Tula Para Sa Kadakilaan Ng Ina

Vivienne Alvarado secretly married Rogue Montague five years ago. Ngunit isang araw, isang magandang balita sana ang sasabihin ni Vivienne sa asawa niya nang makatanggap siya ng isang video kung saan makikita si Rogue, kasama ang kambal nilang anak at isang babae na kung tawagin nila ay Aunt Celeste, ay masayang nagdiriwang ng kaarawan ng mommy ni Rogue. Nadurog ang puso ni Vivienne kaya hindi siya nag-atubiling makipag-divorce kay Rogue dahil para sa kaniya ay panloloko ang ginagawa nito. Kahit ilang beses nagpaliwanag si Rogue, hindi ito pinakinggan ni Vivienne. Rogue had no choice but to accept Vivienne's decision. They went back to the U.S.—where they had married secretly—and got divorced. However, three years later, fate would bring them together again. At hindi inaasahan ni Vivienne na hahantong siya sa isang matinding desisyon—iyon ay kung papatuluyin niya ang ngayo'y ex-husband niyang si Rogue kasama ang magkambal sa kaniyang bahay sa gitna ng nararanasan nilang unos o hindi. Gayunpaman, akala ni Vivienne ay iyon lamang ang magiging hamon sa kaniyang buhay, ngunit nagkamali siya nang lokohin siya ng taong pinagkakatiwalaan niya at nang magkasakit ang kaniyang anak. Desperate to save her daughter, Vivienne had no choice but to auction herself off. But she’ll be shocked to discover who bought her: her billionaire ex-husband, Rogue Montague.

Tujuh anak manusia yang tidak saling mengenal tiba-tiba dipertemukan oleh suara misterius. Mereka pun bertemu dan saling membantu di sebuah kota yang telah dikatakan hilang. Di dalam kebingungan atas kota dengan teknologi luar biasa dan tanpa kemiskinan itu, ketujuh orang ini akhirnya sadar bahwa ada nyawa yang dipertaruhkan untuk kembali ke tempat asal mereka. Bagaimana kisah mereka untuk kembali? Atau mereka akan tetap berada di kota hilang tersebut selamanya?

Pendant trois ans, j’ai attendu de devenir la Luna parfaite pour ma meute et de donner un héritier à l’Alpha. Trois ans de mensonges m’ont transformée en une intruse dans l’amour de quelqu’un d’autre. Trois ans pour souffrir de la mort de mon bébé et chercher vengeance contre l’homme qui a défiguré mon visage et détruit mon utérus. Être capturée par ma propre meute et mourir, ou m’échapper et survivre : c’étaient mes deux seules options. J’ai choisi de me cacher et de vivre. Le Roi Lycan, Alain Turpin était le souverain le plus sanguinaire et impitoyable qui dirigeait les loups-garous d’une main de fer. Je suis devenue sa domestique personnelle, la position la plus dangereuse, où je pouvais perdre la vie à tout moment pour la moindre erreur. Mais personne de mon passé ne me chercherait jamais ici. « Toujours soumise. Ne parle pas, n’écoute pas, ne vois rien, ne dérange pas le Lycan, ou tu mourras. » Des règles simples à suivre. Je pensais bien m’en sortir jusqu’au jour où le Roi m’a fait une offre que je ne pouvais pas refuser. « Tu veux que je sauve ces gens ? Alors rends-toi à moi ce soir. Sois la mienne. Je te désire, et je sais que tu ressens la même chose. Juste une fois, Valérie... Une seule fois. » Mais ce n’était pas qu’une fois. Et la passion s’est transformée en amour. Cet homme froid et indomptable a aussi conquis mon cœur. Cependant, quand le passé revient me hanter et que la vérité sur ma naissance est révélée, je dois faire un choix une fois de plus : fuir le Roi Lycan ou attendre sa clémence. « Je suis désolée, mais cette fois, je ne perdrai pas mes petits à nouveau. Pas même pour toi, Alain. » Je m’appelle Valérie Von Calvet, et ceci est mon histoire d’amour compliquée avec le Roi Lycan.

To love is to feel fear, anger, despise, bliss. To encounter tragedy... To go through countless sadness... Love is a poetry. In the forming clouds, the hotness of the sun, the vastness of the ocean. The silence in the darkness and the rampaging of the demons. Love is in everything... And it's dangerous...

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

“Hello Betty, you look beautiful! Are you interested in a date with me?” “Off course handsome, just give me the address and I will be there” The first time David Scott met Betty Gravy, he almost ran her over and he wanted to pay her but she threw the cash on his face. The second time she turned out to be his blind date, she couldn’t resist his advances and she ended up kissing him. As if it wasn’t enough, the third time she became his unexpected wife who he had vowed to punish for humiliating him. The only thing he wanted from her is for Betty to divorce him and on the other hand she only wanted David to love her.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

Sa wakas ay nabuntis na ako pagkalipas ng tatlong taon ng kasal. Papunta na ako sa asawa ko bitbit ang baong tanghalian sa kamay ko para sabihin sa kanya ang magandang balita. Pero napagkamalan akong kabet ng kanyang sekretarya. Itinapon ng babae ang pagkaing ihinanda ko sa ulo ko, hinubaran ako, at patuloy akong hinampas hanggang sa malaglagan ako. “Katulong ka lang. Ang lakas naman ng loob mong akitin si Mr. Gates at ipagbuntis ang anak niya? “Ngayon, sisiguraduhin kong pagdurusahan mo ang mga kahihinatnan ng pagiging kabet!” Pagkatapos ay pinuntahan niya ang asawa ko para manghingi ng gantimpala. “Mr. Gates, sinuway ko na ang katulong na gustong mang-akit sa’yo. Paano mo ako gagantimpalaan?”

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

"Mom, apa kau becanda? Aku melihatnya dan mana mungkin berpura-pura tak lihat. Waktu itu Mom hanya bilang kemampuan yang hebat, seakan-akan aku akan menjadi superhero—" Hidup Jamie si penakut berubah setelah usianya menginjak lima belas tahun. Masalah dimulai ketika ia memiliki kemampuan supranatural dan dapat melihat makhluk gaib. Tentu saja, Jamie panik dan ketakutan setengah mati. Namun, kemampuan Jamie tak hanya sampai di situ. Di saat Jamie berusaha mengalihkan pikirannya—agar tak lagi menjadi penakut, kehadiran Josh si penyihir selalu bikin Jamie kesal bukan main. Pasalnya, Josh selalu ikut campur dan menuduhnya macam-macam. Sialnya, di mana ada Jamie, di situ ada Josh. Dan tanpa mereka sadari, ada makhluk lain lagi di sekitar mereka, si penghisap darah. Siapa mereka? Mengapa mereka selalu berada di sekitar Jamie dan memburu Josh? Apa pertemuan Jamie dan Josh seharusnya tak terjadi?