เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 27.
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-27 16:52:29
บทที่เกี่ยวข้อง
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28.“ออกไปให้พ้น! ออกไปจากห้องของฉัน หยาดพิรุณ...!”“พี่ฉัตรคะ เอิง... ได้โปรดฟังเอิง...”“ออกไป! หูแตกหรือไง...”ชายหนุ่มแทบจะกระโดดลงจากเตียงเมื่อหล่อนถลาเข้าไปหา สาวน้อยมองอย่างอ้อนวอน แต่ความเห็นใจ ความอาลัยอาวรณ์มันตายไปจากหัวใจเขานานแล้วหล่อนยังจะมาให้เขาเห็นหน้าทำไม จะมาทำให้เขาเจ็บปวดอีกทำไม ในเมื่อหล่อนเป็นคนต้องการให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เองหยาดพิรุณเลือกที่จะหย่ากับเขา ทั้ง ๆ ที่พึ่งจดทะเบียนกันไม่ทันข้ามวัน และตอนนี้กลับมาทำไมอีก มาทำไมอีก!“ฉันเกลียดเธอ...! ออกไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้”คำรามออกมาอย่างเดือดดาล ร่างอรชรที่สวยงามอยู่ในชุดนอนบางเบาไม่ได้ทำให้ความเกรี้ยวกราดของชายหนุ่มลดลงได้เลยความเจ็บปวดที่กรีดลึกลงไปในหัวใจ มันทำให้เขาจำ... และก็จะไม่มีวันยอมให้ความรู้สึกนั้นมามีอำนาจทำร้ายตัวเองได้อีก“พี่ฉัตร... เอิงขอโทษ... เอิงมันงี่เง่า ให้อภัยเอิง...”น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม เสียใจที่ณฉัตรไม่ยอมฟังเหตุผลของหล่อนเลย แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวได้ยังไง ในเมื่อหล่อนเป็นคนทำให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นมาเอง แล้วจะโทษใครได้ นอกจากความงี่เง่าของตัวเอง“ออกไป! ถ้าไม่ออกไป ฉันจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 29.
ตอนที่ 29.ชายหนุ่มก้าวยาว ๆ ไปกระชากประตูเปิดออกกว้าง ก่อนจะหันมามองร่างอรชรที่เดินตามมา “ถ้าเปลี่ยนใจก็กลับไปได้ทุกเมื่อนะ ฉันไม่ห้าม...” และเขาก็ดึงประตูปิดเข้าหากันทันที เมื่อหยาดพิรุณก้าวพ้นธรณีประตูออกไป“ไม่ถึงห้านาทีก็คงจะแจ้นกลับบ้าน...”ณฉัตรแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะเดินไปที่เตียง และล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนระโหยโรยแรงทั้งร่างกายและจิตใจใจหนึ่งก็อยากจะดึงหยาดพิรุณเข้ามากอดให้หายคิดถึง ใจหนึ่งก็ยังค้านเพราะยังเจ็บแค้นกับสิ่งที่เจ้าหล่อนทำไว้กับเขาในวันนั้น ความรู้สึกตีกันวุ่นวาย ทั้งรักทั้งเกลียดปนเปกันไปหมดจนแยกไม่ออก คงต้องปล่อยให้เจ้าหล่อนพิสูจน์ตัวเองไปสักระยะ“อ้าว... คุณเอิงลงมานั่งตรงนี้ทำไมคะฝนกำลังจะตก แล้วนั่นกระเป๋านี่...”ลิ้นจี่ที่เดินกำลังจะเดินเข้าไปดูในห้องโถงเพราะลืมปิดหน้าต่างร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเดินผ่านมาที่ลานหน้าบ้านแล้วเห็นร่างอรชรของหยาดพิรุณนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นด้วยท่าทางอ่อนเพลีย“คือเอิง...”หญิงสาวพูดได้แค่นั้นก็ก้มหน้าก้มตา ลิ้นจี่จึงเดาได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร จึงรีบเดินเข้าไปหาจะพยุงเข้าบ้าน แต่หยาดพิรุณก็ขืนตัวเอาไว้“เอิงต้องอยู่ถึงเช้าจ้ะ ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 30.
ตอนที่ 30.“เอิงหลับแต่พี่แสนทรมาน...”ชายหนุ่มพึมพำออกมา เมื่อความต้องการทะลักขึ้นมาจอที่ลิ้นปี่จนอึดอัด เจ้าตัวยุ่งของเขาเริ่มหาเรื่องให้เขาลำบากกายอีกแล้ว เขาไม่น่าไปจูบหล่อนเลย เพราะยิ่งได้สัมผัส ความต้องการก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนแทบจะลักหลับภรรยาของตัวเองได้อยู่แล้ว‘แต่หล่อนกำลังไม่สบาย...’ ณฉัตรพยายามท่องคำนี้ไว้ในใจ จนหลับไปอย่างน่าสงสารความอึดอัดไม่คุ้นเคยที่แนบชิดอยู่ตลอดทั้งร่างทำให้หยาดพิรุณค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้น ดวงตากลมโตค่อย ๆ ลืมขึ้น พร้อม ๆ กับสมองที่ค่อย ๆ ทำงานตามปกติ และนั่นก็ทำให้สาวน้อยร้องอุทานออกมา เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงแทนที่จะนั่งอยู่ที่พื้นข้างล่าง“มาอยู่นี่ได้ยังไง...”ร่างอรชรที่ลุกพรวดขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ณฉัตรที่พึ่งข่มตาหลับไปได้ไม่ถึงชั่วโมงต้องตื่นขึ้น และก็มองความลนลานของหยาดพิรุณด้วยความแปลกใจ“เอิง... เอิงไม่รู้ว่าขึ้นมาได้ยังไง แต่เอิง... เอิงไม่ได้ขัดคำสั่งของพี่ฉัตรนะคะ เอิงตั้งใจ...”“นี่จำอะไรไม่ได้เลยหรือ...”ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ขณะที่สายตากวาดมองร่างเปลือยของสาวน้อยอย่างเพลิดเพลินโดยที่เจ้าตัวไม่รู้สักนิดก็เมื่อคืนเขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 31.
ตอนที่ 31.“พี่ฉัตรขา...”ร้องออกมาอย่างยอมสิ้น เมื่อถูกเขาขบเม้มที่ซอกคอนุ่ม และเลื่อนต่ำลงมาที่เนินอกอวบที่ชูชันรอคอย และเพียงไม่นานเขาก็ทำให้ปลายถันหายเข้าไปในอุ้งปากอุ่นร้อนของตัวเองหญิงสาวครางออกมา สะโพกบิดเร่า ขณะที่มือใหญ่ก็ยังไม่หยุดซุกซน ปากดูดดื่มกลืนกินเต้าสวย แต่มือกลับลูบต่ำลงไปซุกซนที่ซอกขาหนีบ กอบกุมความงามของอิสตรีเพศเอาไว้เต็มมือ นิ้วแกร่งค่อย ๆ ไล้ไปตามร่องรอยกลีบสาวที่หยาดเยิ้มเชื่องช้า หยาดพิรุณสูดปาก แอ่นร่างขึ้นสูง ใบหน้างามแดงก่ำ ส่ายไปมากับหมอนไม่หยุด“พี่ฉัตร... พี่ฉัตรขา... เอิง... เอิงไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวนี้...พี่ฉัตร...”ดิ้นพล่าน ๆ อยู่ได้ร่างกำยำราวอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ แรงฤทธิ์พิศวาสที่พ่อคนตัวโตร่ายใส่นั้น มันควบคุมเส้นประสาททุกส่วนในร่างกาย และมันก็ทำให้หล่อนเสียวกระสันเจียนคลั่งณฉัตรยิ้มน้อย ๆ กับอกสาวที่กลืนกินอยู่ ขณะค่อย ๆ แทรกนิ้วมือลงไปในความคับแน่นนั้นเป็นจังหวะ ก่อนจะกระซิบถามเสียงแหบพร่า“ชอบไหม... ชอบมันหรือเปล่า...”“ชอบค่ะ พี่ฉัตรขา... อย่าทรมานเอิงแบบนี้เลย... เอิงจะขาดใจ...”แม้จะพยายามยืดเวลาแสนหวานออกไปเท่าไหร่ แต่พอถูกสะโพกกลมกลึงส่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 32. ตอนอวสาน
ตอนที่ 32. ตอนอวสานสาวน้อยยิ้มเศร้า ๆ “เอิงขอโทษค่ะ และสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก เอิงจะเชื่อใจพี่ฉัตร แม้พี่ฉัตรจะไม่ได้รักเอิง เหมือนที่เอิงรักพี่ฉัตรก็ตาม...” ปลายเสียงสั่นสะท้านและเต็มไปด้วยความน้อยใจ“แล้วรู้ใจพี่ได้ยังไง พี่เคยบอกว่าไม่รักเธอหรือ”มือใหญ่คว้าเอวคอด ยกร่างอรชรให้ขึ้นมานั่งบนตัก สาวน้อยเอียงอาย ก้มหน้างุด เพราะอีกฝ่ายเอาแต่ไล่มองตามเรือนร่างของหล่อนไม่หยุด แล้วยังมาอิ่งอ้อยที่อกสาวเนิ่นนานอีก“ก็... ก็พี่ฉัตรเกลียดเอิง”“บอกตอนไหน...”ถามไป ขณะลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผ่นหลังเนียนมือ และต่ำลงไปที่บั้นท้ายอวบงามด้วยความหลงใหล ทำเอาสาวน้อยสั่นสะท้านไปทั้งร่าง“ก็ทุกครั้งที่เจอกันนั่นแหละค่ะ”“พี่ไม่เคยพูดสักหน่อย...”“ถึงพี่ฉัตรไม่พูด แต่พี่ก็ใช้สายตาบอกแทน เอิงรู้นะคะว่าเกลียดเอิง... แต่ที่ต้องรับผิดชอบก็เพราะได้เอิงแล้ว... อุ๊ย...!” ร้องออกมาเมื่อถูกบีบที่หน้าอกแรง ๆ อย่างมันเขี้ยว“ถ้าพี่เกลียดแล้วพี่จะมาเสียใจทำไมตอนที่เอิงทิ้งพี่ไปนะ คนดี... พี่รักเธอจนแทบคลั่ง นี่มองไม่ออกเลยหรือไง”หญิงสาวเบิกตากว้าง มองเขาอย่างตกใจ “รักเอิงหรือคะ...”“ก็ใช่นะสิ รักจนพยายามต่อต้าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 1
ตอนที่ 1 เสียงลมหายใจที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายถูกปล่อยออกมาจากปลายจมูกโด่งเชิดของหยาดพิรุณอย่างต่อเนื่องเมื่อเจ้าตัวพาร่างอรชรมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเรียนหรือจะเรียกให้ถูกมันคือห้องทำงานของณฉัตรที่ดัดแปลงเป็นห้องติวภาษาให้หล่อนเสียมากกว่า หญิงสาวก้มมองนาฬิกาเรือนเล็กที่สวมใส่อยู่ที่ข้อมือด้านขวาขึ้นมามอง ใบหน้างามเต็มไปด้วยความกังวลใจอย่างชัดเจนเมื่อหล่อนมาสายกว่าเวลาเรียนไปเกือบสิบนาที “ตานั่นจะพ่นไฟใส่เราไหมนะ...”พึมพำออกมาแผ่วเบา ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปโดยไม่คิดจะเคาะเตือนให้เสียเวลา แต่พอบานประตูไม้แกะสลักสุดหรูเปิดออกจากกัน ความว่างเปล่าก็พุ่งเข้าใส่สายตาทันที คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากันยุ่ง ความมึนงงสาดซัดเข้าใส่สมอง“หายไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น สงสัยเมื่อคืนคงจะทั้งคืน...”หญิงสาวยิ้มเยาะอยู่ภายในใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมา สมองนึกภาพผู้หญิงที่โชคดีได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของณฉัตรไม่หยุดจะเป็นยายฝรั่งหัวทองแสนอึ๋มคนนั้น... หรือว่าจะเป็นแม่นางแบบก้านยาวแต่พกส้มโอลูกใหญ่ไว้ที่หน้าอก หรือบางทีอาจจะเป็นแม่ผู้หญิงผมดำแสนสวยที่หล่อนเคยเห็นในรูปที่นักข่าวแอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.หยาดพิรุณคิดอย่างนั้น พลางพยายามกลืนน้ำลายที่เหนียวไม่ต่างจากแป้งเปียกลงไปให้ความชุ่มชื่นกับลำคอที่กำลังแห้งเป็นผุยผงนั้นด้วยความยากลำบาก สายตาละจากเป้ากางเกงจากพ่อคนตัวโตที่กำลังยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ได้เลยมือใหญ่ที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดศีรษะที่เปียกน้ำอยู่นั้นทำงานได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัด จนเจ้าสมองไม่รักดีคิดไม่ถึงตอนที่เขาใช้มือใหญ่สีแทนสวยคู่นี้เคลื่อนไหวไปตามร่างกายของผู้หญิงที่แสนจะโชคดีพวกนั้น และความอิจฉาก็ดาหน้าเข้าใส่ไม่หยุด“ก็มีดีแค่หล่ออย่างเดียวเท่านั้นแหละ...!” เผลอพูดออกไปเสียงดัง และนั่นก็ทำให้ณฉัตรรู้ตัวว่ากำลังถูกแอบมองจากสาวน้อยที่เขาพยายามหลีกหนีสุดชีวิตกรามแกร่งขบกันแน่น เมื่อสายตาคมกล้ารียาวตวัดไปที่ศาลาข้างสระน้ำ ร่างอรชรในชุดกางเกงขาสั้นแสนธรรมดา แต่ทำไมนะ ทำไมมันถึงได้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของหยาดพิรุณได้มากถึงเพียงนี้และสิ่งที่เขาพยายามปฏิเสธมาตลอดเวลาก็คือ... ถึงแม้หยาดพิรุณจะยังไม่เต็มยี่สิบ แต่ร่างกายของหล่อนก็งามสะพรั่งเป็นผู้หญิงที่น่าปรารถนาไปทั้งเนื้อทั้งตัวแต่ให้ตายเถอะ...! เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสาวพรหมจารีคนไหนมาก่อนเลยในชีวิต แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25ดวงใจพญามาร ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.“ถ้าเกลียดฉัน... ก็กรุณาทำท่าทางให้มันสอดคล้องกับคำพูดหน่อยนะแม่หนูน้อย เพราะคนเกลียดกันเขาไม่มองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกินแบบที่เธอมองฉันเมื่อครู่นี้หรอก จำเอาไว้...”“คนบ้า...!”หยาดพิรุณแว้ดออกมา หน้าตาแดงก่ำ ก่อนจะรีบสาวเท้าหนีหายไปทางระเบียงไม้อย่างรวดเร็ว ณฉัตรมองตามร่างอรชรไปด้วยสายตาไร้ความรู้สึก“ฉันจะต่อสู้กับความไร้เดียงสาของเธอได้นานแค่ไหนกันนะ... หยาดพิรุณ...” พึมพำออกมาด้วยความเหนื่อยอ่อน ขณะหมุนกายมุ่งหน้ากลับสู่ห้องพักของตนเองทันทีสิบนาทีต่อมาพอดิบพอดี ร่างสูงใหญ่ในชุดที่ดูมิดชิดกว่าตอนอยู่ตรงสระว่ายน้ำของณฉัตรก็ก้าวเข้ามา ห้องทำงานดูคับแคบลงไปถนัดตา และหล่อนก็ดูจะตัวเล็กเท่ามด เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นหญิงสาวพยายามก้มหน้าก้มตาอ่านตำราให้มือนิ่ง แต่เจ้ากลิ่นบ้ากลิ่นบอที่ลอยมาจากร่างกายที่แสนเซ็กซี่เร้าใจของณฉัตรก็เด้งเข้ามาในจมูก และมันก็ทำให้เนื้อสาวของหล่อนเต้นระริก พยายามจะขจัดเจ้าความยั่วยวนใจนี่ไปแค่ไหน แต่มันก็ทำได้ยากลำบากนักนี่หล่อนคงไม่ได้หลงรักผู้ชายบ้าอำนาจ แถมยังเกลียดหล่อนเป็นชีวิตจิตใจแบบณฉัตรเข้าหรอกนะ ไม่นะ... ต้องไม่ใช่ เพราะหากเป็นเช่นนั้น ความผิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
บทล่าสุด
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 32. ตอนอวสาน
ตอนที่ 32. ตอนอวสานสาวน้อยยิ้มเศร้า ๆ “เอิงขอโทษค่ะ และสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก เอิงจะเชื่อใจพี่ฉัตร แม้พี่ฉัตรจะไม่ได้รักเอิง เหมือนที่เอิงรักพี่ฉัตรก็ตาม...” ปลายเสียงสั่นสะท้านและเต็มไปด้วยความน้อยใจ“แล้วรู้ใจพี่ได้ยังไง พี่เคยบอกว่าไม่รักเธอหรือ”มือใหญ่คว้าเอวคอด ยกร่างอรชรให้ขึ้นมานั่งบนตัก สาวน้อยเอียงอาย ก้มหน้างุด เพราะอีกฝ่ายเอาแต่ไล่มองตามเรือนร่างของหล่อนไม่หยุด แล้วยังมาอิ่งอ้อยที่อกสาวเนิ่นนานอีก“ก็... ก็พี่ฉัตรเกลียดเอิง”“บอกตอนไหน...”ถามไป ขณะลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผ่นหลังเนียนมือ และต่ำลงไปที่บั้นท้ายอวบงามด้วยความหลงใหล ทำเอาสาวน้อยสั่นสะท้านไปทั้งร่าง“ก็ทุกครั้งที่เจอกันนั่นแหละค่ะ”“พี่ไม่เคยพูดสักหน่อย...”“ถึงพี่ฉัตรไม่พูด แต่พี่ก็ใช้สายตาบอกแทน เอิงรู้นะคะว่าเกลียดเอิง... แต่ที่ต้องรับผิดชอบก็เพราะได้เอิงแล้ว... อุ๊ย...!” ร้องออกมาเมื่อถูกบีบที่หน้าอกแรง ๆ อย่างมันเขี้ยว“ถ้าพี่เกลียดแล้วพี่จะมาเสียใจทำไมตอนที่เอิงทิ้งพี่ไปนะ คนดี... พี่รักเธอจนแทบคลั่ง นี่มองไม่ออกเลยหรือไง”หญิงสาวเบิกตากว้าง มองเขาอย่างตกใจ “รักเอิงหรือคะ...”“ก็ใช่นะสิ รักจนพยายามต่อต้าน
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 31.
ตอนที่ 31.“พี่ฉัตรขา...”ร้องออกมาอย่างยอมสิ้น เมื่อถูกเขาขบเม้มที่ซอกคอนุ่ม และเลื่อนต่ำลงมาที่เนินอกอวบที่ชูชันรอคอย และเพียงไม่นานเขาก็ทำให้ปลายถันหายเข้าไปในอุ้งปากอุ่นร้อนของตัวเองหญิงสาวครางออกมา สะโพกบิดเร่า ขณะที่มือใหญ่ก็ยังไม่หยุดซุกซน ปากดูดดื่มกลืนกินเต้าสวย แต่มือกลับลูบต่ำลงไปซุกซนที่ซอกขาหนีบ กอบกุมความงามของอิสตรีเพศเอาไว้เต็มมือ นิ้วแกร่งค่อย ๆ ไล้ไปตามร่องรอยกลีบสาวที่หยาดเยิ้มเชื่องช้า หยาดพิรุณสูดปาก แอ่นร่างขึ้นสูง ใบหน้างามแดงก่ำ ส่ายไปมากับหมอนไม่หยุด“พี่ฉัตร... พี่ฉัตรขา... เอิง... เอิงไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวนี้...พี่ฉัตร...”ดิ้นพล่าน ๆ อยู่ได้ร่างกำยำราวอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ แรงฤทธิ์พิศวาสที่พ่อคนตัวโตร่ายใส่นั้น มันควบคุมเส้นประสาททุกส่วนในร่างกาย และมันก็ทำให้หล่อนเสียวกระสันเจียนคลั่งณฉัตรยิ้มน้อย ๆ กับอกสาวที่กลืนกินอยู่ ขณะค่อย ๆ แทรกนิ้วมือลงไปในความคับแน่นนั้นเป็นจังหวะ ก่อนจะกระซิบถามเสียงแหบพร่า“ชอบไหม... ชอบมันหรือเปล่า...”“ชอบค่ะ พี่ฉัตรขา... อย่าทรมานเอิงแบบนี้เลย... เอิงจะขาดใจ...”แม้จะพยายามยืดเวลาแสนหวานออกไปเท่าไหร่ แต่พอถูกสะโพกกลมกลึงส่า
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 30.
ตอนที่ 30.“เอิงหลับแต่พี่แสนทรมาน...”ชายหนุ่มพึมพำออกมา เมื่อความต้องการทะลักขึ้นมาจอที่ลิ้นปี่จนอึดอัด เจ้าตัวยุ่งของเขาเริ่มหาเรื่องให้เขาลำบากกายอีกแล้ว เขาไม่น่าไปจูบหล่อนเลย เพราะยิ่งได้สัมผัส ความต้องการก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนแทบจะลักหลับภรรยาของตัวเองได้อยู่แล้ว‘แต่หล่อนกำลังไม่สบาย...’ ณฉัตรพยายามท่องคำนี้ไว้ในใจ จนหลับไปอย่างน่าสงสารความอึดอัดไม่คุ้นเคยที่แนบชิดอยู่ตลอดทั้งร่างทำให้หยาดพิรุณค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้น ดวงตากลมโตค่อย ๆ ลืมขึ้น พร้อม ๆ กับสมองที่ค่อย ๆ ทำงานตามปกติ และนั่นก็ทำให้สาวน้อยร้องอุทานออกมา เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงแทนที่จะนั่งอยู่ที่พื้นข้างล่าง“มาอยู่นี่ได้ยังไง...”ร่างอรชรที่ลุกพรวดขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ณฉัตรที่พึ่งข่มตาหลับไปได้ไม่ถึงชั่วโมงต้องตื่นขึ้น และก็มองความลนลานของหยาดพิรุณด้วยความแปลกใจ“เอิง... เอิงไม่รู้ว่าขึ้นมาได้ยังไง แต่เอิง... เอิงไม่ได้ขัดคำสั่งของพี่ฉัตรนะคะ เอิงตั้งใจ...”“นี่จำอะไรไม่ได้เลยหรือ...”ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ขณะที่สายตากวาดมองร่างเปลือยของสาวน้อยอย่างเพลิดเพลินโดยที่เจ้าตัวไม่รู้สักนิดก็เมื่อคืนเขา
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 29.
ตอนที่ 29.ชายหนุ่มก้าวยาว ๆ ไปกระชากประตูเปิดออกกว้าง ก่อนจะหันมามองร่างอรชรที่เดินตามมา “ถ้าเปลี่ยนใจก็กลับไปได้ทุกเมื่อนะ ฉันไม่ห้าม...” และเขาก็ดึงประตูปิดเข้าหากันทันที เมื่อหยาดพิรุณก้าวพ้นธรณีประตูออกไป“ไม่ถึงห้านาทีก็คงจะแจ้นกลับบ้าน...”ณฉัตรแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะเดินไปที่เตียง และล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนระโหยโรยแรงทั้งร่างกายและจิตใจใจหนึ่งก็อยากจะดึงหยาดพิรุณเข้ามากอดให้หายคิดถึง ใจหนึ่งก็ยังค้านเพราะยังเจ็บแค้นกับสิ่งที่เจ้าหล่อนทำไว้กับเขาในวันนั้น ความรู้สึกตีกันวุ่นวาย ทั้งรักทั้งเกลียดปนเปกันไปหมดจนแยกไม่ออก คงต้องปล่อยให้เจ้าหล่อนพิสูจน์ตัวเองไปสักระยะ“อ้าว... คุณเอิงลงมานั่งตรงนี้ทำไมคะฝนกำลังจะตก แล้วนั่นกระเป๋านี่...”ลิ้นจี่ที่เดินกำลังจะเดินเข้าไปดูในห้องโถงเพราะลืมปิดหน้าต่างร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเดินผ่านมาที่ลานหน้าบ้านแล้วเห็นร่างอรชรของหยาดพิรุณนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นด้วยท่าทางอ่อนเพลีย“คือเอิง...”หญิงสาวพูดได้แค่นั้นก็ก้มหน้าก้มตา ลิ้นจี่จึงเดาได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร จึงรีบเดินเข้าไปหาจะพยุงเข้าบ้าน แต่หยาดพิรุณก็ขืนตัวเอาไว้“เอิงต้องอยู่ถึงเช้าจ้ะ ไม่
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28.“ออกไปให้พ้น! ออกไปจากห้องของฉัน หยาดพิรุณ...!”“พี่ฉัตรคะ เอิง... ได้โปรดฟังเอิง...”“ออกไป! หูแตกหรือไง...”ชายหนุ่มแทบจะกระโดดลงจากเตียงเมื่อหล่อนถลาเข้าไปหา สาวน้อยมองอย่างอ้อนวอน แต่ความเห็นใจ ความอาลัยอาวรณ์มันตายไปจากหัวใจเขานานแล้วหล่อนยังจะมาให้เขาเห็นหน้าทำไม จะมาทำให้เขาเจ็บปวดอีกทำไม ในเมื่อหล่อนเป็นคนต้องการให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เองหยาดพิรุณเลือกที่จะหย่ากับเขา ทั้ง ๆ ที่พึ่งจดทะเบียนกันไม่ทันข้ามวัน และตอนนี้กลับมาทำไมอีก มาทำไมอีก!“ฉันเกลียดเธอ...! ออกไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้”คำรามออกมาอย่างเดือดดาล ร่างอรชรที่สวยงามอยู่ในชุดนอนบางเบาไม่ได้ทำให้ความเกรี้ยวกราดของชายหนุ่มลดลงได้เลยความเจ็บปวดที่กรีดลึกลงไปในหัวใจ มันทำให้เขาจำ... และก็จะไม่มีวันยอมให้ความรู้สึกนั้นมามีอำนาจทำร้ายตัวเองได้อีก“พี่ฉัตร... เอิงขอโทษ... เอิงมันงี่เง่า ให้อภัยเอิง...”น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม เสียใจที่ณฉัตรไม่ยอมฟังเหตุผลของหล่อนเลย แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวได้ยังไง ในเมื่อหล่อนเป็นคนทำให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นมาเอง แล้วจะโทษใครได้ นอกจากความงี่เง่าของตัวเอง“ออกไป! ถ้าไม่ออกไป ฉันจ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27.“แล้วมันจะเป็นอะไรไปได้ล่ะคะ ในเมื่อ...” สมองเริ่มมึนงง ความสับสนกำลังเกาะกินในหัวใจ ลางสังหรณ์บางอย่างกำลังเต้นเร่าอยู่ในกระแสเลือด“น้ากับณฉัตรเป็นแม่ลูกกัน... แต่เราผิดใจกันนิดหน่อย ก็เท่านั้นเอง...”“อะไรนะคะ!”เหมือนฟ้าถล่มใส่ศีรษะ ใบหน้าซีดขาว ดวงตากลมโตตื่นตกใจอย่างสุดขีด จนคู่สนทนาอย่างจันจิราจ้องมองด้วยความแปลกใจ“หนูเป็นอะไรหรือเปล่า...”หยาดพิรุณรีบส่ายหน้า ตาแดงก่ำเกือบจะร้องไห้ ความรู้สึกผิดท่วมท้นอยู่ภายในอก หล่อนผิดอย่างไม่น่าให้อภัย ความโง่ ความงี่เง่าของคนทั้งโลกมาถล่มใส่หล่อนคนเดียวในตอนนี้หล่อนไม่อยากให้สิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าบอกเป็นความจริงเลย ไม่อยากให้มันเป็นความจริง เพราะจากที่หล่อนเคยเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าหล่อนเป็นฝ่ายทำร้าย ทำลายทุกอย่างของชีวิตคู่ลงด้วยน้ำมือของตนเองไม่น่าให้อภัย...! ใช่แล้วล่ะ ณฉัตรไม่มีวันให้อภัยในความงี่เง่าของหล่อนอย่างแน่นอน และหล่อนมันโง่เองที่จะเชื่อแค่สายตา โดยไม่คิดจะถามไถ่ทุกอย่างให้ดีเสียก่อน“หนู... หนูไม่เป็น... อะไร หนูขอตัว... ขอตัวค่ะ...”หญิงสาวลุกขึ้นทันที ก่อนจะลนลานออกไปจากร้านกาแฟอย่างรวดเร็ว
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26.“เฮ้ย... ป้าก็ไม่รู้จะพูดว่ายังไง คนหนุ่มสาวนี่เข้าใจยากจังเนอะ...”ป้าสำเนียงพึมพำ ก่อนจะหันไปทำงานของตนเองต่อ ลิ้นจี่เองก็ได้แต่ยืนถอนหายใจด้วยความสงสาร แต่ก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เพราะเรื่องของหัวใจ... มีแค่คนสองคนเท่านั้นที่จะสามารถทำให้มันตรงกัน คนที่สามคนที่สี่คงไม่สามารถช่วยอะไรได้ “จะมัวมานั่งหน้าเศร้าทำไม เราเป็นคนขอหย่าเองไม่ใช่เหรอ”คุณนายเพลินพิศเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของหยาดพิรุณ ก็เห็นเจ้าหล่อนนั่งตาแดงเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอยากจะสงสาร แต่ก็ทำตัวเองนี่... ผู้เป็นมารดาค่อนขอดอยู่ภายในใจหยาดพิรุณรีบป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะหันมาฝืนยิ้มให้กับมารดา “เอิงไม่ได้เศร้าค่ะ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”“อย่างนั้นหรือ... แล้วนี่เซ็นใบหย่าส่งกลับไปหรือยังล่ะ ถ้าเกลียดคุณฉัตรมากจนให้อภัยไม่ได้ ก็รีบเซ็น ๆ ไปซะสิ จะมาเก็บไว้ดูต่างหน้าหรือไงยายเอิง”หญิงสาวก้มหน้าซ่อนน้ำตา ทุกคนต่างหาว่าหล่อนเป็นคนผิดที่เป็นคนขอหย่าขาดในครั้งนี้ โดยที่หล่อนไม่อาจจะให้เหตุผลใด ๆ กับทุกคนได้หล่อนก็เจ็บนะ เจ็บจนแทบจะขาดใจ ทำไมไม่มีใครเข้าใจหล่อนบ้าง ณฉัตรรักหล่อนที่ไหนกัน เขามีคนที่เขารั
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25.“เอิงเป็นอะไรหรือเปล่าครับ โกรธพี่หรือที่มาช้า แต่พี่ประชุมจริง ๆ”ณฉัตรเดินเข้ามาหาใหม่ และกำลังจะทำแบบเดิมคือดึงสาวน้อยเข้าไปกอด แต่ก็เหมือนเดิมเพราะหยาดพิรุณหลบอีกครั้ง และมองเขาด้วยสายตาหมางเมิน“มีอะไรก็ว่ามาเอิง... พี่ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย... มันอึดอัด”หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ใต้สีหน้าเย็นชา ความปวดร้าวที่สร้างแผลลึกในอกทำให้หล่อนกล้าขึ้น กล้าพอที่จะต่อกรกับผู้ชายใจร้ายแบบเขา“เอิงจะหย่า...!”“อะไรนะ! หย่าหรือ...”หากไม่เห็นกลับตาว่าเสียงนั้นมันออกมาจากริมฝีปากของณฉัตร หยาดพิรุณคงไม่เชื่อว่ามันเป็นเสียงของเขาอย่างแน่นอน เพราะมันเต็มไปด้วยความตกใจหญิงสาวพยักหน้า “ใช่ค่ะ เอิงจะหย่า...”ทุกอย่างรอบตัวเงียบกริบ เงียบจนแทบจะได้ยินเสียงเต้นระรัวของหัวใจตนเอง หญิงสาวพยายามบังคับตัวเองไม่ให้หลบตาคมที่จ้องเขม็งมองมาด้วยความผิดหวังนั้นอย่างที่สุด และหล่อนก็ทำได้หญิงสาวเห็นสีหน้าของเขากระด้างดุดัน ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะเดินไปหยุดที่หน้าต่าง เขาหันแผ่นหลังให้ และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเช่นเคยคงใช่นะสิ... การหย่ากับหล่อนมันไม่มีผลอะไรร้าย ๆ กับหัวใจขอ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.“ไม่จำเป็นต้องถามหรอกมั้งครับ เพราะเงินที่ผมพึ่งสั่งจ่ายให้แม่ไปเมื่อเดือนก่อนน่าจะทำให้แม่กับชู้... เอ่อ... สามีใหม่ของแม่สุขสบายได้ไม่ยาก...”ผู้เป็นมารดาเม้มปากไม่พอใจกับคำพูดของบุตรชายนัก ก่อนจะพูดขึ้น “แม่รู้ว่าฉัตรเกลียดแม่ แต่ยังไงแม่ก็คือแม่ของฉัตรนะ ฉัตรต้องเลี้ยงดูแม่บ้าง...”“ก็ที่ผมให้แม่ผลาญเงินของผมอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะคำนี้มันค้ำคออยู่นั่นแหละครับ พอทีเถอะ... ผมไม่อยากจะฟังอะไรที่มันน่าสะอิดสะเอียนมากไปกว่านี้แล้ว ว่ามาเลยว่าวันนี้แม่ต้องการเงินเท่าไหร่ ผมจะเซ็นเช็คให้”ดวงตาสีดำสนิทของสตรีที่ขึ้นชื่อว่าเป็นมารดาบังเกิดเกล้าไม่ได้ทำให้หัวใจของณฉัตรอ่อนลงได้เลย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เห็นเขาเป็นลูก แต่เห็นเขาเป็นตู้เอทีเอ็มต่างหากล่ะ“แม่อยากได้สิบล้าน...”“สิบล้าน? ไม่มากไปหน่อยหรือครับครั้งนี้...”น้ำเสียงเย็นชาดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหยักสวย และมันก็ทำให้จันจิราอดรู้สึกเย็นวาบที่สันหลังไม่ได้“แม่อยากได้ไปทำทุนเปิดร้านเสริมสวย และแม่สัญญาว่าจะไม่มารบกวนลูกอีก... ถ้ามันไม่เหลือบ่ากว่าแรงจริง ๆ”ชายหนุ่มแค่นยิ้ม ขณะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จันจิรารีบลุกขึ้นตามและก็ก
