Ok Noted Artinya

Prologue : •"Im sorry, put the gun down" I say afraid, looking pleadingly into his eyes. " This gun?" He asks. "What if I don't want to?" he continues to ask as he cocks the gun. At this point I can feel tears start to form in my eyes. "Ad-Adri....pl-ease st-st-stop" I shakingly beg him "Stop what baby?" "Tell me what I should stop" he asks feigning confusion as he begins to slide the gun along my cheek, dragging it slowly from my temple all the way down to my lips. I'm so scared by what he's doing that I just start sobbing unable to hold my tears back any longer "Shh-shh-shh don't cry" he mockingly coos into my ear his breath fanning my skin. "What will you do for me if I stop?" "Any-anything, just just st-stop,ok" I hurriedly reply "Anything! Lucky me" he exclaims "hmm, I've got to think about this one" "Hmm? Oh I've got it" he continues as I nervously swallow wondering what he will ask of me.• □ This book is set in two timelines, the present day and 3 years ago. □ meet: Adriano Valencia Accused of Arms dealing, Drug distribution, Murder and possible mafia ties. 3 years ago the girl he loved betrayed him and almost destroyed him but, now he's hunting for her. Meet: Klara Davis She was just an innocent highschool student until Adriano showed up and ruined her life. And now almost 3 years later the he's back and more dangerous than ever, but what he doesn't know is that Klara's changed to. By Kerry Kerry **WARNING: THIS BOOK IS FOR A MATURE AUDIENCE 18+ **contains explicit language, profanity, extreme violence and sexual situations as well as some dark romance themes that sensitive readers may find disturbing! Reader discretion is advised.

“When Destiny brings you into a game.“ MEET ALBYAZKA STEVANO__ He's the perfect man. Muda, tampan, kaya, multitalent, hingga mendapat gelar the perfectionist boss. Membuat Alby selalu menganggap mudah segala hal termasuk wanita. Namun, tidak lagi setelah pertemuanya dengan seorang wanita galak bernama Alessia Mikhayla. Seorang yang sanggup membuat Alby tertantang dan merasa tertarik untuk pertama kali pada seorang wanita hanya karena sebuah julukan Bedebah darinya. MEET ALESSIA MIKHAYLA__ seorang 'secret agent' berparas cantik yang terkenal galak dan keras kepala. Wanita bebas dan tidak suka diatur apalagi dikekang sepertinya sangat membenci banyak hal. Termasuk, Albyazka Stevano. Sejak pertemuan pertama mereka yang tidak bisa di katakan baik juga pertemuan-pertemuan tidak terduga lainnya yang banyak meninggalkan kejadian buruk membuat ruang gerak Alessia menjadi terbatas. Alessia membencinya. Membenci kehidupannya yang bahkan terasa seperti seekor burung peliharaan karena ulah pria itu yang sesuka hati mengklaim dirinya sebagai kekasih di hadapan media. Setelah segala hal yang terjadi, mana mungkin Alessia membiarkannya? Menjadikanya mainan pria itu? Well.. Albyazka Stevano perlu tahu kalau Alessia bukan wanita yang mudah dikalahkan. Wait for the time .. Alessia akan membuktikannya. Lihat saja.. BLURB️ "Kau tidak bisa seenaknya padaku, Darling." "I can, who will stop me?" Alessia kemudian menciumnya sekali lagi, hanya kecupan singkat dan ia kembali tersenyum. "Sudah cukup." Alby menaikkan alis. "Apa maksudmu?" "Kau tidak dengar? Cukup. Artinya berhenti. Aku tidak akan melakukan hal lain selain berciuman." gumam Alessia menjelaskan. "Tinggalkan saja nomor rekeningmu." "Buka matamu, Darling. Kau perlu melihat siapa aku untuk kembali mendiskusikan tentang uang." "Tidak perlu repot-repot, aku tidak peduli kau siapa." _________ "Kau milikku, tidak ada jalan kembali untukmu pergi." -Albyazka Stevano.

Tabitha tersenyum sinis ke arah Rino. “Kenapa? Lo kaget lihat gue, Rin? Nggak menyangka ya kalo ternyata gue ada di sini juga? Dan gue sudah dengar semuanya! Semua obrolan kalian berdua! Gue baru tahu kalau ternyata ada ya cowok yang sejahat lo, Rin! Jadi begitu rupanya? Lo anggap gue itu cuma sebatas cewek taruhan buat lo? Nggak ada artinya lagi kah gue selain itu, Rin? Menurut lo ... gue cewek kampungan? Culun? Kutu buku? Nggak cukup menarik ya buat lo? Nggak bisa bikin lo ‘naik’? Sorry ya, Rin! Sebelum lo menganggap diri lo itu cowok paling hebat yang bisa menaklukkan hati semua cewek, asal lo tahu aja ... lo nggak sehebat itu! Andai lo itu barang, dikasih gratis aja gue nggak mau terima, apalagi disuruh bayar! Karena buat gue, lo itu cuma cowok brengsek, jahat, nggak punya otak, yang pantasnya dibawa ke tukang loak terus ditukar sama piring! Tahu lo? Piring aja lebih berharga dan lebih berguna buat gue, daripada cowok kayak lo! Gue menyesaal ... banget pernah dekat sama lo, Rin! Cowok brengsek! Cowok nggak punya otak! Otak lo yang lo pikir cerdas bisa ngebodohin gue itu ternyata nggak lebih besar dari biji kwaci tahu nggak!” maki Tabitha, sebelum melangkah keluar dari warung kopi dan berlari menjauh. Rino melongo. Pemilik warung kopi bengong. Pemuda yang duduk di sebelah Rino bangkit berdiri sambil menahan tawa. “Kasihan lo, Rin! Udah otak lo cuma segede kwaci, lo mau dibawa ke tukang loak lagi! Ditukar sama piring!” Pemuda itu tertawa tergelak. "Diam lo!" bentak Rino. Malu. Pemuda itu semakin tertawa tergelak.

"Please!! Leave me, it's not right, you are my sister's husband!! It's wrong!! ", Anjali begged in front of Alex. Alex chuckled and grabbed her jaws tightly, " I don't care , from now you are my mistress , your only work is to serve your master. Now strip or you want me to do that honor for you ", He ordered woth cold expression. When Anjali heard that words from her mouth her blood boiled due to anger , she pushed him with her full strength and with full force she slapped him so hard, " Until now, I was silent just for the sake that you are my brother in law but today you have crossed your every limit. Now I will tell about you to everyone!! Just wait and watch ", Anjali said with disgust and spit on the floor while glaring Alex. Alex clenched his fist tight and fisted her hairs tightly, " I am not afraid of anything b, do whatever you want because in last you will be under me screaming my name, so it's better for saving your energy for bed ", he gritted out. " Ahhh.... I will tell Nina and dad about your disgusting acts ", Anjali glared him furiously. Alex smiled sarcastically and asked, " What will you tell them, that you fucked your brother in law on your eighteenth birthday by the way it's your family that gifted you as a gift on your eighteenth birthday and now they sold you to me " . Anjali slapped his hand and said, " Don't lie!! I know my family can't do anything like that . How could you stoop so low just for your lust." " Ok then ask your family, they will told you truth ", Alex said with bored expression and leave her hair. Without wasting any time Anjali ran out of his mention

"Mommy!" seorang bocah laki-laki menghampiri Disya yang sedang duduk menikmati es krim bersama dengan ketiga sahabatnya di salah satu caffe. Disya tentu saja membelalakkan matanya, yang benar saja bocah laki-laki di depannya memanggil Disya dengan sebutan 'Mommy' padahal Disya masih duduk di bangku kuliah semester tujuh, dan lagipula Disya belum menikah, bagaimana mungkin dia sudah mempunyai anak? Kailash, nama bocah laki-laki itu. Rupanya dia salah mengira Disya Mommynya. Hingga akhirnya seorang lelaki menghampiri meja mereka. Disya sampai membelalakkan matanya, mulutnya menganga ketika melihat lelaki tampan itu. Devan, lelaki yang dipanggil 'Daddy' oleh Kai. Baru pertama kali bertemu saja, rasanya Disya langsung jatuh cinta. Memejamkan kedua matanya, sedikit membenarkan posisi duduknya, lalu menengadahkan kedua tangannya di depan dada. "Ya Tuhan... jodohkanlah hamba dengan Pak Devan, kalo Pak Devan masih ada istri, ambil saja istrinya!" "Astaga, Disya omogan kamu ih!" pekik ketiga sahabatnya berbarengan. Mereka tentu saja syok mendengar ucapan sembarangan yang diucapkan Disya beberapa detik yang lalu. "Sejak kapan kamu suka sama om-om hah?!" "Sejak hari ini!" Berbeda dengan Disya yang langsung terpikat, Devan malah melihat Disya dengan tatapan tidak suka. Namun, Disya akan tetap bertekad, dia harus mendapatkan hati Devan. Setelah menjadi detektif dadakan untuk mengamati Devan. Sebuah fakta yang berhasil membuat Disya merasa sangat senang. Devan hanya tinggal berdua dengan Kai, yang artinya Devan adalah seorang duda bukan? Benar! Tentunya itu adalah kesempatan besar untuk Disya mendapatkan hati Devan. Tidak perlu mengambil hati Kai—bocah itu sudah menyukai Disya sejak pertemuan pertamanya. Tugas Disya hanya mencari cara untuk mengambil hati Devan. Akankah Disya berhasil? "Otw jadi Mommy Kai." — Nadisya Queensa Fatyavia. "Ck! Gadis kecil!" — Devano Zayn Ganendra. ***

My Alpha mate Derek secretly inherited his sister-in-law Sarah after his brother's death. On the surface, I was his Luna, but in reality, Sarah was the one who truly held his heart. He praised me as the most exceptional Luna, tasking me with caring for all pack members, yet when Sarah tended to an injured male wolf, his jealousy flared so violently that he bit off the poor wolf's paw. In public, he proclaimed me as his beloved Luna to the entire pack, while keeping Sarah hidden safely in the shadows. When enemy wolves kidnapped me after discovering my identity, I desperately reached out through our mind link, begging for help. His response cut deeper than any physical wound: "Olivia, Sarah is carrying my pup. We'll tell everyone it's my brother's son. I must protect her and the baby without leaving her side for even a moment." "Just endure for a few days. Once Sarah's morning sickness improves, I'll lead all our warriors to rescue you." In the days that followed, I sent countless pleas for help through our link, but received nothing in return. Eventually, our connection shattered completely. For an entire year, those wolves imprisoned and tortured me. They broke my hind legs and ripped out my fangs, stripping me of my wolf's dignity. Derek never came for me. When I finally escaped and stumbled back to our territory, blood-soaked and broken, I discovered my daughter locked in the silver prison where rogue wolves were kept. She was being torn apart as food, her small body covered in wounds. Meanwhile, my mate—my pup's father—was joyfully celebrating the first birthday of his and Sarah's pup, announcing that Sarah's child would become the pack's heir. Tears streaming down my face, I gathered my skeletal little pup in my arms. "It’s OK, sweetie. I'll find you a better dad."

Daaaarrr ! Lagi-lagi suara petir, biarpun aku nggak terlonjak seperti tadi tapi cukup bikin hati lumayan ngenes. Dengan kecepatan siput seperti ini jam berapa aku akan sampai Jakarta. Aku mendesah sedih, desahan yang sia-sia karena cuman aku sendiri yang tahu. Bruukkk ! Aku kaget lima kepalang. Aku menabrak sesuatu? Buru-buru aku melankah ke depan mobil, ingin melihat apa yang tadi sepertinya aku tabrak. Noooooo…..orang? Ada orang…eh laki-laki jatuh tertunduk di depan mobilku. “Tempat apa ini?” akhirnya dia berbicara. Pheeeww…aku menarik nafas lega, minimal dia bisa berbicara, coba kalau dia ternyata tidak bisa berbicara dan aku tidak tahu menahu bahasa isyarat bagaimana kita akan berkomunikasi coba? “Bandung….” Jawabku ragu-ragu, aku tidak yakin apa maksud pertanyaan dia dengan “tempat apa ini”, apa maksudnya kita di mana? Aku yakin sih aku belum meninggalkan bandung. “Bandung? Apa itu nama desa?” Hah…dia tidak tau Bandung? Mati gue, jangan-jangan tabrakan tandi membuat dia gegar otak. Sekarang dia mengalami amnesia dan tidak tahu siapa dirinya, tidak tahu apapun! Terus apa yang harus aku lakukan? Tiba-tiba aku ingat film Jason Bourne, dimana dia mengalami amnesia setelah tertembak dan jatuh ke laut. Tetapi lelaki ini bukan Jason Bourne, tapi dari postur badan dan wajahnya bisa saja lho dia menjadi the next Jason Bourne. Aarrrgghhh gue ngelantur lagi. “Mas ingat namanya siapa?” ok, pertanyaan basic untuk memastikan apakah dia amnesia atau bukan. “Gajah Mada” jawabnya singkat. Aku dengan refleks menyunggingkan senyum kecil, pasti emak bapak si emas ini adalah fans berat patih maha tersohor dari Majapahit tersebut. “Kenapa kamu tersenyum?” tanyanya membuyarkan lamunanku.

Bah voilà jme présente ! Moi, c'est Zaïna, orpheline, j'ai 15 ans, je suis Comorienne mais avant tous Musulmane. Malheureusement je ne sais pas pratiquer. J'y connais rien. On ne m'a jamais apprise. On m'a poser à mes 1 ans apparemment. Bref ma vie jvous la racontera après. Bref physiquement ? Jfais 1m60, un truck comme ça ! J'ai une couleur de peau matte. J'ai un corps normal et les formes la où il faut. J'ai les yeux marron claiiiir qui vire au marron foncé quand jsuis énervé. Les cheveux noir/marron, tous est en fonction du soleil. A l'ombre tu les verras noir et au soleil tu les verras marron. Bref ils sont long et y'a beaucoup de volume ! Mais personne sais. C'est chignon ou natte, jamais je les montre. Bref assez parler dmon physique. Jsuis une meuf genre qui parl pas, qui calcule personne mais quand il faut j'ai une grosse bouche et sa peut aller loin en deux quatre six. Dans cette orphelinat, jparle à dégun depuis le drame (A suivre...). On m'appelle même la "muette". Ok leur délire mais m'en bas les couilles je leur répond pas. J'ai un coeur en pierre, double portes blindé, double serrure et trois codes. Rien ne m'atteint à part mon passer mais personne la connait. Bref mes journées se passe comme ça: Réveille => école => boxe => chambre et je bouge plus de la journée. Ah oui oui depuis cette incident j'ai décidé de plus me laisser faire. Mes parents ? Même vu pas jparle. Ils m'ont abandonné dès ma naissance tsssss et voilà ou je suis maintenant DANS UN ORPHELINAT DE MERDE . A suivre...

Ariel : " Peux-tu être mon papa ? " Daisy : " Ariel arrête, tu ne peux pas dire ça ! " __" Mais maman je veux qu'il soit mon papa " a répondu Ariel. Daisy : " Tu ne peux pas dire ça ok ? " __"Je peux être ton papa et ne t'inquiète pas, ta maman et moi allons faire plus de bébés" a-t-il dit en souriant Daisy : "Ça ne peut jamais arriver" __"Dis-moi tu veux un petit frère ou une sœur ? " demanda-t-il Arielle (En souriant) : " Un petit frère et une petite sœur " "Arielle ça suffit lâche prise" a dit Daisy en essayant de la tiré vers elle " Ne t'inquiète pas je vais la ramener à la maison" a-t-il dit Arielle : "Oui maman, ne t'inquiète pas. Papa va me ramener à la maison" Daisy : « Arielle, il n'est pas ton papa et toi tu ferais mieux de l'amener saine et sauve sinon... » __” Tu peux faire rentrer tes griffes, je vais la ramener “ .. Voici Daisy, une mère célibataire de 24 ans. Elle a une petite fille très mignonne Ariel de 5 ans. Elle a eu Ariel dans des conditions un peu bizarre…C'est une bourré de travail qui ne prend guère soin d'elle-même, mais je suppose que c'est la plus jolie fille que vous ne verrez jamais. Bien qu'elle soit accro au travail, elle trouve toujours du temps pour sa petite fille. Sa vie bascule le jour où son patron décide de léguer la société dans laquelle Daisy travaille (RODRIGUEZ CORPORATION) à son fils aîné, Damon. Qu'est-ce qui va se passer quand ces deux-là se heurtent ??? Entre : Romance au bureau, Haine, Jalousie, Triangle amoureux, Trahison, Brutalité, Secrets, Mensonges, suspense, Comédie…

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.