กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.7

Latest chapter

• กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา    กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.50 [THE END]

  พรึ่บ!ตอนนี้ทั้งสามคนนั่งอยู่ที่โซฟาด้วยกันนิ่ง ไม่มีใครพูดอะไรออกมา หลังจากที่ออกมาจากห้องนอนของพี่เขาตอนตื่นขึ้นมาฉันตกใจมากเมื่อเจอเข้ากับแม่ของพี่คิมที่ยืนมองฉันอยู่หน้าห้องนอนของพี่คิม ฉันตัวแข็งทื่อเลยล่ะ ทำตัวไม่ถูก ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงด้วย แต่เสียงของพี่คิมก็ทำให้ฉันรู้ตัวและมันก็ทำให้เรามานั่งอยู่ตรงนี้ด้วยความเกร็งอย่างที่สุด"แม่อยากจะถามเราสองคน ขอให้ตอบความจริงกับแม่"เฮือก!พาฝันแอบกลืนน้ำลายตัวเองทันที เพราะเธอกลัวคำถามของแม่พี่เขายังไงล่ะ ฮือออ...."หนูพาฝันรักพี่เขามั้ย?""คะ!""แม่ถามว่าหนูรักลูกชายแม่มั้ยจ๊ะหนูพาฝัน ^_^"นะ...นี่มันอะไรกันเนี่ย ถามกันตรงๆแบบนี้เลยเหรอคะคุณแม่....."พี่คิม...." ฉันหันไปหาพี่คิมเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เขากลับยิ่งซะงั้น"หรือว่าเราไม่ได้รักพี่เขา ตาคิมนี่ลูกทำอะไรหนูพาฝันหรือเปล่า ทำไมร้องเงียบแบบนี้ล่ะ หรือว่าลูก....""ไม่ใช่ค่ะ! พี่คิมไม่ได้ทำอะไรฝันเลยค่ะ" ฉันจะพูดยังไงดีล่ะเนี่ย ฮืออออ..."หนูพาฝันไม่ต้องกลัวนะลูก เดี๋ยวแม่...""ฝันรักพี่คิมค่ะคุณแม่!" ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจพูดออกมาแล้วก็รีบก้มหน้าลงเหมือนเดิมด้วยความกังวล"^_^

• กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา    กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.49

  Genius Universityพรึ่บ!"เฮ้อออ....""เป็นไงบ้างนะสอบคราวนี้?""ก็ดี..."หลังจากที่สอบวิชาที่ยากที่สุดสำหรับของพาฝันเสร็จ เธอก็มานั่งที่ม้าหินอ่อนกับเพื่อนๆที่นัดกันว่าจะไปเดินเล่นที่ตลาดนัดกันในตอนเย็นนี้"ดีจริงๆเหรอยะ ดูหน้าตาแกตอนนี้สิ แป้งหอม ยัยนี่ทำได้แน่เหรอ?""ทำได้แน่นอนอยู่แล้วใช่มั้ยพาฝัน""อืม""ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันจะเชื่อก็แล้วกันยะ พวกเราไปกันเถอะ""ไปสิ""แต่เดี๋ยวก่อนยัยฝัน""หือ?""แกบอกรุ่นพี่แล้วใช่มั้ย?""บอกแล้วน่า ถ้าเดินเสร็จพี่คิมจะมารับอ่ะ""กรี๊ดดดด อิจฉาอ่ะ แกทำบุญด้วยอะไรเนี่ย >..แป้งหอมเอ่ยขึ้น นั่นจึงทำให้แซมหน้างอไปอีกครั้ง"อะไรกันเนี่ยพวกแกสองคน จะติดผัวเกินไปแล้วนะยะ!""เราไม่ได้ติดนะ" แป้งหอมปฏิเสธ แต่ท่าทางของเธอนี่มันตรงกันข้ามเลยนะ"ฉันก็ไม่ได้ติดพี่คิมนะ แต่พี่คิมน่ะติดฉันมากกว่า""ยอมรับซะด้วย เพื่อนฉัน""ไปกันเถอะๆ""แต่ก่อนไปฉันขอไปเอากระเป๋าที่ห้องของพวกรุ่นพี่ก่อนได้มั้ย?" ฉ

• กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา    กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.48 NC++

  พรึ่บ!"อื้ออออ จะนอน!"ร่างบางที่กำลังนอนหลับอยู่นั้นก็ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆอยู่บนตัวของตัวเอง"พี่คิม..." เธอพึมพำเบาๆ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเจอกับร่างสูงที่คร่อมอยู่บนตัวเธออยู่ แล้วตอนนี้ทั้งตัวเขาไม่มีอะไรใส่เลยยังไงล่ะ >.ยัยหื่น!""ก็พี่ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าอ่ะ ฝันก็เขินน่ะสิ""ไปกินข้าว""แต่ฝันง่วงอ่ะ" ฉันพยายามอ้อนเขา เพราะพี่คิมนั่นแหละที่ทำให้ฉันต้องเหนื่อยล้าแบบนี้น่ะ"ไปกินข้าว! จะได้ออกไปข้างนอกกัน""ไปไหนเหรอคะ?""ไอ้คลีนนัดพี่คุยงาน""พี่ไปคนเดียวไม่ได้เหรอคะ" ทุกครั้งเวลาที่พี่คิมไปคุยงานกับเพื่อนพี่เขาก็จะไปเอง ไม่ได้พาฉันไปด้วย แต่ทำไมวันนี้ถึงต้องปลุกให้ฉันไปด้วยล่ะ"พาฝัน!" เสียงเข้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับต้องหน้าฉันนิ่ง"ก็ได้ค่ะ พี่ก็ลุกไปจากตัวฝันสิคะ" ฉันบอกเพราะตอนนี้พี่คิมยังคงคร่อมฉันอยู่พรึ่บ!"อร๊ายยย พี่คิม!" ฉันพูดเสียงดังขึ้นมา เพราะอยู่เขาก็ดึงผ้าห่มฉันออกแล้วตอนนี้ฉันก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอะไรเลยน่ะสิ "ฮือออ...ทำอะไรของพี่เนี่ย!""เธอช้าพาฝัน""ช้าอะไรคะ ก็ฝันจะลุกแล้วนี่ไง แต่พี่...""10 นาที"".....!!"จุ๊บ!"อื้อออ!"จ๊วบ! จ๊วบ!

• กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา    กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.47 NC

  ตึก...ตึก...ตึก"มาแล้วค่าาา"หมับ!ฉันโผเข้ากอดแม่ทันทีที่ท่านเดินเข้ามาหาฉันด้วยความคิดถึง ก่อนที่จะเดินโอบเอวท่านไปที่โต๊ะอาหาร เพราะวันนี้ฉันมีนัดทานอาหารเย็นกับคุณแม่สองคนที่บ้านฟอดด~~"คิดถึงลูกสาวตัวแสบของแม่จริงๆ""ฝันก็คิดถึงคุณแม่มากค่ะ ^_^""แน่ใจนะว่าคิดถึงแม่น่ะ""......""เดี๋ยวนี้อะไรๆก็พี่คิมนะลูก""คุณแม่อ่ะ >.ตั้งแต่ที่ท่านรู้ว่าเราคบกัน แม่ของฉันก็ชอบแซวฉันตลอด เพราะเวลาที่แม่ฉันโทรมาหรือเราวิดีโอคลอหากันก็จะได้ยินเสียงพี่คิมแทรกมาตลอด นั่นทำให้รู้ว่าเราสองคนอยู่ด้วยกันตลอดน่ะสิ"มาๆวันนี้แม่ทำอาหารของโปรดเราเยอะมากเลยนะจ๊ะ""เย้! ในที่สุดก็ได้ทานอาหารฝีมือคุณแม่สุดสวยสักที""เฮ้อออ...ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้นะเรา"พรึ่บ!กึก!พาฝันกับแม่ของเธอกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข เพราะตอนเช้าแม่ของเธอก็ต้องบินกลับไปเพื่อไปช่วยงานพ่อของฉันที่ต่างประเทศและก็ต้องไปดูแลพี่เพลินตาด้วย ท่านจึงไม่ค่อยมีเวลาบินมาหาฉันเท่าไหร่"พี่เพลินตาเป็นยังไงบ้างคะ""ดีขึ้นมากแล้วล่ะจ๊ะ แต่แม่ก็จะพยายามให้มากขึ้น"พรึ่บ!"แม่ค่ะ แม่พยายามมากที่สุดแล้วนะคะ สักวันหนึ่งพี่เพลินตาก็จะต้องรับรู้ถึงมั

• กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา    กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.46

  1 สัปดาห์ต่อมา...งับ!"กินดีๆพาฝัน" เสียงเข้มเตือนฉันมาแต่ไกล พี่คิมเดินเข้ามาหาฉัน ในขณะที่ฉันกำลังกินขนมปังที่เขาทำให้ ก่อนที่ตัวเองจะไปแต่งตัวเพื่อที่จะไปสอบด้วยกันวันนี้เป็นการสอบวันแรก และฉันก็คิดว่าตัวเองเตรียมตัวมาดีเลยล่ะ เพราะได้ติวเตอร์ดีก็คือแป้งหอมยังไงล่ะ..."ไปกันเถอะค่ะ""อืม"บรื้นนนน....ระหว่างที่อยู่บนรถฉันก็เอาเลคเชอร์ที่ติวกับแป้งหอมขึ้นมาอ่าน"พี่ไม่อ่านหนังสือเลยเหรอคะ?""ไม่""ชิ! อิจฉาคนเก่งจริงๆ""หึ :-)"ตอนนี้รถยนต์หรูก็เข้ามาจอดหน้าคณะฉันเรียบร้อยแล้ว แต่ก่อนที่ฉันจะลงจากรถ ร่างสูงข้างๆก็จับมือฉันไว้ก่อน"ลืมอะไรไปหรือเปล่า?"ฟอดดด~~ฉันหอมแก้มเขาทั้งสองข้าง แต่ทว่า...เขากลับทำหน้านิ่ง"มีอะไรหรือเปล่าคะ?"หมับ!จุ๊บ!"อืมมม"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!"อืมมม""อืมมม พี่คิม พอแล้ว อ๊ะ!"พรึ่บ!จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!อยู่ๆมือหนาก็บีบหน้าอกของเธอทั้งสองข้างสลับกันไปมา ทำให้เธอตกใจอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็ไม่สามารถพูดได้เพราะเขาเอาแต่จูบเธออยู่อย่างนั้น"อื้อออ!"มือหนาเริ่มเปลี่ยนจากบีบหน้าอกของเธอไปปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเธอแทน ทำให้เธอร้องประท้วงอยู่ในลำคออร๊ายยย นี่มันหน้

• กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา    กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.45

  พรึ่บ!"ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ ^_^" พาฝันส่งยิ้มหวานให้หมอหนุ่มหล่อที่ใครเห็นเป็นต้องตกหลุมรักรอยยิ้มของเขาแน่นอน"ครับ :-)""ไปได้แล้ว!""เอ่อ...ครับๆ""พี่คิมคะ ^_^" ฉันมองพี่คิมอย่างยิ้มๆ หลังจากที่คุณหมอสุดหล่อเดินออกไป"......""หึงฝันเหรอคะ?""หึงแล้วก็หวงมากด้วย!" เสียงเข้มเอ่ยขึ้น สายตาเขาจ้องมองมาที่ฉัน ทำให้ฉันเขินมากเลยในตอนนี้ "หึ :-)""หยุดยิ้มเลยนะคะ ฝันเขินนะ"":-)""พี่คิม!""หึ :-)""เอ่อ...แล้วเมื่อกี้ใครโทรมาเหรอคะ?" ฉันถามพี่คิม เพราะหลังจากที่หมอเข้ามาทำแผลให้ฉัน เขาก็ออกไปรับสายทันทเขาก็ออกไปรับสายทันที"เรื่องงาน""อ่อ"พรึ่บ!ตุบ!"พี่ขึ้นมาบนเตียงทำไมคะ ลงไปเลยนะ!" ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆเขาก็ขึ้นมานอนบนเตียงเดียวกับฉันหมับ!ร่างสูงไม่ได้สนใจเสียงร้องของพาฝัน เขาเอามือไปสวมกอดเธอไว้ ก่อนที่จะจับเธอให้ขยับมาใกล้เขา จนตอนนี้ทั้งสองแนบชิดกันมากขึ้นกว่าเดิม"หึหึหึ""พี่คิม! เดี๋ยวใครก็เข้ามาเห็นหรอกค่ะ" ฉันกลัวจริงๆว่าจะมีใครมาเปิดประตูตอนนี้"แล้วไง?""พี่คิม!""ผัวเมียอยู่ด้วยกัน ผิด?""คะ...ใครเป็นเมียพี่กัน >.กรี๊ดดดดด ทำฉันเขินอีกแล้วนะ "เมื่อไหร่จะหายวะ""..