The Good House A Novel

Loyalty. Pride. Family. These are the only values that matter. Jozef is both nephew and enforcer to the Koba crime family. He is ruthless, brutal and completely loyal to his family. Shaun is a doctor working in the Ukraine with Doctors Without Borders. She’s logical, kind and honest. Shaun has been trained on how to deal with hostage situations, but nothing prepares her for Jozef or the life he’s forcing her into. From the operating room to an opulent glittering ballroom and a forced engagement, Shaun is wildly out of her depth. Every step she takes is monitored and the man who kidnapped her watches her like a feral dog preparing to strike. Caught in a deadly plight, Shaun has no choice but to give her heart to a killer or become another victim of organized crime.NOTE: Sinner’s Empire contains scenes of sexual content, violent situations, and panic attacks.Sinner’s Empire is created by Nikita Slater, an eGlobal Creative Publishing Signed Author.

สาวงามในบทขับลำนำมีหลายประเภท ที่ได้ยินบ่อยๆ ก็มี สาวงามสร้างชาติ สาวงามล่มอาณาจักร สาวงามอาภัพรัก สาวงามร้อยเล่ห์ อ้อ...ที่ขาดไม่ได้เลย คงจะเป็น สาวงามสู้ชีวิต ถ้าให้ลองจัดประเภท อัยน์นา คงเป็นหญิงงามชื่อแปลกที่ครอบครองตำแหน่งทั้งหมดที่พูดมาแบบเกือบจะเหมาเรียบ ไม่ใช่เพราะเธอสวย ไม่ใช่เพราะเธอดวงดีหรือดวงซวย คุณหนูอัยน์นาคนนี้ได้ทุกตำแหน่งมาครองเพราะเธอ 'เป็นเหยื่อ' ต่างหาก แต่เป็นเหยื่อประเภทที่สามารถเปลี่ยนให้คนที่มั่นใจว่าเธอเป็นเหยื่อ กลายเป็นเหยื่อที่น่าสงสารยิ่งกว่าได้ในชั่วพริบตา นี่คือเรื่องราวของผู้หญิงที่ดูคล้ายซินเดอเรลล่า แต่ดันเป็นซินเดอเรลล่าเจ้าเล่ห์ที่พร้อมจะผลักแม่เลี้ยงกับพี่สาวทั้งสองลงเหวทุกเมื่อ กับ คนที่เป็นเหมือนเจ้าชายอสูร แต่ดันเป็นเจ้าชายอสูรที่หล่อที่สุด สุภาพที่สุด สุขุมที่สุด ดูนิ่งที่สุด แต่ก็เจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าที่เคยมีมา เมื่อเจ้าชายอสูรกับซินเดอเรลล่าร้อยเล่ห์มาพบกัน การฟาดฟันระหว่าง "นางเอก" กับ "เจ้าชายอสูร" จึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้...แต่ต่อให้เลี่ยงได้ก็คงไม่มีใครยอมเลี่ยงหรอกมั้ง ก็ทั้งคู่ดูจะสนุกกับการฟาดการฟันครั้งนี้มากนี่นา

จากองค์หญิงศักดิ์สิทธิ์ผู้สูงส่ง ตกเป็นนางบำเรอของแม่ทัพที่โหดเหี้ยมต่ำช้า หนิงซิน องค์หญิงองค์รองของแคว้นป๋าย ต้องทุกข์ระทม หลั่งน้ำตาดุจธาราในหน้าฝน ในแต่ละวันถูกกระทำย่ำยีเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน แม้สิ้นสติไปแล้ว บุรุษต่ำช้าที่ใต้หล้าครั่นคร้าม ก็ยังไม่ยอมรามือ ข่มเหงรังแกนางอย่างไม่ปรานีปราศรัย ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความสงสารเห็นใจสักนิด จากสูงส่งเสียดฟ้า กลายเป็นดอกหญ้าให้คนย่ำเล่น หนิงซินที่ตกเป็น 'เชลย' ในมือศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด จะเอาตัวรอดอย่างไรไหว...

The emergency center I worked in went haywire as the typhoon closed in on our town. That night, my husband’s first love made seven emergency calls in a row to me. However, she did not say anything when I picked up. By the eighth call, I thought it was a prank caller, so I gave them a piece of my mind. Then, I heard my husband’s angry voice. “Melinda! This is the eighth time Sadie's called you for help! Haven’t you made her suffer enough?!” After that fiasco, he decided to avenge Sadie by taping my mouth, tying my wrists and legs up, and throwing me into our basement for three whole days, despite it being flooded with seawater, I begged for mercy, but it was to no avail. “You knew Sadie couldn’t talk because she hurt her throat, yet you still hung up on her! I'm going to make sure you feel the same hopelessness she felt!" Those three days left me with a collection of severe infections. I ended up having to remove my kidney. Even after all that, that man still had the gall to kneel by my bed and beg me to give him another chance.

When I died with a smile on my face, right before my brother's eyes, he looked as if the anguish might tear him apart. Yet, for twenty-one years, he hadn't stopped wishing I would meet this exact end. It all traced back to my fifth birthday—the day I had innocently hoped our parents would come home from their business trip to celebrate with me. They rushed back that night but never made it. A car accident took both their lives. From that moment on, my brother resented me, despised me. He didn't just stand idly by as our cousin snatched up my work as her own; he encouraged it. And when my landlord threw me out, it wasn't a random cruelty—it was my brother pulling the strings. All he had ever wanted, from the very beginning, was to see me die a miserable death. But when he finally got his wish… why did he cry, pleading for me to come back, begging me to call him 'brother' one last time?

เพียงเพราะหนี้สินห้าอีแปะที่ไม่ตั้งใจก่อในวัยเยาว์ ชีวิตเฉินเซียงหรงวุ่นวาย ถูกจวิ้นหวังจ๋างจื่อจอมเจ้าเล่ห์ตามติด! จวิ้นหวังจ๋างจื่อ 'หลี่ตือหลิน' ผู้นี้ ออกรบติดพันอยู่ที่ชายแดนตั้งแต่ยังอายุได้ไม่เท่าไหร่ ผ่านมาหลายปีเพิ่งจะได้กลับตำหนัก กลับไม่กตัญญูดูแลปรนนิบัติมารดา ไม่ท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ ไม่จัดงานเลี้ยงหรือเข้าร่วมงานรื่นเริง ไม่หาความสงบ ไม่หาความสำราญ แต่ละวันกลับเอาแต่สรรหาวิธีการมากวนใจลูกหนี้อย่างนางไม่หยุดหย่อน ครั้นจะคืนห้าอีแปะนั่นให้ดีๆ ก็ไม่ยอม กลับอ้างว่า “ต่อให้เจ้ามอบให้ข้าสักห้าพันตำลึง ก็ยังไม่ใช่ห้าอีแปะนั้นที่ข้าจ่ายออกไปอยู่ดี” ทั้งยังดันทุรังจะแต่งงานกับนางให้ได้ด้วย เรื่องบ้าอะไรกัน? แบบนี้ก็ได้หรือ?!

ใครสักคนเคยว่าไว้...บางครั้ง ‘โชคชะตาก็น่าตลก’ อาจูเชื่อมาตลอด ว่า ‘จริง’ แต่ไม่เคยนึกมาก่อนว่าโชคชะตาของตัวเองจะไม่ใช่แค่ตลก แต่เป็นตลกมาก! และจุดเริ่มต้นของเรื่องราวตลกร้ายที่ว่า ก็คือแพคเกจทัวร์ 'ตามรอยมังกรหยก' สุดเก๋ ที่ทำให้ได้พบกระบี่เขรอะสนิมเล่มหนึ่ง ก็แค่ความหวังดี...เล็กน้อยจริงๆ ที่ทำให้อาจูเอื้อมมือไปแหวกเถาวัลย์ปัดฝุ่น ตรวจดูว่าของนั้นใช่อย่างที่คิดหรือไม่ใช่ ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆ จะมีงูตัวเป็นๆ พุ่งมาฉกกัด แล้วพอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที ก็พบว่าวิญญาณทะลุมิติข้ามเวลามาอยู่ในร่างเด็กสาวสารร่างบอบบางผมยาวเฟื้อยร่างนี้แล้ว แค่ความแค้นที่สุมแน่นในทรวงสาวน้อยนางนี้ ก็คับแน่นอกคัพDของร่างใหม่ร่างนี้จะแย่แล้ว นี่เธอยังต้องคุกเข่าคำนับจ้าวหุบเขาโฉดโหดเถื่อนที่มีดีแค่รูปร่างหน้าตาเป็นอาจารย์ แถมยังต้องทำงานรับใช้เขาทุกวันอีก! ทีในนิยายกับละครพวกนั้น พวกนางเอกทะลุมิติข้ามเวลาแล้วได้เป็นฮองเฮา ชายาอ๋อง แต่พอเป็นเธอ กลับต้องทะลุมิติมาเป็นขี้ข้า! หึ! ศิษย์อาจารย์บ้าบออันใดกัน ถ้ายอมให้โขกสับกันง่ายๆ ก็โง่น่ะสิ!

Three years into our marriage, Chris Davis doted on me deeply. But I accidentally discovered that he had been cheating on me for two years. In front of that woman, everything he said showed his disdain towards me. "Who would marry a cripple?" "She's like a dead fish in bed." "She's just a deaf person who makes me want to throw up now." Later, I took the initiative to file for divorce. But he went crazy. Kneeling in front of me, every word was filled with regret...

My mother was the best portrait artist in the police station. She had a strong sense of justice and brooked no evil. However, all I got was a sharp retort when I called her to save me. "You know it's your sister's coming-of-age celebration today, and you're cursing her? Kidnapped, are you? Fine, the kidnappers can kill you for all I care." She assumed it was a prank call. So, she refused to go to the police station and do her job. I wasn't saved in time and was tortured to death. When the DNA report came out, she came to the scene all wobbly. She drew a portrait of me with my bones as reference, her hand trembling all the way. "Jessica? It can't be her. This is a mistake!" She tried again and again. Yet, it didn't matter how many times she redid it as the portrait showed my face. My mother, who had hated me my whole life, teared up.

Meet Noel Atkins, kinda awkward, has her face stuck to a screen almost every time, talks to herself and always, always wears a beanie. She moves to a new town in other to start things afresh, and scale through Highschool unnoticed and alone. Meet Aaron-lee Altamira, the popular boy, rich, handsome, every girl's dream and every boy's model. With his killer blue eyes and charming attitude, Aaron-lee always gets what he wants. Aaron-lee doesn't do flings and hook ups, he's searching for something real. Something substantial. Something challenging. Something more cherishing than his cars. Something he finds in the eyes of the new girl who talks to herself and always wears a beanie. With the school's hottest boy interested in her, Noel's quite, boring, gaming and withdrawn life is about to take a ride on a rollercoaster. Noel isn't interested and Aaron-lee isn't taking no for an answer.