Scarlet Letter Chapter 3 Summary

พอ.กับนอ.ถูกจับให้แต่งงานกันตามความประสงค์ของผู้ใหญ่ แต่เมื่อทั้งคู่ได้มาเรียนรู้และลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน. นอ.จึงคิดว่ามือของหมออย่างเธอมีไว้เพื่อรักษา. แต่มือมาเฟียอย่างเขามีไว้เพื่อทำล.าย ซึ่งมันไม่ควรอยู่ด้วยกันได้ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น นั่นเป็นพราะนอ.รักพอ.มากเกินกว่าจะแบ่งปันเขาไปให้ใคร เธอจึงไม่อยากเสียใจภายหลัง. เมื่อคิดได้นอ.จึงตัดสินใจขอยกเลิกงานแต่งงาน โดยอ้างเหตุผลที่ว่า นอ. : 'เราเข้ากันไม่ได้เลยสักอย่างเพราะเราแตกต่างกันมากเกินไป' พอ. : ใครบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้. ในเมื่อพี่ก็เอามันเข้าไปในตัวเธอได้ทุกรอบ แล้วเธอก็ทำหน้าฟินตลอด. เข้ากันไม่ได้ตรงไหนช่วยเอาปากกามาวงให้ที" ###อิพี่ก็ดันทำเป็นไม่เข้าใจความหมายไปซะอย่างงั้น### : “!!?”

ภาคนี้ย้อนกลับในปัจจุบันอีกครั้ง ตัวละครอยู่ครบทุกตัว ทั้งภาค1และ2 ทุกตัวละครจะชุลมุนวุ่นรัก กว่ารักจะลงตัว

รสกลมกล่อม สดชื่นมาก น้ำหวานถูกดื่มจนหมดก่อนจะเติมใส่อีกครั้ง และแล้วมื้อนั้นก็จบลงพร้อมกับความตึงเครียดเข้ามาปกคลุม "เจ้าไปเรียนรู้วิชาทำอาหารพวกนี้มาจากไหน" "เอ่อ ช่วงนี้ข้าชอบอ่านหนังสือ เลยได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารจากในนั้น" เธอก้มหน้าซ่อนไว้ ไป๋หู่เองก็ไม่ได้คาดคั่นเอาความต่อ มือหนายื่นไปจับแก้วน้ำผลไม้ ถึงจะไม่มีกลิ่นหอมเท่าชาที่กินประจำ แต่มีเอกลักษณ์ทั้งของคาวและของหวาน เห็นทีต้องเก็บนางไว้ใกล้ตัว "เจ้ามีฝีมือดีเช่นนี้ก็ทำอาหารให้ข้ากินซะ" "ห๋า แล้วท่านกวงจิ้งล่ะคะ" "เหวินเซียวแจ้งให้กวงจิ้งหยุดทำอาหารให้ข้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแต่ยังทำให้เซียนคนอื่นตามปกติ และเลื่อนขั้นให้นางเป็นแม่ครัวของที่นี่แทน" อีกฝ่ายเรียกคนสนิทและสั่งการไป "ขอรับ" ทั้งสามมองตาโตไม่นึกว่านอกจากไป๋หู่แล้วจะมีคนอื่นอยู่อีก "เจ้าจะใช้ครัวที่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่าอะไร" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "ค่ะ" "จริงสิ เจ้าชื่ออะไร" "เฟ่ยเฟ่ยค่ะ" หญิงสาวช้อนสายตาตอบนัยน์ตาเป็นประกาย ไม่ว่ายังไงเทพไป๋หู่ก็ยังเป็นคนที่เธอชื่นชอบ

ซ่งเจียซิน ถูกรถชนตาย ทว่าตายแล้วเกิดนับเป็นวัฏจักรชีวิต แต่การเกิดใหม่ของเธอแปลกประหลาดเกินไปไหม คนอื่นเกิดใหม่ในครรภ์มารดา แต่เธอกลับเกิดใหม่มาเป็นมารดาผู้อื่น ที่สำคัญผู้อื่นที่ว่ายังมีถึง 3 คน

เมื่อนางแบบชื่อดัง ต้องมาอยู่ในร่างของท่านหญิงผู้อ่อนโยน ที่ถูกสามีมองข้าม เมื่อเขาว่านางร้าจกาจ เช่นนั้นนางจะแสดงให้เขาได้เห็นว่าสตรีร้ายกาจที่แท้จริงเป็นเช่นไร

Menceritakan tentang balas Dendam dari gadis sanggul semasa SMA. Yang cinta nya di hianati oleh lelaki yang bernama Akhtar. Setelah menjadi wanita cantik, gadis itu pun mendekati kembli Akhtar. Akhtar yang tidak tahu bahwa gadis itu gadis culun yang selalu di sanggul di sekolah.

Alena Resha tak pernah menyangka bahwa akhir hidupnya begitu tragis. Setelah memergoki pacarnya tengah berselingkuh dengan sahabatnya, Alena yang saat itu tengah berlari menjauh, telat menyadari laju mobil dari arah berlawanan. Ia mati konyol. Alena Resha juga tak pernah menyangka, saat membuka mata, ia telah masuk ke dalam novel terakhir yang ia baca dan hidup kembali sebagai tokoh antagonis yang paling ia benci— Aquila Sapphire. Kalau boleh memilih, tentu saja Alena ingin menjadi tokoh pemeran utama wanita, supaya ia bisa menjadi kekasih sang putra mahkota. Atau paling tidak, jadi peran figuran pun bukan masalah, Alena jadi bisa memerhatikan dua karakter favoritnya, yakni sang putra mahkota dan protagonis wanita. Yang jadi masalah. Kenapa ia harus terlahir kembali sebagai Aquila Sapphire?! Perempuan jahat yang selalu berusaha mencelakakan sang peran utama karena merasa iri. Ditambah lagi, berdasarkan novel yang Alena baca, tokoh Aquila memiliki akhir riwayat yang mengenaskan, dia dieksekusi mati oleh sang putra mahkota itu sendiri. Satu hal yang pasti ; Alena tidak ingin mati konyol untuk yang kedua kalinya.

Paano mo ipaglalaban ang pagmamahal na minsan mo nang sinukuan? Lucky swore she’d never look back. Matapos ang isang mapait na hiwalayan, pinili niyang bumuo ng tahimik na buhay kasama ang anak niya—malayo kay Axel, ang lalaking minsan niyang minahal, pero siya ring dahilan ng pinakamalaking sakit niya. Pero sa hindi inaasahang pagkakataon, muling nagkrus ang landas nila, at ngayon, hindi na lang puso niya ang nakataya—pati na rin ang buhay nilang mag-ina. Sa kabila ng galit at sakit, napilitan siyang tanggapin ang proteksyon ni Axel. Pero paano kung sa bawat araw na kasama niya ito, unti-unting mabura ang poot at bumalik ang damdaming pilit niyang nilabanan? Lalo na nang matuklasan niyang hindi pala siya kailanman iniwan nito—sa lihim na paraan, Axel had been protecting her all along. Ngunit bago pa niya mas maunawaan ang lahat, isang trahedya ang muling yumanig sa buhay niya—isang pagkakamali, isang maling akala, at isang pagdukot na naglagay sa kanya sa bingit ng kamatayan. At sa gitna ng panganib, nakita niya ang isang Axel na handang isakripisyo ang lahat, kahit ang sariling buhay, para mailigtas siya. Ngayon, hawak niya ang pinakamahalagang tanong—bibitawan ba niya ulit ang lalaking hindi kailanman bumitaw sa kanya? Sa isang mundo ng lihim, galit, at pagsubok, kaya pa ba nilang ipaglaban ang pag-ibig na minsan nang nawala? O masyado nang huli ang lahat?

It all started with a nightmare. A nightmare that will make the biggest twist of her life she had never imagined. Inside her dream, she was brought to a place very close to her heart, yet the era was different, she was with her so-called mom wih two witches in the form of snakes. She was somewhat elemental, witch or something enchantress, she don't know. It was just so unnatural at out of this world. Then she met this guy who captured her heart effortlessly. But what she didn't understand is that, why does it seems like it was forbidden. Why can't they be together when they both love each other? One day in their department orientation as students someone caught her attention and as their gaze met, it feels like she have known those eyes long ago. What was that? Were they connected? Or it was just a mere product of her wild imagination?

夫は、私を愛していない。娘のことも、もっと愛していない。 娘が生まれてから、もう六年が経つ。それなのに、夫は一度も娘を抱きしめたことがない。 医者は言った。彼は「感情障害」だと。ただ、人並みに愛し方を知らないだけだと。 けれど、あの人——彼の初恋の人が戻ってきた日、夫は珍しく、私たちに微笑みかけたのだった。 そして、信じられないことに、娘にプレゼントまで買って帰ってきた。 私は、やっと心を開いてくれたのだと思った。これから少しずつ、父親になってくれるのだと。 そう思っていた。 でも—— その夜、娘と一緒に見てしまった。夫のスマホのロック画面に設定された写真を。 画面に映っていたのは、満面の笑みを浮かべた夫。片腕には前歯の抜けた女の子を抱え、もう片方の手では、彼の初恋の手をしっかりと握っていた。 娘は、そっと私の手を握りしめた。潤んだ瞳が、何かを訴えるように震えていた。 「ママ……もう、出て行こうか？でも……パパに、あと三回だけチャンスをあげてもいい？」 「その三回で、パパがやっぱり私たちを選んでくれなかったら……そしたら、一緒に行こうね」