ที่จริงวันจันทร์ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอดสักพักแล้ว เพราะเธอนอนไม่หลับ แต่ก็ไม่ได้เปิดประตูออกมาดู
"พ่อเลี้ยงอยากดื่มอะไรไหมครับ"
"ไม่"
"แล้วทำไมพ่อเลี้ยงไม่เข้าไปนอนล่ะครับนี่ก็ดึกมากแล้ว"
"ถ้าพวกมึงง่วงก็ไปนอนเถอะ" เขากำลังคิดเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ไม่สิ..ที่จริงมันเกิดขึ้นตั้งแต่วันที่แม่ชวนออกไปทานข้าวแล้ว พ่อทำแบบนี้ไปทำไม
"พ่อเลี้ยงครับ" เชี่ยวชาญที่กำลังจะไปพักผ่อนก็รีบเดินเข้ามารายงาน เมื่อได้ยินเสียงรถของพ่อเลี้ยงอิทธิพล
"ตามมาทำไม" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินออกไป ดูว่าพ่อมาที่นี่ทำไม
แต่ยังเดินไม่พ้นตัวบ้านคนเป็นพ่อก็เข้ามาก่อน
"พ่อมาทำไม"
"มาคุยกับแกเรื่องหนูม่านฟ้า"
"ทำไมถึงอยากคุยกับผมล่ะครับ"
"แกเป็นลูกชายคนโต ถ้าฉันยกมรดกให้น้องๆ ไป เดี๋ยวแกก็สาปแช่งฉันอีก แกช่วยเอางานเอาการหน่อยได้ไหม"
"เอาเลยสิครับพ่ออยากยกให้ใครก็ยกให้เลย"
"แกมันก็เป็นเสียแบบนี้ แล้วฉันจะกล้าเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างมันขึ้นมากับมือ ฝากแกดูแลรับช่วงต่อได้งั้นเหรอ"
"ใช่ครับผมมันไม่ดี งานการก็ไม่ทำ สมควรแล้วที่พ่อจะคิดแบบนี้"
"ไอ้ใหญ่!" พ่อเลี้ยงอิทธิพลพยายามระงับอารมณ์โกรธไว้ก่อน "เรามาคุยกันดีๆ หนูม่
