Something Borrowed Sequel

"Tante, jangan ambil papaku ...." lirih Alya, gadis kecil berusia 5 tahun, putri satu-satunya dari Nindya dan Andy. "Bukan tante yang ambil, tapi papamu yang mau sama tante kok!" Dengan angkuh janda dari Gio itu memeluk posesif lengan Andy. Nindya meraih tangan mungil Alya, membawa gadis kecil itu masuk ke dalam kamar, lalu ia kembali menghampiri Andy yang masih berdiri bersama Raya di teras depan rumahnya. "Silahkan ambil keputusan, Andy. Kamu pilih aku atau Kak Raya. Aku tidak keberatan jika kita harus bercerai." Enam tahun pasca pernikahan, Raya datang kembali mengusik hubungan Andy dan Nindya. Setelah perpisahannya dengan Gio, Raya yang sebelumnya menetap di LN memutuskan kembali ke tanah air. Apakah hati Andy akan bertahan dengan Nindya, atau ia akan luluh dengan godaan Raya? Sequel dari novel 'Jadi Suamiku Ya, Om?' (sebelum membaca ini, diwajibakan membaca novel Jadi Suamiku Ya, Om? agar paham jalan ceritanya, terim kasih.)

Audrey felt her world crumble to nothing when she arrives back in New York to see that Cater was now living a new life with Chloe and her daughter. While her life is at risk with the mastermind pointing a gun at her, Audrey is determined to take revenge on those who shattered her life six years ago. But Carter doesn't seem to want to let go, for him, she is a drug he was addicted to.

Lena left as a quiet girl in love. Now she returns as the storm that will tear their legacy apart. After years abroad, she was supposed to come back to a warm welcome, to rekindle a connection with her long-time crush, Alex. But instead, she finds him gone—imprisoned, betrayed, and erased by the person he had given everything up for. The culprits? Alpha Lucas and Alpha Liam—the same twins praised as the future of the pack—and their ever-glowing Luna, Lily. In Moonshine College, where only the most prestigious werewolves are allowed to walk the halls, she steps into the shadows with fire in her heart and her twin brother Ethan by her side. Lily glows at the bottom of it all. But what glows… can burn. This time, she didn’t come to fall in love. She came to get revenge for her Alpha.

"You are the reason..." I said with shaky hands. "Tavi..." Essex breathed. "I swear I would break down every mountain and build never ending bridges to get to you, mate. You're the reason my heart is still bleeding," I replied with glossy eyes. "You are my reason, Tavi," he said before crashing his lips into mine. "I cannot lose you," I replied allowing those tears to freely fall. "You won't. I love you," he said kissing my tears away.

He shattered her heart. Now fate is giving him one more chance—if only she’ll let him in. *********** Zara never imagined she’d return to the world that stole her innocence. But survival leaves scars, and behind her mask is a woman reborn—stronger, guarded, and determined never to be broken again. Liam thought he buried his past in boardrooms and blood. Yet when his newest bodyguard stirs memories long buried, he’s torn between guilt, obsession, and hope. Her eyes. Her silence. Her fire—it all feels too familiar. As the truth inches closer and old wounds resurface, Zara and Liam find themselves caught in a dangerous dance of secrets, revenge, and unresolved love. But some hearts, no matter how shattered, remember who they beat for. In a world of fragile trust and dangerous truths, can love really survive the lies of the heart?

He pushed me to the wall and quickly guided me with both hands so that I couldn't escape "You are going no where, you can't escape from me today. I must have you, your body and soul is mine!" "please stop this, I have a boyfriend!". "Boyfriend? From today onwards, I will be the only one to make love to you". He tore the front part of my dress, revealing my bra that was holding my huge firm breasts in place. I attempted to cover up myself and run away but his grip on my hands was too strong. I kicked him at his manhood area and he was weakened and finally, I could escape. But as I ran to the door and tried to open it, I realized that it was locked with its key removed!!

"พี่ไคท์ต้องการหาเพื่อนนอนเหรอคะ" "เราคิดว่าไง" "พี่ไคท์หาคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอคะ ขิมไม่มีประสบการณ์ คงทำให้พี่ไคท์พอใจไม่ได้" "พี่ไม่ติด พี่สอนเราได้" "..." "ถึงเราไม่คิดจะเปิดใจให้ใคร แต่การมีคนคอยรับฟังปัญหา มีคนกินข้าว ดูหนัง หรือทำอะไรในสิ่งที่เราชอบด้วยกันก็ดีไม่ใช่?" "ค่ะ" เหมือนกับความรู้สึกแรกเริ่มตอนที่นทีเข้ามาทำความรู้จักกับเธอเลย ตอนนั้นเธอแค่ต้องการคนแก้เหงา ด้วยความที่เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงมีคุณสมบัตินั้น "แล้วพี่ไคท์จะได้อะไรจากการทำแบบนี้" "ได้เรา" "อ้อ" "หมายถึงได้อยู่กับเรา" "สองประโยคนั้นความหมายมันต่างกันมากนะ" เพลงขิมหัวเราะเมื่อเขาแก้ไขประโยค "ไม่ต้องแก้ตัวก็ได้ค่ะ"

"ถ้าพี่ต้องการแค่เพื่อนเที่ยวคงไม่นอนกับธาม ไม่พาไปเจอครอบครัว ไม่ต้องสนใจว่าพ่อแม่พี่จะคิดกับธามยังไง ไม่พามาที่ฮ่องกงด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้ว่าธามมีตัวตนอยู่ในชีวิตพี่" ธามไทไม่จำเป็นต้องมีตัวตนเลยก็ได้ เพราะสถานะของเขามันก็แค่เด็กในปกครองของเธอ แต่เฮสเทียก็ให้สิทธิ์เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ รู้จักกับคนสำคัญในชีวิตซึ่งไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยก็ตาม "ธามอาจจะคิดว่าพี่เห็นแก่ตัว แล้วใครบ้างที่มันไม่เห็นแก่ตัว ใครจะอยากเจ็บ ใครมันจะอยากทำร้ายหัวใจตัวเอง ถึงคนอื่นให้คำนิยามว่าพี่เป็นเจ้าแม่ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าพี่จะควบคุมทุกอย่างได้นะ" เฮสเทียเปิดเผยความรู้สึกทั้งหมดให้เขารับรู้ เพราะเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจอะไรผิด ๆ ว่าสิ่งที่เธอทำมันเป็นการให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ แก่เขา "ธามคิดว่าธามพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ พี่เองก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกันนะ"

"ฉันจะแต่งค่ะ" "หือ?" ไวซ์ครางอย่างประหลาดใจ ผิดคาดที่คิดว่าพรีมจะปฏิเสธการแต่งงานกับเขา "แต่ฉันอยากตกลงอะไรกับคุณก่อน" พรีมรู้ว่าเงื่อนไขที่เธอคิดไว้มันอาจจะเห็นแก่ตัว เพราะไวซ์เองก็คงไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เธอขอเลือกความรู้สึกของตนเองก่อน "ว่ามาสิ" เธอกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ และตัดสินใจว่าจะพูดมันออกไปให้จบๆ "ฉันอยากให้การแต่งงานเป็นแบบสัญญาแต่สัญญาของเรามีระยะเวลาแค่หนึ่งปี" "..." "คุณตกลงมั้ยคะ" พรีมสบตากับไวซ์อย่างคาดหวัง ขณะที่เขาตีสีหน้าเรียบเฉยจนมองไม่ออกว่าจะปฏิเสธหรือตอบรับข้อเสนอของเธอ ผ่านไปหลายวินาทีเขาถึงจะตอบว่า "ต้องนอนด้วยกัน" "คะ?" "ถ้าผมกับคุณแต่งงานกันแล้วแปลว่าคุณจะกลายเป็นเมียผม นอนด้วยกันก็คงไม่เป็นอะไรถูกมั้ย" "มันก็ใช่ค่ะ แต่..." ไวซ์เลือกพูดความต้องการของตนเองแทรกข้อแม้ที่พรีมกำลังจะหยิบยกมาโต้แย้งกับเขา "แต่ถ้าคุณไม่โอเค ผมก็ไม่แต่ง อย่างน้อยหนึ่งปีที่ผมเสียไปต้องได้อะไรกลับคืนมาบ้าง"

โซ่ แส้ กุญแจมือ มุมหนึ่งก็น่ากลัว แต่อีกมุมหนึ่งก็ให้ความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก "เห็นแล้วเป็นยังไง" ชายหนุ่มเดินมายืนซ้อนแผ่นหลังคนตัวเล็ก พลางโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างใบหูของเธอ "น่าสนุกใช่มั้ย" "ร่างบางรู้สึกมวนท้องกับสิ่งที่ได้เห็น และเสียงแหบพร่าที่ได้ยิน ก่อนที่อีกฝ่ายจะยกมือขึ้นมาปิดตาของเธอไว้ "หลับตาแล้วปล่อยใจฟัง"