Share

ทำให้เค้ารัก

last update Last Updated: 2025-02-18 17:05:01

เดมาพาสองสาวหนีลงเรือและขับออกมาจากท่าร่วมสองชั่วโมงก็มาถึงเกาะเล็กๆ แห่งหนึ่งซึ่งพวกเธอก็ไม่รู้ว่ามันมีชื่อว่าอะไร แต่รู้เพียงว่าน่าจะเป็นพื้นที่ที่ไม่ค่อยปลอดภัยด้วยมองไปทางไหนก็เห็นแต่ป่า

“ที่นี่ที่ไหนคะ” กลิ่นชวารู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยอีกครั้ง ที่นี่มีแต่ป่ากับป่า จะหนีไปทางไหนก็มีแต่ทะเล

“เกาะส่วนตัวคุณรามิลครับ”

“แล้วเจ้านายฉันอยู่ที่ไหนคะ” พิริสารีบกวาดสายตามองซ้ายมองขวาหาเจ้านายหนุ่มของเธอ แม้เดมาจะช่วยชีวิตพวกเธอให้รอดพ้นจากอันตราย แต่ในเมื่อเขายังมีชื่อเป็นลูกน้องของมาเฟียอยู่ พวกเธอก็ยังไม่ค่อยเชื่อคำพูดของเดมาเท่าไหร่

“ถ้าทางโน้นไม่มีเรื่องอะไรแล้วคงจะตามมา พวกคุณตามผมมาครับ”

“จะไปไหน” กลิ่นชวามองเดมาด้วยสายตาไม่ค่อยไว้ใจ เดมาที่มองออกว่าสองสาวกำลังคิดอะไรก็รีบหันหลังเดินหนีสองสาวก่อนจะเปรยทิ้งท้าย

“ไปบ้านพักไงครับ ถ้าอยากพักก็ตามมา ถ้ากลัวผมก็รออยู่ที่นี่นะครับ”

สองสาวมองตามหลังฝรั่งร่างสูงใหญ่ก่อนจะกลับมามองหน้ากันอีกครั้ง สายตาของทั้งคู่ตอนนี้ต่างก็มีความกังวลคิดไม่ตกว่าจะเอาอย่างไร

“ถ้าไปข้างในแล้วไม่มีบ้านพักล่ะ” พิริสาเริ่มกระซิบกระซาบ

“จะตากแดดตากลมอยู่ตรงนี้เหรอ ถ้าเดมาคิดจะฆ่าเราคงไม่ต้องพามาถึงที่นี่หรอกมั้ง” กลิ่นชวามองดูเหตุการณ์ตอนนี้ก็ตัดสินใจได้ว่าควรจะตามเดมาไปดีกว่าที่จะมายืนตากแดดตากลมอยู่ตรงนี้ จะว่าไปหากเดมาอยากจะฆ่าพวกเธอก็คงยิงทิ้งกลางทะเลไปแล้ว ไม่พามาขึ้นที่เกาะให้เหนื่อยดูแลต่ออีกแน่

เดินตามหลังเดมาไปได้ครู่หนึ่งสองสาวก็เริ่มเห็นเค้าโครงของบ้านชั้นเดียวสีขาวหลังคาปั้นหยา คล้ายบ้านพักตามรีสอร์ทดังๆ หลังขนาดกลางที่น่าจะพอให้พวกเธอได้พักอาศัยอยู่กลางป่าแล้ว พวกคนรวยๆ เค้าชอบมีสถานที่ลึกลับเอาไว้เก็บตัวพักผ่อนกันไปแทบทุกพื้นที่สินะ กลิ่นชวาคิดในใจ

สองสาวเข้ามาในบ้านได้ก็ยืนกอดกันกลม เบิกตาด้วยความตกใจมองไปยังเดมาตาแทบถลนเพราะตอนนี้บอดี้การ์กดหนุ่มกำลังหยิบหอกด้ามยาวออกมายืนตรงหน้าพวกเธอ

“ป่าเถื่อนที่สุด ปืนก็มีทำไมไม่ใช้ล่ะ ฉันว่าปืนของคุณมันจะทำให้พวกฉันตายง่ายกว่าการใช้หอกนี้นะ” พิริสาเอ่ยเสียงสั่น

เดมายืนขมวดคิ้วส่ายหัว “อะไรของพวกคุณ ยังคิดว่าผมจะฆ่าคุณอีกเหรอครับ”

“ไม่ทำร้ายพวกฉัน แล้วถือมันออกมาทำอะไร” เป็นกลิ่นชวาที่เริ่มอ้อมแอ้มถามขึ้น

“ผมจะไปจับปลา หาอาหารให้พวกคุณไง” เดมาเหนื่อยใจกับความคิดของสองสาว ตั้งแต่รวมหัวกันวางยาเจ้านายของเขา ทั้งยังคิดมากไปทั่วว่าเขาจะทำร้ายพวกเธอ หากเขาจะทำก็คงไม่ช่วยให้เปลืองแรงจนพากันมาถึงที่นี่ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมสองสาวถึงได้เป็นเพื่อนรักกัน เพราะนิสัยความคิดความอ่านดูจะเพี้ยนด้วยกันทั้งคู่

“อ้าวเหรอ แล้วคุณมีอะไรให้พวกฉันช่วยไหม” พิริสาฉีกยิ้มแหย จากนั้นก็เริ่มคลายกอดกับกลิ่นชวา

“รออยู่ที่นี่อย่าคิดหนีไปไหนก็พอครับ ถึงพวกคุณหนีคุณก็ไม่รอดแปจากเกาะนี้ง่ายๆ อยู่ดี ในเกาะนี้มีแต่งูที่มีพิษทั้งนั้น”

“อะ...โอเค พวกเราจะรออยู่ที่นี่ คุณรีบไปหาอาหารมาก็แล้วกันนะ ขอให้ได้เยอะๆ เพราะพวกเราหิวมาก”

สองสาวยืนตัวเกร็งแทบหยุดหายใจสองสายตามองตามติดจนเดมาออกไปจากบ้านไม่วางตา

“เฮ้อ หัวใจจะวาย ฉันเกร็งจนลูกแทบจะไหลแน่ะ” กว่ากลิ่นชวาจะรู้สึกผ่อนคลายได้ก็เมื่อเดมาเดินออกไปจากบ้านหลังเล็กไปแล้ว

“เดี๋ยวนะ อีตานั่นไปจับปลาด้วยหอกเนี่ยนะ”

“นั่นสิ จะหาได้เหรอ”

“ตามไปดูไหม”

“ไม่ได้ยินหรือไงว่าที่นี่มีสัตว์มีพิษเยอะ เดินไปสุ่มสุ่มห้าถูกงูกัดทำไง รออยู่ที่นี่แหละ ถ้าอยากดูคนจับปลาเปิดดูในมือถือก็ได้”

“เออ มือถือฉัน!” กลิ่นชวาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้มือถือไม่ได้อยู่กับตัวของเธอแล้ว

“ถูกยึดเหมือนกันเหรอ” พิริสาเริ่มหน้าเจื่อนเพื่อนเธอก็ถูกยึดมือถือตั้งแต่มาถึงที่พักของวาดิมไปเหมือนกัน

กลิ่นชวาพยักหน้าน้อยๆ และเริ่มที่จะมีความกังวลขึ้นมาอีกรอบ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะรอดจากลูกปืนคนร้ายแล้วหนีมาที่นี่ แต่ก็ไม่รู้ว่าหลังจากนี้เธอจะต้องรับมือกับวาดิมอย่างไร ในเมื่อเขายืนยันชัดว่าจะไม่ยอมให้ลูกของเธอเกิดมา

“เรื่องลูกในท้องฉันจะทำยังไงต่อไปดีริสา เฮ้อ...”

“คุณวาดิมเค้าไม่ยอมให้แกเอาลูกไว้จริงๆ เหรอ”

“คืนนั้นฉันนอนกับเค้าเพราะต้องการแค่ลูก ใครจะไปคิดว่าเค้าจะตามหาฉันจนเจอแล้วสั่งให้ฉันทำร้ายลูกในท้องตัวเองเล่า ไอ้มาเฟียบ้าฉันจะทำยังไงกับเค้าดี” กลิ่นชวาเริ่มเสียงสั่นและมีน้ำตารื้น พิริสาจึงกอดปลอบเพื่อนเธอเอาไว้

พิริสาตำหนิตัวเองตลอดว่าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตกลิ่นชวาเป็นแบบนี้ และยังไงเธอก็จะหาวิธีทุกทางเพื่อช่วยเพื่อนให้เก็บลูกในท้องเอาไว้ให้ได้ และแล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมา

“ทำให้เค้ารักแกไง”

“อะไรนะ” กลิ่นชวาผละออกจากอ้อมกอดพิริสา เธอมองหน้าพิริสาด้วยสายตาฉงน ไม่รู้ว่าทำไมพิริสาถึงได้เอ่ยคำนี้ออกมา เพราะการที่จะทำให้วาดิมมารักเธอในเวลาอันรวดเร็วมันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลย

“ทำให้เค้ารัก ถ้าเค้ารักแก เค้าก็จะรักลูกแกด้วย ฉันว่ามันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ลูกแกมีชีวิตอยู่ เพราะคนมีอิทธิพลอย่างคุณวาดิมสามารถกำจัดแกกับลูกไปพร้อมๆ กันเลยก็ได้ คืนนั้นเค้าก็ดูถูกใจแกไม่น้อยเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ไม่อย่างงั้นคงไม่ยอมไปนั่งดื่มกับแกง่ายๆ หรอก”

“ฉันจะเริ่มยังไง ตอนนี้เค้าโกรธฉันมากแกก็รู้”

“ฉันว่าแกหาวิธีได้ แกฉลาดจะตาย ลูกอ้อน มารยาหญิงมีเท่าไหร่ก็ใช้เข้าไป”

“คราวนี้คิดอะไรไม่ออกจริงๆ ใครจะไปคิดว่าเค้าจะเป็นคนมีอิทธิพลแบบนี้ล่ะ” กลิ่นชวาเกาหัวแกรกๆ หากเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ความฝันก็คงดี

เดมาได้ปลามาเต็มไม้เต็มมือก็เตรียมก่อไฟที่เตาใหญ่หน้าบ้าน สองสาวที่เห็นปลาสดๆ ตัวใหญ่ๆ ก็เริ่มน้ำลายสอ รีบเข้ามาใกล้ฝรั่งร่างใหญ่เผื่อว่าจะต้องมีอะไรหยิบจับช่วยเหลือให้ปลาสดๆ ได้สุกให้พวกเธอลิ้มลองรสชาติหวานๆ ได้เร็วขึ้น ทว่าพวกเธอก็ไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากยืนดูความว่องไวของเดมาในการชำแหละปลาแล้วย่างด้วยความชำนาญ

“คุณก็เก่งเหมือนกันนะคะ ใช้แค่หอกแต่จับปลาได้ตั้งหลายตัว แล้วใช้หอกทำอะไรได้บ้างคะ” พิริสาอดชมบอกดี้การ์ดหนุ่มไม่ได้ คิดว่าคนพวกนี้จับปืนเป็นอย่างเดียวเสียอีก

“พวกคุณย่ารู้เลยครับ” เดมาไม่อยากให้สองสาวคิดว่าเขาคุยโว อีกอย่างหากทั้งสองรู้ว่าเขาใช้หอกทำอะไรได้บ้าง ก็คงไม่อยากจะอยู่ใกล้แบบบนี้

“เวลาพวกมาเฟียอย่างคุณฆ่าคน พวกคุณทำเหมือยพวกเค้าเป็นผักเป็นปลารึเปล่าคะ” กลิ่นชวาโพล่งคำถามที่อยากรู้ เพราะเจ้านายของเดมาคิดจะฆ่าลูกตัวเองได้ง่ายดาย โดยที่ไม่คิดจะมีความเมตตาแม้แต่น้อย

“คุณจะถามอะไรก็ถามมาตรงๆ เลยครับ”

“ก็เจ้านายคุณคิดจะฆ่าลูกตัวเอง จิตใจคงไม่มีความเมตตาหลงเหลืออยู่เลยใช่ไหม” กลิ่นชวาเริ่มเสียงแข็งจนพิริสาต้องลูบแขนเพื่อนเพื่อปลอบให้อารมณ์เย็นลง หากเดมาอารมณ์ร้อนขึ้นมาพวกเธอก็จะไม่ได้รับประทานปลาแสนอร่อยประทังความหิว แล้วก็อาจจะได้กลายเป็นศพโดยไอ้หอกแทงปลาที่วางอยู่ใกล้ๆ ก็เป็นได้

“เจ้านายของผม ทำอะไรมีเหตุผลเสมอ เค้าไม่อยากทำร้ายใครถ้าไม่จำเป็น”

“เหตุผลอะไรล่ะคะ คุณบอกได้รึเปล่า เหตุผลของคนเห็นแก่ตัวไม่อยากมีพันธะกับใครล่ะสิไม่สิไม่ว่า เจ้านายคุณมันเป็นคนใจร้ายใจดำ ฉันจะเลี้ยงลูกเองก็ไม่ยอม เผด็จการที่สุดในโลกเลย”

“ด่าผมจนพอใจหรือยัง” เสียงสุขุมนุ่มลึกมาพร้อมๆ กับคนตัวโตที่เดินเข้ามาข้างหลัง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตอนจบ

    “ริสา”“สรุปว่าพวกคุณรู้ตั้งแต่แรกว่าฉันจะมีลูกไม่ได้หลังจากใช้ยาถอนพิษเหรอคะ”“ผมขอโทษริสา แต่ที่ผมไม่บอกเพราะกลัวว่าคุณจะไม่ยอมรักษาตัว ถ้าปล่อยให้พิษนั่นอยู่ในร่างกายนานๆ มันทำลายระบบประสาทหลายอย่าง”พิริสาไม่คิดจะฟังอะไรทั้งนั้น เมื่อเห็นเซรเกย์เข้ามาใกล้ เธอก็รีบวิ่งหนี หากเขาบอกเธอถึงความจริงของผลข้างเคียง วันนั้นเธอก็อาจจะทำใจยอมรับเรื่องที่จะมีลูกไม่ได้ก็ได้ แต่ตอนนี้เธอมีความหวังจนไม่อาจจะผิดหวังได้แล้ว ทำไมเรื่องมันต้องกลายมาเป็นแบบนี้ด้วย“ฮื่อ ฮือ ฮือ ฮือ...” เธอวิ่งไปไม่รู้จุดหมาย พร้อมน้ำตาพรั่งพรูและเสียงสะอึกสะอื้น เมื่อหัวใจถูกบีบรัดมากเข้าเธอก็เริ่มหูอื้อตาลาย และหมดสติไป“ริสา” เซรเกย์วิ่งไปรับร่างของพิริสาได้ทันท่วงที จากนั้นก็รีบสาวเท้าพาเธอเข้าไปให้โอเว่นดูอาการพิริสายังนอนให้หมอตรวจโดยที่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด ทั้งยังไม่คิดที่มองหน้าทั้งหมอโอเว่นและสามีของเธอ เพราะยังโกรธเรื่องที่พวกเขาไม่ยอมบอกเธอถึงผลข้างเคียงทุกอย่างของการใช้ยาถอนพิษ ทำให้เธอต้องรู้สึกผิดหวังมากๆ ในตอนนี้“ผมว่าเรากำลังจะมีข่าวดีแล้วล่ะ” จากการที่โอเว่นได้เริ่มศึกษาแพทย์แผนจีน เขาก็พอจะจับชีพจ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ความหลังวันเก่า

    ตั้งแต่มาถึงร้านสมุนไพรได้ พิริสาก็ถูกหมอจีนตรวจชีพจรอยู่พักใหญ่ เพราะไม่เคยเจอคนที่เลือดลมเดินทางแปลกๆ เช่นหญิงสาวมาก่อน“อืม...แปลกๆ” หมอสมุนไรวัยเกือบแปดสิบสีหน้าเคร่งเครียดเป็นพิเศษ ก่อนจะปล่อยมือจากชีพจรของหญิงสาวและหยิบตำราใจใต้ลิ้นชักขึ้นมาดูเซรเกย์ที่เห็นว่าได้จังหวะเขาจึงเริ่มออกอุบายที่วางแผนเอาไว้ “ผมลืมเอามือถือมาจากในรถ ริสาไปเอาให้ผมหน่อยได้ไหม”“ได้สิคะ”ให้หลังพิริสาไปได้ เซรเกย์ก็ถือโอกาสพูดคุยรายละเอียดทุกอย่างกับหมอจีน หวังว่าเขาจะเป็นที่พึ่งให้กับคนที่ลูกยากได้จริงๆ อย่างที่ริโอะได้พูดเอาไว้ทางด้านพิริสาเธอก็เอาแต่หาโทรศัพท์มือถือของเซรเกย์อยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายก็เจอมันก็ตกอยู่ที่ใต้เบาะที่นั่งของเขา กว่าจะกลับเข้าไปในร้านยาได้ เธอก็เห็นหมอจีนเตรียมสมุนไพรเอาไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว“หมอจัดยาให้เรียบร้อยแล้วนะริสา”“เหรอคะ ไวดีจังเลย”“คุณต้องดื่มยาต้มนี่ทุกวัน วันละสามเวลาเป็นเวลาสามเดือน”“แค่นี้จะพอเหรอคะ” ดวงตาคู่สวยเริ่มเพ่งมองไปยังห่อสมุนไพรเล็กๆ ที่ตั้งอยู่สามห่อ“แล้วผมจะส่งสมุนไพรตามไปให้ทุกครึ่งเดือน ระหว่างนี้ก็งดอาหารหมักดอง แล้วก็ต้องทานอาหารที่ทำสดใหม่เ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   คนละครึ่งทาง

    “ริโอะ”ขณะที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงที่แสนคุ้นหูก็ดังแว่วมาแต่ไกลทำให้ริโอะรีบหันไปยังต้นเสียงด้วยความรวดเร็ว “อ้าวคุณริสา มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ”“มานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ เราเข้าบ้านกันดีกว่าค่ะ ริโอะทำขาหมูไว้ให้คุณริสาด้วยนะคะ”“คุณเรนบอกแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากเข้าไปในบ้าน อยากคุยกับริโอะก่อน”“มีอะไรเหรอคะ”“ริโอะกำลังงอนคุณเรนอยู่ใช่ไหม”สีหน้าที่กำลังเปื้อนยิ้มเริ่มเจื่อนลง ไม่ผิดหรอกที่เรนเข้าใจเช่นนั้น แต่นั่นก็เป็นเพราะเขาสร้างข้อจำกัดให้เธอจนเธอรู้สึกอึดอัด“ฉันรู้ว่าที่คุณเรนห้ามริโอะทุกอย่างก็เพราะเป็นห่วง แล้วฉันก็รู้ว่าริโอะรู้ตัวว่าริโอะทำทุกอย่างได้ ฉันก็เลยบอกให้คุณเรนกับริโอะแก้ปัญหากันคนละครึ่งทาง”“ยังไงเหรอคะ” แววตาของริโอะในตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัย การแก้ปัญหาคนละครึ่งทางหมายความว่ายังไง“ลองคุยกับคุณเรนอีกรอบสิ” พิริสาหันหน้าไปมองเรนที่กำลังยืนดูเธอและริโอะอยู่ห่างๆ“ฉันขอตัวไปรอในบ้านนะ”หลังจากพิริสาลุกออกไป เรนก็เข้ามานั่งแทนที่ของเธอ เพราะเรนต้องการที่จะคุยกับริโอะตามที่พิริสาและเซรเกย์แนะนำ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   สุมไฟรัก

    “อื้อ...” ดวงตาคู่สวยหลับตาปี๋ เสียงครางของความเจ็บจุกถูกดูดเข้าไปในลำคอสามี หลังจากนั้นเธอก็หัวสั่นหัวครอนไปกับแรงกระกระทั้นจากการมอบบทสวาทของสามีตัวโตเซรเกย์บดสะโพกส่งเจ้าแท่งร้อนมโหฬารเข้าออกร่องสวาทถี่รัวไม่มีผ่อนอยู่นานสองนาน เสียงครางของคนทั้งสองที่กำลังแลกลิ้นถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอของกันและกัน เมื่อร่องสวาทดูดกลืนแท่งร้อนมโหฬารหนักเข้าก็เริ่มตอดรัดรุนแรงเพราะใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“อื้อ.. อื้อ...” และแล้วพิริสาก็บิดเกร็งแอ่นเร่าตาปรือเยิ้ม มือไม้จิกอยู่ที่ลำแขนแกร่งของคนเป็นสามีจนแทบจะฝังเนื้อเซรเกย์เสียบเจ้าแท่งร้อนคาร่องสวาทเอาไว้ไม่ขยับ เพราะต้องการปล่อยให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลาย ในขณะเดียวกันเขาก็ยังบดจูบด้วยลีลาเร่าร้อนเพื่อเล้าโลมคนตัวเล็กให้พร้อมรับกับลีลาสวาทของเขาอีกรอบเมื่อจับจังหวะการหายใจของภรรยาตัวเล็กว่าเป็นปกติเขาก็เริ่มสาวแท่งร้อนดึงออกจนสุดกดเข้าจนมิดไปกับร่องสวาทที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกรอบให้เร็วและแรงกว่าเดิม จนเกิดเป็นเสียงเนื้อที่กำลังเปียกแฉะกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง“เซรเกย์ อื้อ...” พิริสาหัวสั่นหัวครอน ความเสียวซ่านพุ่งเข้ามาในร่างกายจนเริ่มจะแตะข

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ไฟสวาท

    “อ๋อ ฉันว่าหาของบำรุงสักพักแกก็คงจะกลับมาแข็งแรงเองนั่นแหละ อย่าลืมสิว่าแกเพิ่งผ่านการรักษาตัวมานะ เดี๋ยวอีกสักพักลองไปตรวจร่างกายใหม่ก็ได้”“เซรเกย์ก็บอกฉันแบบนั้น”“จุนน้า...”“ยัยหนู” เห็นหลานสาวตัวกลมวัยเกือบสองขวบก็รีบเข้าไปรวบอุ้มมานั่งที่ตัก ก่อนจะหอมไปที่พวงแก้มย้วยๆ อีกฟอดใหญ่“คิดถึงจังเลย คิดถึงจังเลย” พิริสากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับลูกสาวของกลิ่นชวากันจนหายคิดถึง ยิ่งเห็นหลานก็อยากจะมีลูกใจจะขาด ทว่าก็ต้องทำใจเพราะไม่รู้ว่าร่างกายของเธอจะสามารถมีลูกได้เมื่อไหร่ทางด้านสองหนุ่มที่กำลังคุยกันอยู่ด้านนอก เมื่อมองผ่านกระจกเห็นพิริสากำลังเล่นอยู่กับเจ้าตัวกลมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขก็หันมามองหน้ากันด้วยสายตาที่กำลังบ่งบอกถึงความเป็นกังวล โดยเฉพาะเซรเกย์“ดูท่าริสาคงอยากจะมีลูกมากๆ ฉันรู้ว่าริสานิสัยเหมือนว่าน ทางที่ดีนายควรรีบบอกเรื่องที่เธอควรรู้จะดีกว่า” วาดิมเสนอความเห็นหลังจากรับรู้ความจริงว่าเพราะอะไรกันแน่พิริสาถึงยังมีลูกไม่ได้“ฉันยังไม่พร้อมเห็นริสาผิดหวัง เอาเป็นว่าหลังจากการตรวจร่างกายครั้งหน้าไม่ดีขึ้นก็ค่อยบอกเธอตอนนั้น”“อืม ถือว่าฉันเตือนแล้วนะ”เซรเกย์ยืนถอนหายใ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตามง้อ

    “แล้วริสาจะไปเที่ยวหานะคะคุณพ่อคุณแม่” พิริสาเข้าไปกอดพ่อกับแม่ในขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางกลับอิตาลีหลังจากที่เบาใจเรื่องอาการเจ็บป่วยของเธอแล้ว“ยายจ๋า รักษาสุขภาพด้วยนะ แล้วริสาจะพาเจ้าตัวเล็กไปวิ่งเล่นด้วย” เธอผละออกมาจากดันเต้และรสสุคนเข้ามากอดสอางค์“เราก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ แล้วยายจะส่งสมุนไพรบำรุงร่างกายมาให้นะ”“ขอบคุณค่ะ” ฟอด ฟอด สาวเจ้าหอมซ้ายหอมขวาคนเป็นยายฟอดใหญ่ๆ เป็นประจำทุกครั้งที่ต้องจากกัน ไม่ว่าเธอจะโตมากแค่ไหนเธอก็ยังชอบทำตัวเป็นเด็กกับยายของเธอเสมอ เพราะรู้ว่ายายนั้นชอบเห็นความสดใสของเธอ และเธอเองก็ชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของคนเป็นยายรวมไปถึงพ่อกับแม่ไปนานๆ“แล้วก็ดูแลลูกฉันให้ดีล่ะ ถ้ามีเรื่องให้ลูกฉันเจ็บตัวอีก ฉันพาลูกฉันกลับไปดูแลเองจริงๆ ด้วย” ดันเต้หันมาส่งเสียงดุให้เซรเกย์ส่งท้ายก่อนกลับ เชื่อว่าเซรเกย์จะดูแลลูกสาวของเขาได้ดี ทว่าก็อดที่จะกำชับอีกครั้งตามประสาพ่อที่หวงและห่วงลูกไม่ได้สิ้นเสียงแข็งของคนเป็นพ่อ พิริสาก็รีบเข้าไปกอดเอวเซรเกย์เอาไว้แน่น “ไม่นะคะคุณพ่อ ริสารักเซรเกย์ม๊ากมาก ไม่ยอมไปไหนหรอกค่ะ”รสสุคนและสอางค์ต่างก็ส่ายหน้าให้กับคำพูดของดันเต้ ทว่าก็อม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status