Sige Sige Gang

พระเอก เสือ อายุ 39 ปี ปัจจุบัน...เป็นเจ้าของไร่สวนทุเรียนขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของจังหวัด - นิสัยค่อนข้างนิ่งเงียบ สุขุม ดูเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าคนอื่น รู้จักพูดเเละวางตัว เเต่ถ้าสนิทก็ค่อนข้างกวนๆ เเละเจ้าเล่ห์พอตัว โดนเฉพาะกับนางเอก เเต่ถ้าเข้าโหมดคลั่งรักเมื่อไหร่ อบอุ่น ใจดี สายเปย์ ชอบหยอดคำพูดหวานๆ เเละตามใจเก่ง นางเอก นานะ ( เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ) อายุ 22 ปี ว่าที่บัณฑิตป้ายเเดง ที่พึ่งเรียบจบมาหมาดๆเเต่ต้องมาช่วยงานครอบครัวเมื่อเรียบจบ -นิสัยน่ารักเหมือนกับหน้าตา ใจดี สดใส เป็นกันเอง เข้ากับคนง่าย กินง่ายอยู่ง่ายสบายๆ ยิ้มทีโลกสดใส เเต่ก็เป็นคนดื้อพอตัวเเละเเก่นไม่ค่อยยอมคน สู้คน ทันคน ไม่ค่อยกลัวใคร เเต่เวลาเธออ้อนใคร คนๆนั้นต้องเเพ้ทางลูกอ้อนของเธอทุกทีโดยเฉพาะพระเอกของเรา ( ไม่มีนอกกาย - ไม่มีนอกใจ ) เป็นเเนวฟีลกู๊ด สบายๆเบาๆสมอง ตามความถนัดของไรท์ เเต่ก็มีดราม่านิดๆพอเป็นพิธี ไม่อนุญาติให้ใครดัดเเปลงหรือคัดลอกเลียนเเบบโดยไม่ได้รับอนุญาติ

Ang life trial system na “If You Think You Can Do Better, Prove It” ay sumabog sa eksena na parang isang naglalakbay na circus na nagpapangako ng magagandang bagay. Ang ideya ay plain. “Kung sa tingin mo ang buhay ng ibang tao ay magulo at tingin mo kaya mong mas gawin ito ng maganda, sige at patunayan mo. May reward na naghihintay kung magawa mo.” Bago ko mapagtanto, ang buong pamilya ko na tinuturing akong hanggal sa gitna ng palabas. Nandyan ang ina ko, nangangarap na gawin akong inahin. Ang asawa ko, na naglaan ng mga taon umiiwas sa nararapat na hati ng bigat ng pamilya. At ang anak kong lalaki, naaawa pag nakikita ako. Tinulak nila ako sa “judgement seat” na para bang kontrabida sa isang kwento. Bawat isa sa kanila ay sumumpa, sa pwesto ko, maayos nila ang buhay ko kaysa sa kaya ko. Ang pusta? Well, kung magawa nila ito, ang consciousness ko ay mabubura—mawawala, binura na parang pagkakamali sa chalkboard—at gagawin nilang personal na katulong. Dagdag pa dito, maglalakad sila palayo ng may isang milyong dolyar. Pero kung hindi nila magawa? Kung gayon ako ang siyang makakakuha ng tatlong milyong dolyar. Ngayon iyan ay pustahang kaabang abang, hindi ba?

คะน้าถูกรับเลี้ยงมาในครอบครัวร่ำรวยที่มีลูกชายคนเดียว ตลอดเวลาโตมาด้วยกันเขาไม่เคยจะญาติดีเเละเห็นเธอเป็นเพียงคนใช้เท่านั้น!

(GORGEOUS MEN SERIES 18: Ryu Fujiro Stellan) WARNING: Some scenes may have graphic and explicit content. Viewer discretion is advised. ~♪~ Ryu Fujiro Stellan, a guy who you don't want to mess with. He may be calm, yes. But once you get to know him, he is a walking redflag. A gambler, an illegal seller, a fight starter, and an asshole. Everything you can hate on a guy, he has it as his persona. But what would happen if he stumbled upon a gorgeous beauty who did nothing but catch his attention and keep him mesmerized all the time? Can he change for the sake of this woman? Will he be able to catch her heart and take her breath away? Or, just let her be?

Khadidja, l'enfant vendu, est l'histoire d'une fille vendue par ses parents à un chef de gang pour changer leur statut de pauvre à riche. Mais les choses ne se sont pas passées comme l'attendait le chef, car elle fut sauvée par un riche milliardaire qui a totalement changé sa vie. De retour après 4 ans, étant la femme d'un multimilliardaire craint par tous, elle n'a qu'une chose en tête : se venger de ses parents.

“Yllena, come here!” masayang bungad ng kaniyang asawa ng makapasok siya sa opisina nito. Nakita niya ang pagsilay ng matamis na ngiti sa labi ni Grae, ang kaniyang asawa. Lumapit siya dala ang isang sobre na naglalaman ng resulta ng kaniyang utrasound nitong umaga. Tamang-tama ito dahil ngayong araw ay unang anibersaryo ng kanilang kasal. Habang siya ay papalapit ay papalakas ng papalakas ang pintig ng kaniyang puso. Magkahalong excitement at kaba dahil alam niyang matutuwa ang asawa. Ilalabas na sana niya ang laman ng sobre ng bigla itong magsalita. “Evie’s back.” Biglang nanuyo ang kaniyang labi at natuod siya sa kinatatayuan. Ibinalik niya ang papel sa sobre. “I want a divorce, Yllena. Siya ang mahal ko,” dugtong nito. Ni hindi manlang inisip ni Grae ang mararamdaman ni Yllena samantalang simula pa lang ay alam na niyang mahal siya ng babae. “Oh sige,“ tipid niyang sagot. Mabilis pa sa ala-kuwatrong inilahad ni Grae ang Divorce Agreement papers para pirmahan ni Yllena. “Here, naayos ko na agad. Pirma mo nalang ang kulang!” masaya nitong sabi. Pinunasan ni Yllena ang luha at nanginginig na pumirma. Parang dose-dosenang punyal ang tumarak sa puso niya. Parang kating-kati ito na makasama ang babaeng 'yon? Bumalik si Yllena sa pamilya ngunit ng gabi ding ‘yon ay itinakwil siya. Dahil sa bigat at sakit ng kaniyang kalooban ay huminto siya sa tulay. Bumuhos ang napakalakas ng ulan. Nais na niyang wakasan ang lahat ng biglang may humawak sa kaniyang kamay at sapilitan siyang inilayo sa kamatayan. Hinila siya nito papasok sa kotse. Nuon lang niya namukhaan ang lalaki. “Lucerys? Lucerys Montblanc,” sambit niya. “Yes, I am. Death is not the answer, woman, but rather revenge,” kunot-noo nitong sabi. “Make him pay! Join me, Yllena!”dugtong nito.

"ไอ้ฟาบริซ ไอ้ปากหมา ผู้ชายปากกรรไกรแบบนี้ใครเขาจะเอามาทำพืชทำพันธุ์ห๊ะ" "แล้วเธอล่ะ ปากแจ๋วขนาดนี้ใครเขาจะเอาทำเมีย ใครได้ไปซวยตายห่า อยู่ขึ้นคานไปเถอะจะได้ไม่เป็นภาระให้ผัวกับพ่อผัวแม่ผัวในอนาคต"

Elle n’a jamais voulu de lui. Ni de son monde sombre. Encore moins de son regard de prédateur qui semblait lire en elle. Amaya, pure et promise à un autre, avait toujours vécu loin du chaos. Mais Kael, ce chef de gang au charme sauvage, beau comme un Dieu et aux mains tachées de sang, n’avait jamais appris à perdre. Quand elle l’a repoussé, il a souri. Quand elle a supplié, il l’a prise. Et quand elle a tenté de fuir, il l’a rattrapée... doucement, dangereusement. Plus elle lutte, plus il s’insinue en elle. Et ce qui la terrifie, ce n’est pas sa captivité. C’est cette chaleur nouvelle, ce frisson qu’elle ressent quand ses yeux la dévorent. Car plus elle le hait… plus elle le désire.

"เหนื่อยหรอ? ถ้าเหนื่อยก็ลาออกไปดิ ใครห้าม?" "อยากให้ออกก็จ่ายมาก่อน 3 ล้าน ค่าเงินเดือนล่วงหน้า ค่าโบนัส ค่าเสียเวลาหางานใหม่" "เธอมันหน้าเงิน...." "โลกมันหมุนด้วยเงินคุณไม่รู้หรอ?"

Les murs suintent l’humidité et l’odeur de lessive bon marché. Ici, les journées se ressemblent, rythmées par les hurlements des gardiens et les murmures des détenues. Mais depuis son arrivée, Léo est une anomalie dans ce monde de femmes. Lui, le seul homme dans cet univers carcéral féminin, détonne. Trop sûr de lui. Trop calme. Trop… fascinant. Les premières semaines, il a essuyé les regards en coin, les provocations, les tests. Mais il a tenu bon. Parce qu’il sait survivre. Parce qu’il sait se battre. Ce soir, dans la cour, l’atmosphère est électrique. Mira, assise sur un banc, le fixe, mâchoire serrée. Depuis qu’il a posé les yeux sur Sasha, une brune au regard brûlant, la tension monte. Ici, l’amour et la passion sont des feux de paille qui enflamment tout sur leur passage. Et Mira n’aime pas partager. Léo le sait. Mais il ne recule pas. — Tu te prends pour qui ? crache Mira en s’approchant, son gang derrière elle. Il se lève lentement, un sourire au coin des lèvres. Il n’a pas peur. Il a connu pire. — Je prends ce que je veux, répond-il, voix posée. Sasha, à quelques pas, le regarde, fascinée. Il la veut, et elle le sait. Mira ne supporte pas ce défi silencieux. Son poing part, rapide, furieux. Léo l’évite de justesse et riposte. L’impact claque, Mira titube, mais ne lâche pas l’affaire. Elle revient à la charge, et bientôt, la bagarre éclate sous les cris des détenues qui encerclent la scène.