The Black Parade Story

My three-year-old daughter was playing in the room, and she suddenly fell from the window of the room and died. In my past life, I held her lifeless body after learning the news, crying so hard I thought I would never stop. But when my husband rushed back, he slapped me across the face without a second thought. "How could you be so cruel? You actually threw her out of the window—she was only three!" I was too stunned to react. Later, my husband and my best friend teamed up and testified that I had thrown my daughter from the window because I had an argument with my husband. I was cyberbullied and labeled the "evil mom". Amid the public hatred and the pain of losing my daughter, I jumped to prove my innocence. Even in death, I still didn't understand. My daughter had been fine playing in the room—how did she fall out of the window? When I opened my eyes again, I was back on the day she fell.

On the fifth year of their marriage, finding the vitamin C her husband bought tasted too bitter, Jeanne Dotson went to the hospital with the bottle. The doctor took one look and frowned. "This isn't vitamin C." "I-I'm sorry, Doctor?" "I could say it a dozen times and it'd still be the same," the doctor replied, pointing at the bottle. "This is Mifepristone. Taking too much of it doesn't just cause infertility—it can do serious harm to your body." Jeanne felt a lump stuck in her throat, and her fingers turned pale from clenching the bottle. "That's impossible. My husband got this for me. His name is Darren Walsh—he's a doctor here too." The doctor looked up at her, his expression turning strange, tinged with something she couldn't quite read. After a pause, he gave a small smile. "Miss, you might want to visit the psych ward instead. We all know Dr. Walsh's wife—she gave birth just two months ago. Don't let your imagination run wild, all right? There's no point."

In my previous life, everything I do to care for myself somehow ends up benefiting my new housekeeper instead. I apply expensive skincare, yet dark spots and fine lines spread across my face, whereas the 45-year-old housekeeper's face becomes silkier. I jog every morning, yet my body only grows heavier and bulkier, while hers becomes slender and toned. When my husband notices the stretch marks on my abdomen, his face twists with disgust, and he never touches me again. "I genuinely can't bring myself to touch you. How can you look worse than Mirabelle when you take such good care of yourself?" My housekeeper looks at me with a sinister smile. A chill crawls up my spine, and the strange feeling makes me fire her on the spot. Yet, as soon as she leaves, I start aging at lightning speed, entering menopause 20 years early and developing diabetes and high blood pressure. I see every doctor I can, but after hanging on for a week, I die from a stroke. When I open my eyes again, I'm back on the day she first reports to work. This time, I push away the royal jelly she sets in front of me with a pleasant smile. "I've been avoiding certain foods lately. You can have it instead."

My son was caught in a car accident. My husband said that without a cornea donor, he would be trapped in darkness forever. Heartbroken, I let him sweet-talk me into signing away my corneas. Blind, I overheard my son gloating, "Dad, the plan worked. Mom fell for it, and Rachel's got her sight back. She won't be miserable anymore." "Yeah, now we're a real family with her," replied my husband. The truth gutted me. They'd played me like a fool to save my husband's old flame. When I confronted them, Rachel Huffman shoved me down a staircase, and I died in agony. But when I opened my eyes again, I was back on the day of my son's car accident.

I've been married to billionaire CEO Christopher Hayes for two years, and only now does my ex, Benjamin Clarke, decide to propose. The rumble of engines echoes as a fleet of black trucks lines up neatly outside my private estate. The drivers unload box after box of gifts—luxury watches, fine jewelry, couture gowns, and even a grand piano. Standing proudly among the shower of rose petals, he announces, "Sienna, I told you—the only reason I had a child with my sister-in-law was because my older brother died in an accident, and she wanted to keep our family's bloodline alive. "The baby just turned a month old. I've fulfilled my promise to her, and now I've come to marry you!" I lounge in the heated pool, having just finished my postpartum recovery exercises, and I can't even be bothered to look at him. He knits his brows, and his tone turns patronizing. "I know you're upset, but you're the heiress of the Grant family; you have everything you could ever want! Why can't you show a little compassion for a widow who just lost her husband? "I know it was selfish of me to make you wait for two years, but I'm back now! Our wedding will be held in three days. I can tell you still care about me. If not, why would you greet me in such a revealing bikini?" His overconfidence makes me chuckle. "Guards, get him out of here! I'm trying to swim here." What a joke. I've just welcomed the heir of Hayes Group into the world, and Christopher has been insisting that I take our baby home to visit my parents. Yet, somehow, I end up running into this idiot.

ข้อดีของการแอบรักคือสามารถมีความสุขได้เฉพาะในพื้นที่ของเรา ใครจะไปคิดว่าตัวเองจะแอบรักคนคนหนึ่งได้นานขนาดนี้ล่ะคะ ในตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าความรักคืออะไร รู้แค่ว่าฉันชอบเขา! ใช่แหละฉันชอบเขา แค่ได้เห็นหน้า แค่ได้แอบมองก็มีความสุขมากแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ยิ้มได้โดยไม่ต้องคาดหวังมากกว่า “อย่างมึงก็ได้แค่มองแหละ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว! เอาเวลาไปลดน้ำหนักเหอะ ฮ่า ๆ” กลายเป็นประโยคเจ็บ ๆ ที่ฝังใจฉันมาตลอด ...

With mixed feelings, Jillian Moore goes to the casting of the new season of "The Super Model" to investigate the case of a missing girl behind the scenes. Before she knows it, she stumbles into a turbulent whirlpool of glamour, ambition and shady dealings. When, to make matters worse, she falls in love and has to shimmy from one lie to the next, her life seems to come completely apart at the seams ...

เขาหล่อ แต่เขาร้าย เขาดี แต่ไม่ใช่กับเธอ เมื่อแม่บ้านจำเป็นต้องมาปะทะกับเจ้านายมาเฟียผีดิบ จุดจบจะสุขหรือเศร้า

“ทำไมถึงมีรอยแผลแบบนี้บ่อยขนาดนี้ครับ อาทิตย์นี้ผมเจอคุณ 3ครั้งแล้ว?” หมอมาร์เวลเอ่ยกับหญิงสาวสวยเปรี้ยวถึงใจที่เธอมาโรงพยาบาลด้วยอาการเป็นแผลเหมือนเกิดอุบัติเหตุ แต่ไม่ได้เยอะอะไร ”คุณหมอจำเป็นต้องรู้เพื่อใช้สั่งยาหรือไงคะ“ ”ดูท่าทางคุณระมัดระวังกับรอยแผลมาก ไม่น่าจะสุ่มส่ามเป็นแผลเองบ่อยหรอกมั้งครับ เพราะถ้าแผลแค่นี้คุณรีบมาหาหมอละก็“ ”......“ ”ผมพูดถูกใจดำหรือไงครับ“ ”งานฉันมันต้องใช้เรือนร่าง เพราะฉะนั้นฉันจำเป็นต้องไม่มีตำหนิ“ ”........“ เมื่อได้ยินหญิงสาวพูดแบบนั้น หมอมาร์เวลถึงกับชะงักนิ่งไป ” ใช้เรือนร่างที่คุณว่า มันใช้แบบไหนกัน“ ” ถ้าคุณหมออยากรู้ ก็ไปที่อะโกโก้คลับตรงซอย 15 นะคะ“

“คุณหนูจะกลับเลยมั้ยครับ” “กลับเลย หงุดหงิดมาก” เสียงบ่นของนานี่ที่ดูจะไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะเดินปึงปังขึ้นรถไปโดยมีบอดี้การ์ดส่วนตัวเดินตามไปติดๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโด นานี่ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยที่ไม่ได้ถอดแม้กระทั้งรองเท้า “คุณหนูอาบน้ำก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมนมอุ่นให้” “ทีโอ ... นายทำอะไรอ่ะ” นานี่เอ่ยทั้งที่ไม่ยอมลืมตาเมื่อรู้สึกว่าบอดี้การ์ดคู่ใจกำลังทำบางอย่าง บอดี้การ์ดหนุ่มค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงออกจากขาเรียวก่อนจะเดินเอามันไปเก็บที่ชั้นเก็บรองเท้าสุดหรูของนานี่ “นายดูแลฉันดีกว่าเมียอีกเนอะ”