รักกักขัง

รักกักขัง

last updateLast Updated : 2025-06-27
By:  JustLazyInkUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
12Chapters
5views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

"นายควรเลิกยุ่งกับคนที่เขามีเจ้าของนะ" "ถ้าเจ้าของมันไม่สนใจ ก็เท่ากับว่ามันไม่มีเจ้าของ"

View More

Chapter 1

Intro

โมริน ยืนกอดอกอยู่หน้าคณะของตัวเอง เธอยกมือขึ้นปัดปลายเส้นผมที่หล่นลงมาบนเเก้ม ทัชไว้ข้างใบหูเล็ก ดวงตาคู่งามสะท้อนเเววไม่พอใจ แฟนหนุ่มของเธอยุ่งตลอดเวลาจนไม่มีเวลามาสนใจเธอเลยสักนิด

เธอพยายามที่จะไม่งี่เง่า หรือทำตัวน่ารำคาญ ให้เขาเห็น แต่บางครั้งเธอก็อดไม่ไหว จึงต้องเเสดงความรู้สึกด้านนี้ออกไป ว่าเธอยังต้องการใช้เวลาร่วมกับเขา

"โดนแฟนเมินมาอีกละสิ" ใบหน้าสวยหันไปยังต้นเสียง ลินินเพื่อนเที่ยวขาประจำของเธอเอ่ยแซว

"เขาเเค่ไม่มีเวลา"

"ไปเที่ยวไหม ผับเปิดใหม่"

"ไม่ไป" ลินินมักจะชวนเธอเที่ยวตลอด เเต่วันนี้เธอไม่มีอารมณ์ไปจริงๆ เธออยากเจอเเฟนหนุ่มของตัวเอง

"ทำไม แกจะไปคอยเฝ้าเเฟนเเกเหรอ ไม่ต้องหรอก เขาไม่มีเวลาไปมองผู้หญิงคนอื่นหรอก ขนาดเเกเขายังไม่มีเวลาเลย" ก็จริงอย่างที่ลินินพูด แต่เธออยากจะอยู่ข้างๆ เขา

"ฉันจะไปหาเขา"

"โม เเกไปเที่ยวกับฉันดีกว่า แฟนเเกเขากำลังทำงานอยู่ แกจะไปหาทำไม" ลินินเดินมาเขย่าตัวเธอเบาๆ

"แกอยากให้ฉันจ่ายใช่ไหม" หญิงสาวแกะมือเพื่อนออกจากไหล่ เธอเอ่ยถามไปตรงๆ เพราะทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกัน เธอแทบจะเป็นกระเป๋าเงินของลินินไปเเล้ว แต่การจ่ายเงิน มันกลับทำให้เธอลืมเรื่องเครียดๆ ไปบ้าง

"เปล่าซะหน่อย วันนี้เเกไม่ต้อง มีคนเลี้ยง"

"งั้นเเกก็ไปสิ จะชวนฉันทำไม"ในเมื่อมีคนจ่ายเเทนเเล้วจะมาชวนเธอไปด้วยเพื่ออะไร

"ก็ฉันเห็นแกมีอาการแบบนี้ไง เลยชวนไป อย่าไปเครียด เขาว่างเมื่อไหร่ เขาก็มาหาแกเองไม่ใช่เหรอ ไปเถอะ" ไม่พูดเปล่า ลินินยังลากแขนเธอไปขึ้นรถอีกต่างหาก

@Thehighlights

ลินินเดินควงเเขนโมรินเข้ามาข้างในผับหรู ก่อนเข้ามาการด์หน้าประตูก็ตรวจเช็คพวกเธออย่างละเอียด

"ที่นี้เข้มงวดชะมัดยาด ตรวจอะไรนักหนา"ลินินบ่นพึมพำอยู่ข้างๆ หญิงสาว

"ใครเเนะนำเเกมาที่นี้ละ ผับอื่นมีตั้งเยอะเเยะไม่เข้า"เธอเองก็บ่นลินินขึ้นมาบ้าง

"ผู้ชายชวนมาค่ะ ฉันเลยถ่อมาถึงที่นี้ไง"

"เเกชวนฉันมานั่งดูเเกดื่มกับผู้ชาย?" ยิ่งเธอเห็นคู่รักคู่อื่นพลอดรักกัน เธอก็ยิ่งคิดถึงเเฟนหนุ่มขึ้นมา

"ฉันก็มาดื่มกับเเกด้วยไง ไม่ใช่เพราะผู้ชายอย่างเดียว แกก็สำคัญนะ"

ร่างบางเดินตามเพื่อนมายังโต๊ะวีไอพี เธอเงยหน้ามองภาพตรงหน้า เป็นพวกผู้ชายกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งดื่มกันอยู่ที่โต๊ะ ยังมีที่ว่างอีกสำหรับสามคน

โมรินกระตุกเเขนลินินเบาๆ เธอกระซิบข้างหูเพื่อนอย่างกังวล

"แกบ้าไปเเล้วเหรอ ผู้ชายนั่งเต็มโต๊ะขนาดนั้นเเกรู้จักเขาดีเหรอไง"

"แกไม่ต้องกลัว ไม่มีใครทำอะไรแกหรอก ทุกคนมีเจ้าของหมดเเล้วค่ะ แกไม่ต้องคิดมากว่าคนสวยอย่างเเกจะมีคนมาจีบ"

"แกไปนั่งคนเดียวเถอะ ฉันไปนั่งดื่มคนเดียวดีกว่า"เธอขอเปลี่ยนใจดีกว่า ผู้ชายแปลกหน้าทั้งนั้น เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ เธอไม่ไว้ใจ

"โม เเกไม่ต้องกังวล พี่ๆ เขาไว้ใจได้ ฉันสนิทด้วย" ลินินควงเธอเข้ามานั่งลงที่โต๊ะกว้าง เเต่ข้างๆ เธอยังมีที่ว่างอีกสำหรับหนึ่งคน ทำให้เธอโล่งใจขึ้นมาได้บ้าง เพราะไม่มีคนนั่ง

"นี่เพื่อนลินินเองค่ะ ชื่อโมริน" ผู้ชายทั้งโต๊ะหันมามองเธอเป็นตาเดียวกันเชียว

"พี่ไม่เคยเห็นคนสวยขนาดนี้มาก่อนเลยครับ"ผู้ชายคนตรงหน้ายอดคำหวานใส่ จนเธออยากจะอ้วกใส่

"โมมันมีเเฟนเเล้วค่ะ พี่ธีร์" ไหนลินินบอกว่ามีเเฟนหมดเเล้วไง นี่ขนาดมีเเฟนเเล้ว ยังมีหน้ามาหยอดคำหวานใส่ผู้หญิงคนอื่น

"มึงมาสาย จ่ายด้วยนะ" ชายตรงหน้าพ่นคำพูดออกมา ดวงตาสีเข้มมองผ่านหน้าเธอไปยังคนที่มาใหม่ข้างหลังคนตัวเล็ก ทำให้หญิงสาวที่นั่งนิ่งต้องหันไปมองด้วยอีกคน

ร่างสูงประมาณร้อยเเปดสิบสาม ยืนอยู่ข้างหลังเธอ อีกเเค่นิดเดียวตัวก็จะติดกันเเล้ว กลิ่นน้ำหอมของผู้ชายเฉพาะตัวลอยมาเเตะจมูกหญิงสาว เพราะอยู่ใกล้กันเกินไป

ดวงตาขลับสีดำเหลือบมองเธออย่างอยากจะคาดเดา เขาขยับลงมานั่งลงใกล้ๆ เธอ ทำให้โมรินขยับออกห่างนิดหน่อย เขาหันมามองการกระทำของเธอ

มือหนาหยิบขวดเหล้าขึ้นมารินใส่เเก้วตรงหน้าตัวเอง ก่อนจะกระดกดื่มที่เดียวหมดเเก้ว ทรงผมสั่นยุ่งเหยิงปรกตาเล็กน้อย มันไม่ทำให้เขาดูโทรมเลยสักนิด เขายังสวมต่างหูสีเงินอีกด้วย ดูเหมือนพวกอัธพาลสุดๆ

ดวงตาคู่งามเหลือบสังเกตเขาเป็นครั้งคราว จนเขาขยับเเก้วเหล้ามาตรงหน้าเธอ

"ฉันไม่ดื่มเหล้า"เธอมองเเก้วใบใส่ที่มีน้ำสีอำพันอยู่ในนั้น พลางเอ่ยปฏิเสธเขา

เขากระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย การกระทำเเบบนั้นมันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เขา

"เห็นเธอแอบมองฉันอยู่เรื่อย คิดว่าอยากดื่มเเก้วเดียวกับฉัน"

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
12 Chapters
Intro
โมริน ยืนกอดอกอยู่หน้าคณะของตัวเอง เธอยกมือขึ้นปัดปลายเส้นผมที่หล่นลงมาบนเเก้ม ทัชไว้ข้างใบหูเล็ก ดวงตาคู่งามสะท้อนเเววไม่พอใจ แฟนหนุ่มของเธอยุ่งตลอดเวลาจนไม่มีเวลามาสนใจเธอเลยสักนิดเธอพยายามที่จะไม่งี่เง่า หรือทำตัวน่ารำคาญ ให้เขาเห็น แต่บางครั้งเธอก็อดไม่ไหว จึงต้องเเสดงความรู้สึกด้านนี้ออกไป ว่าเธอยังต้องการใช้เวลาร่วมกับเขา"โดนแฟนเมินมาอีกละสิ" ใบหน้าสวยหันไปยังต้นเสียง ลินินเพื่อนเที่ยวขาประจำของเธอเอ่ยแซว"เขาเเค่ไม่มีเวลา""ไปเที่ยวไหม ผับเปิดใหม่""ไม่ไป" ลินินมักจะชวนเธอเที่ยวตลอด เเต่วันนี้เธอไม่มีอารมณ์ไปจริงๆ เธออยากเจอเเฟนหนุ่มของตัวเอง"ทำไม แกจะไปคอยเฝ้าเเฟนเเกเหรอ ไม่ต้องหรอก เขาไม่มีเวลาไปมองผู้หญิงคนอื่นหรอก ขนาดเเกเขายังไม่มีเวลาเลย" ก็จริงอย่างที่ลินินพูด แต่เธออยากจะอยู่ข้างๆ เขา"ฉันจะไปหาเขา""โม เเกไปเที่ยวกับฉันดีกว่า แฟนเเกเขากำลังทำงานอยู่ แกจะไปหาทำไม" ลินินเดินมาเขย่าตัวเธอเบาๆ"แกอยากให้ฉันจ่ายใช่ไหม" หญิงสาวแกะมือเพื่อนออกจากไหล่ เธอเอ่ยถามไปตรงๆ เพราะทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกัน เธอแทบจะเป็นกระเป๋าเงินของลินินไปเเล้ว แต่การจ่ายเงิน มันกลับทำให้เธอลืมเรื
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
แอบมอง
โมรินยกขวดเหล้าตรงหน้ากระดกดื่มจนหมด เธอเป็นคนคออ่อน ที่ดื่มไม่เก่งเลย แต่เวลาเครียดเธอชอบที่จะดื่มมันเข้าไปเยอะๆ ทั้งที่ปากบอกคนอื่นไม่กินเหล้า เเต่กลับทำตรงกันข้ามให้เห็นหญิงสาววางขวดเเก้วลง เธอสัมผัสได้ว่าสายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าเธอตลอด เขายกขาขึ้นไขว่ห้าง หยิบบุหรี่ออกมาคาบไว้ที่ปาก แล้วจุดไฟ เสื้อเเขนยาวถูกพับขึ้น ทำให้เห็นรอยสักของเขาที่ข้อมือภายในใจของโมรินก็คิดขึ้นมาทันที ผู้ชายคนนี้สูบบุหรี่ ซึ่งเธอไม่ชอบเลย แต่เธอก็ได้เเต่นั่งมองการกระทำของเขา หญิงสาวแสร้งเป็นยกข้อมือดูเวลา เธอคิดว่าควรจะรีบกลับบ้านดีกว่า "ฉันขอตัวกลับก่อนนะ"เธอลุกพรวดจากเก้าอี้ "เดี๋ยวสิโม แกจะรีบไปไหน"ลินินทักท้วง เมื่อเห็นเพื่อนลุกพรวดตั้งท่าจะเดินออกไป จึงร้องห้าม "ฉันไม่อยากกลับดึกๆ""ฉันไปส่งเเกเอง" ลินนินดึงเเขนโมรินให้นั่งลง "ดื่มอีกสิครับ"ผู้ชายอีกคนเอ่ยขึ้นพลางส่งขวดเหล้ามาวางไว้ตรงหน้าเธอ กลิ่นบุหรี่ลอยคลุ้งในอากาศ เธอสูดมันเข้าจมูกจนไอออกมา สายตาคู่นั้นมองเธออย่างไร้ความรู้สึก ไม่ได้รู้สึกผิดกับการสูบบุหรี่ของเขาเลย "ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"เป็นอีกครั้งที่เธอลุกหนี ไปเข้าห้องน้ำ เเ
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
ลวนลาม
"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" เธอพยายามสะบัดมือหนาที่จับข้อมือเธอไว้ "เธอเเอบมองฉันทำไม" สายตาคู่นั้นจับจ้องใบหน้าเธออย่างคาดโทษ"ฉันไม่ได้อยากจะมองหรอกนะ เเต่นายมาเอากันให้ฉันเห็นเอง" เธอตอบไป ก็เป็นเขาเองนั่นละที่ผิด ใบหน้าคมคายก้มลงมาสูดดมกลิ่นความสาว มืออีกข้างยกขึ้นปัดปลายผมเธอออกจากต้นคอ เผยให้เห้นต้นคอขาวเนียน ภายในกายของเขาก็ร้อนรุ่มขึ้นมาทันที ร่างสูงขยับใบหน้าเข้าไปอีก ทำให้คนตัวเล็กขยับหนี ทว่าเขากลับรั้งท้ายทอยของเธอเข้ามากบจูบ อย่างหื่นกระหาย มือเล้กยกขึ้นกระหน่ำทุบเเผอกเเกร่ง เธอดิ้นเหมือนคนกำลังขาดอากาศหายใจ ในตอนที่เรียวลิ้นหนาพยายามรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากเล็ก เขารวบมือเธอทั้งสองข้างที่กำลังผลักเขาออกด้วยมือเพียงข้างเดียว ก่อนจะปล่อยให้เธอได้หายใจอย่างอิสระ"ทุเรศ" ทันทีที่เขาปล่อยริมฝีปากเล็กให้เป็นอิสระ เธอก็พ่นคำด่าใส่เขาทีนที"ไปนอนกับฉันไหม" เสียงเเหบพร่าเอ่ยกระซิบข้างใบหู"เเกบ้าไปแล้วเหรอ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเอาไม่เลือกเเบบเเกหรอกนะ"หึ!! เขาหัวเราะในลำคอ เขาไม่ได้รู้สึกโกรธกับคำด่าทอของเธอเลย เเต่กลับล้วงมือเข้ามาใต้เสื้อนักศึกษาของร่างเล็ก"อย่านะ" เธอพยายามดิ้น เพื่อให
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
หน้าที่
ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเป็นพยาบาลสาวกำลังควงเเขนเเฟนหนุ่มของเธอ ความโกรธก็ปะทุขึ้นในทันที เธอต้องรอเขาให้ว่างกว่าจะมาหาได้ เเต่กลับมาเจอผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ คอยมามั่วแฟนคนอื่นโมรินสาวเท้าเข้าไปหาทั้งคู่ เธอกระชากเเขนผู้หญิงคนนั้นออกในทันที "โอ๊ย""พี่คินผู้หญิงคนนี้เป็นใครอีกค่ะ" เธอถามออกไปตรงๆ ถึงเเม้จะไม่ได้เป็นอะไรกัน เเต่เธอก็ไม่ชอบให้ใครมาเกาะเเฟนตัวเองแบบนี้"เพื่อนร่วมงานพี่เอง" เธอเดินเเทรกเข้าไปยืนเเทนผู้หญิงคนนั้นเเละเกาะเเขนพี่คินทันที"โมนี่มันโรงพยาบาล จะมายืนเกาะเเขนพี่อะไรตรงนี้"เขาเเกะมือเธอออก"ทีเพื่อนพี่ยังเกาะได้เลย โมเป็นแฟนพี่ทำไมจะเกาะเเขนพี่ไม่ได้""พวกพี่เเค่ล้อกันเล่นค่ะ""ล้อเล่นอะไรกันค่ะ นี้มันโรงพยาบาล ไม่ใช่โรงเเรม""โมริน ถ้าจะมาพูดจากับเพื่อนพี่แบบนี้คราวหน้าก็ไม่ต้องมา" เวลาเขาโกรธมักจะเรียกชื่อเต็มของเธอ หญิงสาวดวงตาร้อนผ่าว เสียงเยือกเย็นที่พูดออกมานั่นราวกับไม่เห็นใจคนตัวเล็ก เธอก็เป็นเเค่เด็กสาวคนหนึ่งที่อยากใช้เวลาร่วมกับเขา จะไม่ให้เธอหึงหวงเขาได้ยังไง ในเมื่อเธอกับเขา เราใช้เวลาต่างกัน มีเเค่เพื่อนร่วมงานของเขาเท่านั้น ที่มีโอกาสเจอหน้าทักทายกับ
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
วันครบรอบ
สัปห์ดาต่อมาตั้งเเต่วันนั้นที่โรงพยาบาล เธอแทบจะไม่ออกไปเที่ยวเล่นที่ไหนเลย อาจเป็นเพราะเธอน้อยใจตัวเองเเละน้อยใจภาคินบางครั้งเธอก็แอบคิด ว่าเธอไม่เหมาะกับเขาเลย แต่เธอกลับมั่นใจตัวเองว่าเธอเหมาะ หญิงสาวแค่รอเวลา ที่เราจะได้ใช้ชีวิตด้วยกันแต่รอเวลานั้นมาถึง มันต้องรออีกนานเเค่ไหน ทุกครั้งที่พยายามเชื่อมั่นในความสัมพันธุ์ คำถามกวนใจมันก็แทรกขึ้นมาตรงกลางใจเธอ เหมือนตอกย้ำว่ามันไม่มีเป้าหมายในตอนเย็นโมรินกำลังนั่งดูทีวีไปเรื่อยเปื่อย เสียงแจ้งข้อความก็เด่งขึ้น ดวงตากลมหันมองหน้าจอมือถือที่วางอยู่บนโซฟาใกล้ๆตัว @PHAKHIN :ไปทานข้าวด้วยกันไหมคนตัวเล็กกระโดดลุกพรวดจากโซฟาดีใจ เธอแอบคิดว่าว่าภาคินจะลืมวันครบรอบของพวกเราไปเเล้ว เเต่เขายังจำมันได้สาวน้อยอมยิ้มแก้มแดง พลางหยิบมือถือขึ้นมาตอบกลับข้อความแฟนหนุ่ม ก่อนจะวิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดสวยๆออกมาลองใส่ ด้วยความตื่นเต้น เธอจึงวิดีโอคอลหาลินินให้ช่วยเลือกชุดให้"นินแกว่าชุดนี้เป็นไงบ้าง? สีชมพูตัวนี้ละ? แกว่าเกาะอกโอเคไหม?" สารพัดคำถาม ถามเพื่อนสาวทันทีที่รับสาย ลินินอ้าปากห้าวหวอดๆอย่างขี้เกียจ ตอนเย็นตัวเธอเองยังนอนงัวเงียอยู่บนเตีย
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
ดวงซวย
โมรินหยิบกระดาษทิชชู่แผ่นเล็กออกมาจากกระเป๋า ซับคราบน้ำตาบนแก้มตัวเองอย่างลวกๆ เธอนั่งคิดอยู่ในห้องน้ำอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเดินกลับไปที่รถ โดยไม่กลับไปร่วมโต๊ะกับพวกเขาอีก ความหวังของเธอวันนี้ก็พังทะลายไม่เหลือชิ้นดีเธอส่งข้อความไปหาเเฟนหนุ่มว่าขอตัวกลับบ้านก่อน อ้างว่าปวดท้องวันนั้นของเดือน เธองุมงำกับตัวเองพลางเปิดประตูรถโอ๊ยย!!!โมรินอุทานเสียงหลงเมื่อมีใครบางคนกระชากแขนเธออย่างเเรง ทำให้ตัวเธอชนเข้าแผงอกแกร่งของเขาสองมือของเขาโอบรัดเอวเล็กไว้ พลางลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง ดวงตาสีนิลฉายเเววกระหายราวกับเสือที่ต้องการจะครุบเยื่อทุกเมื่อ คิวหยักได้รูปยกขึ้นเล็กน้อย ราวกับเจอสิ่งถูกใจคนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มอย่างรังเกียจ เธอยกมือปิดหน้าอกตัวเอง เมื่อเห็นว่าเขาจับจ้องอยู่ที่มันไม่ละสายตา"ไอ้โรคจิต""วันนี้จับตรงไหนดี" เขาพูดออกมาอย่างหน้าไม่อาย ดวงหน้าคมคายเปื้อนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขณะที่มือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง"ถ้ายังไม่ปล่อยฉันจะตะโกนให้คนเเห่กันมาดูหน้าตาคนหื่นอย่างเเก" เธอร้องบอกพลางดิ้นอยู่ในอ้อมเเขนของเขา"ร้องสิ" มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบปลายคางของเธอ น้ำเสียงกระเเทกกระทั้น
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
เสียใจ
ยุ่งเหยิงให้เรียบรอย ก่อนจะมองหาลินินพวกเธอนอนเตียงเดียวกัน ทว่าเธอกลับไม่เห็นเพื่อนนอนอยู่บนเตียง จึงก้าวลงจากเตียง ก็พบว่าเธอหล่นลงมานอนอยู่ข้างเตียงนี้เอง"ตื่นได้แล้ว" หญิงสาวเขย่าตัวเพื่อนเบาๆ ที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นราวกับคนไม่หายใจ เธอเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียง ก็เห็นว่ามันเป้นเวลาเที่ยงแล้ว พวกเธอหลับลึกกันขนาดนี้เลยเหรอ"ยัยนิน ตื่นสิ" เธอเขย่าร่างของเพื่อนอีกครั้ง ดวงตาเล็กที่หนักอึ้งก็ปรือขึ้นมองเธออย่างสะลึมสะลือ คนตรงหน้าอ้าปากหาวหวอดๆ อย่างคนขี้เกียจ ก่อนจะลุกเดินโซเซเข้าห้องน้ำไป"แกสั่งข้าวสิ ฉันหิว อยากกิน ข้าวผัดทะเล""รอเดี่ยวนะ ฉันหาร้านก่อน"ครืน~ ครืน~ ครืน~โมรินเหลือบมองลินินเมื่อเห็นว่ามีคนโทรมา น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนเป้นเสียงสอง ก็เข้าใจได้ในทันทีว่าแฟนโทรมา หญิงสาวที่นั่งฟังอยู่แอบได้ยินว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน พวกเธอคุยกันแค่ไม่กี่นทีก้วางสายไป"แฟนแกเป็นคนยังไง ฉันเห็นโทรมาตามแกไปเที่ยวตลอด" ไม่มีงานการทำหรือไง ลินินสั่งอาหารเสร็จก็วางมือถือลง เธออมยิ้มแก้มแดงขึ้นมาเมื่อถูกถามถึงแฟนหนุ่ม"เขาเป็นลูกของพวกเศรษฐี รวยมากเลยละ""เหตุผลแค่นี้ ที่แกชอบเขา" โมรินเอ่ยขึ
last updateLast Updated : 2025-06-25
Read more
รอ
ชุดเดรสเกาะอกสีดำแนบรัดไปกับร่างบอบบางอันสมบูรณ์แบบของหญิงสาว ทำให้เห็นส่วนเว้าโค้งของรูปร่างของเธอผมยาวสีดำถูกมวยขึ้น เผยให้เห็นต้นขอขาวเเละความเซ็กซี่ เธอที่ยืนอยู่ข้างกายของเขาในตอนนี้ ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็อยากจะเข้าหาผิวพรรณใส่บริสุทธิ์ กับใบหน้าที่บึ้งตึง ไม่ได้บดบังความสวยของเธอเลย ทว่ามันกลับสร้างความดึดดูดเข้าไปอีกเธอก้มหน้าก้มตา เขาเหลือบมองเธอด้วยห่างตาเพียงนิด ถึงการกระทำจะดูเหมือนไม่ได้สนใจใยดีคนข้างกาย แต่ในความคิดของเขานั้น ยากจะหักห้าม"พวกเรานี่เจอกันบ่อยนะ"น้ำเสียงที่เธอไม่อยากได้ยินก็พูดออกมา ถ้าเขาไม่พูด เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย"อย่ามาใช้คำว่าพวกเรากับฉัน นายคงพิศวาสฉันมากสินะ ถึงได้ตามหลอกหลอนไปทั่วทุกที่""หึ"มุมปากหนากระตุกยิ้มเล็กน้อย ใบหน้าของเขาไม่ได้หันมามองเธอ ชายหนุ่มสูงมากกว่าเธอ สองมือล่วงกระเป๋าอย่างสบาย ทว่ากลับดูมีภูมิฐานจู่ๆเขาก็ผลักร่างของเธอติดกับพนักลิฟต์ โมรินถอยหนี แต่เขายกเเขนทั้งสองข้างยันกับพนักไว้ ทำให้เธอต้องเผชิญหน้ากับเขาโดยตรงอลันก้มหน้าเข้าไปใกล้ กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเธอลอยติดจมูก"อ้าขาให้ฉันสิ ถ้าเอากับเธอเเล้วมันไม่สนุก ฉันอาจจะไ
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
วันที่
"โมมีเรื่องจะถามพี่คินคะ" หญิงสาวตรงหน้าพูดขึ้น ในขณะที่เธอยังคงก้มหน้าก้มตามองอาหารในจาน เเละยังคงเขี่ยมันไปมาเช่นเดิม"เรื่องอะไร" ภาคินเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย โมรินยังสงสัยอะไรในตัวเขาอีกงั้นเหรอ"พี่ยังจำวันครบรอบของเราได้อยู่ไหม" เธอวางช้อนซ่อมในมือลงบนจาน เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่ลังเล ทว่าหัวใจเธอกลับเต้นแรงขึ้นกว่าปกติ กลัวว่าสิ่งที่เขาจะพูดออกมา มันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอขาดหวังแน่นอน เขาจำมันได้ แต่จะให้ทำอย่างไร เมื่อวันเกิดของเพื่อนเขาก็ตรงกับวันนั้น ภาคินไม่สามารถปฏิเสธอย่างใดอย่างหนึ่งได้และในวันนั้นเขาเองก็ยังมีงานต้องทำอีก แต่เขาขาดคำอธิบายต่อแฟนสาว วันนั้นเขารู้แล้วว่าเธอน้อยอกน้อยใจเขา ทำไมเขาจะไม่รู้นิสัยแฟนตัวเอง ชายหนุ่มรู้ดีว่าเขาทำผิดต่อเธอแทบจะนับครั้งไม่ได้ "พี่จำได้" เขาแสดงสีหน้ารู้สึกผิดแววตาสีดำจับจ้องไปยังใบหน้าสวยตรงหน้า ก่อนจะถามเธอขึ้นอีกในประโยคถัดมา"โกรธพี่หรึเปล่า""โกรธสิค่ะ เเต่โมให้อภัยค่ะ" อย่างน้อยเขาก็ยังจำได้ว่าเมื่อวานคือวันครบรอบของเรา "พี่ขอโทษนะ" เธอมักจะให้โอกาศเขาเสมอ อาจจะเป็นเพราะหน้าที่การงานของเขา เลยทำให้เขามีเวลาน้อยลง และละเลยไ
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
รถ
โมรินขับรถหรูเข้ามาจอดในบริเวณรั่วมหาลัย ก่อนจะเดินเข้าไปยังตึกคณะของตัวเอง ทุกสายตาจับจ้องมายังร่างบางที่เดินสับเท้าผ่านไป แถมเธอยังสะพายกระเป๋าแบนร์เนมยี่ห้อดัง ผิวพรรณเปล่งปลั่งราวกับนางแบบหรือพวกเซเลบโมรินมาจากตะกูลพวกไฮโซ เป็นธรรมดาที่รสนิยมของเธอจะเป็นพวกของมีราคาแพง แม้ทุกคนจะใส่ชุดนักศึกษาทว่าเธอนั่นกลับดูโดดเด่นมาก ผมยาวสลวยถูกปล่อยยาวไปถึงกลางหลัง มันสะบัดเล็กน้อยในตอนเธอเดิน "มอนิ่งยะ แม่คุณหนู" เสียงที่เหมือนจะพูดจากระแหนะกระแหนก้ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็ยัยเพื่อนเที่ยวเช้าค่ำนี่แหละ"ว่าไง" โมรินเลิกคิ้วถามก่อนจะวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ"เปล่า" เห็นแกอารมณ์ดีมาแต่ไกลโพ้นโน้น ท่าทางแบบนี้คงมีเรื่องดีเกิดขึ้นกับเธอแน่ เมื่อคืนรุ่นน้องต่างมหาลัยก็คะยั้นคะยอให้ชักชวนโมรินไปเที่ยวงานปาร์ตี้ ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงถึงให้เธอมาชวนโมรินไป "ฉันจะไปเที่ยวกับแฟน" ลินินทำหน้าเหวอ แล้วก็ตบมือให้เธอซะเสียงดังลั่นห้อง "ทำไมแกต้องเสียงดังด้วย" โมรินเอ่ยขัดเมื่อเพื่อนตัวดีทำให้คนหันมาที่พวกเธอเป็นตาเดียว "ดีใจกับแกนะสิ นานๆครั้งจะได้ไปเชียวนะ" คำพูดคำจาเหมือนประชดประชันเธอยังไงยังงั้น ทว่าที่ยัยลินิ
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status