บทที่ 199 คุณเชื่อฉันไหม

เธอเติบโตมากับปู่ของเธอในขณะที่เจสันชอบที่จะอยู่กับพ่อแม่ของเขา

ครั้งหนึ่งคุณปู่ของเธอพูดติดตลกและพูดว่า “ฉันจะมอบภารกิจให้เธอทั้งสองคน ใครก็ตามที่สามารถขโมยปากกาอันล้ำค่าของคุณลุงเทนเนอร์ไปจากเขาได้เขาหรือเธอจะเป็นผู้ชนะ ฉันจะให้ปี่เซียะหยกในห้องของฉันแก่ผู้ชนะ”

ท้ายที่สุดเธอเป็นผู้ชนะ เมื่อเธอได้หยกปี่เซียะเธอก็มีความสุข เธอเคยเห็นปี่เซียะหยกมากมายตั้งแต่เธอเติบโตมาในครอบครัวแบบนั้น อย่างไรก็ตามปี่เซียะหยกของปู่ของเธอแตกต่างจากคนอื่น ๆ สีโปร่งแสงมาก เมื่อคนหนึ่งยื่นมันขึ้นมาโดยหันหน้าไปทางดวงอาทิตย์ก็จะดูเหมือนว่ามันโปร่งใส ผู้หญิงทุกคนชอบสิ่งที่เป็นประกายและเจนก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย

เมื่อเจสันเห็นก็อยากจะแย่งมันไปจากเธอ เธอปฏิเสธและผลักไสเขา เธอไม่ได้ใช้แรงมากนัก แต่ก็เพียงพอที่จะผลักเจสันลงไปที่พื้น

คุณพอตเตอร์ผู้ดูแลของเจสันเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและโกรธมาก เธอพูดกับเจนที่ยังเด็กว่า “เธอเป็นเด็กที่ไม่มีพ่อแม่แน่นอน ไม่มีการสั่งสอน เธอยังผลักนายน้อยล้มลงกับพื้น”

เธอตกใจมาก ‘ฉันไม่มีพ่อแม่เหรอ?’

เธอถามคุณพอตเตอร์ว่า “ฉันมีแม่และพ่อ ทำไมคุณถึงบอกว่าฉันไม่มีพ่อแม่”

คุณพอตเตอร์ถึงกับ