กลร้ายเล่ห์รัก

ชินานางละสายตาจากเอกสารกองโตบนโต๊ะเพื่อมองสบสายตาบิดาอย่างตกใจทันทีที่ได้ยินคำสั่งแกมขอร้องให้เธอแต่งงานตามความประสงค์ ไม่สิ...ต้องเรียกว่าเข้าพิธีเสกสมรสกับหม่อมเจ้าหนุ่มรูปงามซึ่งเป็น ที่หมายปองของสาวๆ ทั่วราชอาณาจักรอย่างหม่อมเจ้านคเรศ  วิษณุรังสรรค์

นายจรัญ  บิดาของเธอเป็นพระสหายคนสนิทในพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าธรเทวัญ  วิษณุรังสรรค์และยังเป็นพระสหายที่มีทรัพย์สมบัติมากพอจะให้ความช่วยเหลือราชสกุล วิษณุรังสรรค์ เพื่อหยิบยืมเงินจำนวนมหาศาลไปเป็นเวลานานนับสิบปี กลายเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ของวิษณุรังสรรค์ซึ่งหากนับกันตามจริงแล้วน่าจะเป็นเงินจำนวนกว่าสามร้อยล้านบาท แต่นายจรัญรักและศรัทธาในพระองค์เจ้าธรเทวัญมากจึงไม่เคยทวงถาม ตราบกระทั่งพระองค์ท่านสิ้นพระชนม์และมีการเปิดพินัยกรรม หม่อมเจ้านคเรศ วิษณุรังสรรค์ พระโอรสองค์โตจึงเพิ่งทรงทราบว่าท่านจำต้องเสกสมรสกับชินานางบุตรสาวคนเล็กของนายจรัญเพื่อชดใช้หนี้สินจำนวนมหาศาลของวิษณุรังสรรค์ตามพินัยกรรม

ซึ่งหญิงผู้โชคร้ายคนนั้นคือเธอ...ชินานางตกใจสุดขีด ชั่วชีวิตของเธอไม่เคยคิดว่าต้องแต่งงานกับราชนิกุลสูงศักดิ์อย่างท่านชายนคเรศมาก่อน ท่านกับเธอต่างกันราวเส้นขนานที่ยากจะมีวันมาบรรจบกันได้ สำคัญที่สุดคือเธอทราบว่าท่านทรงรักใคร่อยู่กับนาถนารี  จตุรกร อดีตเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยที่เคยชิงดีชิงเด่นกันมาช้านาน  

ชินานางเป็นบุตรสาวคนเล็กของนายจรัญ เธอคุ้นเคยกับการบริหารธุรกิจมาตั้งแต่อายุยังน้อย ขณะที่โชติรสผู้เป็นพี่สาวนั้นไม่ชอบการทำธุรกิจมาแต่ไหนแต่ไร โชติรสชอบที่จะเดินทางไปรอบโลกเพื่อค้นหาซากอารยธรรมของนานาประเทศ พี่สาวของเธอเป็นนักศึกษาระดับปริญญาโท สาขาโบราณคดี กำลังศึกษาอยู่ปีสุดท้ายในสหรัฐอเมริกา บิดาของพวกเธอจึงพุ่งเป้าหมายไว้ที่ชินานางให้เป็นผู้รับช่วงสานงานต่อจากท่าน และเธอก็ไม่เคยทำให้บิดาผิดหวังเพราะชินานางขึ้นชื่อว่าเป็นนักธุรกิจหญิงที่เก่งกาจคนหนึ่งแม้จะมีวัยเพียง 25 ปี

 พระองค์เจ้าธรเทวัญทรงให้คำมั่นกับนายจรัญว่าจะให้ท่านชายนคเรศพระโอรสองค์โตของพระองค์เข้าพิธีเสกสมรสกับบุตรสาวคนเล็กของอัครเกตุตามความต้องการของนายจรัญ ซึ่งเป็นผู้ตัดสินใจระบุให้       ชินานางเป็นคู่เสกกับท่านชายองค์โตเพราะเห็นว่าการเป็นหม่อมชินานาง วิษณุรังสรรค์ในหม่อมเจ้านคเรศ จะช่วยเพิ่มความน่าเชื่อถือให้กับฐานะนักธุริจหญิงมากความสามารถของบุตรสาวมากขึ้น

“หนูไม่แต่งค่ะพ่อ ทำไมหนูต้องแต่งงานกับท่านนัฏด้วย”

คนเป็นพ่อมัวแต่คิดเพลินจึงไม่ทันฟังคำพูดของบุตรสาวเมื่อ      ชินานางพูดจบพักใหญ่จึงเพิ่งกะพริบตาอย่างสำนึกได้ว่าลูกพูดอะไรบางอย่างที่ตนได้ยินไม่ถนัดจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างแผ่วเบา

“ลูกพูดว่าอะไรนะ?”

“หนูไม่แต่งงานกับท่านนัฏเด็ดขาดค่ะ”

ชินานางพูดซ้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เธอไม่มีวันยอมแต่งงานกับท่านชายนคเรศอย่างแน่นอน ถึงแม้ท่านจะเป็นเจ้าเป็นนายมาจากราชสกุลสูงศักดิ์เพียงใด การแต่งงานในความคิดของเธอต้องเกิดจากความรักของคนสองคน ไม่ใช่แต่งเพียงเพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจ

“แต่แกต้องแต่ง เพราะมันเป็นคำสั่งของฉัน”

“พ่อคะ หนูโตแล้วนะคะไม่ใช่เด็ก ๆ ที่พ่อจะสั่งให้ทำนั่นทำนี่ทั้ง ๆ ที่หนูไม่เต็มใจได้อีก” ชินานางเถียงอย่างไม่ยอมแพ้

“ถึงแกจะโตแล้วแต่ก็อย่าลืมสิว่ายังไงแกก็คือลูกของฉันอยู่วันยันค่ำ ทุกอย่างที่ฉันตัดสินใจทำ แกก็มั่นใจได้เลยว่ามันจะดีกับแก กับธุรกิจของเรา และถ้าแกยังดื้อดึงที่จะทำทุกอย่างตามแต่ใจตัวเองแล้วล่ะก็..”

คนเป็นพ่อหรี่ตาลงมองบุตรสาวพร้อมกับเอ่ยขู่เสียงเย็น

“โชติรสจะต้องกลับมาทำหน้าที่นี้แทนแก  แต่ฉันก็ยังจะหวังว่า มันคงไม่เป็นแบบนั้นเพราะฉันมั่นใจว่าแกกับท่านชายนัฏเหมาะสมกันมากกว่า”

คนเป็นพ่อรู้ดีว่าการยกชื่อโชติรสขึ้นมาอ้างจะทำให้ชินานางไม่มีทางเลือกแม้จะต้องฝืนใจเพียงใดก็ตาม  ชินานางรักโชติรสมากและจะไม่มีวันยอมให้โชติรสต้องร้อนใจกับเรื่องเช่นนี้อย่างแน่นอน

“คุณพ่อ!” ชินานางอุทานด้วยความตกใจก่อนจะร้องบอกบิดาเสียงหลง  “ท่านชายมีคนรักอยู่แล้วนะคะ แล้วคุณพ่อจะให้หนูไปแย่งคนรักคนอื่นอย่างนั้นเหรอคะ”

“ลูกไม่ได้แย่งคนรักของใครพระนาง ท่านชายต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายเลือกอภิเษกสมรสกับลูกแทนคนรักของท่านในเมื่อท่านคือหัวหน้าราชสกุลวิษณุรังสรรค์”

พระนาง คือชื่อเล่นของชินานางที่มารดาผู้ล่วงลับตั้งให้ ส่วนพี่สาวของเธอ โชติรสมีชื่อเก๋ ๆ ว่าพระพายซึ่งเพื่อนของพี่สาวต่างลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นชื่อเล่นที่เหมาะกับนิสัยของโชติรสเป็นอย่างมาก พี่สาวเธอเป็นคนใจเย็นดุจสายลม มิหนำซ้ำยังไม่ชอบอยู่กับที่เหมือนยามลมพัดโบกไปทั่วสารทิศ ไม่อย่างนั้นพระพายคงไม่สามารถเรียนสาขาโบราณคดีที่ต้องอาศัยความใจเย็นและอดทนในการขุดค้นหาเศษซากอารยธรรมเป็นเวลานาน ๆ ได้อย่างแน่นอน ต่างจากน้องสาวอย่างเธอที่เพื่อน ๆ มักชอบเรียกว่าพระเพลิงมากกว่าพระนาง เพราะความดื้อรั้นใจร้อนตามประสาลูกคนเล็กซึ่งตรงข้ามกับพระพายพี่สาวอย่างสิ้นเชิง ชนิดที่เรียกว่าถ้าโชติรสเป็นสีขาว เธอก็คงจะเป็นสีดำ

“ทำไมคุณพ่อถึงแน่ใจว่าท่านชายจะเลือกลูก ในเมื่อคนรักของท่านทั้งสวยและเหมาะสมกับท่านทุกประการ และลูกก็ได้ข่าวมาว่าท่านชายทรงรักผู้หญิงคนนั้นมาก”

“เพราะความเป็นหัวหน้าราชกุลไงพระนาง ท่านชายทรงเป็นผู้ที่ต้องรับผิดชอบภาระทุกอย่างของราชสกุลวิษณุรังสรรค์ จึงทรงจำเป็นต้องแต่งงานกับลูกตามพระประสงค์ของพระบิดาอย่างไม่มีข้อแม้”