Omegaverse Mpreg

คีย์จะทำยังไงเมื่ออยู่ๆก็มีเด็กน้อยที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาเกาะขาแล้วเรียกเขาว่าปะป๊า ทั้งๆที่ตัวเขานั้นก็ไม่มีแฟนหรือมีภรรยา ว่าแต่เด็กคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใครกันเนี่ย ทำไมถึงมาเรียกเขาว่าปะป๊าแบบนี้

เมื่อฟิลิปป์นักธุรกิจชื่อดังที่เงียบขรึม(เบื้องหลังอันดำมืด)ต้องมาเจอกับนักศึกษาที่แสนจะกวนประสาทอย่างนิวตัลเขาจะทำเช่นไร

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

“คุณว่าน ให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมจะตั้งใจเอาเต็มที่ ผมทำให้ได้ทุกท่าเลยนะครับ ขอแค่คุณว่านยอม...วาดรูปให้ผม”

หนึ่งคนเฝ้ารอและรักษาคำมั่นสัญญา หนึ่งคนละเลยจนหลงลืม เพราะถูกบังคับให้แต่งงานแค่ผูกพันธะ และมีลูกด้วยกันให้มันจบ ๆ ไป 'เหมือนมือที่สาม แต่จะเรียกอย่างนั้นได้ไงในเมื่อมือที่สามอย่างเขาต้องมานั่งสมเพชตัวเองอยู่แบบนี้' 'แต่งกันรอวันหย่าสิเป็นภาพที่ชัดเจนมากกว่า' 'แค่ให้มันจบ ๆ ไปตามที่พวกผู้ใหญ่ต้องการ' 'ทั้ง ๆ ที่เขามาก่อน แต่ทำไมถึงต้องมาอยู่ในสภาพนี้' นิยายเรื่องนี้เป็นแนวคลุมถุงชน ดรามา รักสามเส้า พระเอกมีคนรักอยู่แล้วแต่ต้องถูกบังคับให้แต่งงาน เพราะฉะนั้นบางฉากบางตอนจะมีการบรรยายถึงการนอกกายและนอกใจ ในส่วนของการนอกกายนั้นจะไม่เขียนบรรยายชัดเจน เพียงแต่ให้เป็นไปตามบริบท ฉากการมีเพศสัมพันธ์ (NC) จะมีระหว่างพระเอกกับนายเอกเท่านั้น

จะเป็นยังไงเมื่อการเจอกันครั้งแรกดันเกิดอาการรัทจนเผลอสร้างพันธะ แต่ทว่าพอได้สติคนที่พึ่งจะสร้างพันธะดันหนีไปซะแล้วที่แย่กว่านั้นเขาดันจำหน้าคนคนนั้นได้เพียงเลือนลางแต่ที่จำได้แม่นมีเพียงกลิ่นที่ฉุน

❝นี่คุณอยู่กับผมมาโดยที่ไม่รู้ถึงสถานะตัวเองเลยเหรอครับ❞ ❝ก็เรา-❞ ❝ผมจะพูดอีกครั้ง ผมซื้อคุณมาสามปี เป็นสามีของผมและพ่อของเด็กแค่สามปี ดังนั้นต่อจากนี้อย่าทำ หรืออย่าคิดอะไรเกินหน้าที่ เข้าใจไหมครับ❞

ถ้าเด็กมันจะยั่ว อยากได้เราเป็นผัวเราก็ต้องสนอง ถ้าคิดจะมีเมียเด็กต้องเช็คร่างกายให้พร้อม เด๋ียวเมียหาว่าแก่ ถ้าคิดจะมีผัวแก่ต้องยั่วให้เป็น ลีลาต้องเด็ด แต่งตัวให้ยั่ว ให้ผัวรักผัวหลงจนโงหัวไม่ขึ้น

“อยู่ด้วยกันเถอะนะ อย่างน้อยก็เพื่อลูกของเรา” แม้จะเป็นคำขอที่ฟังดูเห็นแก่ตัว แต่มันน่าตลกตรงที่คำพูดนั้นสามารถเหนี่ยวรั้งเขาไว้ได้...

เมื่อ “มะลิ” ลูกชายคนเดียวของเจ้าสัววิรัตน์ กลับมาจากเมืองนอกพร้อมกับทัศนคติใหม่ที่ไม่อยากแต่งงานตามคำสั่ง เขาต่อต้านทุกอย่างที่บ้านวางไว้ รวมถึงคู่หมั้นในวัยเด็กอย่าง “ภพ” ซึ่งตอนนี้เป็นเจ้าของสวนผลไม้ที่รวยที่สุดในจังหวัด มะลิถูกส่งตัวไปอยู่กับภพโดยอ้างว่าจะเรียนรู้งาน แต่เบื้องหลังคือการบังคับให้อยู่ใกล้กัน หวังให้รักเก่ากลับมา ภพ…ยังคงใจเย็น ยิ้มอ่อน และดูแลมะลิด้วยใจจริง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะปากร้ายหรือก้าวร้าวแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธ กลับกัน…ยิ่งเห็นอีกฝ่ายเจ็บ เขายิ่งอยากเป็นคนปลอบ แต่ทุกอย่างไม่ง่ายเมื่อความลับบางอย่างเกี่ยวกับอดีตของมะลิในต่างประเทศและความลับในวัยเด็กเริ่มปรากฏออกมา — และหนึ่งในนั้นคือผลของความรักเพียงชั่วคืนที่เขาไม่เคยลืม… เมื่อร่างกายของมะลิเริ่มเปลี่ยนแปลง… และเขาพบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ลูกของภพ ทุกอย่างจึงเปลี่ยนไปตลอดกาล