Quest Walang Hanggan Lyrics

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.

Si Andrea ay isang guro na tumandang dalaga dahil sa pagmamanipula ng ina niyang si Selya. Nang mamatay ito, lalong nakadama ng kahungkagan sa buhay niya si Andrea. Hinangad niya na magkaroon ng anak. Kahit walang asawa. Basta kahit isang anak lang na kukumpleto sa kan'yang pagkababae at makakasama niya sa kan'yang pagtanda. Ang problema, wala siyang nobyo. Sino ang magbibigay sa kan'ya ng anak? Dumating sa isip niya ang isang plano. Hahanap siya ng lalaking may magagandang katangian upang maging ama ng pinapangarap niyang anak. Hanggang sa makilala niya si Vincent. Si Vincent na pasado ang kwalipikasyon sa hinahanap niyang lalaki. Ang isa pa uling problema, paano niya sasabihin dito na sipingan siya nito gayong hindi naman sila personal na magkakilala? Gumawa siya ng paraan. At nagtagpo uli ang landas nila ni Vincent. Sinipingan siya nito. Isang pagsisiping lang na nagbunga agad ng binhi sa sinapupunan ni Andrea. Pagkatapos noon, lumayo siya. Sapat na sa kan'ya na magkakaroon siya ng anak sinira niya man ang dangal at ginawang mababa ang kan'yang pagkatao. Sapat na sa kan'ya na natupad ang inaasam niya kahit na nga ba, sa loob lamang ng maikling panahon, minahal niya na si Vincent at pinapangarap din na makasama ito habangbuhay. Hindi malalaman ni Vincent na nagkaroon sila ng anak. Pagkatapos ng gabing iyon, ang lahat ay mababaon nito sa limot.

We thought that if you're from the province, Manila could change your life. Ivory Belle, who lived in the province of Batangas, went to Manila for work. She believes that risking her life to visit places she has never heard of is the best thing she can do to help her family. She had no idea that Manila would change her life and herself. She has no idea how to love, what it feels like, or what to do in a relationship. Ivory Belle, the innocent woman who works as his secretary in her boss's evil world. The evil Boss who becomes stressed as a result of Ivory's presence. Hindi inaasahan ni Ivory na sa isang iglap ay magiging secretary siya ng isang lalaking nabangga niya sa labas ng isang malaking building. Ang kilalang CEO ng Montemayor Company na si Lucas. Ang kilalang terror boss, ang walang pusong boss na hindi tinatagalan ng secretary. Pero hindi ito naging hadlang kay Ivory upang makapagtrabaho. Sa inosente nitong mukha at pagkatao, pinasok niya ang buhay sa Manila na wala siyang kaalam-alam. Dahil sa inosente niyang utak, sa paglipas ng mga araw ay hindi niya nararamdaman ang pagkahumaling sa kaniya ng kaniyang Boss. Ang pagiging seloso nito, possessive at ang pagpipigil sa sarili ay hindi napapansin ni Belle. Pinag-aral siya ni Lucas ng kolehiyo nang malaman ng lalaki na pangarap niya ito, ang makatapos. Days, months and years has past and everything between the two of them went well. They fall in love to each other, they're happy to each other even though Belle makes her Boss stressed sometimes. But, when Mrs. Montemayor, Lucas mother heard about the relationships of them. That's the time that Ivory Belle felt the pain that she never felt before.

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

Franchetti Xerene Covry - maangas, palaban, astig, at walang inuurungan. She's careless and reckless, lahat na ata ng kalokohan ay alam na niya. Aakalain mong tomboy ito dahil sa paraan ng kaniyang pananamit. But don't underestimate this small thing because she's insanely strong and terrible. Dress her up and she's actually a bad-ass chic. She may live in an apartment but trust me, she can afford to buy islands, perhaps, an entire country. SHE'S THAT WEALTHY. But it was not hers, she said. All those wealth and everything, it was not hers. It was for DEATH.

Aso't pusa, ganyan ang relasyon ni Nick at Jessica. Naging temperoray Secretary ni Nick si Jessica dahil kailangang mag leave ng kanyang lalakeng secretary. Allergic si Nick sa mga babaeng secretary at para sa kanya walang matinong  babaeng secretary at lahat sila ay may mga hidden agenda. Kaya never siyang kumuha ng babaeng secretary. He just left with no choice kasi d niya kayang gawin lahat kung walang secretary. At tanging si Jessica lang  ang available at pinagkakatiwalaan ng kanyang bestfriend na si Andrei. Kahit allergic man siya, kailangan niyang magtiis, anyways, tatlong araw lang naman. Pero paano niya Matitiis ito kung wala pang isang araw puros kapalpakan na ang pinapakita nito. Mas lalo lang pinapatunayan nito na hindi tlga mapagkakatiwalaan ang mga babaeng secretarya. At, paano kaya mapapatunayan ni Jessica na isa siyang professional na secretarya at magaling kung wala pa nga siyang ginagawa jinajudge na siya agad ng temporary boss niya na ubod ng sungit at pasan ata ang buong mundo. Hanggang saan kaya aabot ang pagtitimpi nila sa isa't isa. May pag ibig kayang mabubuo kung sa una pa lang pangit na ang tingin nila sa isa't isa.   "

Nang malaman ni Anastashia ang pagtataksil ng kaniyang nobyo ay talagang gusto niyang maghiganti. Si Michel ang kaniyang kaibigan na umagaw sa kaniyang nobyo. Dahil din doon, maghihiganti siya sa pamamagitan ng pag-seduce ng nobyo din ni Michel. Si Arthuro. Ngunit akala niya hanggang doon lang ang lahat. Na-in love siya sa isang napaka-dangerous na tao. Arthuro Gatciano, the leader of Gatciano group of Mafias, multi-millioner, and the member of Gatciano Circle. He is ruthless and arrogant man. Walang ibang hinangad si Anastashia kundi maghiganti lamang. Ngunit na-in love na pala siya kay Arthuro at ganoon na rin ito sa kaniya. But within that time, their love was not strong. Lalo pa sa mga twisted things that happened. May malaking kasalanan si Arthuro. Ang kanilang love story ay parang isang rollercoaster na isa lang ang dinadaanan ngunit mapanganib, paikot, at buhay ang kapalit. Pag-ibig kaya ang magwagi sa kanilang dalawa o hanggang sa silang dalawa na lang din ang magpatayan sa isa’t isa? “If you love someone, you are willing to kill or die.”

Beatrice De Guzman lahat nasa kanya na magandang mukha, magandang career, magandang buhay. Lahat na na yata ng maganda binigay na sa kanya. Ngunit hindi aakalain ng lahat wala siyang love life. Gustuhin man niyang magkaroon kahit isang beses lang ay imposible pa. Dahil isang lalaki ang nag-iisang napupusuan niya. Walang iba kung 'di si Rudny Aragon ang bestfriend ng Kuya Novice niya na ubod ng sungit, yabang at playboy. Pero ibang klase rin maglaro ang tadhana, mukhang pagbibigiyan pa siya sa pagka-gusto niya rito. Bibigay ba siya o pananatilihin niyang single ang status kung malalaman niya na nabubuhay sa magulong mundo ng mafia ang lalaking kinababaliwan niya.

"No! H'wag Alex! Parang-awa mo na! Nakikiusap ako! Pakawalan mo na 'ko! Palayain mo na ako! Hayaan no na akong makahinga!" "Ahhh! Fuck!" Tumilapon na lamang ako sa kama habang hawak ko ang mukha ko. Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula sa asawa ko. Halos dumilim ang paningin ko. Para akong madismaya. My heart thuds painfully in my chest as my tears fall endlessly. Humahagulhol lamang ako sa pag-iyak. Bumubuhos ang mga luha ko. I shook my head terribly. Suddenly my eyes widened. My fears crawled on my throat. "H-Huwag Alex!" As I glowled in fear. As Alex ever did. He's a ruthless husband, a devil husband. Lagi niya akong pinapahirapan at sinasakal. I know he wants to suffer me after all. "No!" It will be worsen. It's fucking hell. Napagapang ako sa kama paatras. Nangangatog ang mga tuhod ko sa takot. I bite my nails. I'm screaming in pain. I shook my head. Everything went dark when Alex closed the door. Gusto kong sumigaw. Gusto kong humingi ng saklolo. Gusto kong tumakbo but I have nothing. Papatayin ako ni Alex kapag ginawa ko 'yon. Paparusahan niya ako. Agad akong naalarma nang makita kong papalapit sa akin si Alex. Nakahawak ito sa kaniyang sinturon. Hinuhubad niya ito mula sa kaniyang pantalon. Nanlilisik ang bawat titig niya sa akin. Kita ko ang paglagok niya. Niyakap ko na lamang ang mga tuhod ko habang nanginginig ang mga ito. Napahikbi ako sa pag-iyak. Walang boses ang lumabas sa aking bibig dahil sa sobrang takot. My lips trembled down. "You will never escaped with me Juliana. If you tried to escape with me? You will die! Hindi ka makakalabas ng buhay sa mansyong ito kapag tinangka mo 'yon! You will only serve your beauty with your master."

"She had me at my worst. You had me at my best. Pero binaliwala mo ang lahat... and you chose to break my heart." Napasinghap ako sa kanyang sinabi habang ang kanyang mga mata ay walang buhay na nakatingin sa akin. Hindi ko man gustong masaktan siya pero kailangan kong gawin dahil alam kong sa huli masasaktan ko rin siya. Ngiti na lamang ang binigay ko sa kanya habang pinupulot isa-isa ang damit kong nakakalat. "Sana maging masaya ka. I'm sorry." "I am, Ali, masaya ako sa kanya." Tuluyan ng tumulo ang luhang pinipigilan ko at tanging narinig ko lang ang pagsara nang malakas na pinto. "I'm sorry, Xerxes... I'm sorry!"