วันจันทร์นั่งรถมากับเขาแบบเงียบๆ เน้นมองบรรยากาศรอบข้าง ขนาดเธอมาอยู่ที่จังหวัดนี้แบบไม่เต็มใจ แต่พอเห็นความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมามันก็ทำให้เธอผูกพันแปลกๆ ยังไงไม่รู้
กว่าจะมาถึงสถานที่ที่เจริญก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงได้ หญิงสาวมองดูป้ายใหญ่ที่ถูกตั้งไว้แบบโดดเด่น นี่หรือคือจังหวัดเชียงราย เธอไม่ได้ถามไม่ได้ชวนเขาคุยหรอกเพราะกลัวว่าเขาจะรำคาญ แค่ขอมาด้วยได้ก็ดีแล้ว
รถคันที่เธอนั่งอยู่วิ่งมาจอดหน้าโรงแรมหรู
"เดี๋ยวจะให้ไอ้ขวดพาไปหาอะไรทาน" ก่อนลงจากรถชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ค่ะ"
มือหนาล้วงกระเป๋าเงินออกมาแล้วควักใบที่ใหญ่ที่สุดวางใส่มือเธอ โดยไม่ได้นับว่าเอาออกมาให้กี่ใบ
"อยากซื้ออะไรก็ซื้อ" พันฤทธิ์ไม่ลืมที่จะสั่งไอ้ขวดว่าห้ามพาเธอเข้าไปเพ่นพ่านในโรงแรม
ห้องอาหาร VIP ของโรงแรม
พันฤทธิ์แปลกใจเล็กน้อยทีแรกไม่คิดว่าพ่อจะมาร่วมรับประทานอาหารด้วย
"มานั่งกับน้องสิลูก" คนที่กล่าวพูดก็คือพ่อเลี้ยงอิทธิพล
พันฤทธิ์ก็เลยเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ มันเหลือแค่ตัวเดียวเขาจะไปนั่งไหนล่ะ
พิทักษ์ก็เลยสั่งให้พนักงานนำอาหารที่เตรียมไว้แล้วออกมา
"วันนั้นได้ยินน้องบอกว่าเรามาทานข
