เช้าวันต่อมา..
"พ่อเลี้ยงครับ"
"ถ้ามึงพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว มึงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแน่"
"ต้นมะม่วงแถวนี้ไม่มีหรอกครับ ถ้ามีผมคงตัดมันทิ้ง ไม่ปล่อยให้มันโตมาให้ผมคุยกับรากมันหรอกครับ"
"ไอ้เชี่ยว!"
"ฝีมือเธอใช่ไหมครับพ่อเลี้ยง" เชี่ยวชาญอยากรู้ แต่ก็กลัวว่าจะถูกบาทาก็เลยขยับออกไปถามห่างๆหน่อย
"พวกมึงขำอะไรวะ" พันฤทธิ์มองไปที่ลูกน้องอีกสองคน ตอนนี้ทั้งสองกำลังขำกันอยู่
"ผมว่าพ่อเลี้ยงต้องตัดแว่นตาดำอีกอันแล้วล่ะครับ"
"ไอ้!" พันฤทธิ์ลุกขึ้นหวังจะกระทืบลูกน้อง แต่ทั้งสามไหวตัวทัน รีบออกจากบ้านไปก่อน
พอลูกน้องออกไปแล้วสายตาที่เขียวช้ำ มองเข้าไปในห้องนอนที่มีเธออยู่ในนั้น
"ร้ายนักนะแม่คุณ" พันฤทธิ์คิดหาวิธีเล่นงานเธอใหม่ ยังไงก็ต้องจับทำเป็นเมียให้ได้ ฤทธิ์เดชเยอะแบบนี้แหละชอบ
สายๆ วันเดียวกัน..
"หิวจังเลย" จะเรียกข้างนอกให้เปิดประตูก็ไม่กล้า เพราะเล่นงานเจ้านายพวกมันไว้เยอะ
ทีแรกก็ทำใจแล้วแหละว่ายังไงก็ต้องเป็นของมันอยู่ดี แต่พอถูกเลียหน้าอกเท่านั้นแหละก็รู้สึกขยะแขยง จนกำปั้นเล็กๆ ชกเข้าที่เบ้าตา ถ้าตอนนั้นมันใส่แว่นมีหวังตาบอดแน่
ใกล้เที่ยงวันเดียวกัน..
"ป่านนี้เธอไม่หิวแย่แล้วเหรอ
