AKMANG MAUUPO NA sana si Daviana upang tumalima sa utos ng binata nang biglang tumayo si Rohi at pumunta ng pintuan. Naudlot ang kanyang gagawin dahil sinundan niya ito ng tingin. Nakita niya ng binuksan nito ang pinto at kinuha mula sa waiter ang kanilang pagkain at ang inorder nitong ginger tea. Matapos na magpasalamat ay isinara na rin ng binata ang pintuan gamit ang kanyang paa at tinungo na ang kusina. Nilingon niya si Daviana na nakatulala pa rin. Tipong hinihintay nitong lumapit ang dalaga.
“Ano pang ginagawa mo diyan? Halika na. Alam kong hindi ka pa kumakain ng dinner.”
Napilitang sumunod sa kanya si Daviana kahit na medyo nahihiya pa rin. Mas nakakahiya kung paghihintayin niya ito gayong ito na nga ang nag-effort na bilhan siya ng pagkain. Tahimik nilang pinagsaluhan iyon. Hindi naman na nag-inarte si Daviana, kung ano iyong nakahain iyon ang kinain niya. Ni hindi siya nag-demand ng kung anong wala sa table. Inubos niya rin ang pagkain sa plato niya.
“Inumin mo na iyang te
