Share

บทที่ 12

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
เมื่อมองชื่อของ 'ฉือเจียว' ฮั่วซือหานรู้สึกเหมือนสติกลับคืนมา

ตอนนี้เขารู้สึกสับสน เสื้อผ้าของเขาเปียกอยู่ครึ่งตัว ร่างกายเต็มไปด้วยรอยจูบจากผู้หญิง หายใจก็ยังไม่ทันตั้งตัว เมื่อครู่นี้เขาเพิ่งจะ...มีอารมณ์กับเธอ

เขาเกิดความรู้สึกกับฉือหว่าน!

เขาไม่ได้ชอบฉือหว่าน แต่เขาโทษตัวเองว่า เพราะเขาเองก็เป็นผู้ชาย และไม่อาจต้านทานเสน่ห์ของหญิงสาวที่เย้ายวนได้

ฮั่วซือหานกดรับสายโทรศัพท์ เสียงของเขาเมื่อพูดถึงฉือเจียวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ยิ่งรู้สึกผิดก็ยิ่งรู้สึกเอ็นดู น้ำเสียงจึงอ่อนโยนกว่าปกติเล็กน้อย "ฉือเจียว"

จากปลายสายของฉือเจียว เสียงเพลงแนวเฮฟวีเมทัลดังแว่วมาทำให้เธอพูดเสียงหวาน "ซือหาน ตอนนี้ฉันอยู่ที่บาร์นะ"

ฮั่วซือหานตอบ "ห้ามดื่มเหล้า ให้ผู้ช่วยสั่งนมให้เธอแทน"

ฉือเจียว "รู้แล้วน่า ผู้ช่วยฉันก็ฟังคุณทุกอย่าง ซือหาน คุณมาสนุกด้วยกันสิ ฉันรอคุณอยู่"

ฮั่วซือหานหันตัวกลับ ตั้งใจจะออกไป

แต่ในตอนนั้น มือเล็กๆ มือหนึ่งยื่นเข้ามาจับที่ปลายแขนเสื้อเชิ้ตของเขาไว้แน่น

ฮั่วซือหานหันมอง ฉือหว่านเปียกโชกทั้งตัว สายเดี่ยวที่เธอใส่เปียกชุ่มจนแนบไปกับร่างกายเผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่งดงาม ดวงตาของเธอแดงก่ำ เธอดึงแขนเขาไว้สุดแรง ไม่ยอมให้เขาไป

ฮั่วซือหานขยับเล็กน้อย พยายามดึงแขนเสื้อของเขาออกจากมือของเธอ

แต่ฉือหว่านยังคงจับไว้แน่น ดวงตาแดงก่ำมองเขาอย่างดื้อดึง

ฮั่วซือหานกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นฉือหว่านพุ่งตัวเข้ามากอดเขาไว้ เธอกระซิบข้างหูเขาเสียงเบา "อย่าไปเลย ขอร้องล่ะ"

หลายปีมานี้ ฉือหว่านเติบโตขึ้นแล้ว แต่เธอก็ยังคงกลัวการถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

เธอกลัวการยืนอยู่เพียงลำพังท่ามกลางถนนที่ผู้คนสัญจรไปมา

ฮั่วซือหานถูกรบกวนจนหมดทางปฏิเสธ เสียงของฉือเจียวดังมาจากปลายสาย "ซือหาน คุณได้ยินที่ฉันพูดไหม คุณรีบมาสิ"

ฉือหว่านเขย่งปลายเท้าขึ้น จู่ๆ เธอก็เรียกเขาเบาๆ ด้วยเสียงหวานนุ่ม "พี่ชาย~"

พี่ชาย!

คำเรียกนี้เคยเป็นของเด็กสาวในอดีตเพียงคนเดียว

แต่เด็กสาวคนนั้นไม่ใช่ฉือเจียวหรอกเหรอ?

ฮั่วซือหานสีหน้าเปลี่ยนไปทันที "ฉือเจียว ผมมีธุระด่วนหน่อย คงไปไม่ได้แล้ว"

เขาวางสายโทรศัพท์แล้วดันฉือหว่านไปชนกำแพง ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาคมลึกและเต็มไปด้วยคำถาม "ใครบอกให้เธอเรียกฉันว่าพี่ชาย? ฉือหว่าน เธอเป็นใครกันแน่?"

ฉือหว่านคล้องแขนรอบคอของเขาแล้วจู่โจมจูบลงบนริมฝีปากบางของเขา

ริมฝีปากของเธอนุ่มนวลและแดงสด จู่ๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ ก็แผ่กระจายออกมา

เต็มไปด้วยความไร้เดียงสาที่เย้ายวน

ฮั่วซือหานไม่ได้หลับตา เขามองเธออยู่เช่นนั้น ขณะที่เธอก็ไม่ได้หลับตา ดวงตาคู่นั้นที่สดใสและเปี่ยมเสน่ห์ก็มองเขาอยู่

ทันใดนั้น ฮั่วซือหานก็พบว่าดวงตาของฉือหว่านคล้ายกับดวงตาของเด็กสาวในอดีตอย่างน่าประหลาด

ฉือหว่านจูบเขาอยู่พักหนึ่ง เมื่อเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เธอก็ถอยออกมา

"ช่างเถอะ"

ฉือหว่านหมุนตัวแล้วตั้งใจจะเดินจากไป

แต่ในตอนนั้น แขนของฮั่วซือหานก็รัดแน่นขึ้น

เขาดึงร่างบอบบางของเธอเข้าสู่อ้อมกอดของตัวเองโดยตรง กลิ่นอายของความเป็นชายที่อบอวลปกคลุมเธอจนทั่ว ฮั่วซือหานก้มหน้าลงแล้วจูบเธอทันที

...

บาร์

ฉือเจียวนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับผู้ช่วยของเธอ ผู้ช่วยถามขึ้น "เจียวเจียว คืนนี้ประธานฮั่วไม่มาเหรอ?"

ฉือเจียวรู้สึกสงสัย ท่าทีของฮั่วซือหานตอนโทรศัพท์เมื่อครู่นี้ดูแปลกๆ เหมือนเขามีใครอยู่ด้วย

เธอรีบโทรหากู้เป่ยเฉินทันที "เป่ยเฉิน คืนนี้นายอยู่กับซือหานหรือเปล่า?"

กู้เป่ยเฉินตอบกลับ "เปล่าครับ พี่สะใภ้เจียวเจียว แต่เมื่อกี้พี่รองโทรหาผม ดูเหมือนจะมีผู้หญิงคนหนึ่งโดนยาเข้าไป"

กู้เป่ยเฉินเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ "พี่สะใภ้เจียวเจียว หรือว่าจะเป็นฉือหว่านที่โดนยา?"

ชีวิตส่วนตัวของฮั่วซือหานนั้นสะอาดมาก เมื่อก่อนมีเพียงฉือเจียวคนเดียวเท่านั้น ตอนนี้เพิ่มฉือหว่านมาอีกคน จึงคาดเดาได้ไม่ยาก

ฉือเจียวกำหมัดแน่นด้วยความโกรธทันที ที่แท้ฮั่วซือหานอยู่กับฉือหว่าน!

แต่ไม่นานนักฉือเจียวกลับยิ้มออกมา เธอพูดกับผู้ช่วยว่า "ช่วยจัดหายามาให้ฉันหน่อย"

ผู้ช่วยงง "ยาอะไรคะ?"

ฉือเจียวเผยรอยยิ้มบางๆ บนริมฝีปากแดงสด แล้วเอ่ยออกมาสองคำด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเจ้าเล่ห์ "ยาปลุกอารมณ์!"

...

ในห้องอาบน้ำของวิลล่า ฉือหว่านถูกจูบจนขาอ่อนหมดแรง ร่างของเธอทรุดลงไปกับพื้น

ฮั่วซือหานใช้แขนที่แข็งแรงรั้งเอวอันบอบบางของเธอไว้ ช่วยให้เธอทรงตัวอยู่ได้

แก้มของฉือหว่านแดงก่ำ ทันใดนั้นเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้น ฮั่วซือหานได้รับสายวิดีโอคอล

เป็นสายจากฉือเจียว

ฉือเจียวนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ ด้านหน้ามีแก้วเหล้าวางอยู่ เธอยิ้มสดใส "ซือหาน ฉือหว่านอยู่กับคุณหรือเปล่า เธอโดนยาเข้าไปใช่ไหม?"

ฮั่วซือหานไม่ตอบ

ฉือเจียวหยิบซองผงยาออกมา แล้วในสายตาของฮั่วซือหาน เธอเทผงยาลงในแก้วเหล้า ก่อนจะดื่มจนหมดแก้ว

ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว "ฉือเจียว คุณดื่มอะไรไป?"

ฉือเจียวยิ้มสดใส "ยาปลุกอารมณ์ไงล่ะ"

ฉือหว่านตัวสั่นเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดเลยว่าฉือเจียวจะวางยาตัวเอง

ใบหน้าหล่อเหลาแต่เย็นชาของฮั่วซือหานเริ่มมืดมน "ฉือเจียว!"

ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉือเจียว เขาเข้ามาทักเธอ "สวัสดีครับคนสวย ผมขอเลี้ยงเหล้าคุณสักแก้วได้ไหม?"

ฉือเจียวชี้ไปที่วิดีโอคอลซึ่งมีฮั่วซือหานอยู่ในนั้น แล้วพูดกับชายหนุ่ม "นี่คือแฟนของฉัน แต่ถ้าเขามาไม่ถึงภายในครึ่งชั่วโมง คืนนี้ฉันก็จะเป็นของคุณ"

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นอย่างสนใจ

ฮั่วซือหานพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ฉือเจียว คุณกำลังทำอะไรอยู่?"

ใบหน้าของฉือเจียวสดใสงดงาม แต่แววตาและท่าทางเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส "ซือหาน คืนนี้ระหว่างฉันกับฉือหว่าน คุณเลือกได้แค่คนเดียว"

"ซือหาน คุณมีผู้หญิงได้แค่คนเดียวเท่านั้น"

พูดจบ ฉือเจียวก็ตัดสายวิดีโอคอลทันที

ดวงตาของฮั่วซือหานลุกโชนไปด้วยความโกรธ เขากำโทรศัพท์แน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมาบนฝ่ามือ

"ฮั่วซือหาน คุณมีผู้หญิงได้แค่คนเดียว"

"แม่ คุณมีลูกสาวได้แค่คนเดียว"

ถ้อยคำที่คล้ายกันนั้นดังก้องอยู่ในหัวของฉือหว่าน ราวกับคำสาปที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เธอยืนอึ้งไป

ในตอนนั้น ความอบอุ่นจากร่างกายของฮั่วซือหานก็ถูกถอนออกไป เขาปล่อยมือจากเธอแล้วเดินออกไป

ฉือหว่านเงยหน้ามองเขา ฮั่วซือหานเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกชื้นอย่างรวดเร็ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็กชุดใหม่

เมื่อเขากลับเข้ามาอีกครั้ง ดวงตาสีดำลึกคู่นั้นของเขาก็จับจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ

"คุณชอบผู้ชายแบบไหน?"

"อะไรนะ?"

ฉือหว่านฟังไม่เข้าใจความหมายในทันที

ฮั่วซือหานพูดต่อด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "ผมจะหาผู้ชายให้คุณสักคน หรือจะสองคนก็ได้"

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (31)
goodnovel comment avatar
ปัญจรัตน์
แย่จังพระเอก
goodnovel comment avatar
rammy Shama
สงสารนางเอก
goodnovel comment avatar
ระวีวรรณ 1028
สงสารนางเอก
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1104

    หลินซีเหยาพยักหน้าตามอย่างว่าง่าย “ได้ ฉันจะไปอาบน้ำเย็นหน่อย”เธอยกผ้าห่มขึ้น ก้าวลงจากเตียง เท้าเปล่าแตะพื้นตั้งใจจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เพียงพริบตาเดียว ข้อเท้าก็พลิก พร้อมเสียง “อ๊ะ” หลุดออกมา ร่างทั้งร่างล้มโผเข้าหาลู่หนานเฉิงโดยตรงลู่หนานเฉิงรีบยื่นมือออกไปโอบรอบเอวบางของเธอไว้แน่น ดึงเข้ามาในอ้อมแขน “ระวังหน่อย!”ตอนนี้ร่างของทั้งสองแนบชิดกัน เพียงแค่ผ้าบางๆ กั้นไว้ ระหว่างความอ่อนนุ่มและความแข็งแรงลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าไฟร้อนที่เพิ่งกดไว้เมื่อครู่ ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างหลินซีเหยามองหน้าเขา “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนมากเลย~ ช่วยฉันหน่อยสิ~”พูดจบเธอก็เอื้อมแขนโอบคอเขาไว้ เขย่งปลายเท้าแล้วจุมพิตเขาลู่หนานเฉิงชะงักไป รู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มหอมของหญิงสาวแนบเข้ามาอย่างแผ่วเบา กดบดเล็กน้อยจนประกายไฟแล่นพล่านไปทั่วเขารีบยกมือดันเธอออก “หลินซีเหยา ตั้งสตินะ!”แต่หลินซีเหยายังโอบคอเขาไว้ “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนจริงๆ ช่วยฉันเถอะ”เธอจูบเขาอีกครั้งคราวนี้ริมฝีปากเธอเปิดออกลำคอของลู่หนานเฉิงขยับขึ้นลง ความร้อนในร่างทั้งหมดไหลรวมลงที่หน้าท้องชั่วขณะนั้น ความมีสติที่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1103

    ลู่หนานเฉิงอาบน้ำเย็นอยู่นานมาก คืนนี้มันช่างแปลกประหลาด ร่างกายของเขาเหมือนมีไฟร้อนรุ่มลุกวาบอยู่ข้างในเขาหลับตาลง ใช้พลังใจอย่างมากกว่าจะกดความร้อนนั้นให้สงบลงได้ แล้วปิดน้ำ สวมเสื้อผ้าออกมาทันทีที่ออกมาก็เห็นหลินซีเหยานั่งอยู่บนเตียง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงชะงัก “คุณตื่นแล้วเหรอ?”หลินซีเหยามองเขา ดวงตายังมีแววง่วงงุนจากการเพิ่งตื่น “ฉันได้ยินเสียงคุณลุกไปอาบน้ำ คุณไม่ได้อาบไปแล้วเหรอ ทำไมถึงอาบอีก?”คำถามนั้นทำให้ลู่หนานเฉิงตอบไม่ถูก เขาทำได้เพียงยิ้มแห้งๆ “ทำไม ผมอาบกี่ครั้งต้องรายงานคุณนายลู่ด้วยเหรอ”หลินซีเหยา “ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”ลู่หนานเฉิง “ขอโทษนะ เห็นทีผมคงเป็นฝ่ายทำให้คุณตื่นสินะ”พูดจบลู่หนานเฉิงก็เหลือบมองไปที่โซฟา “คืนนี้ผมไปนอนโซฟาก็แล้วกัน คุณนอนได้แล้ว”เขาตั้งใจจะนอนโซฟาตอนแรกหลินซีเหยาแค่คิดจะมองเขาเป็นคู่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ คืนนี้ก็แค่อยากให้เขาเป็นเครื่องมือในการมีลูกเท่านั้น แต่ตอนนี้เมื่อเห็นท่าทีสุภาพมีมารยาทของเขา หลินซีเหยากลับอดมองเขาอีกสองครั้งไม่ได้ผู้ชายคนนี้น่าสนใจจริงๆหลินซีเหยาเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่แต่งงานกันอย่างไม่มีค

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1102

    หลินซีเหยามองไปทางลู่หนานเฉิง เขาไม่ได้มีท่าทีสงสัยอะไร ยกถ้วยชาขึ้นดื่มจนหมด “รบกวนน้าหรงด้วยนะ”น้าหรงยิ้มอย่างพอใจ “คุณชายคุณนายพักผ่อนเถอะค่ะ ฉันขอตัวออกไปก่อน”น้าหรงเดินออกจากห้องไป เหลือเพียงพวกเขาสองคนหลินซีเหยาวางดินสอในมือ “งั้น...ไปนอนกันเถอะ”ลู่หนานเฉิงเพิ่งจัดการเอกสารเสร็จพอดี “อืม ไปนอนกัน”ทั้งสองเดินมาถึงข้างเตียง ลู่หนานเฉิงถาม “นอนยังไงดี?”หลินซีเหยา “นายอยู่นอก ฉันอยู่ข้างใน”ลู่หนานเฉิงพยักหน้า “ได้”ทั้งคู่เปิดผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอนลู่หนานเฉิงถาม “จะปิดไฟไหม?”หลินซีเหยา “ปิดสิ”ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไปปิดไฟห้องตกอยู่ในความมืดสนิท ลู่หนานเฉิงกลับนอนไม่หลับ ทั้งที่นี่คือบ้านของเขา ห้องของเขา เตียงของเขา ปกติเขาควรจะหลับได้ง่าย แต่คืนนี้กลับมีผู้หญิงนอนอยู่ข้างกายเขาได้ยินเสียงลมหายใจเบาๆ ของเธอ ได้กลิ่นหอมหวานละมุนแบบกลิ่นนมอ่อนๆ ที่ลอยมาแตะจมูกลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าร่างกายเริ่มร้อนขึ้น นอนไม่หลับเลยผ่านไปครู่หนึ่ง เขาเอ่ยเบาๆ “คุณนายลู่?”คนข้างๆ ไม่ตอบ คงหลับไปแล้ว?ลู่หนานเฉิงกำลังจะพูดอีกครั้ง ทันใดนั้น ร่างข้างๆ ก็ขยับ พลิกตัวเข้ามาซุกในอ้อ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1101

    ลู่หนานเฉิงกลับมาที่ห้อง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตรวจเอกสารต่อไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออกดัง “ต๊ะ” หลินซีเหยาเดินออกมาลู่หนานเฉิงเงยหน้ามองหลินซีเหยา เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งนั้นขับให้รูปร่างของเธอโค้งเว้าชัดเจน เส้นโค้งรูปตัว S อันเย้ายวนเผยให้เห็นเล็กน้อย ใต้ชายเสื้อที่คลุมถึงปลายสะโพกเผยเรียวขายาวเรียบเนียนดูสะดุดตาลู่หนานเฉิงที่เพิ่งถูกโจมตีด้วยภาพเร้าใจไปก่อนหน้านี้ รู้สึกเหมือนโดนซ้ำอีกครั้ง ชื่อเสียงที่เรียกเธอว่า หญิงงามอันดับหนึ่ง คงไม่ใช่ได้มาโดยบังเอิญหลินซีเหยาหันมามองเขา “มองฉันทำไม?”ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ก็แค่ชื่นชมความงามของคุณนายลู่หน่อย ไม่ได้หรือไง?”หลินซีเหยาคว้าผ้าขนหนูในมือขว้างใส่หน้าเขา “ไม่ได้! ฉันจะออกไปเอาน้ำดื่มสักแก้ว!”พูดจบเธอก็เดินออกไปลู่หนานเฉิงดึงผ้าขนหนูออกจากหน้า กลิ่นหอมหวานละมุนของเธออบอวลอยู่ที่ปลายจมูก กลิ่นนมอ่อนๆ ที่ยั่วยวนประสาทรับรู้ของผู้ชาย ทำให้เลือดในกายพลุ่งพล่านหลินซีเหยาเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น รินน้ำใส่แก้วให้ตัวเอง ขณะนั้นน้าหรงเดินออกมา “คุณนายเล็ก”หลินซีเหยาหันไป “น้าหรง”น้าหรงมอง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1100

    ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือจับลูกบิด แล้วผลักประตูเข้าไปข้างในเต็มไปด้วยไออุ่นและกลิ่นหอมของสบู่ น้ำจากฝักบัวไหลดัง “ฮวาลาลา” ลู่หนานเฉิงเงยหน้าขึ้น เห็นเงาร่างหนึ่งเลือนรางอยู่บนกระจกฝ้าของประตูห้องอาบน้ำแม้มองไม่ชัด แต่ส่วนเว้าส่วนโค้งของเรือนร่างก็ยังเห็นได้ลางๆลู่หนานเฉิงรีบสงบจิตใจ เขาไม่ใช่คนที่จะฉวยโอกาสจากผู้หญิง นั่นเป็นเรื่องที่ฝังรากอยู่ในมารยาทของเขาลู่หนานเฉิงพูดว่า “ชุดนอนได้แล้วนะ!”ประตูกระจกฝ้าเปิดแง้มออกเล็กน้อย แขนขาวเนียนเรียวราวกับต้นบัวโผล่ออกมา “ส่งมาให้ฉันสิ!”ลู่หนานเฉิงเดินเข้าไป แล้วยื่นชุดนอนในมือให้ “ฉันออกไปก่อนนะ”ลู่หนานเฉิงเดินจากไปเสียงของหลินซีเหยาก็ดังขึ้น “นี่มันชุดนอนอะไร? ลู่หนานเฉิง นายตั้งใจใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงชะงักแล้วหันกลับมา “อะไรนะ?”เขาเห็นหลินซีเหยา เธอยังอยู่ในห้องอาบน้ำ โผล่หน้าเล็กๆ ออกมา ผมยาวเปียกแนบแก้ม ใบหน้าสดไร้เครื่องสำอาง ผิวขาวละเอียดราวหยกจนเห็นขนอ่อนบนแก้มชัดเจน ใบหน้าสวยขณะอาบน้ำนั้นพุ่งเข้าตาเขาอย่างจังลู่หนานเฉิงนิ่งไปชั่วครู่หลินซีเหยาถือชุดนอนอยู่ในมือ มองเขา “ลู่หนานเฉิง ชุดนี้จะให้ฉันใส่ยังไง?”สายตาของลู

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1099

    หลินซื่อกรุ๊ปเปิดฉากศึกชิงอำนาจภายในตระกูลอย่างเป็นทางการแล้ว น้องสาวต่างแม่ของหลินซีเหยามีการสนับสนุนจากพ่อของเธอ ตอนนี้ก็เริ่มออกอาการฮึกเหิม อยากจะแย่งชิงอำนาจเต็มแก่ส่วนตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอได้รับความโปรดปรานจากนายท่านหลิน อีกทั้งยังแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลลู่ ตำแหน่งจึงมั่นคงแต่ว่าหากน้องสาวต่างแม่คนนั้นได้ถือหุ้นบริษัท เธอก็ต้องได้รับการสนับสนุนจากนายท่านหลินให้ได้เท่านั้นเงื่อนไขที่นายท่านหลินให้เธอสืบทอดตระกูลหลินก็คือ ให้เธอตั้งท้องลูกของลู่หนานเฉิงโดยเร็วที่สุดความจริงแล้ว ในตระกูลใหญ่เช่นนี้ ความสัมพันธ์ของคนกับคนล้วนแลกเปลี่ยนด้วยผลประโยชน์ทั้งสิ้น มีเพียงเธอตั้งท้องลูกของลู่หนานเฉิงเท่านั้น การแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ของสองตระกูลลู่กับหลินถึงจะมั่นคง แต่เรื่องที่หลายปีมานี้เธอกับลู่หนานเฉิงยังไม่ได้มีความสัมพันธ์กัน คงปิดบังผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านไม่พ้นคุณนายหลินกล่าว “ซีเหยา แม่รู้ว่าหนูกับหนานเฉิงไม่ได้มีความรู้สึกต่อกัน ตอนนี้ให้หนูตั้งท้องก็คงทำให้ลำบากใจอยู่มาก”หลินซีเหยาตัดบทแม่ของตัวเอง “แม่ หนูทะ!”คุณนายหลินชะงัก “ซีเหยา……”“แม่ ลู่หนานเฉิงเป็นทายาทค

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status