Home / รักโบราณ / จอมนางพญามาร / ตอนที่77 เพียงพอแล้ว

Share

ตอนที่77 เพียงพอแล้ว

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-05-28 12:10:16

วันนี้อากาศยังคงหนาวเย็นมากเป็นพิเศษ หิมะร่วงโรยลงมาไม่ขาดสาย

โม๋เอ๋อร์อยู่ในชุดยาวสีเหลืองอร่าม เสื้อคลุมกันหนาวล้วนสีเหลืองทั้งสิ้น นางมีผ้าคลุมผมคลุมไหล่ด้วย ทุกชิ้นล้วนเป็นสีเหลืองจัด เรียกได้ว่า ต่อให้เรือนร่างเปลี่ยนสีตั้งแต่หัวจรดเท้า ก็ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็นทั้งนั้น จะมีก็เพียงดวงตา ที่ไม่อาจปิดบัง แต่ไม่เป็นไร แค่นางหลับตาก็ไม่มีใครเห็นแล้ว

เมื่อมองเห็นหมิงเฉิงเดินมาแต่ไกล สีหน้าเคร่งขรึมเย็นชาดังเช่นปกติ โม๋เอ๋อร์จึงยกยิ้มสดใสส่งให้ ทำตัวเป็นปกติเช่นกัน

ฝ่ายหมิงเฉิงนั้น เมื่อเห็นนางอยู่ในชุดสีเหลืองอร่ามทั้งตัว ประหนึ่งกลายร่างแล้วกระนั้น ถึงกับเลิกคิ้วน้อยๆ อดตะลึงมิได้

ตัวเขาไหนเลยจักคิดถึงในเรื่องง่ายดายเช่นนี้ นับได้ว่าเป็นวิธีปกปิดได้แยบยลนัก!

ชายหนุ่มให้นึกคลายใจ ก่อนจะนึกหมั่นไส้หญิงสาวเหลือเกิน จึงเดินเข้าหานาง แล้วเอื้อมมือขึ้นบีบแก้มนางเบาๆ เป็นการทักทาย “แต่งตัวเช่นนี้ ช่างแสบตานัก”

โม๋เอ๋อร์แค่นเสียงหึในลำคอ “ที่แสบตาก็เพราะว่าข้างามอย่างไรเล่า”

หมิงเฉิงแสร้งหรี่ตาเลิกคิ้ว คล้ายเห็นต่าง

โม๋เอ๋อร์ถึงกับเม้มปากแน่นนึกขัดใจ เพื่อความแนบเนียน นางไม่งามวันหนึ่งก็ย่อมได
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ12

    เรือนด้านหลังของคฤหาสน์ฟู่สวินเสียงกรีดร้องโหยหวนสายหนึ่งดังเล็ดลอดออกมาจากห้องเก็บฟืน ทว่าเพียงชั่วอึดใจเดียว เสียงนั้นก็เงียบไปเซียนเซียนที่กำลังเดินลัดเลาะมาตามทาง หมายกลับไปดูผิงเอ๋อร์ที่ห้องเก็บฟืน พลันชะงักปลายเท้า เพ่งสมาธิมอง สองหูนิ่งฟัง เสียงแหบโหยที่เงียบไปแล้วดังขึ้นอีกครั้ง คล้ายกับพยายามร้องขอชีวิต“ได้...โปรด...กรี๊ด...”ม่านตาดำขลับพลันเล็กแคบเสียงนั้นคือเสียงของผิงเอ๋อร์ไม่ผิดแน่!แต่ยังไม่ทันที่ปลายเท้าน้อยๆ ของหญิงสาวจะทะยานไปเบื้องหน้า ร่างโชกเลือดที่หายใจรวยรินของดรุณีน้อยนามว่าผิงเอ๋อร์ก็ตะเกียกตะกายพยายามคลานมาหานางดวงเนตรดำขลับพลันเบิกกว้าง ในอกข้างซ้ายคล้ายมีก้อนเนื้อเต้นตุบๆ รุนแรง เซียนเซียนให้รู้สึกเฉกเช่นมนุษย์ผู้หนึ่งทุกประการ นางกำลังรู้สึกทรมานจากการสูญเสียคนสำคัญผิงเอ๋อร์คือเด็กน้อยที่แบ่งปันอาหารให้นางในกรงค้าทาส แม้ในมือจะเหลืออาหารเพียงชิ้นเดียว“พี่เซียน...รีบหนี...ไป”เด็กสาวนามผิงเอ๋อร์พยายามบอกกล่าวบางอย่างต่อเซียนเซียนด้วยลมหายใจเสี้ยวสุดท้ายก่อนเงียบงันไปอีกคราฉับพลันแผ่นหลังบอบบางของเซียนเซียนก็ร้อนวาบ ตามด้วยรู้สึกเจ็บแสบ ก่อนจะมีโลหิต

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ11

    “ท่านลุง!” เฉินหลวนเล่อแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่เสียแล้ว เมื่อเห็นเฉินเหอไท่เอาแต่นิ่งขรึม จ้องมองตนราวกับคนแปลกหน้าเห็นหลานชายเผยด้านอ่อนแอไม่ระวังตน เสียงเย็นเยียบปานน้ำแข็งจึงเอ่ยเนิบนาบ “ผู้กล้าไม่ควรหลั่งน้ำตาต่อหน้าศัตรู”เพียงประโยคเดียว ทำเอาเฉินหลวนเล่อพลันเงียบงันไร้ซึ่งวาจา กระทั่งน้ำตายังไหลย้อนคืนเฉินเหอไท่จงใจเหินห่าง ด้วยเห็นได้ชัดเจนถึงเจตนาของหย่งจื้อฮ่องเต้ ที่คิดใช้สัมพันธ์ระหว่างเขากับองค์ชายแสนซื่อผู้นี้มาเกลี้ยกล่อมเขา การสะบั้นสัมพันธ์ต่อหน้าธารกำนัลจึงจำเป็นหากการเจรจาครั้งนี้เป็นผล ตัวเขาที่ยินยอมกลับไปโดยดีย่อมเป็นฝ่ายที่ตายตก แต่ถ้าไม่! ย่อมเป็นหลานชายที่ต้องตายการพบหน้ากันระหว่างพวกเขาไม่ว่าใครก็ต้องสิ้นชีพเจ้าโอรสสวรรค์จอมตระบัดสัตย์กล้าใช้บุตรชายตนเองเป็นหมากเชียวหรือ?เหตุที่เฉินเหอไท่คิดเช่นนี้ เพราะเฉินหลวนเล่อคือตัวเลือกที่ดีในการเป็นองค์จักรพรรดิคนต่อไป ทั้งความรู้ความสามารถและจิตใจอันสูงส่ง ล้วนมีครบถ้วนเมื่อครั้งที่ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน ตัวเขาเคยเปรยให้เฉินหย่งจื้อฟังครั้งหนึ่งมาแล้วในเรื่องตำแหน่งรัชทายาท ทว่าอีกฝ่ายกลับมีตัวเลือกอื่นเอาไว้ใน

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ10

    ห้องรับรองคฤหาสน์ฟู่อบอวลกลิ่นกำยานหอมกรุ่น มีสาวใช้ใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราคอยดูแลรินเหล้าอย่างเอาใจเฉินเหอไท่นั่งนิ่งปานศิลา สีหน้าสงบเยียบเย็น ลอบปรายหางตาคมมองคนด้านหลังเป็นระยะ ในขณะที่สองหูยังคงฟังหลานชายเอ่ยปากขอร้องแกมตัดพ้อระคนน้อยใจ“ข้านับถือท่านมาโดยตลอด เหตุใดท่านกลับเห็นผิดเป็นชอบเช่นนี้ได้”เส้นเสียงทุ้มห้าวเอ่ยปากต่อว่าเฉินเหอไท่ เสียงนั้นดังมาจากองค์ชายเฉินหลวนเล่อเจ้าของวงหน้าหล่อเหลาอายุประมาณสิบหกปีผู้นี้ ยังคงขยับริมฝีปากบางเฉียบสีแดงตัดพ้อต่อเนื่อง“เสด็จพ่อทรงรักและเคารพท่านมาก ไว้ใจท่านที่สุด แล้วเหตุใดท่านต้องกลายเป็นกบฏทรราช แล้วท่านจักให้ข้าทำเช่นไร ท่านลุงเหอ”คำเรียกขานเช่นนี้เห็นได้ชัดว่าเรียกกันมาตั้งแต่เด็กมุมปากเฉินเหอไท่ยกยิ้มบางแทบมองไม่เห็น ตัวเขากับหลานชายผู้นี้ค่อนข้างสนิทกันมาก หากไม่มีเรื่องทรยศหักหลังของเจ้าน้องชายเข้ามาแทรกกลาง ยามนี้...เขากับหลวนเล่อคงกำลังเข้าป่าล่าสัตว์อย่างสนุกสนาน ไม่สนใจเรื่องการเมืองการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นอันใดเฉินเหอไท่ยังคงไว้ซึ่งท่าทางสุขุม นิ่งฟังอย่างใจเย็น เนิ่นนานก็ยังคงปราศจากวาจา ปล่อยให้องค์ชายใหญ่ต้องนั่งก

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ9

    “อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเปิดโปงข้า”เสียงเย็นเยียบสายหนึ่งดังแผ่วที่แผ่นหลัง เรียวคิ้วเข้มของเฉินเหอไท่พลันเลิกขึ้นอย่างฉงน คิดจะหันมองนางให้เต็มตาเสียงแผ่วจางจึงดังมาอีกครา “ไม่ต้องสนใจข้า เจรจาของท่านไปเถอะ”เจ้าของเสียงหวานอันแข็งกระด้างคือเซียนเซียน ผู้ซึ่งหยุดการกระทำของบุรุษโหดเหี้ยมอย่างเฉินเหอไท่ได้ไม่ยากเย็นหญิงสาวกำลังหลบหนีจากการถูกตามล่าจากทัพสวรรค์และเทพนรก ด้วยวิธีการซ่อนเร้นตัวตน ไร้ซึ่งพลังทั้งมวลที่จำต้องผนึกเอาไว้อย่างแน่นหนายิ่งกว่าเดิม นางเดินทางรอนแรมมาไกล กระทั่งกลายเป็นสาวใช้ของคฤหาสน์แห่งนี้ย้อนกลับไปเมื่อสี่เดือนที่แล้ว ใจกลางหุบเขาแห่งหนึ่ง เซียนเซียนที่หมายจะกลายร่างเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา เผลอสำแดงฤทธิ์เดชออกมา นางคว่ำพสุธาถล่มปฐพีอย่างเผลอไผล ทำให้ตัวตนอาจจะถูกค้นพบโดยง่าย จึงเร่งรีบเดินทางหลบเร้นออกมาจากหุบเขาแห่งนั้น เพื่อเสาะหาสถานที่ที่มีผู้คนพลุ่งพล่านมากมายเพื่ออำพรางกายทว่าเหนือสิ่งคาดหมายของร่างกายนี้ นางหิวกระหายเยี่ยงมนุษย์ทุกประการ แต่มีโชคร้ายบนความโชคดี นางได้พบเจอขบวนค้าทาส ซึ่งยามนั้นนางหาได้ล่วงรู้อันใด จึงยินยอมติดตาม จนได้เจอสหายที่เป็นดร

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ8

    หลังจากสืบเรื่องราวจากเยวี่ยเหรินจนล่วงรู้ทุกอย่างได้อย่างแจ่มชัดเฉินเหอไท่จึงใช้เวลาแค่ไม่นานไล่ล่าเด็ดหัวผู้คนที่อาจจะเกี่ยวข้องกับแผนการของเฉินหย่งจื้อจากมุมมืดจนเหี้ยนเตียนยามนี้ชายหนุ่มกลายร่างจากเจี้ยนอ๋องผู้สูงศักดิ์ เป็นโจรกบฏอย่างเต็มตัว เขาสังหารผู้คนไปทั่ว สร้างความน่าสะพรึง น่าหวาดกลัวชวนผวาไปทุกหย่อมหญ้าจากเดิมฉายาอ๋องนักรบผู้เป็นมังกรดำแห่งต้าซ่ง บัดนี้พลันเปลี่ยนเป็นอ๋องทมิฬ หลุมดำแห่งมังกรเฉินเหอไท่หาได้ใส่ใจ เพียงแค่นเสียงหยันในลำคอสายหนึ่ง เพราะว่าเขาจะมิใช่เพียงหลุมดำ แต่จะเป็นเยี่ยงขุมนรกเพื่อกลืนกินมังกรรัชศกผู่เฮ่าปีที่แปดเดือนอ้ายวันที่ห้าคืนเดือนเพ็ญ เฉินเหอไท่เดินทางอย่างลับๆ มายังคฤหาสน์คหบดีแซ่ฟู่กลางเมืองหน้าด่านเหินเยี่ยน ตามคำเชิญขององค์ชายใหญ่นามว่าเฉินหลวนเล่อไม่ต้องเสียเวลาคาดเดา เขาก็พอจะล่วงรู้ได้ว่า โอรสของน้องชายผู้นี้ ลอบมาพบเขาด้วยเหตุผลอันใดเฉินเหอไท่พาร่างสูงสง่าในอาภรณ์สีดำสนิทเพิ่มความน่าเกรงขามระคนน่ากลัวโอบล้อมไปทั่วร่างหนา มาหยุดที่โต๊ะสี่เหลี่ยมทรงเตี้ยภายในห้องรับรองหรูหราของคฤหาสน์ของฟู่สวิน หนึ่งในสายสัมพันธ์เก่าก่อนของเฉิ

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ7

    จนสุดท้ายเฉินหย่งจื้อจึงใช้วิธีต่ำช้า แผนนารีพิฆาตที่มีมาสมัยบรรพบุรุษถูกเลือกใช้อย่างเลือดเย็นเยวี่ยเหรินมีใบหน้างดงามพิลาศล้ำปานล่มบ้านล่มเมืองนางมีกิริยาอ่อนโยน นิสัยอ่อนหวาน กิริยาวาจาล้วนสมเกียรติสูงส่ง ใบหน้าพิสุทธิ์ซื่อสัตย์ มีดวงเนตรงามดั่งวารีทั้งใสกระจ่าง ทั้งเปี่ยมเสน่ห์แห่งสตรีเพศมากล้นนางคือคุณหนูในห้องหอที่เพียบพร้อมทุกสิ่ง คือสตรีของเฉินหย่งจื้อที่ยังไม่ถูกเรียกตัวเข้าวัง มีเดิมพันเป็นตำแหน่งฮองเฮาและคนทั้งตระกูลเยวี่ยเหรินเข้าหาเฉินเหอไท่ที่ยามนั้นเขายังพำนักอยู่ที่วังเจี้ยนอ๋องไม่ไกลจากวังหลวงของเฉินหย่งจื้อเวลาเนิ่นนานทีเดียวที่หญิงสาวใช้เสน่ห์มนต์มารทุกแขนงจนสำเร็จได้ด้วยดี กระทั่งกลายเป็นคนรักของเฉินเหอไท่ อย่างเต็มตัว รอเพียงแต่งงานอย่างเอิกเกริกยิ่งใหญ่ทว่าเมื่อสบโอกาสหลอกล่อเขาออกจากวังเจี้ยนอ๋องได้สำเร็จ เยวี่ยเหรินไม่อาจปล่อยผ่านรอให้เนิ่นนานจนตำแหน่งฮองเฮาหลุดมือใจกลางหุบเขาไค่กู่จึงเหมาะสมที่จะกลายเป็นสุสานของเฉินเหอไท่ ที่นั่นมีทหารนับพันพร้อมอาวุธครบมือซุ่มรออยู่ ในขณะที่เฉินเหอไท่เดินทางพร้อมราชองครักษ์ไม่มากทุกสิ่งล้วนเกินคาดการณ์ตามแผนสังหารที่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status