Home / วัยรุ่น / คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย / ตอนที่ 4 โดนหลอกจนได้

Share

ตอนที่ 4 โดนหลอกจนได้

last update Last Updated: 2025-01-17 16:10:09

        เดือนเมษามีสีหน้าที่ลำบากใจเพราะพี่ชายอย่างอาร์ตี้มาขอร้องให้ช่วยไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่สนามแข่งรถแห่งหนึ่ง แทนแฟนสาวของตัวเอง เขาไม่อยากให้แพรวาไปทำงานแบบนั้น

        “ไม่ไปค่ะ”

        “ค่าจ้าง 2 หมื่นเลยนะไม่ไปจริงเหรอ” อาร์ตี้รู้ว่ายังไงน้องสาวจะต้องไป แค่เอาเงินมาล้อหน่อยก็ใจอ่อนแล้วลำพังแค่ทำงานหลังเลิกเรียนจะไปพอใช้อะไร

        “นะ เมษาแค่เสิร์ฟเหล้าทำไม่กี่ชั่วโมงเองไม่อยากได้เงินเหรอ”

        เดือนเมษาเริ่มลังเลเพราะเงินจำนวนสองหมื่นสามารถจ่ายค่าเช่าห้องได้หลายเดือน ไหนจะค่าเงินค่าอยู่ค่าทำกิจกรรมอีกเยอะแยะมากมาย

        “ทำงานแค่ 3 ชั่วโมงเอง”

        “ไปก็ได้ค่ะ”

        “เดี๋ยวพี่บอกแพรวาให้โอนเงินให้เลย”

        อาร์ตี้จัดการโทรบอกแฟนสาวทันที ไม่ถึงสามนาทีเงินจำนวนสองหมื่นถูกโอนเข้าบัญชีของเดือนเมษาทันที อาร์ตี้โล่งใจในระดับหนึ่งและได้แต่ขอโทษน้องสาวอยู่ในใจ

        เธอยิ้มในใจรอดตายไปสองเดือนแค่ไปเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟเหล้าให้คนรวยก็เท่านั้น ไม่เห็นจะเป็นไรเลยเดือนเมษาพยายามปลอบใจตัวเอง

        “ทำไมต้องใส่ชุดอะไรแบบนี้ด้วย”

        “ใครเขาก็ใส่กันทั้งนั้น ดูสิมีแต่คนสวยๆ” แพรวาเริ่มหงุดหงิดเพราะเดือนเมษาเริ่มเรื่องมาก หากไม่มีอาร์ตี้เธอจะรับงานนี้ด้วยตัวเอง หาจับคนรวยๆ ดีกว่ามาทนอยู่กับคนแบบนั้น

        “ถ้าฉันไม่ติดว่ามีผัวเป็นพี่เธอฉันทำแทนไปแล้ว”

        “แค่เสิร์ฟเหล้าทำไมถึงทำไม่ได้ละ”

        “อย่าถามมากได้มั้ยพี่ชายมันหวงขนาดนั้น” พอตอบไปเยอะๆ กลัวว่าความลับจะแตกงานนี้พวกเธอรับงานมาหลายหมื่นแต่แบ่งให้เดือนเมษาแค่สองหมื่น

        “เสร็จงานแล้วก็โทรบอกจะได้มารับ”

        “ค่ะ”

        เธอพยักหน้าไม่อยากถามอะไรมากจึงรีบแต่งตัวใกล้ถึงเวลาแล้ว แต่ชุดที่ใส่วันนี้นั้นรัดไปทุกสัดส่วนทำให้นมทะลักออกมา เพราะเธอเป็นคนมีหน้าอกใหญ่

        “ชุดอะไรเล็กจัง”

        เสื้อสายเดี่ยวสีขาวกับกางเกงขาสั่นที่ดำที่มันรัดแน่นไปทุกสัดส่วน ทำให้มองเห็นทรวดทรงองค์เอวไปทุกสัดส่วนคนเป็นเด็กเสิร์ฟต้องใส่ถึงขนาดนี้เลย

        “แกเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย”

        “คนที่หน้าหยิ่งๆ หน่อยอ่ะเหรอ”

        “ใช่เห็นแล้วอยากลากขึ้นเตียงเลย”

        “หยิ่งไปหน่อยฉันอ่อยก็แล้วไม่สนใจเลย”

        สองสาวยืนกระจกและพูดคุยกันอย่างสนุกปาก ทั้งสองแต่งตัวคล้ายๆ กับเธอเหมือนว่าจะมาทำงานที่เดียวกัน เดือนเมษาได้แต่ยืนฟังเงียบๆ

        “นี่เด็กใหม่เหรอ”

        “เอ่อ ใช่ค่ะ”

        “หน้าตาก็ดีงานนี้คงได้ค่าจ้างเยอะ” หญิงสาวมองหุ่นของเดือนเมษาอย่างรู้สึกอิจฉา

        “ทำหมอไหนอ่ะนมสวยจัง”

        “คะ? หมายถึงอะไร” เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเธอถาม ทั้งสองคนจ้องมองหน้าอกของเธอจนรู้สึกประหม่า และรีบกอดอกไว้

        “นมอะทำหมอไหนทรงสวยจัง”

        “เอ่อ ไม่ได้ทำค่ะแม่ให้มา” ไม่อยากจะอวดแต่เธอของแท้ทั้งหน้าพ่อกับแม่ให้มาตั้งแต่เกิด ไม่ต้องไปทำอะไรเพิ่มเลย

        “โกหกหรือเปล่า”

        “ไม่ได้โกหกค่ะ”

        “อย่ามาแย่งลูกค้าฉันแล้วกัน”

        เดือนเมษาไม่เข้าใจในสิ่งหญิงสาวพูด แต่ช่างเถอะรีบทำงานจะได้รีบกลับบ้าน ต้องเดินทางกลับกรุงเทพอีกคืนนี้น่าจะไม่ได้พักผ่อน

        แม็กนัสเลื่อนดูโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนเห็นรูปที่เดือนเมษาโพสต์เป็นรูปในชุดนักศึกษาดูเรียบร้อย กำลังนั่งเล่นกับน้องหมาใครเห็นภาพนี้ต้องหลงใหลในความน่ารักแน่ และคนที่เร็วกว่าเขาเหมือนจะเป็นไต้ฝุ่น

        ‘น่ารักจังเลยครับ’

        มันไม่ทิ้งลายเลยจริงๆ เห็นคนสวยหน่อยไม่ได้หูกระดิกทันที แต่รูปนี้กดหัวใจไปเกือบหนึ่งพันคนและคอมเป็นอีกนับร้อย ส่วนมากจะเป็นหนุ่มๆ ทั้งนั้น

        “มึงจ้องอะไรวะ”

        “จ้องคนสวยสิวะ คนสวยแห่งคณะบริหาร” แม็กนัส อยากรู้ว่าตอนนั้นทำไมเดือนเมษาถึงไม่ลงประกวดดาวคณะ คนสวยแบบนี้ไปอยู่ที่ไหนทำไมพวกเขาเพิ่งเคยเห็น

        กองทัพแอบมองจนเห็นว่ารูปที่เพื่อนมองเป็นรูปของเดือนเมษา เขารีบคว้าโทรศัพท์มันมาทันที คอมเม้นต์ส่วนมากก็มีแต่ผู้ชายและหนึ่งในนั้นเป็นไต้ฝุ่น

        “เอาโทรศัพท์กูคืนมา”

        “ไม่โว้ย”

        “ไอ้นี่เอามา!” มันเป็นบ้าอะไรถึงมาแย่งโทรศัพท์เขาไปแบบนี้

        กองทัพมองจนพอใจแล้วจึงคืนโทรศัพท์ให้เพื่อน ทำไมเขาต้องสนใจผู้หญิงคนนั้นมากขนาดนี้ ขนาดมางานปาร์ตี้ยังคิดถึงใบหน้าสวยๆ ของเธอ

        “เป็นบ้าอะไรของมึง นู้น...สาวมึงมาละ”

        กองทัพมองสาวสวยที่เดินเข้ามาเขารู้สึกเบื่อมากที่ต้องมาเจอผู้หญิงที่เคยนอนด้วยตามมาในคืนนี้ เขาสลัดทิ้งยังไงก็ไม่ยอมไป

        “กูไปดูเพื่อนไต้ฝุ่นก่อนกลัวมันเป็นลมคอพับไป”

        “ไอ้แม็กกลับมาก่อน!”

        “พี่ทัพจะไปไหนคะ”

        บีดาวคณะเดินเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งข้างกองทัพ เธอพยายามติดต่อเขายังไงก็ไม่มีท่าทีว่าเขาจะรับสาย ได้เธอแล้วคิดจะทิ้งกันไปง่ายๆ เธอไม่ยอมหรอก

        “มาได้ยังไง”

        “บีมากับเพื่อนๆ ค่ะขอนั่งโต๊ะนี้ด้วยได้มั้ยคะ”

        “คงไม่สะดวกเพราะฉันต้องการความเป็นส่วนตัว” เขาไม่อยากให้เธอเข้ามาวุ่นวายมากกว่า ทำตัวยังกับเป็นเมียเขา

        “พี่ทัพทำแบบนี้กับบีคิดจะเขี่ยทิ้งเหรอคะ?”

        “เธอลืมข้อตกลงของเราไปแล้วเหรอฉันจ่ายเงินให้แล้วไง”

        “แต่บีไม่ได้ขายตัวนะคะ”

        “ที่ยอมขึ้นเตียงเพราะรักฉันงั้นเหรออยู่กับโลกความเป็นจริงหน่อยสิ” ร้อยทั้งร้อยอยากได้เงินเขาทั้งนั้น พอแยกย้ายกลับไปพูดว่าตัวเองเป็นเมียเขา

        “...”

        “อีกอย่างฉันยังไม่มีเมียไม่ต้องไปบอกใครว่าเป็นเมียฉัน”

        บีกัดปากตัวเองเพราะสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดเป็นความจริง เธอรักเขาอยากให้เขาเป็นของเธอแค่คนเดียวจึงต้องทำแบบนั้น

        “ลุกออกไปด้วย”

        “พี่ทัพเลวจริงๆ เลยนะคะ”

        “เลวตั้งนานแล้วเพิ่งรู้เหรอ” เขาไม่สนใจหญิงสาวหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ และพ้นควันออกมาหนีมาปาร์ตี้ถึงพัทยายังตามมาเจอกันอีก น่าเบื่อมากคนประเภทนี้

        ไต้ฝุ่นกับแม็กนัสเดินสวนกับบีพอดี เห็นหญิงสาวหน้าบูดบึ้งคงถูกเพื่อนรักด่าทอมาแน่นอน สกิลปากของมันบอกเลยว่าไม่ธรรมดา

        “มึงปล่อยน้ำเสร็จแล้ว?”

        “เออ ไอ้แม็กมันไปตามพอดีไม่งั้นรอบสองละ”

        “ไอ้ห่ามาดื่มโว้ย ไม่ใช่มุ่งแต่ เย็.-ด อย่างเดียว” แม็กนัสส่ายหน้า ไต้ฝุ่นยกให้เป็นที่หนึ่งเรื่องการเย็.-ด โดยเฉพาะ เพราะมันตั้งหน้าตั้งตาเอาอย่างเดียว

        “ไล่น้องเขาไปเหรอถึงอารมณ์ไม่ดีแบบนี้”

        “น่าเบื่อวะ”

        “วันนี้มึงอยากได้คนไหนเดี๋ยวกูซื้อให้”

        “ไม่ต้องยุ่ง” เขาอยากได้ใครไม่จำเป็นต้องถึงมือเพื่อนหรอก ทั้งสามทั้งพูดคุยกันไปเรื่อยๆ จนเด็กเอนเตอร์เทนเริ่มเข้ามา

        เขามองเรื่อยๆ จนไปสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาคุ้นหน้าเธอคงไม่มาทำงานแบบนี้หรอก เพราะคืนนี้มีการซื้อขายบริการกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนที่ 31 ที่หนึ่งในใจ

    เดือนเมษาตั้งท้องเข้าสู่ไตรมาสสุดท้าย กองทัพจึงยอมทิ้งชีวิตที่หรูหราในเมืองหลวง พาเดือนเมษากลับมาเยี่ยมบ้านที่ต่างจังหวัดอยู่นานเกือบเดือน “เหนื่อยไหมคะดื่มน้ำก่อน” “ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนแต่สนุกดีครับ” “ไม่ไหวก็พอนะคะ”ช่วงนี้เป็นช่วงที่ชาวบ้านต้องทำนากัน ซึ่งเป็นการทำนาตามช่วงฤดูการ กองทัพมาช่วยพ่อตาดำนาจนตัวเขาดำไปหมด ปกติก็เป็นคนผิวสีน้ำผึ้งอยู่แล้วไม่พอเพียงแค่นั้นหลังจากเสร็จการดำนา เขาอาสาเข้าไปเก็บไข่เป็ดในคอก และช่วงเช้าต้องปล่อยเป็ดให้ออกไปเดินเล่นและต้องกลับมารดน้ำปลูกผักอะไรที่ไม่เคยทำก็ต้องทำ เขาถึงได้รู้คุณค่าของเงินว่ากว่าจะได้มาแต่ละบาทต้องแลกกับหยาดเหงื่อ“โอ๊ย”“พี่ทัพหนูบอกแล้วไงคะว่าไม่ไหวอย่าฝืน” เธออยากจะตีเขานักดื้อด้านจนตัวเองต้องเจ็บตัว เธอรีบพาเขาไปล้างมือ กองทัพขุดดินจนมือพุพองจากการเสียดสีของด้ามจอบ“แสบมั้ย”“นิดหน่อยแต่ทนได้”“ไม่ต้องทำแล้วค่ะตัวดำหมดแล้ว”กลับไปกรุงเทพครั้งนี้ใครจะทำเขาได้ กองทัพลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง ต้องมาทำนาที่ต่างจังหวัดกับเมียตากแดดจนตัวดำแดดไปหมด“พี่อยากลองทำดูครับ”“ไปพักผ่อนนะคะอีกไม่กี่วันก็จะกลั

  • คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนที่ 30 ฮันนีมูน

    หลายเดือนต่อมา กองทัพนอนอยู่บนเตียงกว้างเขาเอาหูแนบกับท้องของเดือนเมษาที่ตอนนี้ท้องเริ่มโตแล้ว ซึ่งเขาได้ลูกสาวสมใจที่อยากได้ เขาชอบเล่านิทานให้ลูกฟังก่อนนอนเป็นแบบนี้ทุกคืน ถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานก็ตาม เขาเลิกเที่ยวและตั้งใจทำงานตอนนี้เขาฝึกงานจบแล้ว ในวันข้างหน้าก็จะเป็นวันที่เขาต้องทำงานหาเลี้ยงดูลูกกับเมีย ส่วนเมษานั้นดร็อปเรียนอย่างไม่กำหนด แต่กองทัพนั้นไม่คิดจะทำร้ายอนาคตของเธอ เขารอให้เธอคลอดและจะให้กลับไปเรียนเช่นเคย ตอนเช้าอีกวันเดือนเมษานัดทานข้าวกับเพื่อนสาวที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกัน นิดาและฟารีญาจะยุ่งกับการเรียกเพราะทั้งคู่เรียนอยู่ชั้นปีสุดท้ายแล้ว “ไม่น่าเชื่อเลยพี่ทัพจะเป็นคนที่แสนดีขนาดนี้” “อิจฉาแกจังเลยอ่ะ” “เขาสัญญาว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองก็ต้องรอดูกันไปนานๆ” นี่เพิ่งเริ่มต้นเพราะการแต่งงานมีครอบครัวไม่ใช่วันสุดท้ายของชีวิต แต่เป็นการเริ่มต้นต่างหาก “บางคนสันดานเปลี่ยนตอนมีลูก” นิดาได้ยินข่าวมาเยอะการที่เมียท้องและผัวแอบไปมีคนอื่น บางคนพอรู้ว่ามีลูกก็เผยตัวตนออกมา “ยัยบีเพื่อนเลิฟ

  • คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนที่ 29 พิธีแต่งงานแบบบ้านๆ

    “พี่ทัพยิ้มอะไรคะ” ตั้งแต่เขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกองทัพก็นั่งส่งยิ้มให้เธอ จนเธอรู้สึกหลอนไปด้วย “บักห่าหนิ” เขาเปล่งเสียงออกมาไม่รู้ว่าตัวเองออกเสียงถูกหรือเปล่า แต่เห็นสีหน้าตกใจของเดือนเมษา “พูดอะไร” “แปลว่าหล่อไม่ใช่เหรอ” “ใครบอกคะ?” “ก็พ่อตาบอกยังพูดกับพี่อยู่เลย” เธอกลั้นเสียงหัวเราะไว้คงจะถูกพ่อของเธอหลอกตาด่ามาแน่ แต่เธอไม่ยอมบอกว่าคำที่เขาพูดมาไม่ได้แปลว่าหล่อตามที่เขาเข้าใจ “หัวเราะอะไร” “เปล่าค่ะ” . งานวิวาห์กะทันหันก็เกิดขึ้นจัดในหมู่บ้าน ด้วยน้ำเงินของคุณย่าเนรมิตงานใหญ่พอ ๆ กับงานวัด ซึ่งพ่อกับและพี่ชายของเขาก็มางานด้วย สินสอดทองหมั้นถูกจัดเตรียมมาพร้อมกับแก้วแหวนเงินทองและโฉนดที่ดิน ชาวบ้านต่างพากับอิจฉาเพราะแถวบ้านต่างจังหวัดค่าสินสอดหนึ่งแสนถือว่าเยอะมากแล้ว แต่นี่เงินสินสอดมากถึงสิบล้านแถมยังเป็นเงินสดถูกวางไว้ตรงหน้าพ่อแม่เจ้าสาว กองทัพนั่งยิ้มหน้าบานที่งานถูกจัดขึ้นมา ถือว่าเป็นการมัดมือชกเดือนเมษา พ่อแม่เขาได้ลูกสะใภ้ไม่ยังแถมหลานในท้องมาให้อีก “ทัพสวมแหวน

  • คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนที่ 28 สู่ขอ

    เดือนเมษาตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเมื่อคืนกองทัพแอบเข้ามานอนกับเธอ แต่คุณย่ากลับนำเอาเรื่องนี้พูดขึ้นมาต่อหน้าพ่อแม่ของเธอ “ไหนๆ เด็กๆ ก็รักกันฉันอยากจะพูดคุยเรื่องนี้” ดูจากหลานชายแล้วน่าจะรักเดือนเมษามาก ถึงได้ยอมตามมาไกลถึงที่นี่ “เด็กๆ เขารักกันฉันอยากจะสู่ขอหนูเมษาจ๊ะ” “คุณย่าคะ?” “เด็กทั้งสองได้เสียกันแล้วหมั้นกันไว้ก่อนก็ไม่เสียหาย” เดือนเมษาน้ำท่วมปากพูดไม่ออกเพราะกองทัพก็ไม่ปฏิเสธ เธอเกิดสับสนขึ้นมาเพราะคิดว่ายังไงแล้วกองทัพก็ไม่รักเธอ แค่อยากเอาชนะเธอก็เท่านั้น “บางทีในท้องของเมษาอาจจะมีลูกผมอยู่ในนั้นแล้วก็ได้ครับ” กองทัพพูดขึ้นเพราะเห็นว่าเธอเงียบ “พวกเราขอคุยกับลูกเป็นการส่วนตัวก่อนนะจ๊ะ” บุปผาพาเดือนเมษาออกมา และซักถามว่าเรื่องเป็นมาอย่างไร ทำไมลูกถึงไม่ดีใจที่มีคนมาสู่ขอ “แต่งเลยลูกเขารวย” บัญชาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นขอแค่ลูกสาวสบายก็พอแล้ว จะอยู่ด้วยกันได้หรือไม่ได้ขึ้นกับคนทั้งสอง “พี่เงียบเลยนะ” “แม่จ๋าหนู...” “ทะเลาะอะไรกันลูก” “เปล่าจ๊ะ” มีแต่เธอ

  • คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนที่ 27 เปลี่ยนแปลงตัวเอง

    “ทัพพาย่ามาที่ไหน ทำไมไม่บอกอะไรย่าเลย” แจ่มศรีถูกหลานชายสุดที่รักพาขึ้นรถมาในเช้าตรู่มุ่งหน้าออกต่างจังหวัด “ใกล้ถึงแล้วครับ” แล้วดูจีพีเอสซึ่งมองออกไปมีแต่ทุ่งนาและป่ามีหมูบ้านเล็กๆ อยู่ไม่ถึงร้อยหลังเขาไม่รู้ว่าหลังไหนเป็นบ้านของเดือนเมษา “แล้วพาย่ามาหาใคร?” “บรรยากาศเหมือนหนังผีในละครเลยค่ะคุณย่า” บัวที่ถูกบังคับให้ตามาดูคุณย่าคุณย่าด้วย ถึงกับขนลุกเพราะตอนนี้ใกล้มืดค่ำแล้ว “ขอโทษนะครับบ้านของเมษาไปทางไหนครับ” ดีที่ยังเห็นชาวบ้านผ่านไปผ่านมา จึงพอให้ถามได้ไม่อย่างนั้นคงจะหลงทางอยู่แบบนี้ “บ้านไผ๋ละ?” (บ้านใครละ) “เดือนเมษาครับ” “อ๋อ บ้านบักบัญชาติขับตรงไปกะฮอตแล้ว” (ขับตรงไปก็ถึงแล้ว) “ขอบคุณครับ” ถึงแม้จะฟังไม่ค่อยออกเท่าไรแต่เห็นจากการชี้ก็น่าจะใกล้ถึงแล้ว เขาขับตรงมาเรื่อยๆ จนมาถึงบ้านสองชั้นครึ่งปูนครึ่งไม้หลังหนึ่ง “คุณย่ารออยู่ในรถก่อนนะครับ” “รีบมานะย่าเมื่อยมาก” เขาจะเดินลงไปถามไปใช่บ้านของเดือนเมษาไหม แต่โชคชะตาดันเข้าข้างเพราะเขาเห็นเดือนเมษากำลังทำอะไรสักอย่าง ความดีใจทำให้เข

  • คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนที่ 26 ผมรักน้องเขา

    “แค่คนคุยเหรอ” “…” ที่เขาเงียบเพราะกำลังถามใจตัวเองอยู่ว่าเขานั้นรักเดือนเมษา หรือแค่รู้สึกถูกใจแต่เขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน “ถ้าไม่จริงจังเรากลับมาคบกันได้มั้ย” เธอยอมรับแบบไม่อายใครเลยว่าต้องการกลับมาคืนดีกับกองทัพ และรับไม่ได้หากเขามีคนรัก “…” “ทัพที่ขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา” เธอพูดถึงเรื่องวันวาน ตอนนั้นเธอเรียนอยู่ปีสามส่วนกองทัพนั้นเพิ่งเขาเรียนปีหนึ่งความรักของทั้งคู่นั้นสวยงามจนเธอถูกใจหนุ่มรุ่นพี่และเลิกรากับกองทัพไป “ผมรักน้องเขา…ผมกลับไปหาพี่ไม่ได้หรอก” เขาแกะมือของดาด้าออก และออกไปจากตรงนั้นเขาต้องรีบไปง้อเดือนเมษา และต้องรีบอธิบายให้ฟังทุกอย่าง แต่เขากลับมาสายไปเพราะเดือนเมษาเก็บกระเป๋ามุ่งหน้ากลับบ้านที่ต่างจังหวัดไปแล้ว เขาตามจะตามไปแต่เพื่อนกับห้ามไว้ “ปล่อยให้น้องเขาใจเย็นก่อน” “เออ ถ้าน้องเขาใจเย็นก็จะรับสายมึงเองแหละ” ไต้ฝุ่นมองเพื่อนที่พยายามโทรหาเดือนเมษาเป็นร้อยสาย มันไม่ยอมลดละความพยายาม “พวกมึงไม่เข้าใจกู” เขาอยากอธิบายอยากคุยกับเดือนเมษาใจจะขาด หากจะตามไปที่บ้านได้เ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status