ตอนที่ 33 เงามารยาแห่งความหึงหวง

ภายหลังการเปิดเผยความจริงเกี่ยวกับวินเซนต์ มอเร็ตติ ความสัมพันธ์ระหว่างคีรินทร์และเกวลินกลับมาแน่นแฟ้นยิ่งกว่าเดิม ราวกับว่าอุปสรรคที่พวกเขาเพิ่งก้าวข้ามมาได้หลอมรวมหัวใจของทั้งสองให้เป็นหนึ่งเดียว แต่ความสงบสุขนั้นก็เป็นเพียงภาพลวงตา ก่อนที่คลื่นใต้น้ำลูกใหม่จะก่อตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบ

ธุรกิจของคีรินทร์ยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดนิ่ง การขยายอิทธิพลไปยังตลาดใหม่ๆ เป็นสิ่งที่เขาให้ความสำคัญเสมอ และในภารกิจล่าสุดนี้เอง ที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ระหว่างเขากับเกวลิน

คีรินทร์ได้พบกับ "อิซาเบลล่า คอนติ" นักธุรกิจหญิงผู้ทรงอิทธิพลจากอิตาลี ซึ่งมีความเชี่ยวชาญในตลาดที่คีรินทร์ต้องการเข้าไปลงทุน อิซาเบลล่าเป็นหญิงสาวสวยสง่า ฉลาดเฉลียว และมีความมั่นใจในตัวเองสูง การเจรจาธุรกิจระหว่างทั้งสองเป็นไปอย่างราบรื่น พวกเขามีวิสัยทัศน์ที่ตรงกัน และข้อตกลงทางการค้าก็สำเร็จลุล่วงด้วยดี

คีรินทร์มองอิซาเบลล่าเพียงในฐานะคู่ค้าคนสำคัญ เขาชื่นชมในความสามารถและไหวพริบทางธุรกิจของเธอ แต่ในใจของเขามีเพียงเกวลินเท่านั้น ไม่มีที่ว่างสำหรับผู้หญิงอื่นใด

ทว่า อิซาเบลล่ากลับไม่ได้คิดเช่นนั้น เสน่ห์และความแข็งแกร่งของคีรินทร์ดึงดูดใจเธออย่างรุนแรง เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ และพยายามที่จะแสดงความรู้สึกของเธอออกมาอย่างแนบเนียน

ในการประชุมครั้งสุดท้าย อิซาเบลล่าได้มอบของขวัญชิ้นพิเศษให้กับคีรินทร์ เป็นนาฬิกาหรูรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น พร้อมกับรอยยิ้มหวานที่ส่งมาอย่างเปิดเผย คีรินทร์รับของขวัญนั้นด้วยความสุภาพ โดยไม่ได้ใส่ใจถึงความหมายที่แฝงอยู่

"ฉันหวังว่าคุณจะชอบมันนะคะ คีรินทร์" อิซาเบลล่ากล่าวด้วยน้ำเสียงที่หวานเยิ้ม

"ขอบคุณมากครับ คุณคอนติ" คีรินทร์ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ

หลังจากเสร็จสิ้นการเจรจา คีรินทร์ก็เดินทางกลับคฤหาสน์ด้วยความพึงพอใจในข้อตกลงทางธุรกิจ โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าของขวัญชิ้นนั้นและท่าทีของอิซาเบลล่าได้ถูกสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่ตลอดเวลา

เกวลินได้รับรายงานเกี่ยวกับนักธุรกิจหญิงคนใหม่ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับคีรินทร์ตั้งแต่แรก เธอไม่ได้รู้สึกกังวลใจมากนัก เพราะเชื่อมั่นในความรักที่คีรินทร์มีให้เธอ แต่เมื่อเธอได้เห็นภาพของคีรินทร์ที่รับของขวัญจากอิซาเบลล่าด้วยรอยยิ้ม ภาพนั้นกลับจุดประกายความไม่มั่นใจและความหึงหวงในใจของเธอ

ความทรงจำเกี่ยวกับความหวาดระแวงและความไม่เชื่อใจในอดีตหวนกลับมาอีกครั้ง แม้เธอจะพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกเหล่านั้นไว้ แต่ภาพของคีรินทร์กับอิซาเบลล่าก็ยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของเธอ

เมื่อคีรินทร์กลับมาถึงคฤหาสน์ เกวลินก็ไม่ได้แสดงท่าทีผิดปกติใดๆ เธอทักทายเขาด้วยรอยยิ้มตามปกติ แต่ในแววตาของเธอกลับมีความเย็นชาบางอย่างที่คีรินทร์สัมผัสได้

"การเจรจาเป็นยังไงบ้างคะ?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

"ราบรื่นดีมาก" คีรินทร์ตอบด้วยความกระตือรือร้น "คุณคอนติเป็นนักธุรกิจที่เก่งมาก เราได้ข้อตกลงที่ดีเลยทีเดียว"

"ยินดีด้วยนะคะ" เกวลินกล่าวสั้นๆ

คีรินทร์สังเกตเห็นความห่างเหินในน้ำเสียงของเธอ "มีอะไรหรือเปล่า เกวลิน? เธอดูแปลกไป"

"ไม่มีอะไรค่ะ" เกวลินตอบด้วยรอยยิ้มที่ดูฝืนๆ

แต่คีรินทร์ไม่เชื่อ เขารู้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างรบกวนจิตใจเธออยู่

ในคืนนั้น ขณะที่ทั้งสองนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ความเงียบที่ปกคลุมห้องนั้นหนักอึ้ง เกวลินหันหลังให้คีรินทร์ ราวกับมีกำแพงที่มองไม่เห็นมากั้นขวางระหว่างพวกเขา

"เกวลิน..." คีรินทร์เรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

เกวลินไม่ตอบ

คีรินทร์ค่อยๆ เอื้อมมือไปสัมผัสไหล่ของเธอเบาๆ แต่เธอกลับสะดุ้งและขยับตัวหนี

"มีอะไรหรือเปล่า?" คีรินทร์ถามด้วยความกังวล

"ฉันแค่นอนไม่หลับค่ะ" เกวลินตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

คีรินทร์รู้สึกเจ็บปวดกับท่าทีที่ห่างเหินของเธอ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้

ความเข้าใจผิดเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบ อิซาเบลล่าเองก็ไม่ได้ละความพยายามที่จะเข้าใกล้คีรินทร์ เธอมักจะโทรศัพท์หรือส่งข้อความมาหาเขาด้วยเรื่องธุรกิจ แต่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกส่วนตัว

เกวลินบังเอิญเห็นข้อความเหล่านั้นบนโทรศัพท์ของคีรินทร์ ความหึงหวงในใจของเธอปะทุขึ้นอีกครั้ง เธอเริ่มสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างคีรินทร์กับอิซาเบลล่า

"ผู้หญิงคนนี้โทรหาคุณบ่อยจังนะคะ" เกวลินกล่าวด้วยน้ำเสียงประชดประชัน ขณะที่คีรินทร์กำลังคุยโทรศัพท์กับอิซาเบลล่าเรื่องงาน

คีรินทร์วางสายและหันมามองเธอด้วยความงุนงง "คุณกำลังพูดถึงใคร?"

"คุณคอนติไงคะ" เกวลินตอบด้วยแววตาที่แข็งกระด้าง "ฉันเห็นข้อความของเธอแล้ว"

"มันไม่มีอะไรเลยนะ เกวลิน" คีรินทร์พยายามอธิบาย "เราแค่คุยเรื่องธุรกิจ"

"ธุรกิจอะไรที่ต้องคุยกันดึกดื่นขนาดนี้?" เกวลินย้อนถามด้วยความไม่เชื่อ

"มันเป็นเรื่องเร่งด่วนจริงๆ" คีรินทร์ตอบด้วยความอดทน

แต่เกวลินไม่ยอมฟัง เธอปักใจเชื่อไปแล้วว่าคีรินทร์กำลังนอกใจเธอ ความหึงหวงบดบังเหตุผลและความเชื่อมั่นที่เธอเคยมี

"ฉันไม่เชื่อคุณ!" เกวลินตะโกนด้วยความโกรธ "คุณมันก็เหมือนผู้ชายคนอื่นๆ!"

คีรินทร์รู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดที่รุนแรงของเธอ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่เชื่อใจเขาเลย

"เกวลิน ได้โปรดใจเย็นๆ ก่อน" คีรินทร์พยายามพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

"ฉันไม่ต้องการอะไรจากคุณอีกแล้ว!" เกวลินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้คีรินทร์ยืนอยู่คนเดียว ท่ามกลางความสับสนและความเสียใจ

ความเข้าใจผิดครั้งนี้สร้างรอยร้าวลึกในความสัมพันธ์ของคีรินทร์และเกวลิน ความหึงหวงและความไม่เชื่อใจได้เข้ามาบั่นทอนความรักที่เคยแข็งแกร่ง

อิซาเบลล่าเองก็รับรู้ถึงความตึงเครียดระหว่างคีรินทร์และเกวลิน เธอฉวยโอกาสนี้พยายามที่จะเข้าใกล้คีรินทร์มากขึ้น แสดงความเห็นอกเห็นใจและพร้อมที่จะเป็นที่พักพิงใจให้เขา

"คุณดูไม่สบายใจเลยนะคะ คีรินทร์" อิซาเบลล่ากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง

"มันไม่มีอะไรครับ คุณคอนติ" คีรินทร์ตอบด้วยความสุภาพ

"ถ้าคุณมีอะไรไม่สบายใจ เล่าให้ฉันฟังได้นะคะ ฉันยินดีรับฟังเสมอ"

คีรินทร์รู้สึกขอบคุณในความหวังดีของเธอ แต่ในใจของเขามีเพียงเกวลินเท่านั้น เขาต้องการที่จะแก้ไขความเข้าใจผิดและนำเธอกลับมา

แต่เกวลินกลับยิ่งถอยห่างจากเขามากขึ้นเรื่อยๆ เธอเก็บตัวอยู่ในห้อง และไม่ยอมพูดคุยกับเขา ความเงียบและความเย็นชาปกคลุมคฤหาสน์วาเลนซิโออีกครั้ง

คีรินทร์รู้ว่าเขาต้องทำอะไรบางอย่าง เขาต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของเขา และทำให้เกวลินเชื่อมั่นในความรักที่เขามีให้เธออีกครั้ง เขาตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับอิซาเบลล่า และขอให้เธอช่วยอธิบายความจริงทั้งหมดให้เกวลินฟัง

"คุณคอนติ ผมขอความช่วยเหลือบางอย่างได้ไหมครับ?" คีรินทร์โทรศัพท์ไปหาอิซาเบลล่าด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"แน่นอนค่ะ คุณวาเลนซิโอ มีอะไรให้ฉันช่วยหรือคะ?" อิซาเบลล่าตอบด้วยความสนใจ

"ผมอยากให้คุณคุยกับเกวลิน...อธิบายให้เธอเข้าใจว่าความสัมพันธ์ของเราเป็นแค่เรื่องธุรกิจจริงๆ"

อิซาเบลล่าเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความผิดหวัง

"ฉันไม่แน่ใจว่าเธอจะเชื่อฉันนะคะ"

"ผมขอร้องล่ะครับ คุณคอนติ เกวลินสำคัญกับผมมาก ผมไม่อยากเสียเธอไปเพราะความเข้าใจผิด"

ในที่สุด อิซาเบลล่าก็ยอมตกลงที่จะคุยกับเกวลิน คีรินทร์หวังว่าการอธิบายของเธอจะช่วยให้เกวลินเข้าใจความจริง และความสัมพันธ์ของพวกเขาสามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกครั้ง

แต่ในใจของเกวลิน ความหึงหวงและความไม่เชื่อใจยังคงกัดกินอยู่ เธอไม่รู้ว่าควรจะเชื่อใคร และความสัมพันธ์ของเธอกับคีรินทร์ก็แขวนอยู่บนเส้นด้ายแห่งความสงสัย

ความเย็นชาของเกวลินราวกับน้ำแข็งที่เกาะกุมหัวใจของคีรินทร์ เขานอนไม่หลับ กระสับกระส่ายอยู่บนเตียงข้างๆ เธอที่หันหลังให้ ความเงียบในห้องนั้นอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก ความรักที่เคยอบอุ่น บัดนี้กลับกลายเป็นความเย็นเยียบที่กัดกินความรู้สึกของทั้งสอง

ในใจของเกวลิน ความหึงหวงและความไม่มั่นใจปะทุขึ้นราวกับลาวา เธอพยายามที่จะหาเหตุผลมาหักล้างความสงสัย แต่ภาพของคีรินทร์ที่ยิ้มให้กับอิซาเบลล่า และข้อความที่เธอเห็นในโทรศัพท์ของเขาก็ยังคงวนเวียนอยู่ในความคิด

"ทำไมเขาต้องรับของขวัญจากผู้หญิงคนนั้น?" เธอพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ "ทำไมพวกเขาต้องคุยกันดึกดื่น? มันไม่ใช่แค่เรื่องธุรกิจแน่ๆ"

ความทรงจำอันเลวร้ายในอดีตหวนกลับมาหลอกหลอนเธออีกครั้ง ความกลัวที่จะสูญเสียคนที่รัก ความไม่มั่นใจในตัวเอง และความหวาดระแวงที่ฝังลึกอยู่ในจิตใจ ทำให้เธอไม่สามารถเชื่อใจคีรินทร์ได้อย่างสนิทใจ

คีรินทร์เองก็รู้สึกถึงความทรมานของเกวลิน เขารู้ว่าความหึงหวงกำลังกัดกินเธอจากภายใน แต่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้เธอเชื่อมั่นในความรักของเขาอีกครั้ง คำพูดใดๆ ก็ดูเหมือนจะไร้ผล

เขาตัดสินใจที่จะให้เวลาเธอได้ทบทวนตัวเอง แต่ในขณะเดียวกันก็พยายามที่จะแสดงความรักและความเอาใจใส่ต่อเธออย่างสม่ำเสมอ หวังว่าความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีจะช่วยให้เธอกลับมาเชื่อใจเขาได้อีกครั้ง

เมื่ออิซาเบลล่าได้รับโทรศัพท์จากคีรินทร์ เธอก็รู้สึกประหลาดใจ แต่ในขณะเดียวกันก็มีความหวังเล็กๆ ผุดขึ้นมาในใจ แม้เธอจะรู้ว่าคีรินทร์รักเกวลินมาก แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะปรารถนาให้เขาหันมามองเธอสักครั้ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ฟังคำขอร้องของคีรินทร์ อิซาเบลล่าก็ตระหนักได้ว่าความรักของเธอนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ เธอถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย แต่ก็ตัดสินใจที่จะช่วยเหลือเขา

"ฉันจะคุยกับเธอ" อิซาเบลล่าตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้เธอเข้าใจ"

เธอรู้ว่าการทำเช่นนี้อาจจะทำให้เธอต้องเสียคีรินทร์ไปตลอดกาล แต่เธอก็ไม่อยากเห็นคนที่เธอรักต้องทุกข์ทรมานเพราะความเข้าใจผิด

อิซาเบลล่าติดต่อเกวลิน และนัดพบเธอในที่เงียบสงบ เธอเตรียมพร้อมที่จะอธิบายความจริงทั้งหมด และหวังว่าเกวลินจะเปิดใจรับฟัง