Ra Dibaca Tarqiq Apabila

Setelah kematian Primadigda, Antabogo pun menjadi raja menggantikan saudaranya. Raja Antabogo ternyata masih merasakan ketakutan dalam dirinya kalau-kalau Aryanaga akan datang untuk membalaskan dendam. Oleh karena itu dia bersekutu dengan Raja Azrael. Dengan senang hati Raja Azrael memberikannya kekuatan dan dukungan.Aprilia dan Bandi pergi ke Kerajaan Naga Laut Timur. Di kerajaan ini mereka diutus oleh Raja Belzagum, ayah Aprilia untuk meminta bala bantuan, sebab apabila Kerajaan Naga Laut Timur digempur oleh tiga aliansi kekuatan besar, maka bisa-bisa seluruh Dunia Bawah akan runtuh. Aprilia pun diutus ke Kerajaan Peri, Bandi diutus ke Imperium. Sementara itu Aryanaga dilatih oleh Raja Salamander selama di Penjara Tujuh Pintu. Di penjara ini juga ingatan masa kecil Aryanaga pun dikembalikan, sehingga dia bisa mengerti betapa dia sangat mencintai Aprilia. Dia juga tahu alasan kenapa ayah, ibu dan dirinya dihukum, semua karena dirinya. Aryanaga pun bertekad untuk bisa keluar dari Penjara Tujuh Pintu, tapi sebelum itu dia harus melawan alter ego yang selama ini menguasai dirinya.Saat Aprilia sampai ke Kerajaan Peri, dia disambut oleh Ratu Elyana yang ternyata juga masih teman dekat ayahnya dan Raja Primadigda. Begitu Aprilia memberikan maksud kedatangannya ke Kerajaan Peri, ternyata Kerajaan Peri tidak bisa membantunya. Demikian juga Bandi yang berada di Imperium, malah terlibat sesuatu yang membuatnya ditawan. Peperangan pun tak bisa lagi dihentikan ketika seluruh pasukan telah bersiap untuk menyerang. Pasukan Aliansi yang dipimpin oleh Pangeran Darius, anak dari raja Azrael telah mengepung Kerajaan Naga Laut Timur dari segala penjuru. Kerajaan Naga Laut Timur adalah benteng terakhir. Tidak ada pertolongan, satu-satunya yang menjadi harapan adalah mukjizat. Sanggupkah Aryanaga dan Aprilia menolong Kerajaan Naga Laut Timur?

Tiada siapa siapa yang sudi menjadi isteri Megat Danish bila melihat dirinya seperti 60an dengan kulit muka berkedut jalan menggunakan tongkat semua perempuan yang dekat dengan dirinya pasti menggelarkan dirinya 'Pakcik tua' padahal umurnya baru 28tahun sehingga sekarang tiada perempuan yang berani dekatkan dirinya apatah lagi ingin dijadikan suaminya walaupun dia mempunyai harta berkoyan-koyan dan berkerjaya semua perempuan menghampirinya dirinya akan cabut lari apabila melihat keadaannya tua kerepot sudah puas dia pergi berubat dari perubatan tradisional hingga perubatan modern masih tiada penyelesaian mengenai penyakit misterinya yang dihadapinya membuatkan jiwanya tekanan dan hampir terjun bangunan mujur ada seorang gadis menarik lengannya daripada jatuh bawah. "Pakcik jangan terjun!banyak lagi cara lagi boleh hilangkan tekanan bukan dengan cara ini,pakcik tak sayang nyawa ke?tak sayang anak cucu pakcik?ramai dalam wad tu perlukan nyawa untuk teruskan hidup yang pakcik diberikan kesihatan yang baik pakcik nak sia-siakan"-Tiara "Awak ni siapa?saya tak kenal awak,dan saya tiada anak cucu awak tiada hak untuk menghalang saya!suka hati sayalah nak buat apa pun!saya dah lama menderita awak tahu apa?"-Megat Danish "Baiklah,kalau pakcik nak terjun jugak saya akan ikut pakcik terjun sekali biar kita sesama mati lepastu kita jadi hantu pun sesama jugak kat hospital ni jomlah saya tak sabar nak terjun ni boleh kita sama-sama jadi hantu"-Tiara Adakah Megat Danish rasa dirinya tercabar dengan permintaan seorang gadis?yang tidak dikenalinya atau mula timbul bimbit cinta bila berhadapan dengan gadis itu Dengan kehadiran Tiara dalam hidup Megat Danish ada sesuatu keajaiban yang berlaku dalam dirinya dapatkah Tiara menerima Megat Danish dengan rupa sebenarnya atau meninggalkannya?

« Tu n'es pas une fille de notre meute. », siffle ma mère entre ses dents, ses yeux dorés illuminés par le feu de bois. « Si tu ne peux pas soutenir ta sœur Alpha, alors pars. » Je devrais avoir vu ça venir. À la meute de la Brume de Cendres, la famille signifie plus que tout autre chose - à part pour moi. Véra Darkthorne, la déception. Tandis que ma sœur parfaite, Éris, possède l'amour de tous, le titre, et même mon compagnon, Cain, moi, j'ai eu une cérémonie d'union où personne n'est venue. Même l'homme qui a promis qu'il serait toujours mien ne s'y est pas montré. Cette nuit-là, j'ai fui. Maintenant, je construis une nouvelle vie au syndicat clandestin des loups-garous de Berlin, là où la force règne. J'ai appris à me battre, à diriger, et à faire reculer un loup qui fait deux fois ma taille avec un simple regard. Mais quand je reçois la nouvelle d'Éris en train de mourir, la meute me demande d'y retourner. « Reviens chez toi, Véra. », la voix de mon père sonne à l'autre bout du fil. « Ta sœur a besoin de toi. » Je ris presque. Après tout ce qui s'est passé ? Mais cette fois, je ne suis plus la louve faible qu'ils avaient autrefois laissée derrière eux. Cette fois, j'ai des crocs bien aiguisés. Quand les loups te chassent, tu ne t'enfuis pas - tu leur brises le coup d'abord.

« Tu ne sais pas ce que tu me fais, Theodota », murmura-t-il, la voix rauque. Mon souffle se bloqua dans ma gorge tandis que ses dents mordillaient doucement ma nuque, puis ma gorge. Je gémis. Mon centre palpitait à la façon dont mon nom roulait sur sa langue comme une adoration. Comme une prière. Comme s'il voulait m'avoir là, à cet instant précis. Il embrassa doucement ma clavicule, et des étincelles jaillirent à travers mon corps. Cela brûlait, de me tenir là et de le désirer. S’il me repoussait contre le mur, que la déesse m'aide, je ne l'arrêterais pas. « Alors montre-le-moi », chuchotai-je. « Montre-moi comment je t'affecte. » Une supplique se fraya un chemin dans ma voix. Je ne pensais même plus clairement. Sa respiration s'accéléra d'un cran, lourde et prometteuse. Cela me faisait l'anticiper encore plus. Au diable la fête de fiançailles. Son visage était tendu et douloureux, alors que ses yeux rencontraient les miens à nouveau. « Je ne peux pas. » Deux mots, et mon estomac se serra. Mais je ne le lâchai pas. Je m'accrochai à son bras, mes jambes devenant un peu faibles. Mon cœur se crispa. « Pourquoi ? » chuchotai-je. « Nous appartenons à des mondes différents, Theodota », dit-il, et il me tourna le dos. Portant la douleur de la trahison et le souvenir du sang, elle jure de ne plus jamais être l'Oméga soumise et obéissante qu'elle était autrefois. Le destin, encore une fois, lui réserve son tour le plus cruel. Au moment où sa vengeance s'allume, elle découvre quelque chose d'inattendu... Avec quelque chose de plus grand que l'amour et le lien de compagnon jeté dans la mêlée, les âmes sœurs survivront-elles ?