Latest chapter

• ดวงใจพญามาร    ตอนที่ 32. ตอนอวสาน

  ตอนที่ 32. ตอนอวสานสาวน้อยยิ้มเศร้า ๆ “เอิงขอโทษค่ะ และสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก เอิงจะเชื่อใจพี่ฉัตร แม้พี่ฉัตรจะไม่ได้รักเอิง เหมือนที่เอิงรักพี่ฉัตรก็ตาม...” ปลายเสียงสั่นสะท้านและเต็มไปด้วยความน้อยใจ“แล้วรู้ใจพี่ได้ยังไง พี่เคยบอกว่าไม่รักเธอหรือ”มือใหญ่คว้าเอวคอด ยกร่างอรชรให้ขึ้นมานั่งบนตัก สาวน้อยเอียงอาย ก้มหน้างุด เพราะอีกฝ่ายเอาแต่ไล่มองตามเรือนร่างของหล่อนไม่หยุด แล้วยังมาอิ่งอ้อยที่อกสาวเนิ่นนานอีก“ก็... ก็พี่ฉัตรเกลียดเอิง”“บอกตอนไหน...”ถามไป ขณะลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผ่นหลังเนียนมือ และต่ำลงไปที่บั้นท้ายอวบงามด้วยความหลงใหล ทำเอาสาวน้อยสั่นสะท้านไปทั้งร่าง“ก็ทุกครั้งที่เจอกันนั่นแหละค่ะ”“พี่ไม่เคยพูดสักหน่อย...”“ถึงพี่ฉัตรไม่พูด แต่พี่ก็ใช้สายตาบอกแทน เอิงรู้นะคะว่าเกลียดเอิง... แต่ที่ต้องรับผิดชอบก็เพราะได้เอิงแล้ว... อุ๊ย...!” ร้องออกมาเมื่อถูกบีบที่หน้าอกแรง ๆ อย่างมันเขี้ยว“ถ้าพี่เกลียดแล้วพี่จะมาเสียใจทำไมตอนที่เอิงทิ้งพี่ไปนะ คนดี... พี่รักเธอจนแทบคลั่ง นี่มองไม่ออกเลยหรือไง”หญิงสาวเบิกตากว้าง มองเขาอย่างตกใจ “รักเอิงหรือคะ...”“ก็ใช่นะสิ รักจนพยายามต่อต้าน

• ดวงใจพญามาร    ตอนที่ 31.

  ตอนที่ 31.“พี่ฉัตรขา...”ร้องออกมาอย่างยอมสิ้น เมื่อถูกเขาขบเม้มที่ซอกคอนุ่ม และเลื่อนต่ำลงมาที่เนินอกอวบที่ชูชันรอคอย และเพียงไม่นานเขาก็ทำให้ปลายถันหายเข้าไปในอุ้งปากอุ่นร้อนของตัวเองหญิงสาวครางออกมา สะโพกบิดเร่า ขณะที่มือใหญ่ก็ยังไม่หยุดซุกซน ปากดูดดื่มกลืนกินเต้าสวย แต่มือกลับลูบต่ำลงไปซุกซนที่ซอกขาหนีบ กอบกุมความงามของอิสตรีเพศเอาไว้เต็มมือ นิ้วแกร่งค่อย ๆ ไล้ไปตามร่องรอยกลีบสาวที่หยาดเยิ้มเชื่องช้า หยาดพิรุณสูดปาก แอ่นร่างขึ้นสูง ใบหน้างามแดงก่ำ ส่ายไปมากับหมอนไม่หยุด“พี่ฉัตร... พี่ฉัตรขา... เอิง... เอิงไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวนี้...พี่ฉัตร...”ดิ้นพล่าน ๆ อยู่ได้ร่างกำยำราวอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ แรงฤทธิ์พิศวาสที่พ่อคนตัวโตร่ายใส่นั้น มันควบคุมเส้นประสาททุกส่วนในร่างกาย และมันก็ทำให้หล่อนเสียวกระสันเจียนคลั่งณฉัตรยิ้มน้อย ๆ กับอกสาวที่กลืนกินอยู่ ขณะค่อย ๆ แทรกนิ้วมือลงไปในความคับแน่นนั้นเป็นจังหวะ ก่อนจะกระซิบถามเสียงแหบพร่า“ชอบไหม... ชอบมันหรือเปล่า...”“ชอบค่ะ พี่ฉัตรขา... อย่าทรมานเอิงแบบนี้เลย... เอิงจะขาดใจ...”แม้จะพยายามยืดเวลาแสนหวานออกไปเท่าไหร่ แต่พอถูกสะโพกกลมกลึงส่า

• ดวงใจพญามาร    ตอนที่ 30.

  ตอนที่ 30.“เอิงหลับแต่พี่แสนทรมาน...”ชายหนุ่มพึมพำออกมา เมื่อความต้องการทะลักขึ้นมาจอที่ลิ้นปี่จนอึดอัด เจ้าตัวยุ่งของเขาเริ่มหาเรื่องให้เขาลำบากกายอีกแล้ว เขาไม่น่าไปจูบหล่อนเลย เพราะยิ่งได้สัมผัส ความต้องการก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนแทบจะลักหลับภรรยาของตัวเองได้อยู่แล้ว‘แต่หล่อนกำลังไม่สบาย...’ ณฉัตรพยายามท่องคำนี้ไว้ในใจ จนหลับไปอย่างน่าสงสารความอึดอัดไม่คุ้นเคยที่แนบชิดอยู่ตลอดทั้งร่างทำให้หยาดพิรุณค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้น ดวงตากลมโตค่อย ๆ ลืมขึ้น พร้อม ๆ กับสมองที่ค่อย ๆ ทำงานตามปกติ และนั่นก็ทำให้สาวน้อยร้องอุทานออกมา เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงแทนที่จะนั่งอยู่ที่พื้นข้างล่าง“มาอยู่นี่ได้ยังไง...”ร่างอรชรที่ลุกพรวดขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ณฉัตรที่พึ่งข่มตาหลับไปได้ไม่ถึงชั่วโมงต้องตื่นขึ้น และก็มองความลนลานของหยาดพิรุณด้วยความแปลกใจ“เอิง... เอิงไม่รู้ว่าขึ้นมาได้ยังไง แต่เอิง... เอิงไม่ได้ขัดคำสั่งของพี่ฉัตรนะคะ เอิงตั้งใจ...”“นี่จำอะไรไม่ได้เลยหรือ...”ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ขณะที่สายตากวาดมองร่างเปลือยของสาวน้อยอย่างเพลิดเพลินโดยที่เจ้าตัวไม่รู้สักนิดก็เมื่อคืนเขา

• ดวงใจพญามาร    ตอนที่ 29.

  ตอนที่ 29.ชายหนุ่มก้าวยาว ๆ ไปกระชากประตูเปิดออกกว้าง ก่อนจะหันมามองร่างอรชรที่เดินตามมา “ถ้าเปลี่ยนใจก็กลับไปได้ทุกเมื่อนะ ฉันไม่ห้าม...” และเขาก็ดึงประตูปิดเข้าหากันทันที เมื่อหยาดพิรุณก้าวพ้นธรณีประตูออกไป“ไม่ถึงห้านาทีก็คงจะแจ้นกลับบ้าน...”ณฉัตรแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะเดินไปที่เตียง และล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนระโหยโรยแรงทั้งร่างกายและจิตใจใจหนึ่งก็อยากจะดึงหยาดพิรุณเข้ามากอดให้หายคิดถึง ใจหนึ่งก็ยังค้านเพราะยังเจ็บแค้นกับสิ่งที่เจ้าหล่อนทำไว้กับเขาในวันนั้น ความรู้สึกตีกันวุ่นวาย ทั้งรักทั้งเกลียดปนเปกันไปหมดจนแยกไม่ออก คงต้องปล่อยให้เจ้าหล่อนพิสูจน์ตัวเองไปสักระยะ“อ้าว... คุณเอิงลงมานั่งตรงนี้ทำไมคะฝนกำลังจะตก แล้วนั่นกระเป๋านี่...”ลิ้นจี่ที่เดินกำลังจะเดินเข้าไปดูในห้องโถงเพราะลืมปิดหน้าต่างร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเดินผ่านมาที่ลานหน้าบ้านแล้วเห็นร่างอรชรของหยาดพิรุณนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นด้วยท่าทางอ่อนเพลีย“คือเอิง...”หญิงสาวพูดได้แค่นั้นก็ก้มหน้าก้มตา ลิ้นจี่จึงเดาได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร จึงรีบเดินเข้าไปหาจะพยุงเข้าบ้าน แต่หยาดพิรุณก็ขืนตัวเอาไว้“เอิงต้องอยู่ถึงเช้าจ้ะ ไม่

• ดวงใจพญามาร    ตอนที่ 28.

  ตอนที่ 28.“ออกไปให้พ้น! ออกไปจากห้องของฉัน หยาดพิรุณ...!”“พี่ฉัตรคะ เอิง... ได้โปรดฟังเอิง...”“ออกไป! หูแตกหรือไง...”ชายหนุ่มแทบจะกระโดดลงจากเตียงเมื่อหล่อนถลาเข้าไปหา สาวน้อยมองอย่างอ้อนวอน แต่ความเห็นใจ ความอาลัยอาวรณ์มันตายไปจากหัวใจเขานานแล้วหล่อนยังจะมาให้เขาเห็นหน้าทำไม จะมาทำให้เขาเจ็บปวดอีกทำไม ในเมื่อหล่อนเป็นคนต้องการให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เองหยาดพิรุณเลือกที่จะหย่ากับเขา ทั้ง ๆ ที่พึ่งจดทะเบียนกันไม่ทันข้ามวัน และตอนนี้กลับมาทำไมอีก มาทำไมอีก!“ฉันเกลียดเธอ...! ออกไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้”คำรามออกมาอย่างเดือดดาล ร่างอรชรที่สวยงามอยู่ในชุดนอนบางเบาไม่ได้ทำให้ความเกรี้ยวกราดของชายหนุ่มลดลงได้เลยความเจ็บปวดที่กรีดลึกลงไปในหัวใจ มันทำให้เขาจำ... และก็จะไม่มีวันยอมให้ความรู้สึกนั้นมามีอำนาจทำร้ายตัวเองได้อีก“พี่ฉัตร... เอิงขอโทษ... เอิงมันงี่เง่า ให้อภัยเอิง...”น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม เสียใจที่ณฉัตรไม่ยอมฟังเหตุผลของหล่อนเลย แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวได้ยังไง ในเมื่อหล่อนเป็นคนทำให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นมาเอง แล้วจะโทษใครได้ นอกจากความงี่เง่าของตัวเอง“ออกไป! ถ้าไม่ออกไป ฉันจ

• ดวงใจพญามาร    ตอนที่ 27.

  ตอนที่ 27.“แล้วมันจะเป็นอะไรไปได้ล่ะคะ ในเมื่อ...” สมองเริ่มมึนงง ความสับสนกำลังเกาะกินในหัวใจ ลางสังหรณ์บางอย่างกำลังเต้นเร่าอยู่ในกระแสเลือด“น้ากับณฉัตรเป็นแม่ลูกกัน... แต่เราผิดใจกันนิดหน่อย ก็เท่านั้นเอง...”“อะไรนะคะ!”เหมือนฟ้าถล่มใส่ศีรษะ ใบหน้าซีดขาว ดวงตากลมโตตื่นตกใจอย่างสุดขีด จนคู่สนทนาอย่างจันจิราจ้องมองด้วยความแปลกใจ“หนูเป็นอะไรหรือเปล่า...”หยาดพิรุณรีบส่ายหน้า ตาแดงก่ำเกือบจะร้องไห้ ความรู้สึกผิดท่วมท้นอยู่ภายในอก หล่อนผิดอย่างไม่น่าให้อภัย ความโง่ ความงี่เง่าของคนทั้งโลกมาถล่มใส่หล่อนคนเดียวในตอนนี้หล่อนไม่อยากให้สิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าบอกเป็นความจริงเลย ไม่อยากให้มันเป็นความจริง เพราะจากที่หล่อนเคยเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าหล่อนเป็นฝ่ายทำร้าย ทำลายทุกอย่างของชีวิตคู่ลงด้วยน้ำมือของตนเองไม่น่าให้อภัย...! ใช่แล้วล่ะ ณฉัตรไม่มีวันให้อภัยในความงี่เง่าของหล่อนอย่างแน่นอน และหล่อนมันโง่เองที่จะเชื่อแค่สายตา โดยไม่คิดจะถามไถ่ทุกอย่างให้ดีเสียก่อน“หนู... หนูไม่เป็น... อะไร หนูขอตัว... ขอตัวค่ะ...”หญิงสาวลุกขึ้นทันที ก่อนจะลนลานออกไปจากร้านกาแฟอย่างรวดเร็ว