Share

บทที่ 11

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ฮั่วซือหานยื่นมือออกมารับร่างของเธอไว้

เขาก้มหน้ามองเธอด้วยดวงตาหล่อเหลาทว่าราบเรียบ ก่อนจะเม้มปากและพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ฉือหว่าน เธอกลับมาทำไม?”

ฉือหว่านเองก็ไม่คิดว่าเขาจะกลับบ้าน วันนี้เขาสวมสูทสีดำที่เข้ารูปพอดีตัว พึ่งกลับมาจากข้างนอก เนื้อผ้าที่ดูหรูหราและมีคุณภาพยังคงมีไอเย็นจากด้านนอกติดอยู่

ร่างกายของฉือหว่านร้อนผ่าว เธอขยับเข้าไปซบอกของเขาโดยสัญชาตญาณ หวังให้ความเย็นและกลิ่นอายสุขุมของเขาดับไฟปรารถนาในร่างกายเธอ

ดวงตาของฉือหว่านเป็นประกายระยิบระยับขณะมองเขา “ฮั่วซือหาน ช่วย…”

คำพูดยังไม่ทันหลุดจากปาก ฮั่วซือหานก็ผลักเธอออกไปก่อน เขามองเธอด้วยสายตาเย็นชา “เธอเป็นอะไร?”

ฉือหว่านชะงักไปเล็กน้อยเมื่อถูกผลักออกมา เมื่อครู่นี้เธอกลับคิดจะขอให้ฮั่วซือหานช่วยเธอ

เขาจะช่วยเธอได้ยังไงกัน?

“ฉันโดนวางยา”

วางยา?

ฮั่วซือหานขมวดคิ้วเรียวคมเข้าหากัน ผู้หญิงที่ทำให้เขาโกรธอยู่เรื่อยช่างหาเรื่องจริงๆ!

“เธอรออยู่ตรงนี้”

ฮั่วซือหานเดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่ด้วยรูปร่างสูงเพรียว เขาหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงและกดโทรออก

เสียงเรียกเข้าจากอีกฝั่งดังขึ้น ฮั่วซือหานถือโทรศัพท์ไว้มือหนึ่ง อีกมือดึงเนกไทที่คอให้หลวม เนกไทที่ห้อยอยู่บนคอเผยให้เห็นความไม่เป็นทางการของคุณชายผู้เย็นชาและสง่างาม

ฉือหว่านไม่กล้ามองเขาต่อ

ปลายสายรับสาย เป็นเสียงของกู้เป่ยเฉิน “พี่รอง”

ฮั่วซือหานพูด “ฉันถามนาย ถ้าผู้หญิงโดนวางยา ควรทำยังไง?”

กู้เป่ยเฉินหัวเราะอย่างตื่นเต้น ราวกับได้ยินข่าวซุบซิบสนุกๆ “โอ้โห พี่รอง นี่พี่สะใภ้เจียวเจียวโดนวางยาเหรอ งั้นรออะไรล่ะ พี่ลงสนามช่วยพี่สะใภ้เจียวเจียวเองเลยสิ”

ฮั่วซือหานกำโทรศัพท์แน่น “พูดภาษาคน”

กู้เป่ยเฉินพูด “ไม่ใช่พี่สะใภ้เจียวเจียวเหรอ ถ้าอย่างนั้นให้เธอแช่น้ำเย็น แต่มันจะทรมานมาก ถ้าทนได้ก็รอดไป แต่ถ้าทนไม่ไหวอาจถึงขั้นเส้นเลือดแตกตาย”

ฮั่วซือหานวางสาย เขาหันไปมองฉือหว่าน “ไปอาบน้ำเย็นเองได้ไหม?”

ฉือหว่านพยักหน้า “ได้”

เธอรีบก้าวเท้าเข้าไปในห้องน้ำ

ฮั่วซือหานถอดเสื้อสูทสีดำออก ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องดังขึ้นจากในห้องน้ำ “อ๊า!”

ดวงตาหล่อเหลาของฮั่วซือหานแสดงความรำคาญ ผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไรอีก!

ฮั่วซือหานก้าวเท้าอันยาวของเขาเข้าไปในห้องน้ำ “เกิดอะไรขึ้น?”

ฉือหว่านยืนอยู่ใต้ฝักบัว เสื้อคลุมด้านนอกถูกถอดออก เหลือเพียงชุดกระโปรงสายเดี่ยวบนตัวเธอ

สายเส้นเล็กของชุดกระโปรงพาดอยู่บนไหล่ของเธอ ไหล่ขาวบางดูใสกระจ่างจนเกินคำบรรยาย

ฝักบัวยังไม่ได้เปิด ฉือหว่านยกมือขึ้นแตะหน้าผากของตัวเอง ดวงตาเต็มไปด้วยหยาดน้ำใสราวหมอกที่เกิดจากความเจ็บ เธอบอกเขาด้วยเสียงแตกพร่า “ฉันหัวกระแทก”

ท่าทางของเธอทำให้ฮั่วซือหานมองไปโดยไม่ทันตั้งตัว

ฮั่วซือหานชะงักเล็กน้อย เขาดึงมือนั้นออก หน้าผากขาวใสของเธอมีรอยแดงจริงๆ

“เธอซุ่มซ่ามขนาดนี้ได้ยังไง?”

“ฉันไม่ได้ซุ่มซ่าม ฉันแค่เวียนหัว!”

“…ยืนนิ่งๆ”

อะไรนะ?

ฮั่วซือหานยกมือขึ้นและเปิดฝักบัวทันที

น้ำเย็นจัดกระจายตัวออกมาทันที เปียกโชกไปทั้งตัวของฉือหว่าน

ร่างกายของเธอร้อนผ่าว แต่น้ำกลับเย็นยะเยือก ความแตกต่างของร้อนเย็นทำให้เธอพุ่งไปหาเขา ซบลงในอ้อมอกของฮั่วซือหานโดยตรง

“หนาวมาก ฉันไม่อาบน้ำเย็นแล้ว!”

ร่างกายอ่อนนุ่มของเธอเบียดเข้าหาเขาอีกครั้ง กอดรัดแน่นจนเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงสีดำของฮั่วซือหานเปียกชุ่มไปหมด

เขาทำได้เพียงพาเธอถอยหลังไปสองก้าว ทั้งสองคนยืนอยู่ใต้สายน้ำเย็นด้วยกัน

ฉือหว่านรู้สึกร้อนมาก เธอเหมือนปลาตัวน้อยที่กำลังจะแห้งตายและต้องการแหล่งน้ำโดยด่วน

มือเล็กของเธอเริ่มอยู่ไม่สุข ลูบไล้ลงไปที่เอวสอบของเขาอย่างสะเปะสะปะ

ฮั่วซือหานเป็นผู้ชายปกติ ร่างกายของเขาตึงเกร็งขึ้นทันที เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉือหว่าน มือเธอจับอะไรอยู่?”

ดวงตากลมโตของฉือหว่านพร่าเลือน เผยความเย้ายวนอย่างใสซื่อ “ฉันจับได้แล้ว หกแพ็กเต็มๆ”

ฮั่วซือหาน “……”

ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นจากอ้อมอกของเขา จ้องใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติ “หน้าก็หล่อมาก”

ฮั่วซือหานยื่นมือออกไปผลักฉือหว่านที่อยู่ในอ้อมอกติดเข้ากับกำแพงเย็นเฉียบ เขากระแอมเบาๆ และเตือนด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “อย่ามาเล่นตลก!”

ฉือหว่าน “ว้าว แรงเยอะจัง ฉันชอบ”

ฮั่วซือหานหยิบฝักบัวขึ้นมาฉีดใส่ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ หวังให้เธอได้สติ

“อ๊า!”

ฉือหว่านทุบมือเขาออกด้วยความอึดอัด “ฮั่วซือหาน ถ้าคนที่โดนวางยาเป็นฉือเจียว นายจะช่วยเธอใช่ไหม?”

ฮั่วซือหานชะงัก “อะไรนะ?”

ขนตายาวเรียวของฉือหว่านเปียกไปด้วยละอองน้ำระยิบระยับ สั่นไหวเล็กน้อย เธอพูดอย่างดื้อรั้นและโดดเดี่ยว “เพราะเป็นฉันใช่ไหม คุณถึงให้ฉันอาบน้ำเย็น พวกคุณไม่เคยชอบฉันเลย!”

ฮั่วซือหานสังเกตเห็นดวงตาของเธอแดงก่ำ ราวกับว่าเธอเพิ่งร้องไห้มา

ทันใดนั้นฉือหว่านพุ่งเข้ามาหา ก่อนจะอ้าปากงับลงไปที่ลูกกระเดือกของเขา

ฮั่วซือหานไม่คาดคิดว่าเธอจะเล่นแบบนี้ ลูกกระเดือกเป็นจุดที่อ่อนโยนและไวต่อความรู้สึกที่สุดของผู้ชาย เธอพุ่งเข้ามาอ้าปากเล็กๆ ของเธอ กัดลงไปอย่างแรง เขารู้สึกว่าหางตาร้อนผ่าวไปหมด เอวก็ชาไปเลย

ผู้หญิงบ้าคนนี้!

ฮั่วซือหานเอื้อมมือโอบรอบเอวของเธอ เอวของเธอนุ่มนิ่มราวกับกิ่งหลิวที่พลิ้วไหว แค่จับก็เหมือนจะหัก

เอวของเธอยังเล็ก บางแค่หนึ่งฟุตหก นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ของเขาเพียงแค่กางออกก็สามารถโอบรอบเอวของเธอได้

บางจนแทบจะจับไม่ได้

เรียวขากับเอวบาง ฮั่วซือหานเพิ่งสังเกตว่าเธอช่างเป็นผู้หญิงที่งดงามยั่วเย้า

เขาหายใจไม่ค่อยเป็นจังหวะ ยื่นมือไปจับใบหน้าเล็กของเธอและดันออก

ใบหน้าแดงซ่านขนาดเท่าฝ่ามือของเธออยู่ในมือเขา เขาบีบมันด้วยความหงุดหงิดแล้วตวาด “ชอบกัดอะไรหรือไง?”

ฉือหว่านแทบไม่มีสติแล้ว ทั้งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์และยาที่เล่นงานเธอ ทำให้เธออ่อนแอ

เธอมองฮั่วซือหาน ดวงตาแดงก่ำมีน้ำใสเอ่อคลอ

เหมือนเธอกำลังจะร้องไห้

ฮั่วซือหานชะงักไป และรีบปล่อยมือทันที

แต่ฉือหว่านกลับเข้ามากอดเขา ใช้สองมือคล้องคอของเขาไว้ “ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกัดคุณ เจ็บไหม?”

ยังไม่ทันที่เขาจะตอบ ฮั่วซือหานก็รู้สึกถึงความนุ่มบนลำคอ เธอจูบเขาเข้าแล้ว

ในดวงตาของฮั่วซือหานเหมือนจะมีเปลวไฟสีแดงลุกวาบ สัมผัสจูบของเธอเลื่อนขึ้นไป ไล้ไปบนลำคอ และสร้างรอยแดงบนกรามแข็งแรงของเขา

สัตว์น้อยที่อวดเขี้ยวเมื่อครู่กลับกลายเป็นลูกแมวนุ่มนิ่มที่ซุกอยู่ในอ้อมอกของเขา และจูบเขาไปทั่ว

ฉือหว่านถามขึ้น “คุณกับฉือเจียวเคย... กันหรือเปล่า?”

สายตาของฮั่วซือหานพลันมืดครึ้ม

ฉือหว่านเขย่งปลายเท้า ดวงตาที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำจ้องมองไปยังริมฝีปากบางของเขา “ฮั่วซือหาน ฉันโดนวางยา ฉันยังเป็นคุณนายฮั่วของคุณ ช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”

มือใหญ่ของฮั่วซือหานบีบเอวเล็กของเธอไว้ เอวบางราวคอขวดเครื่องลายคราม ทำให้เขาอยากใช้แรงมากกว่านี้

ในตอนนั้นเอง ฉือหว่านค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากเข้าไปหาเขา

ฮั่วซือหานไม่ได้หลบ

ทั้งสองเข้าใกล้กันเรื่อยๆ และเกือบจะแตะริมฝีปากกัน

แต่ในจังหวะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น

ฮั่วซือหานหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงขึ้นมา บนหน้าจอปรากฏสองคำว่า—ฉือเจียว

ฉือเจียวโทรมา

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (5)
goodnovel comment avatar
Jaa Ja
บทจะโกหกว่ารู้จักเทพc ก็มา สตอเบอร์รี่เกิ๊น
goodnovel comment avatar
Tom Destiny
ขัดจังหวะตลอด
goodnovel comment avatar
Annabelle
โปรดช่วยหวานหว่าน
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 768

    ฮั่วซือหานอยู่กับฉือหว่าน?สีหน้าของลี่เจียวเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วก็รีบปฏิเสธทันที “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอคิดผิดแล้ว ซือหานไม่มีทางอยู่กับฉือหว่านแน่!”“ลี่เจียว เธอมีอะไรถึงได้มั่นใจขนาดนั้น?”แน่นอนก็เพราะฮั่วซือหานถูกกู่ร่วมใจ!แค่เขาเข้าใกล้ฉือหว่าน เขาก็จะปวดหัวแทบทนไม่ไหวแน่นอนว่าลี่เจียวไม่มีทางบอกเรื่องกู่ร่วมใจให้เย่ฮวนเอ่อร์รู้ เธอแค่ยิ้มอย่างมั่นใจแล้วพูดว่า “เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันกล้าพนันเลยว่า ซือหานไม่มีทางอยู่กับฉือหว่านแน่!”“ได้ งั้นเรามาพนันกัน ถ้าพี่ชายฉันไม่ได้อยู่กับหวานหว่าน ฉันแพ้ ฉันจะเรียกเธอว่า 'คุณย่าทวด' เลย!”“ตกลง ถ้าซือหานอยู่กับฉือหว่าน งั้นฉันแพ้ ฉันจะเรียกเธอว่า 'คุณย่าทวด'”ลี่เจียวกับเย่ฮวนเอ่อร์พนันกัน ฝ่ายที่แพ้ต้องเรียกอีกฝ่ายว่า “คุณย่าทวด”เย่ฮวนเอ่อร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง “ลี่เจียว ตอนนี้ได้เวลาเฉลยแล้ว ฉันจะโทรหา หวานหว่านเดี๋ยวนี้เลย”“ดี ฉันนั่งรออยู่ตรงนี้แหละ เย่ฮวนเอ่อร์ คำว่า ‘คุณย่าทวด’ น่ะ เธอเตรียมพูดไว้ได้เลย”เย่ฮวนเอ่อร์กดโทรศัพท์หาฉือหว่านเสียงเรียกเข้าดังขึ้นสองครั้งแล้วก็มีคนรับสาย เสียงใสของฉือหว่านดังผ่านสายมา “ฮัลโหล ฮ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 767

    เย่ฮวนเอ่อร์ยกมุมปากขึ้น “ได้สิ ฉันจะนั่งรอดูตรงนี้เลยนะ ลี่เจียว รีบโทรเลย!”เย่ฮวนเอ่อร์ก็ชัดเจนว่าอยากดูเรื่องสนุกลี่เจียวมั่นใจมาก เธอไม่เชื่อว่าฮั่วซือหานที่ถูกกู่ร่วมใจจะมีปัญหาอะไรลี่เจียวยกโทรศัพท์ขึ้น กดโทรหาฮั่วซือหาน เธอมองเย่ฮวนเอ่อร์ด้วยความมั่นใจ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอดูไว้ให้ดี ถึงเวลาที่เธอจะหน้าแตกแล้ว!”เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังก้องไปมา แต่ไม่มีใครรับสายจากนั้นเสียงหญิงสาวที่เย็นชาและเป็นระบบก็ดังขึ้น “ขออภัย เบอร์ที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาลองติดต่อใหม่ภายหลัง”ฮั่วซือหานไม่รับโทรศัพท์เขาทำไมไม่รับ?ลี่เจียวเริ่มใจคอไม่ดี รีบกดโทรซ้ำไปที่เบอร์ของฮั่วซือหาน แต่ไม่ว่าจะโทรอีกกี่สาย ฮั่วซือหานก็ไม่รับเลยสักครั้งหัวใจของลี่เจียวค่อยๆ จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง ฮั่วซือหานไม่รับสายเธอเมื่อคืนฮั่วซือหานยังนัดเธอมากินข้าวที่นี่ แต่วันนี้กลับไร้เงาเขาเขาหมายความว่าไง?พรวดตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์ก็หัวเราะออกมา เธอคอยสังเกตสีหน้าของลี่เจียวตลอด เห็นว่าหน้าของลี่เจียวเริ่มซีดเซียวก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะเยาะอย่างไร้ความปรานี “

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 766

    เย่ฮวนเอ่อร์หยิบมือถือขึ้นมา ส่งวีแชทหาฉือหว่าน “หวานหว่าน หวานหว่าน เธออยู่ไหม”ตอนนี้ฉือหว่านเพิ่งผ่าตัดเสร็จในโรงพยาบาล กลับมาที่บ้านของเย่ฮวนเอ่อร์ เธอแวะมาเอากระเป๋าขณะนั้นมือถือของฉือหว่านก็ดังขึ้น เป็นข้อความวีแชทจากเย่ฮวนเอ่อร์ฉือหว่านตอบกลับว่า “ฮวนเอ่อร์ ฉันอยู่ที่บ้านเธอ มีอะไรเหรอ”“หวานหว่าน แน่นอนว่ามีสิ แล้วก็เป็นเรื่องด่วนมากด้วย ฉันเห็นลี่เจียวที่ร้านอาหารฝรั่ง!”พอเห็นชื่อ “ลี่เจียว” ขนตายาวของฉือหว่านก็สั่นเล็กน้อย เธอนึกถึงฮั่วซือหานฉือหว่านยังไม่ได้ตอบกลับ วีแชทของเย่ฮวนเอ่อร์ก็เด้งขึ้นมาอีก “หวานหว่าน ฉันเห็นลี่เจียวที่ร้านอาหารฝรั่ง เธอบอกว่าพี่ชายฉันนัดเธอมาทานข้าวที่นี่!”อะไรนะ?ฉือหว่านตกใจ ฮั่วซือหานนัดลี่เจียวไปกินข้าว?เมื่อวานเขายังนัดเธอไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานเขต วันนี้เขากลับนัดลี่เจียวไปกินข้าวที่ร้านอาหารฝรั่ง เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?“หวานหว่าน เธอฟังอยู่ไหม เธอว่าพี่ฉันคิดจะทำอะไร ถ้าวันนี้เขากินข้าวกับลี่เจียวจริง ฉันจะตัดขาดกับเขา ฉันไม่เอาพี่ชายแบบนั้นหรอกนะ”ฉือหว่านก็สัมผัสได้ถึงความโกรธของเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ เธอกินข้าวก่อนเถอ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 765

    ฮั่วซือหานให้เธอไปก่อนเองลี่เจียวชะงัก เธออยากให้ฮั่วซือหานมารับ แบบนั้นจะมีความโรแมนติกแบบคู่รักมากกว่า“ซือหาน คุณมารับฉันไม่ได้เหรอ ฉัน...”ฮั่วซือหานขัดเธอขึ้นทันที “ลี่เจียว โต๊ะที่ร้านอาหารฝรั่งผมให้คนจองไว้แล้ว ผมมีประชุมสำคัญอีกหนึ่งรอบ ไปก่อนเองนะ เชื่อฟังนะ”ประโยคสุดท้ายของเขาใช้คำว่า “เชื่อฟังนะ” น้ำเสียงทั้งเด็ดขาดทั้งดุดันลี่เจียวเป็นคนที่หลงใหลในความแข็งแกร่งของผู้ชาย คำสามคำนั้นทำเอาเธออ่อนระทวยทันที เธอรีบตอบตกลง “ได้เลยซือหาน งั้นฉันไปก่อนนะ คุณรีบตามมาล่ะ”“ค่”ลี่เจียวออกจากบ้าน เธอให้คนขับรถพาเธอไปที่ร้านอาหารฝรั่งพนักงานต้อนรับเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้ม “คุณลี่เจียว สวัสดีค่ะ ที่นั่งของคุณจองไว้แล้ว เชิญทางนี้ที่โซนวีไอพีค่ะ”พนักงานพาเธอไปยังที่นั่งวีไอพี ซึ่งอยู่ริมหน้าต่าง วิวด้านนอกสวยงามมาก ทำให้ลี่เจียวรู้สึกพอใจเป็นอย่างยิ่ง“คุณลี่ อยากดื่มอะไรคะ?”ลี่เจียว “ขอเป็นกาแฟก่อน ที่เหลือรอคุณประธานฮั่วมาก่อนแล้วค่อยสั่ง”“ได้เลยค่ะ งั้นขอให้คุณประธานฮั่วกับคุณลี่เจียวออกเดตกันอย่างมีความสุขนะคะ” พนักงานพูดหวานจนน้ำตาลยังแพ้ลี่เจียวอารมณ์ดีสุดๆ เมื่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 764

    “เอ่อ…”“เอาล่ะ พ่อ แม่ หนูเหนื่อยแล้ว ขอกลับไปพักก่อนนะคะ คืนนี้ต้องนอนหลับให้เต็มอิ่ม พรุ่งนี้จะได้ไปเดตกับซือหานอย่างสดใส”พูดจบลี่เจียวก็เดินกลับเข้าห้องตัวเองไปเจียงยิ่งเสวี่ยขมวดคิ้ว “ฮั่วซือหานคิดจะทำอะไรแน่? เพิ่งมาที่บ้านเราขอยกเลิกหมั้นไปแท้ๆ ไหงถึงกลับไปยุ่งกับเจียวเจียวอีกล่ะ เขาจะเอายังไงกันแน่?”ลี่มั่วเฉียนว่า “ฉันจะโทรไปถามเขาให้รู้เรื่อง!”ลี่มั่วเฉียนหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดโทรหาเบอร์ของฮั่วซือหานเสียงเรียกเข้าดังอยู่สักพัก ก่อนจะมีเสียงทุ้มนุ่มของฮั่วซือหานรับสาย “ฮัลโหล ลุงลี่ สวัสดีครับ”ลี่มั่วเฉียนพูดเสียงเย็น “ฮั่วซือหาน ฉันถามนายหน่อยเถอะ คิดจะทำอะไรแน่?”“ผมไม่เข้าใจที่ลุงพูดครับ”“เมื่อกี้เจียวเจียวกลับมาบ้าน เธอบอกว่านายชวนเธอไปกินข้าวพรุ่งนี้”“ครับ”“ฮั่วซือหาน นายมาที่บ้านเราขอยกเลิกหมั้น บอกว่าจะไปอยู่กับฉือหว่าน เราก็ให้ความเคารพในการตัดสินใจของนาย แต่นี่อะไร นายกลับไปยุ่งกับเจียวเจียวอีก นายกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ทำแบบนี้นายคิดว่าสมควรเหรอ ยังจะมีหน้าบอกว่ารักฉือหว่านอีกไหม?”เจียงยิ่งเสวี่ยเองก็อดทนไม่ไหว พูดขึ้นว่า “ท

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 763

    ลี่เจียวรายงานผลความคืบหน้าวันนี้ให้หวงเสี่ยวอวี้ฟังทั้งหมดหวงเสี่ยวอวี้ยิ้มพอใจ “ดีมาก ตอนนี้เรามีกู่ร่วมใจแล้ว ฮั่วซือหานก็จะหนีจากเธอไม่ได้อีกต่อไป”ลี่เจียวพูดอย่างดีใจ “น้าหวง เจ้าตัวกู่ร่วมใจนี่จะไม่มีวันหมดฤทธิ์ใช่ไหม ฉันอุตส่าห์ได้โอกาสอยู่ข้างๆ ซือหาน ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะสูญเสียเขาไปอีก”หวงเสี่ยวอวี้หัวเราะเบาๆ “วางใจได้ เจ้ากู่นี้ร้ายกาจมาก ฮั่วซือหานไม่มีทางหายดีได้ เว้นเสียแต่เขาจะอยู่กับเธอตลอดไปเท่านั้น”“ขอบคุณค่ะน้าหวง”“ไม่ต้องเกรงใจ ตอนนี้ศัตรูของเราก็คือฉือหว่านกับเจียงยิ่งเสวี่ย แม่ลูกคู่นี้ ฉันไม่มีวันปล่อยพวกเธอไปเด็ดขาด!”...ในห้องพักฟื้น เลขาจ้าวเดินเข้ามาข้างฮั่วซือหาน รายงานเสียงเบา “ท่านประธาน เมื่อครู่คุณลี่เจียวออกไปรับโทรศัพท์ ผมลองแอบฟังนิดหน่อย ได้ยินแว่วๆ ว่าเธอกำลังคุยกับใครสักคนชื่อ ‘น้าหวง’ ครับ”น้าหวง?หวงเสี่ยวอวี้?หรือว่าผู้อยู่เบื้องหลังคือหวงเสี่ยวอวี้?ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก เขารู้จักหวงเสี่ยวอวี้ดี เป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมากับลี่มั่วเฉียน ไม่น่าเชื่อว่าจะมีความสามารถขนาดนี้หรือว่าหวงเสี่ยวอวี้กำลังซ่อนอะไรไว้?“แล้วตอนนี้เร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status