เอเดียร์ นักศึกษาชั้นปีที่3ที่กลายเป็นชู้รักกับคนใกล้ตัว คนที่เธอเรียกเขาว่าลุงมาตั้งแต่เด็กจนโตและไม่ใช่แค่กับลุงของเธอแค่คนเดียวยังมีกับคนอื่นๆ อีก เรื่องราวเหล่านี้ได้ถูกเก็บเป็นความลับอย่างยาวนาน จนกระทั่ง… มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรื่องราวเหล่านี้ของเธอได้ถูกแฉ
View Moreวันนี้วันศุกร์
เวลา 18:50 น. “ไงลูกวันนี้กลับมาอยู่บ้านได้กี่วัน” คุณแม่ถามฉันในขณะที่ฉันพึ่งมาถึงบ้านได้ไม่กี่วินาที ฉันชื่อ เอเดียร์ เป็นนักศึกษาชั้นที่ปีที่ 3 แล้ว จากที่ไม่ค่อยได้กลับมาบ้านนานหลังจากที่ได้ไปเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด ฉันไม่ค่อยได้กลับบ้านประมาณช่วงปี1และปี2 ตกมาปีนี้ฉันก็เริ่มจะกลับมาบ้านบ้างแล้ว เพราะอะไรเดี๋ยวได้รู้พร้อมกัน บ้านครอบครัวฉันอยู่กัน 4 คน พ่อแม่และน้องสาวของฉันร่วมฉันด้วยเป็น 4 คน และก็มีเพื่อนบ้านอย่างคุณป้าส้มที่อายุน้อยกว่าแม่ฉันไม่กี่ปี คุณแม่ของฉันอายุ 41 ปี ส่วนป้าส้มก็ 38 ปี อ๋อและยังมีคุณลุง น่าน ที่เป็นสามีของป้าส้มด้วย บ้านของป้าส้มอยู่ติดบ้านฉันข้างๆ กันเลยแหละ วันไหนที่ป้าส้มกลับจากทำงานไวหน่อย คุณป้ากับคุณลุงก็จะมากินข้าวเย็นด้วยกันที่บ้านของฉัน แต่บางวันที่ป้าเขาทำงานจนดึกก็จะไม่ได้เห็นป้าเขาโผล่มาบ้านเราหรอกนะ ส่วนคุณลุงก็ทำงานเหมือนกันแต่คนละที่กับคุณป้า แต่งานของคุณลุงจะเลิกเป็นเวลาเพราะงานของลุงไม่ได้มีทำโอแบบของคุณป้า และวันนี้เหมือนว่าคุณป้าจะเลิกงานไว เพราะตอนนี้ได้ยินเสียงคุณป้ามาจากทางประตูบ้าน “กลับมาแล้วหรอเอเดียร์” เสียงป้าส้มเดินมาจากทางประตูหน้าบ้านของฉัน “กลับมาแล้วค่ะ” ฉันพูดตอบกลับพร้อมกับยิ้มหน้าละลื้นแล้วก็เข้าไปกอดกับคุณป้า “ไม่เจอกันนาน ไปอยู่นู้นโตเป็นสาวสวยแล้ว” “ป้าก็เว้อไปหนูไปนู้น 2 ปีเอง” “2ปีก็นานนะ” “แล้วนี่คุณป้ากับคุณลุงเป็นไงบ้างสบายดีกันไหม แล้วคุณลุงหล่ะทำไมไม่เดินมาด้วยกัน” “คุณลุงบอกว่าเดี๋ยวตามมาทีหลัง” “ป่ะๆ เข้าไปเตรียมอาหารกัน แม่พึ่งทำเสร็จเมื่อกี้เอง มาช่วยยกไปที่โต๊ะอาหารช่วยแม่มาเร็ว ส้มด้วยมาช่วยพี่ด้วยคน” คุณแม่เอ้ยเรียกฉันกับคุณป้าให้เข้าไปช่วย แล้วฉันกับคุณป้าก็เดินตามคุณแม่เข้าไปในบ้าน และก็เจอน้องสาวของฉัน ไอน่า “ไงตัวเล็กเป็นไงบ้างสบายดีนะ แล้วนี่อยู่บ้านทำงานบ้านช่วยแม่บ้างไหม” ฉันทักทายน้องสาวที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟากำลังดูซีรี่ย์วายอยู่ด้วย เด็กที่ชอบซีรี่ย์วายต่างจากพี่สาวคนสวยของมันชะจริงๆ “โธ่!! อยู่บ้านก็ต้องสบายดีแหละพี่ ส่วนเรื่องงานบ้านเรื่องนี้ฉันช่วยแม่อยู่ตลอดค่ะไม่จำเป็นต้องมีใครบอกหรือสั่งก่อน” น้องสาวตอบกลับมาพร้อมกับทำหน้าหมั่นไส้นิดๆ “เออๆ ดีแล้ว” ฉันตอบกลับน้องไปแบบผ่านๆ แล้วเดินตรงไปที่ห้องครัวใหญ่ที่ไว้นั่งทานข้าวกัน “อาหารทำไมเยอะแบบนี้แม่” ฉันพูดขึ้นหลังจากเดินไปเห็นอาหารที่แม่ทำไว้เกือบเต็มโต๊ะอาหาร มองไปเห็นป้าส้มก็กำลังถืออาหารออกมาเสิร์ฟอีก แค่บนโต๊ะก็เยอะแล้วนี่ยังเหลืออีกหรอเนี่ย “ก็นานๆ ลูกมาบ้านทั้งทีก็จัดมื้อใหญ่ให้ไปเลย ไปเรียกน้องกับพ่อเข้ามาทานข้าวพร้อมกันเร็ว” “แล้วพ่ออยู่ไหนแม่” “น่าจะดื่มเหล้าอยู่หลังบ้านมั้ง เดินไปดูหน่อย” ฉันก็เดินไปดูที่หลังบ้านตามที่แม่บอก ก็เจอพ่อจริงๆ นั้นแหละ นั่งที่โต๊ะนั่งเล่นหลังบ้าน พร้อมกับเหล้าหนึ่งขาดที่ตั้งอยู่บนโต๊ะนั่งเล่นแล้วก็แก้วเหล้าเล็กๆ ของพ่อที่ไว้ใช้ดื่มเหล้า “พ่อเข้ามาทานข้าวเร็ว” ฉันพูดขึ้นตอนที่เห็นพ่อนั่งอยู่คนเดียวหลังบ้าน พ่อของฉันเวลาพ่อคิดงานไม่ออกหรือพ่อกำลังเครียดเรื่องงานหรือเรื่องอะไรพ่อก็จะมานั่งดื่มเหล้า “เอ้า!! มาแล้วหรอลูก” พ่อหันหน้ามาหาเราแล้วก็ลุกจากเก้าอี้นั้นแล้วก็เดินตรงมาที่ฉันตรงประตูหลังบ้าน “มาแล้วค่ะพ่อ คิดถึงหนูไหม ไม่ได้กลับบ้านนานเลย งานที่โรงงานเป็นไงบ้างโอเคใช่ไหม” พ่อของฉันเป็นเจ้าของโรงงานทอผ้า โรงงานไม่ได้ใหญ่มากมีพนักงานเพียง20กว่าคน ปต่เป็นมีธุระแบบนี้พ่อก็ไม่ได้เลี้ยงฉันให้ใช้เงินฟุ่มเฟือยหรอกนะ ขนาดไปเรียนมหาวิทยาลัยใหญ่ในต่างจังหวัดยังบอกให้ฉันประหยัด อยู่หอราคาที่เหมาะสม ไม่ต้องอยู่ที่แพงมากเกินไป เอาหอที่ปลอดภัยและรอคาพอเหมาะพอควร นั้นแหละฉันเลยเลือกอยู่หาในราคาหลักพันกลางๆ “คิดถึงลูกอยู่แล้ว ส่วนโรงงานพ่อก็ดี เอิ่ม!!เรื่อยๆแหละแล้วนี่แม่เราทำอาหารเสร็จแล้วใช่ไหม” “เสร็จแล้ววว” “ปะงั้นก็เข้าไปข้างในกัน เจอน้องยังไปเรียกน้องมาทานข้าวยัง” พ่อเดินนำหน้าเราเข้าบ้าน “เจอแล้วพ่อ ยังเหมือนเดินเลย หมายถึงปากที่เหมือนเดิม” “เราต้องชินได้แล้วนะ ฮ่าๆ” “เดินคุยเรื่องอะไรกันมาสองพ่อลูก” แม่ของฉันเห็นเราเดินคุยกันเข้ามาในบ้านก็รีบแซวเลย “ป่าวนะแม่ อ้าวมาแล้วหรอยัยน้อง” “มาแล้ว ดีนะไม่ต้องให้ไปเรียกมากินข้าว” เราหันไปหาน้องสาวแล้วพูด ทุกคนนั่งลงล้อมรอบโต๊ะอาหาร แล้วก็เหมือนจะขาดใครคนนึง “มาพอดีเลย มานั่งทางนี้ค่ะ” เสียงแม่ฉันดังขึ้นแรงมาก ฉันรีบหันไปมอง อ๋อคุณลุงนี่เอง “ลุงน่านสวัสดีค่ะ” ฉันหันไปสวัสดีลุงเสร็จก็รีบหันหน้ามาที่ทางหน้าโต๊ะอาหาร ยังไม่ทันได้เห็นว่าคุณลุงมองฉันยังไงและกำลังจะตอบกลับฉันยังไงด้วยซ้ำ แต่ได้ยินนิดๆ แล้วก็หยุดพูดไป “ทานข้าวกันเถอะค่ะหนูหิวแล้ว” “มาเร็วลุงมากินข้าวกัน” น้องสาวฉันเรียกลุงแทนฉันทั้งๆ ที่ปกติถ้าใครมาที่บ้านเรา เราสองพี่น้องจะเรียกทุกคนมากินพร้อมกัน คุณลุงเลือกมานั่งเก้าอี้ข้างฉันแล้ว ทำฉันทำตัวไม่ถูกเพราะเรื่องฉันกับคุณลุงคือว่ามันเคยมีอะไรที่ทุกคนไม่รู้มาก่อน ระหว่างทานข้าวกันและพูดคุยนั้นนี่กันไปด้วย มือของคุณลุงมาตับที่ต้นขาของฉันแล้วลูบเบาๆและค่อยๆเลื่อนมือมาใกล้ตรงกลางระหว่างขาของฉันที่มันรู้สึกเสียวอยู่ คุณลุงเขาเริ่มเอามือเขามาที่ใต้กระโปรงฉันแล้วก็ใช้นิ้วเล่นตรงจุดเสียวของฉันผ่านกางเกงใน ฉันไม่กล้าที่จะว่าพูดอะไรเพราะกลัวทุกคนจะสงสัยและตกใจ เลยนั่งเงียบๆให้คุณลุงทำต่อไป"เมื่อวานเค้าบอกพ่อกับแม่แล้วนะ" เอเดียร์พูดกับเจมส์ตอนที่นัดมาเจอกันที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน"เค้ารู้แล้ว พ่อเธอมาหาเมื่อวาน""อะไรนะ แล้วพ่อว่ายังไงบ้าง""พ่อเธอก็แค่ถามว่ารักเธอจริงไหม และให้เค้าสัญญาว่าจะเลี้ยงเธอกับลูกให้ดี แล้วก็ถามอะไรต่างๆนาๆเกี่ยวกับเธอ""ก็น่าจะถามเหมือนถามเค้าเมื่อคืนแหละ""ถามเธอด้วยหรอ""อือ!!""พ่อเธอเขาเป็นห่วงเธอมากนะ และเขาก็เป็นพ่อที่ดีคนนึง ขนาดเขาไม่ใช่ลูกเขาแท้ๆยังสัมผัสได้เลยเวลาที่ได้ทำงานด้วยกันกับเขา เป็นคนที่ใส่ใจลูกน้องทุกคนถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้เข้ามาโรงงานบ่อย แต่เมื่อไหร่ที่เข้ามาก็มีของมาฝากทุกคนตลอด""เค้ารู้ว่าพ่อดี ถ้าพ่อเค้าไม่ดีป่านี้เธอคงโดนไล่ออกจากที่ทำงานแล้วแหละ""ก็จริง ฮ่าๆ""ถึงเคลียร์เรื่องนี้เสร็จแล้วแต่เค้าก็ยังมีความรู้สึกกลัวอยู่ดี""กลัวอะไรอีก""กลัวว่าจะเลี้ยงเขาได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะที่จะคอยดูแลเขา ยังมีทั้งพ่อแม่เธอและแม่ของเค้าอีก เขาจะได้รับการดูแลอยากทุกคนอย่างดีแน่นอนเชื่อเค้า""ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว คิดมาก ปะ กลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวเค้าไปส่งบ้าน" เจมส์พูดต่ออีกเพราะเห็นเอเดียร์นั่งเหม่ออ
"เดี๋ยวค่ะ" เธอหยุดอาจารย์ที่กำลังจะก้มหน้าลงไซร้ซอกคอเธอ"ทำไม""นี่อาจารย์คิดว่าหนูง่ายหรอ""เป็นอะไรของเธอ""อ๋อนี่แสดงว่าที่ผ่านมาอาจารย์มาเอากับหนูทุกครั้งเพราะคิดว่าหนูเป็นคนง่สยมาโดยตลอด ที่ตัดสินใจอยากคบกับหนูเพราะจะได้มีคนให้เอาตลอดเวลาสินะ"เมื่อเธอดูเหมือนคนง่ายในสายตาคน เธอก็ถึงกับใจไม่ดี จนเผลอพูดจาแบบนั้นออกไป เพราะอารมณ์ตอนนั้นมันรู้สึกแบบนั้นจริงๆมองในมุมกับกันเธอแค่คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ต้องการความรักดีๆกับใครสักคนแค่นั้น แต่ ณ ช่วงเวลานึงเธอดันไปหลงกับสิ่งที่ตัวเองหลงไหลและชอบมันมากกับแค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น โดยที่ไม่ได้รู้ถึงใจคอและความคิดของเขาลึกเลยด้วยซ้ำ ถึงเวลามีอะไรกันก็อะมาเอาก็เอา เอากันเสร็จก็จบแยก แล้วก็นัดกันอีกเพื่อมีอะไรกันอีก วนๆอยู่แบบนี้เพราะไม่เคยได้รับความรักจากการที่เธอชอบใครก่อนแต่พอวันนึงเธอได้เจอกับความรักที่เธอคิดว่าดีแล้ว เพราะทั้งร่างกายรูปลักษณ์ภายนอกและจิตใจของเขาก็ดูโอเคดี มีความใส่ใจ ดูแล ไม่ปล่อยให่เหงาและเบื่อหน่าย ถ้าเขามีเวลามากขึ้นก็คงให้เวลานั้นกับเธอทั้งหมด"ออกไปเลยนะ" เธอไล่อาจารย์โซ่ออกจาห้องไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก แต
ลิฟต์เปิดขึ้นมี่ชั้น1 เขาและเธอเดินออกจากลิฟต์ พนักงานคนอื่นๆ ที่เห็นท่านประธานก็พากันยกมือไหว้แล้วเขา ส่วนเธอที่เดินตามหลังท่านประธานก็เอาแต่ห่อตัวไม่กล้ามองใคร อย่างกับคนละกันกับตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยคนขับรถเปิดประตูรถตู้ให้เขาและเธอขึ้นไปนั่ง เธอได้แต่คิดในใจว่า โอโหเคยเห็นแต่ในซีรีส์ไม่คิดว่าจะได้มานั่งรถตู้แพงๆ แบบนี้เธอดูหน้าตื่นตาตื่นใจมากๆ แต่ก็พยายามเก็บอาการ อยากจะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย แต่ก็ไม่กล้า ก็เลยนั่งนิ่งๆ ไปกับท่านประธานตลอดทางพอมาถึงที่ที่ท่านประธานต้องทำธุระแล้วเธอก็ทำได้แค่เดินตามท่านประธานเข้าไปในที่แห่งนั้น ที่นี้เป็นสถานที่พื้นปูนกว้างแต่เป็นปูนที่แตกและดูรกมากๆ ท่านประธานเดินไปดูรอบๆ สถานที่นี้เกือบจะทั่วแล้วจู่ๆ ก็มีรถอีกคันขับมาจอดแล้วคนบนรถก็ลงมาจากรถสปอร์ตนั้นในทันทีที่รถจอดคนที่เดินลงมาเป็นชายที่ดูเพลย์บอยหน่อยใส่ชุดสูทที่ด้านในสูทก็จะเป็นเสื้อเชิ้ตที่กระดุมไม่ได้ติดลงมาถึงกลางหน้าอก โชว์เนื้อหนังกล้ามหน้าอกของเขาให้เห็นแบบชัดเจน เป็นคนผิวเข้มหน่อยๆ ผมทรงบ๊อบด้านหน้าเสยขึ้นแล้วอยู่ประมาณเลยหูนิดๆ ตรงกรามขอบหน้า มีหนวดด้วยแต่ไม่ได้หนาเยอะมาก แบบพอดูเป็น
แต่เอ่ะ!! ดูเหมือนว่าทางไปห้องท่านประธานจะคุ้นๆ นะ ก๊อกๆ~ ในขณะที่เธอเห็นพี่จูนเปิดประตูห้องเดียวกันกับห้องที่เธอเข้าผิดเมื่อเช้า ก็พูดอยู่ในใจคนเดียวว่า 'ใช่จริงๆด้วย เขาคนนั้นคือท่านประธานเองหรอกหรอ' "สวัสดีค่ะท่านประธาน จูนพาเด็กฝึกงานมาแนะนำตัวกับท่านประธานค่ะ นี่ค่ะเอเดียร์เด็กฝึกงานที่ถูกสอบคัดเลือกผ่านเข้ามาค่ะ" "ครับ" "ส่วนนี่ท่านประธานพีนัสจ๊ะหนูเอเดียร์" "สวัสดีค่ะ" แล้วเอเดียร์ก็ทำตัวเหมือนยังไม่ได้เจอท่านประธานคนนี้มาก่อน "เธอคือคนสุดท้ายเลยนะที่พาเด็กเข้ามารายงานตัว ทั้งที่ห้องทำงานพวกคุณก็อยู่ชั้นเดียวกันกับผม แต่ชั้น2กับพาเด็กมารายงานตัวกับผมตรงเวลากว่าพวกคุณ ไม่สิก่อนเวลาด้วยซ้ำไป" "เอ่อคือว่า..." จูนได้แต่ก้มหน้าไม่สู้ตาท่านประธาน "ความผิดหนูเองค่ะ หนูเข้างานสายค่ะ" "แล้วทำไมมาสาย ทั้งๆที่รู้ว่าวันนี้เริ่มฝึกงานวันแรก เขาได้บอกรายงานคุณก่อนไหมว่าจะเข้าสาย แล้วคุณได้ถามเขาไหมว่าเขาไปไหนมาทำไมมาสาย" ทั้งๆที่เขารู้ว่าเธอหลงมาห้องเขาก่อน แต่เขาทำไมต้องว่าพี่จูน "ไม่ทราบค่ะ" "เอาล่ะคุณออกไปรอข้างนอกก่อนผมขอสัมภาษณ์เด็กคุณก่อน" "ค่ะ" จูนหันหน้าม
ไม่นานเขาก็ผลักเธอเข้าห้องแล้วล็อคประตูก่อนจะนำเธอไปนอนบนเตียงนอน"อ๊อย อ๊ะ อาจารย์คะหนูจักจี้" เมื่อเธอโดนอาจารย์ไซร้ซอกคอก็เริ่มรู้สึกจักจี้ขึ้นมาเพราะโดนตอหนวดของเขาสัมผัสที่ซอกคอ"จักจี้แล้วเสียวด้วยไหม" อาจารย์เอาหน้าขึ้นมามองหน้าเธอแล้วถาม ก่อนจะจูบลงที่ริมฝีปากบางของเธอเบาๆสักพักก่อนถอดริมฝีปากออกแล้วมองหน้าเธออีกครั้ง"กะ ก็...เริ่มเสียวแล้ว" "วันนี้คุณต้องให้ผมเอาเขารูคุณได้แล้วนะ เพราะผมไม่ได้กระแทกเข้ารูคุณตั้งหลายวันแล้วผมก็ทนไม่ไหวแล้วนะ""พูดอะไรแบบนั้นคะ พูดอย่างกับว่ามันนานมาก แค่ไม่กี่วันเอง""เถอะนะ นะๆ""ขอโทษนะคะ เอาไว้เป็นวันหลังเถอะนะคะ วันนี้หนูไม่สบายจริงๆ""เห้ออ!! ก็ได้ครับ งั้นคุณอยากเมื่อไหร่ก็ทักบอกผมแล้วกัน"แล้วอาจารย์ก็ลุกจากเตียงนอนแล้วเดินออกจากห้องเธอไปดูเหมือนเธอจะทำเขาหัวเสียไปเลยนะ อารมณ์เขากำลังมาแต่ก็ตัดท้อเขาชะงั้น แต่ก็เข้าใจเธอว่าเธอรู้สึกเพลียและไม่มีอารมณ์จริงๆ แต่เวลาเธออยากจริงๆเธอก็ทำมีความเข้าหาด้วยมากๆ มาเจอเธอในมุมไม่มีอารมณ์สิจะบูดๆแบบนี้แหละ เธอให้เวลาอยู่กับการเรียนและโปรเจ็คจบเป็นเวลา3เดือนกว่าๆเลย ตลอดช่วงเวลานั้นเจมส์แฟนของเธ
กริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!!!! ...!!เสียงโทรศัพท์มือถือของเอเดียร์ดังขึ้นมาดังขึ้นรอบแรกเธอได้ยินแต่หยิบไม่ทันกริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!! ...?มาถึงรอบที่สอง เธอควรต้องรับสายแล้วแหละ ยังไงก็ต้องรับเผื่อว่ามันคือสายสำคัญในขณะที่อาจารย์กำลังกระแทกเธออยู่ แต่เธอก็ยังเอามือไปหยิกโทรศัพท์มือถือของตัวเองมารับเพราะมันคือสายของแฟนเธอที่เป็นคนโทรมาเธอจะบอกอาจารย์ให้หยุดทำก่อนแต่ก็ไม่น่าจะได้เพราะอารมณ์เขากำลังจะใกล้ถึงจุดสุดแล้วตัดสินใจกดรับสายในขณะที่ที่โดนเอาอยู่ พยายามไม่ให้มีเสียงครางออกมาจากปากตัวเองและบอกอาจารย์ให้ทำเบาเสียงลงหน่อย"วะว่าไงคะ เธอถะถึงบ้านแล้วหรอ""ครับผมถึงแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมพูดติดๆ ขัดๆ""ปะเปล่าค่ะ คือพะพอดีออกมาข้างนอกกับพะเพื่อนสงสัยแถวนี้ไม่ค่อยมีสัญญาณค่ะ เธอเค้าต้องไปทำธุระกับเพื่อนก่อนแค่นี้ก่อนนะไว้คุยกันนะ""ครับๆ"แล้วเธอก็กดวางสายทันที"แรงๆ เลยค่ะ อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊าาาาาาาาาา" เมื่อกลั้นเสียงครางอยู่นาน พอวางสายปุ๊บเธอก็ปลดปล่อยด้วยการร้องครางออกมายาว สุดท้ายสักพักทั้งสองก็เสร็จกันไปพร้อมกันจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้กลับมาเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
Comments