Weirdo

Bata palang ay nakakakita na si Melody ng mga multo. Sinusubukan nya itong iwasan dahil 'yon ang sabi ng mama nya dahil nakikita nitong na bu-bully sya noon ng mga kaklase dahil sa pagiging weirdo. Pero kahit anong iwas nya ay wala, naiinis sya sa mga multo kaya hindi minsan ay hindi nito mapilang awayin at sigawan ang mga multong kinaiinisan nya at sanay na 'tong tawaging weirdo sa skwelahan nila. Lahat na yata ng studyante ay ayaw sakanya, bukod sa mahirap siya ay napalalapit din sya sa heartthrob ng school nila... Sa skwelahan na hindi sya bagay pero nakikibagay. Nakapasok lang naman sya sa school na 'yon dahil kaibigan ng mama nya ang may-ari non... Pero pano kung isang araw ay malaman nyang 'yon ang totoo nyang ama? May mam-bu-bully pa kaya sakanya? Ano nga bang magiging buhay nya kasama ang ama at ang mga multong nakapaligid sakanya? Makakahanap pa kaya sya ng lalaking tatanggapin ang pagka weirdo nya? Yong lalaking naniniwala sakanya...pero pano kung makatagpo sya ng lalaking hindi naniniwala sa multo? Tunghayan natin ang kwento ni Melody at pati ang mga multong laging nakasunod sakanya, tunghayan natin ang sari-sarili nilang kwento.

นายคับ นายหญิงหายไปคับ .!!พวกมึงทำงานกันภาษาอะไรกูสั่งยิงทิ้งแม่งให้หมด..ผู้หญิงคนเดียวมึงปล่อยให้หนีไปได้ยังไง พวกมึงดูแลเธอยังไง ผมเพียงได้ยินว่าเธอหายไปหัวใจของผมชา เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน นิชา

เขา สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ และ เขา ผู้ป่วยโรคหัวใจที่รอรับการบริจาคหัวใจ และการบริจาคหัวใจจากหญิงสาวปริศนา และเรื่องแปลกประหลาดรอบตัวเขา

財閥の御曹司・藤原辰巳は、素性を隠して７人の女子学生を恋人に仕立て上げ、監視と命令による支配を築く。彼女たちは何をされても「うん、わかった」とだけ答えたが、その静寂の奥には確かな意思が潜んでいた。燃え盛る炎と狂気の果てに迎えた死。幽体となって過去を俯瞰する辰巳の前に、指を失い、命を奪われた者たちの怨嗟が現れる。最後に彼が聞いた「うん、わかった」は、かつて誰よりも軽んじた言葉の重みだった。これは、支配の果てに訪れた審判の話。

เพียงเพราะความแค้นในอดีต ทำให้คาร์ลินยอมเอาร่างกายเป็นเดิมพัน “เธอแน่ใจแล้วใช่ไหม ว่าจะเอาร่างกายเป็นเดิมพัน?”

เพราะผลประโยชน์บางอย่าง ทำให้เขาหลอกแต่งงานกับเธอ ทว่าในวันที่เขารู้ใจตัวเองนั้น มันกลับเป็นวันที่สายจนเกินไป ตัวอย่างเล็กน้อย "ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" นพคุณทักทายคณะกรรมการ ก่อนจะนั่งลงข้างๆอลิซาเบธ ทำให้เพชรกล้า หัวร้อนขึ้นมาทันที " นี่มันอะไรกัน" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "อย่าเสียมารยาทสิคะ คุณเพชรกล้า ในเมื่อคุณยังพิสูจน์ตัวเองไม่ได้ คุณควรปล่อยให้ดิฉันได้ทำงาน" คำพูดห่างเหิน และสายตาที่จ้องมองกลับ มันดูไม่เกรงกลัวเขาเลยสักนิด ' อลิซาเบธเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ' เพชรกล้าวูบโหวงอยู่ในอก เขาไม่คัดค้านเลยหากว่า อลิซาเบธจะเข้ามารับตำแหน่งท่านประธาน แต่ผู้ชายคนนั้น "แต่นพคุณเป็นคนนอก พี่ไม่อยากจะให้อลิซพาเข้ามาในบริษัทของเรา" "ทำไมล่ะคะ ในเมื่อตัวคุณเอง ก็ยังพาทั้งเพื่อน ทั้งชู้ อุ้ย! ไม่ใช่ เพื่อนสาวคนสนิท เข้ามาทำงานในบริษัท โดยไม่ต้องถามความคิดเห็นของใคร"

เมื่อผู้ชายเพลย์บอยถูกเเม่บังคับให้เลือกคู่หมั้นเพียงคนเดียวจากผู้หญิงทั้งหมด 5 คน ที่อยู่ๆ ก็มาให้เขาเลือกถึงที่ เเต่ดูเหมือนจะมีเพียงคนเดียวที่คอยทำท่ารังเกียจเขาอยู่ตลอดเวลา เเต่กับผู้ชายคนอื่น….