimes vraiment Violette, que dirais-tu qu'elle devienne ta marraine ? » C'est à ce moment-là que j'ai compris : même l'enfant que j'ai mis au monde de toutes mes forces… ne m'aimait pas. J'ai baissé les yeux, refermé silencieusement la porte de la chambre, comme si rien ne s'était passé. Puisque tous deux semblent avoir tant de regrets, alors je vais m'effacer, en silence, pour les combler.