공유

IKAW SA AKING MGA KAMAY
IKAW SA AKING MGA KAMAY
작가: Eckolohiya23

Chapter 1

작가: Eckolohiya23
last update 최신 업데이트: 2023-01-29 10:46:53

“MISS Cataleya Domingo, you may come in now.”

Kaagad siyang tumayo mula sa pagkakaupo niya sa visitor’s lounge pagkarinig sa boses na iyon ng babaeng receptionist. Naroon siya headquarter ng malaking manufacturing company. May particular siyang sadya doon- ang mismong general manager. Nagkataon na maraming nagsasadya sa opisinang pakay niya lalo’t wala siyang pormal appointment.

May pasasalamat na tinanguan niya ang receptionist saka pinihit na ang knob ng pinto ng opisina. Inalis niya ang suot na caps sa ulo. Nakadama siya ng mumunting pag-asa sa mga sandaling iyon. Akala niya ay mababalewala siya sa kanyang pagpunta. Sana nga lang ay makiayon sa kanya ang pagkakataon para sa pakay niya. Ganap na siyang pumasok sa loob ng opisina.

“What brought you here?” salubong na tanong sa kanya ng isang sopistikadang babae. Halatang napipilitan ito na tanggapin siya bilang guest habang nakaupo sa upuan nito sa executive desk nito. Minsan pa siyang parang humarap sa salamin dahil sa malaking pagkakahawig nila ng kaharap. Halos magkasing-katawan sila na parehong petite. Ang ipinagkaiba lang niya dito, may suot siyang salamin sa mata dahil may astigmatism siya.

Nanatili siyang nakatayo sa harap nito. Pinipigilan niya ang panginginig ng katawan niya at kailangan niyang ilabas ang inipong lakas ng loob. “Pasensya na Claudia kung naabala man kita, magbabaka-sakali lang akong humingi ng tulong s-sa’yo.”

“Oh, kaya pala nagpilit kang pumunta ka dito.” tinaasan siya nito ng kilay saka iminuwestra na maupo siya sa bakanteng silya sa gilid ng table nito nito. “Then, what it is?”

“Hihiram sana ako sa’yo ng may kalakihang halaga.” Bumuntong-hininga siya sa pagkakaupo niya. Diretso siyang tumingin sa mukha nito. “Kailangang mabayaran ko ang malaking pagkakautang ko para hindi ako makulong. Ikaw lang ang alam kong pwedeng makatulong sa akin.”

Natatamad itong naupo muli sa silya pero nanatiling nakatingin sa kanya. “Alam mo Cataleya, tanggap ko naman na kakambal kita. Pero dapat mong malaman, simula nang ibenta ako ng iyong ama noong sanggol pa lang ako ay wala na akong connection sa inyo. Hindi na kayo ang pamilya ko.”

Minsan pang nasampal siya ng isang masakit na katotohanan. Sa parehong edad nila bilang mga bente-siete anyos, nagdudumilat ang malaking agwat ng pamumuhay nila sa isa’t isa. Patunay doon sa kanilang mga suot, isang mamahaling executive attire ang suot nito samantalang siya ay isang simpleng blouse at jeans ang suot. Kinailangan pa niyang magsuot ng caps para kahit paano ay maitago ang mukha niya. Bilang pag-iingat na rin niya.

“Handa kong gawin ang lahat Claudia, basta tulungan mo lang ako. Kung kailangang lumuhod ako ay gagawin ko,” naghalo ang pakiusap at desperasyon sa sariling tinig niya.

Pinigilan siya nito sa tangka niyang pagluhod sa sahig. “Stop wasting my time. Huwag mo na akong idamay sa kabalbalang ginawa mo at hindi kita matutulungan. Sana ito na ang una at huling pupunta ka dito sa office. Hindi ako masaya na mayroon pala akong identical twin dahil hindi kita ituturing na kapatid. Makakaalis ka na.”

Napatayo siya saka napakapit sa dulo ng table nito. “Pero, ikaw na lang ang pag-asa ko. Hindi naman ako humihingi ng tulong sa’yo bilang kapatid. Please, tulungan mo ako.”

Mariin itong umiling at binulyawan pa siya. “Get out of my office now! Ipapakaladkad kita sa mga guard kapag nagpumilit ka pa.”

Nahintakutan siya sa sinabi ng kakambal niya. Pinahid niya ang mga walang saysay ng butil ng luha na dumaloy sa mukha niya. tumalikod na siya dito saka lulugo-lugong umalis sa opisina ng estranged twin sister niya. Isinuot niyang muling caps.

Pakiramdam niya ay gumuho na ang lahat ng natitirang pag-asa niya sa buhay. Naging black and white na ang tingin niya sa paligid. Gusto na rin niyang panawan siya ng kulay at magaya sa nakikita niya.

NANGHIHINA siyang sumalampak sa sofa pagkagaling niya sa inuupahang apartment. Hawak niya ang cellphone niya at may idinayal na numero doon. Ngunit hindi man lang nag-ring ang kabilang linya at kusa iyong naputol.

“Victor, asan ka na ba?” diskumpyadong tanong niya na nakatingin sa screen ng cellphone. “Kailangan ko ang tulong mo para malinis ang pangalan ko sa mga ni-recruit ko.”

Si Victor Ramos ang kaibigan at upline niya sa isang gaming networking na sinalihan niya. Sa loob pa lang ng tatlong buwan ay marami na siyang napasali para mag-invest sa kompanya. Masaya siya dahil sa malaking pera na pumapasok sa kanya. Nag-resign siya sa pinapasukang kompanya para makapagfocus sa dati ay part-time income niya.

Inakala niyang totally legit ang lahat sa SkillLoot Gaming dahil totoong kumita siya ng malaki. Pati na rin ang mga na-recruit niya na naging downline niya ay kumikita na rin. Lalo pa siyang naging ganado sa naturang negosyo. Si Victor mismo ang nagpasali sa kanya at under siya ng team nito.

Subalit isang linggo na ang nakakaraan nang sumabog ang isang masamang balita. Ang mismong CEO ng kompanya ay naglahong parang bula. Marami na ang hindi nakatanggap ng pay-out na karamihan pa naman ay mga OFW. At siya ngayon ang hinahabol ng maraming napasali niya. Masaklap pa, hindi niya makontak o mahagilap ang downline niyang si Victor.

Maging siya ay biktima rin pero hindi maunawaan ng mga napasali niya. natigilan sa paglipad ang isip niya nang makarinig siya ng sunod-sunod na text message sa cellphone niya. May mga message siya na dumating sa online messaging apps na gamit niya.

Kinakabahan at natatakot siyabng basahin ang mga iyon. Naghahabol na muli ang mga na-recruit niya dahil ngayong araw ang ipinangako niya na ibabalil ang mga pera nito. Isang desperadong pangako na naibigay niya para makumbinse ang mga ito na hindi siya idemanda at ipakulong.

Halong iisa ang naging laman ng message na natatanggap niya. Puro mga pagbabanta na idi-demanda siya. May iba naman na pinagbabantaan na ang sariling buhay niya. Alam niya na laman na rin ng social media ang pangalan niya.

Nagsimula na siyang mawindang sa mga nangyayari. Pumipintig na ang sentido niya dahil sa matinding stress. Sumasabay na rin ang anxiety niya at naroong nangasim na rin ang sikmura niya.

Nagring ang cellphone niya at rumehistro sa screen ang isang unfamiliar number. Tinitigan lang niya iyon dahil natatakot siyang sagutin iyon. Hanggang sa kusa iyong maputol.

Isang message ang natanggap niya buhay sa numero ng tumawag sa kanya.

‘Miss Cataleya Domingo, this is Anne, secretary po ni Ma’am Claudia. Gusto po kayong i-meet ng boss ko ASAP. Please call or text back for your availability.’

Tila nabuhayan siya ng pag-asa. Nagtataka man na gusto siyang makita ng kakambal niya pero pinili niyang komonektang muli dito. Naroon ang malaking pag-asam sa kanya na sana magbago ang ihip ng hangin.

Sana nga. Sana.

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
댓글 (15)
goodnovel comment avatar
Acaly JEan D Garci
wooow magaling writer nito sure maganda ang kwento
goodnovel comment avatar
Eulyn Kris Rubillete
slmat otor
goodnovel comment avatar
Eckolohiya23
maraming salamat po...
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • IKAW SA AKING MGA KAMAY   THE FINALE

    TUMIGIL ang van sa compound na nasa labas ng Metro Manila. Mula sa nasabing sasakyan ay sapilitang ibinaba ang dinukot na mag-asawa. May nakasaklob na sako sa mga ulo nito. Bumaba na rin ang mga goon saka pakaladkad na ipinasok ang mga bihag sa loob ng isang lumang bodega. Papakalat na ang dilim sa buong paligid.Sa loob ng bodega ay may dalawang upuang kahoy kung saan iniupo sina Lukas at Cataleya. Nagpapalag ang dalawa pero walang silang magawa para makatakas. Nakatali ang kanilang mga kamay at panibagong tali pa ang ginawa sa kanilang mga katawan sa kanilang kinauupuan.“Welcome,my dear Lukas at Cataleya,” anang ng isang boses na babae na may pagbubunyi ang tono.Kasabay n’on ay ang pagtanggal ng nakasaklob na sako sa kanilang mga ulo. Hindi makapaniwala si Lukas sa mukha ng taong nagpadukot sa kanila. “M-Mama Matilde, kayo ang may kagagawan nito?”Si Cataleya naman ay maang nakatingin sa may katandaan ng babae. Halatang may ginagamit para mapigilan ang pagkulubot ng mukha. Hindi n

  • IKAW SA AKING MGA KAMAY   Chapter 100

    "I admit Cataleya, iniwan nga kita noon dahil sa pagkagalit ko sa'yo," walang emosyong pag-amin ni Lukas. Nagtagis ang bagang nito pero sa kislap ng mga mata ay naroon ang pagka-guilt. "Inisip ko na niloko mo ako, dahil nalaman ko ng gabing iyon na ikaw pala ang kakambal ng namatay kong asawa.""At k-kailan nangyari iyon?" Kumabog ang dibdib niya sa walang kalinawang dahilan. Pakiramdam niya ay mas lalo pang nahiwa ang puso niya.Kagaya ng nitong nakaraang araw, wala siyang maapuhap sa alaala niya."It was three years ago, nang i- invite tayo ng father ko sa mansyon for a dinner date. Gusto ka nilang makilala," pagpapatuloy ni Lukas. "Pero malaki ang pagka-disgusto sa'yo ng Mama Matilde. Siya ang nagsiwalat ng pagkatao mo kasabwat ang dating secretary ng kakambal mo."Marahan siyang napatango ngunit may isang particular na emosyon ang nagnanais kumawala sa dibdib niya. Her temporary memory loss prevented her from fully bursting out."Iyong totoo Lukas, until now ay galit ka pa rin ba

  • IKAW SA AKING MGA KAMAY   Chapter 99

    "KANINONG bahay ito Lukas?" tanong ni Cataleya sa nagpakilalang asawa niya. Kabababa lang nila sa sasakyan at nasa harap sila ng dalawang palapag na bahay na tabing-dagat. "Ang ganda namam ng view dito."Sumalubong sa paningin ang tanawin ng dagat na kung saan ay may natatanaw siyang tila maliliit na isla.Nilingon siya ni Lukas, karga nito ang dalawa sa triplet na parehong nakatulog sa mahabang byahe. "Bahay mo ito my dear wife."Namanghang nanlaki ang mata niya. "Wow talaga, sa akin talaga ang bahay na ito.""Oo, dito ka tumira noong nag-stay ka pa dito sa El Nido," sagot ni Lukas. "Anyway, pumasok na muna tayo sa loob at para madala sa kwarto ang mga anak natin."Marahan siyang tumango at napasunod na lang sa muling paglakad ng asawa. Humahanga siya sa magandang interior ng bahay na pag-aari niya daw. Dulot ng amnesia niya ay hindi niya maalala ang pagiging bahagi n'on sa buhay niya.Isang kuwarto ang binuksan ni Lukas at nanatiling nakasunod siya dito. Marahan nitong inihiga sa ka

  • IKAW SA AKING MGA KAMAY   Chapter 98

    NAGISING siya ng umagang iyon na pakiramdam niya ay malakas na siya. Bumangon siya mula sa pagkakahiga sa malambot na kama. Nakasanayan na ng mga mata niya ang kinaroroonan niyang apat na sulok ng silid, ang madalas niyang makamulatan sa bawat umaga.Isang malaking tanong sa kanya kung nasaan siyang lugar. Humakbang siya palabas silid. Marahan niyang pinihit ang seradura para ganap na siyang makalabas.Hindi pamilyar sa kanya ang pasilyo na nabungaran niya. malinis, maaliwalas at maalwan ang bahaging iyon ng kabahayan. Ipinagpatuloy niya ang paglalakad.Natagpuan niya ang sarili na bumababa sa grand staircase. Indikasyon na naroon siya sa isang mansion. Pero ang tanong, kaninong bahay ang kinaroroonan niya?“Gising ka na pala, ahm okay na ba pakiramdam mo?” Salubong sa kanya ng isang matangkad at gwapong lalaki pagkababa niya ng hagdan. Kita niya ang concern sa mukha nito.Tumango siya pero kinikilala pa rin niya ang itsura nito. “Ayos naman ang pakiramdam ko. Teka, s-sino ka ba?”“Ak

  • IKAW SA AKING MGA KAMAY   Chapter 97

    CATALEYA gently stroked him. Tila may nakikipaglaban sa mahigpit niyang pagkakapit niya sa isang bagay nasa loob ng short ni Lukas. Biglang napahiwalay ang labi ng asawa sa kanya at napaungol ito sa bawat paghagod ng kamay niya sa ebidensya ng pagiging lalaki nito. Naroong nakagat pa nito ang sariling labi.“You’re making me crazy,” anas ni Lukas saka naipikit pa nito ang mga mata. Nanatiling pa ring nakaupo ito.Lihim naman siyang nangiti dahil nagawa niyang paligayahin ang asawa sa kanyang mga kamay. Lalo pa ito naging hot sa mga mata niya dahil nakikita niyang reaksyon ng gwapong mukha nito.Lalo pa niyang itinodo ang ginagawa niya. Ayaw niyang maputol ang mainit na sandaling iyon. She loves every inch of him.Maging si Lukas ay hindi na rin nakapagpigil sa matinding init na lumuukob dito. Marahan nitong inalis ang kamay niya na nasa loob ng shot nito. Naramdaman niya ang pag-angat ng katawan niya sa ere at saka niya namalayan na pangko na siya ng asawa.Iniangkla niya ang magkasug

  • IKAW SA AKING MGA KAMAY   Chapter 96

    “MAY kailangan ka ba sa akin Lukas?” tanong ni Cataleya sa asawa nang mabungaran niya ito sa mini-bar ng bahay nito. Prente itong nakaupo sa isang round table na kanugnog ng ipinasadyang table. Naka-display ang mga mamahaling alak at iba’t ibang uri ng kopita. A sign of luxurious living.Nilagok muna nito ang lamang alak ng hawak na kopita saka tumingin sa gawi niya. “May gusto lang akong sabihin about sa nangyari kanina sa mansion. Take a seat first.”Medyo kinakabahan na naupo siya sa upuang itinuro nito na malapit lang sa pwesto nito. Sinikap niya na maging kalmado. “I’m sorry kung naging rude o nawalan ako ng galang sa Mama Matilde mo.”Hindi kaagad ito tumugon bagkus ay kumuha pa ito ng isang kopita. Ipinatong sa mismong tapat niya saka sinalinan iyon ng vodka. “It’s not what I mean my dear wife. Ang totoo n’yan ay napahanga mo pa ako sa ginawa mo kanina. Hindi ko inaasahan iyon lalo na ang DNA result.”My dear wife. Tila musika iyon sa pandinig niya na kinasabikang marinig ng pu

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status