ตอนที่ 42 อนาคตที่ถูกลิขิต

เสียงมีดเหล็กกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องลับใต้ดินของปราสาท มาคัส ฟาบิโอ หรือ 'ปฐมเงา' ที่ถูกเปิดโปงตัวตน กำลังเผชิญหน้ากับคีรินทร์ วาเลนซิโอ ในการต่อสู้ที่เดิมพันด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ความโกรธแค้นที่สั่งสมมานานหลายปีของมาคัสปะทุออกมาในทุกการเคลื่อนไหว เขาทั้งจู่โจมและป้องกันด้วยความบ้าคลั่ง ในขณะที่คีรินทร์ต่อสู้ด้วยความมุ่งมั่นที่จะยุติความบ้าคลั่งนี้และปกป้องคนที่เขารัก

คีรินทร์ เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เขายังคงมีบาดแผลจากการถูกแทง แต่ความเจ็บปวดไม่ได้บั่นทอนสมาธิของเขา เขาใช้ดาบสั้นในมือปัดป้องมีดของมาคัส สลับกับการจู่โจมกลับอย่างรุนแรง ทุกครั้งที่อาวุธกระทบกัน ประกายไฟก็แลบแปลบปลาบสะท้อนในความมืด คล้ายเป็นภาพสะท้อนของความขัดแย้งที่เผาผลาญทั้งสองตระกูลมานานหลายทศวรรษ

"แกคิดว่าจะหยุดฉันได้งั้นเหรอ คีรินทร์!" มาคัสคำราม ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความแค้น "แกไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดที่ฉันต้องเจอ! ที่พวกมันพรากทุกอย่างไปจากฉัน!"

"ความเจ็บปวดของแก ไม่ได้ให้สิทธิ์แกทำลายชีวิตคนอื่น!" คีรินทร์ตอบสวนกลับไป เสียงของเขาหนักแน่นราวกับหินผา

ทางด้านหนึ่ง เกวลิน ทรุดตัวลงข้างๆ อลิซาเบธ ผู้เป็นแม่ที่หมดสติไปแล้ว เธอใช้มือที่สั่นเทาพยายามปลุกแม่ให้ตื่น ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาและรอยร้าวแห่งความเสียใจที่เพิ่งรู้ว่าแม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่ ความรู้สึกผิดที่เคยเข้าใจผิดและเชื่อมั่นในคำโกหกของมาคัสถาโถมเข้ามาอีกครั้ง

"แม่คะ! แม่! ฟื้นสิคะแม่!" เกวลินร้องเรียก น้ำเสียงแหบพร่า

ริคาร์โด้ที่ได้รับบาดเจ็บที่หัวไหล่ ได้เข้าควบคุมสถานการณ์ที่เหลือ เขาและลูกน้องที่ยังเหลือรอดจัดการกับสมุนของมาคัสที่พยายามจะเข้ามารบกวนการต่อสู้หลัก

การต่อสู้ระหว่างคีรินทร์กับมาคัสดำเนินไปอย่างดุเดือด ทั้งสองต่างก็ผลักดันกันไปจนถึงขีดสุด มาคัสเริ่มแสดงอาการเหนื่อยล้า ร่างกายของเขานั้นชรากว่าคีรินทร์มาก แต่ความแค้นที่ฝังลึกทำให้เขายังคงต่อสู้ต่อไปอย่างบ้าคลั่ง

"แกจะต้องตาย! แกจะต้องชดใช้!" มาคัสพุ่งเข้าใส่คีรินทร์ด้วยแรงเฮือกสุดท้าย

คีรินทร์หลบการโจมตีอย่างหวุดหวิด ก่อนจะใช้จังหวะที่มาคัสเสียหลัก จู่โจมกลับไปอย่างรุนแรง ดาบสั้นของคีรินทร์กรีดผ่านอากาศ และหยุดลงที่ลำคอของมาคัส

มาคัสชะงัก ร่างกายของเขานิ่งค้าง ดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ เขามองคีรินทร์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความแค้นผสมความพ่ายแพ้

"แก...แกทำลายทุกอย่าง..." มาคัสพึมพำเสียงแผ่ว ก่อนที่ร่างของเขาจะทรุดลงอย่างช้าๆ เลือดสีแดงฉานไหลซึมออกมาจากลำคอ

สิ้นเสียงของมาคัส ความตึงเครียดในห้องก็คลี่คลายลง คีรินทร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขามองร่างของมาคัสที่นอนแน่นิ่ง แล้วหันไปมองเกวลิน

เกวลินที่เห็นว่าการต่อสู้จบลงแล้ว รีบวิ่งเข้าไปหาคีรินทร์ เธอโผเข้ากอดเขาแน่นด้วยความโล่งอกและน้ำตาที่ไหลไม่หยุด

"คีร์...คุณปลอดภัยแล้วใช่ไหมคะ" เกวลินถามเสียงสั่น

"ฉันปลอดภัย เกวลิน" คีรินทร์กอดตอบเธออย่างอบอุ่น "ทุกอย่างจบลงแล้ว"

เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งลูบไล้เส้นผมของเธออย่างอ่อนโยน ความเจ็บปวดจากบาดแผลนั้นเทียบไม่ได้กับความสุขที่เขามีในตอนนี้ ที่ได้เห็นเกวลินปลอดภัย และความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผย

เมื่อสถานการณ์สงบลง ริคาร์โด้เข้ามาหาคีรินทร์และเกวลิน

"หัวหน้าครับ เราได้ทำการค้นปราสาททั้งหมดแล้วครับ" ริคาร์โด้รายงาน "พบเอกสารสำคัญจำนวนมากที่ยืนยันถึงการกระทำของมาคัส ฟาบิโอ และเครือข่ายขององค์กรมังกรดำทั้งหมดครับ"

คีรินทร์พยักหน้า เขารู้ว่านี่คือหลักฐานสำคัญที่จะกวาดล้างเครือข่ายที่เหลือขององค์กรนี้ และคืนความสงบสุขให้กับโลกใต้ดิน

ริคาร์โด้สั่งให้ลูกน้องนำร่างของอลิซาเบธ ฟาบิโอ ออกจากปราสาท และเร่งนำส่งโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด เกวลินตามไปติดๆ โดยมีคีรินทร์เดินประคองเธออย่างระมัดระวัง

ที่โรงพยาบาล อลิซาเบธได้รับการดูแลอย่างเร่งด่วน แพทย์แจ้งว่าเธออ่อนเพลียและขาดสารอาหารอย่างหนัก แต่ไม่มีอันตรายถึงชีวิต เกวลินรู้สึกโล่งใจอย่างที่สุด เธอเฝ้าดูแลแม่ของเธออย่างไม่ห่างกาย เธอสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้แม่อยู่คนเดียวอีกแล้ว

หลายวันต่อมา อลิซาเบธค่อยๆ ฟื้นตัว เธอเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในเงื้อมมือของมาคัส ฟาบิโอ มานานกว่า 20 ปี เธอถูกจับตัวไปในวันที่พ่อของเกวลินเสียชีวิต และถูกขังไว้เพื่อเป็นเครื่องมือในการควบคุมแผนการของมาคัส

เกวลินฟังเรื่องราวของแม่ด้วยความเจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกโล่งใจที่แม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่ และความจริงทุกอย่างได้ถูกเปิดเผย

การที่อลิซาเบธ ฟาบิโอ รอดชีวิตและปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ได้กลายเป็นข่าวใหญ่ที่สั่นสะเทือนทั้งโลกใต้ดินและสังคมชั้นสูง การตายของมาคัส ฟาบิโอ ผู้นำสูงสุดขององค์กรมังกรดำ ทำให้เครือข่ายอำนาจมืดของเขาทั่วโลกเริ่มสั่นคลอน และเป็นโอกาสให้คีรินทร์และแก๊งวาเลนซิโอเข้ามาควบคุมอำนาจทั้งหมดอย่างสมบูรณ์

สองเดือนต่อมา คีรินทร์หายดีจากอาการบาดเจ็บอย่างสมบูรณ์ เขากลับมาบริหารแก๊งวาเลนซิโออย่างเต็มตัว และใช้โอกาสนี้กวาดล้างอิทธิพลที่เหลือขององค์กรมังกรดำจนสิ้นซาก อำนาจของแก๊งวาเลนซิโอแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เคย และคีรินทร์ วาเลนซิโอ ก็ได้รับการยอมรับในฐานะ "ราชาแห่งโลกใต้ดิน" ที่แท้จริง

เกวลิน และ อลิซาเบธ เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บ้านริมทะเล อลิซาเบธค่อยๆ ฟื้นฟูร่างกายและจิตใจจากบาดแผลในอดีต โดยมีเกวลินอยู่เคียงข้างเสมอ คีรินทร์แบ่งเวลาส่วนหนึ่งมาใช้ชีวิตกับพวกเขาที่บ้านริมทะเล เพื่อชดเชยเวลาที่สูญเสียไป

วันหนึ่ง คีรินทร์พาเกวลินไปเดินเล่นริมชายหาด เขาจับมือของเธอไว้แน่น และมองเข้าไปในดวงตาของเธอด้วยความรัก

"เกวลิน..." คีรินทร์เอ่ยขึ้น "ฉันอยากจะขอเธอแต่งงาน"

เกวลินเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจและดีใจ น้ำตาคลอเบ้า "คีร์..."

"เธอจะอยู่เคียงข้างฉันตลอดไป...เป็นราชินีของฉันไหม?" คีรินทร์ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและจริงใจ

เกวลินพยักหน้าทั้งน้ำตา "ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอค่ะคีร์...ตลอดไป"

แหวนเพชรที่ส่องประกายระยิบระยับถูกสวมลงบนนิ้วนางของเกวลิน แสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องลงมาบนผืนน้ำทะเลเป็นพยานแห่งความรักที่ผ่านพ้นบททดสอบอันแสนโหดร้ายมาได้

แม้เรื่องราวอันมืดมิดในโลกใต้ดินจะยังคงอยู่ แต่คีรินทร์และเกวลินได้สร้างโลกของตัวเองขึ้นมา โลกที่เต็มไปด้วยความรัก ความเข้าใจ และความหวัง พวกเขาพิสูจน์แล้วว่าแม้ในโลกที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและความแค้น ความรักที่แท้จริงก็สามารถเอาชนะทุกสิ่งได้เสมอ

พันธนาการหัวใจ ราชาไร้ใจ จบลงด้วยแสงสว่างแห่งความหวังและการเริ่มต้นใหม่ สำหรับราชาผู้พบราชินีของเขา และราชินีผู้พบความหมายของชีวิตในอ้อมกอดของราชาของเธอ