"งั้น เรามาเป็นเพื่อนกันไหม" ภาคินพูดออกมาด้วยเสียงอึกอักปนเขินอาย
"ห่ะ" พิมพ์ดาวทำหน้างุนงง เพราะได้ยินที่ภาคินพูดไม่ชัดเท่าไหร่
"อ้าว ภาคินมาถึงแล้วเหรอ " ยังไม่ทันที่พิมพ์ดาวจะให้คำตอบอะไรกับภาคิน ก็มีคุณหมอท่านหนึ่งเดินเข้ามาทัก ภาคินอย่างคนสนิทสนม
"ครับ คุณอา พอดี เพื่อน เอ๊ย แฟนผมนะครับ เกิดอุบัติเหตุ รบกวนคุณอาช่วยดูแลเค้าด้วยนะครับ " ภาคินหันไปคุยกับอาหมอพร้อมมองไปทางพิมพ์ดาวแบบ เป็นห่วง
"เดี๋ยวคุณพยาบาลพาแฟนเจ้าภาคินไปทำแผลที่ห้อง VVIP นะ " คุณหมอหันไปสั่งพยาบาลทันทีเหมือนเตรียมห้องไว้เรียบร้อยแล้ว "
“แล้วคุณพ่อเป็นไงบ้างภาคิน” คุณหมอทำท่าจะเรียกภาคินมาคุยอีกทางหนึ่ง
"ก็สบายดีครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปดูแฟนผมก่อนนะครับ" ภาคินเดินตามพยาบาลไปทันทีแบบไม่อยากตอบคำถามหรือเลี่ยงไม่คุยกับอาหมอนั้นเอง
"อ้าว นั้นจะรีบไปไหนนะ อายังคุยไม่ทันจบเลย" อาหมอส่ายหัวเบาๆ
"สงสัยจะห่วงแฟนมากนะนั้น "
"เป็นไงบ้างคุณ เบาเจ็บบ้างไหม?! ผมพึ่งเห็น แผลลึกนะคุณ" ภาคินเดินเข้ามาหาพิมพ์ดาวในขณะทำแผล พร้อมลูบหัวหญิงสาวอย่างสงสารเมื่อเห็นคราบน้ำตาไหลอาบแก้ม
"แผลค่อนข้างลึกค่ะ 1 จุดนี้คงต้องเย็บแผลด้วย" พยาบาลตอบแทนพิมพ์ดาวที่นั่งสั่นด้วยความเจ็บ อยู่บนเตียง "จุดที่เย็บมี ตรงเลยหัวเข่าไปนะคะ " พยาบาลอธิบายคร่าวๆ ให้ภาคินได้ฟัง
"เจ็บมากเหรอคุณ" ภาคินมองหน้าพิมพ์ดาวเบาๆ
"อือ" เธอตอบภาคินแบบมีเรื่องคิดในหัว นายเป็นใครกันแน่เนี้ย ลูกคนรวยเหรอ หรือลูกคนใหญ่คนโต รูปร่างหน้าตาหล่อแถมรวยอีก จะเพอเฟคเกินไปไหม พิมพ์ดาวได้แต่คิดในหัว ไม่ได้พูดออกมา หลังจากที่เธอกับเค้ามาถึงโรงพยาบาล อะไร ๆ ก็ดูง่ายไปหมด ทั้งการดูแลเอาใจใส่ของเจ้าหน้าที่ของที่นี่
"งั้นให้เค้าใช้ยาชาไหมคุณ" ภาคินเอ่ยขึ้นหลังจากสังเกตเห็นว่าพยาบาลประคบน้ำแข็งระหว่างเย็บแผล ทำให้พิมพ์ดาวสะดุ้งขึ้นเล็กน้อย
"ฮึกๆ ชั้นแพ้ยาชา" พิมพ์ดาวร้องไห้ เมื่อนึกถึงว่าเธาต้องเย็บแผลแบบไม่มียาชา
"เอ๊ย คุณใจเย็นๆ ไม่ต้องร้อง" ภาคินเผลอจับมือพิมพ์ดาวแบบต้องการปลอบใจ
"ใจเย็นๆ นะคุณ" มือหนึ่งจับมือพิมพ์ดาว อีกมือหนึ่งก็ลูบหลังปลอบใจ
"ฮึกๆ" พิมพ์ดาวเองก็ไม่ได้ถือตัวอะไรเธอเองก็จับมือภาคินแน่น
"เดี๋ยวคุณหมอจะเข้ามาเย็บแผลแล้วนะคะ ทนเจ็บหน่อยนะคะ แผลเป็นไหมละลาย ห้ามโดนน้ำ 1 อาทิตย์นะคะ"
"ไม่เย็บได้ไหมคะ ฮึกๆ"
"คุณๆ ใจเย็นๆ ถ้าคุณเจ็บ คุณดึงผมไว้แน่นๆ ก็ได้ หรือจะกัดผม ก็ได้ คุณจะได้ไม่โฟกัสตรงนั้นมาก" ภาคินพูดแล้วลูปหัวของพิมพ์ดาวมาซบอยู่ระหว่างช่วงเอวของตัวเองเพื่อเบี่ยงเบนจุดสนใจไม่ให้พิมพ์ดาวรู้สึกกลัว
"อ้าว หมอจะเริ่มเย็บแล้วนะครับ " เมื่อหมอมาถึงก็ไม่รอช้า
"ฮือ คุณชั้นเจ็บ ฮือ" พิมพ์ดาวพยายามอดทน เธอกอดภาคินแน่นเหมือนกลัวว่าเค้าจะหนีไปไหน
"ใจเย็นนะคุณ อาหมอครับรอแป๊บนะครับ" ภาคินเห็นท่าไม่ดี เลยนั่งบนเตียงกับพิมพ์ดาวพร้อมกอดปลอบพิมพ์ดาวให้ใจเย็น
"เดี๋ยวผมขอเปลี่ยนท่านั่งสักครู่นะครับ " ภาคินเห็นว่าพิมพ์ดาวเหมือนจะทนเจ็บไม่ไหว เลยพยายามจัดท่านั่งใหม่ให้คลายความเจ็บ
"ฮือ ๆ ฮึกๆ ฮือ ๆ " พิมพ์ดาวเจ็บจนตัวเองหมดแรงหลับไป
"เสร็จเรียบร้อยแล้วนะ ให้พักที่นี่สักคืนนะ เผื่ออักเสบ เดี๋ยวต้องเอกซเรย์ หน่อยนะ เผื่อช้ำใน"
"ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ" ภาคินค่อยๆ ลุกแล้ววางขาพิมพ์ดาวลงบนเตียงอย่างเบามือ
"เดี๋ยว แฟนคนไข้รบกวนออกไปรอด้านนอกนะคะ พยาบาลจะเปลี่ยนชุดให้คนไข้ค่ะ "
"อ่อ ได้ครับ ขอบคุณครับ " ภาคินเดินออกมาจากห้อง
"ฮัลโหล ป้าพิณครับ เดี๋ยวคินรบกวนจัดชุดให้คินหน่อยครับ 2 คืนครับ ให้ ลุงชาติ มาส่งที่ รพ. XXX นะครับ อ่อไม่ๆ ครับคินไม่ได้เป็นไร พอดีเพื่อนนะครับ ครับๆ ขอบคุณครับ" ภาคินยังไม่ทันวางสายจากแม่บ้าน เซนก็สายซ้อนมาทันที
"เออ ว่าไงไอ้เซน พิมพ์ดาวอยู่ในห้องแล้ว หมอน่าจะให้ยานอนหลับมั้ง หลับไปแล้ว พวกเพื่อนๆ เค้าจะมาหาเหรอ อือ ๆ ไม่ต้องหรอกมึง เดี๋ยวกูเฝ้าเค้าเองดีกว่าว่ะ โอเค ๆ กูวางสายก่อน พยาบาลออกมาแล้ว เออ พรุ่งนี้เจอกัน บอกพวกเพื่อนพิมพ์ดาวไม่ต้องห่วงนะ ขอบใจมากมึง" ภาคินรีบตอบรีบวางเพราะกังวลกลัวว่าพิมพ์ดาวไม่มีคนดูแล
"คุณหมอให้ยานอนหลับคนไข้ไปนะคะ แต่ต้องคอยดูอาการนะคะ ถ้าคนไข้ตัวร้อน เรียกหมอทันทีนะคะ แล้วก็" พยาบาลเดินออกมาจากห้อง อธิบายให้ภาคินฟัง เหมือนพยายามจะหาเรื่องคุยให้ภาคินให้ได้มากที่สุด
"ขอบคุณครับ " ภาคินไม่ได้ทันฟังที่พยาบาลจะพูดต่อ เค้าชินแล้วกับการที่ผู้หญิงเข้าหาเค้า พยายามหาเรื่องคุยมาทุกรูปแบบ เค้ามองออกตั้งแต่แรกแล้วว่าพยาบาลคนนี้พยายามเข้าหาเค้า ภาคินเดินเข้าห้องไปแบบคนไม่ใส่ใจ ท่าทีของพยาบาลแสดงออกชัดเจนว่าเค้าเสียดายจนเห็นได้ชัด
ภาคินเดินเข้าห้องมา ภาพที่เค้าเห็นคือพิมพ์ดาว หญิงสาวร่างบางนอนหลับอย่างไร้เดียงสา
"เป็นไรไปว่ะเนี่ย" ภาคินสะบัดหัวเบาๆ ดึงสติตัวเองหลังจากที่มองพิมพ์ดาวแล้วเกิดความรู้สึกที่เค้าเองก็อธิบายไม่ได้
"อาบน้ำก่อนดีกว่าเรา " ชายหนุ่มเดินเข้าไปอาบน้ำด้วยน้ำอุ่นแบบเหนื่อยล้า ถึงจะเป็นโรงพยาบาล แต่ห้อง VVIP เปรียบเสมือนโรงแรมชั้นนำระดับห้าดาว อุปกรณ์ต่าง ๆ อำนวยความสะดวกครบครัน ภาคินเดินออกมาจากห้องน้ำ รับโทรศัพท์ ด้วยชุดคลุมอาบน้ำคล้ายๆ ของโรงแรม
"ครับๆ ลุงขึ้นมาที่ห้อง xxx ได้เลยครับ ครับผมรออยู่ " ภาคินบอกคนของที่บ้านหลังจากให้เค้าจัดกระเป๋ามาให้เพื่อเฝ้าพิมพ์ดาว
ก๊อก ๆ ๆ
"เชิญครับ"
"คุณภาคินครับ ชุดครับ" ลุงชาติยื่นกระเป๋าเสื้อผ้าให้ภาคิน แต่หันไปมองบนเตียงคนไข้ด้วยความสงสัย ใครกันทำให้นายน้อยของบ้านถึงต้องมาเฝ้าด้วยตัวเองด้วยนะ
"ลุงชาติ ลุงชาติ" ภาคินเรียกสติลุงชาติที่กำลังจ้องไปที่เตียง
"ขอบคุณนะครับลุง "
"อ่อ ครับๆ งั้นลุงขอตัวก่อนนะครับคุณภาคิน" ลุงชาติดึงสติตัวเองกลับมา พร้อมเดินออกจากห้องอย่างเบามือ
ภาคินไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เค้าเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนบนโซฟาข้างๆ พิมพ์ดาว
"แคก ๆ แคก" ภาคินสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงไอของพิมพ์ดาว
"ขอน้ำ ชั้นหิวน้ำ" พิมพ์ดาวตื่นขึ้นมาพร้อมขอน้ำทันที เธอจำได้คร่าวๆ ว่าเธอเผลอหลับไปช่วง 22.00 หลังเย็บแผลเสร็จ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอน 06.30 เธอกำลังประมวลผลว่าหลังจากเย็บแผลเสร็จเกิดอะไรขึ้นบ้าง ระหว่างที่เธอคิดอยู่นั้น ภาพที่เธอเห็นคือ ภาคินนอนตรงโซฟาแบบคนอ่อนล้า
"นี้คุณเฝ้าชั้นทั้งคืนเลยเหรอ เหนื่อยไหมคุณ"
"ไม่หรอกคุณ " ภาคินพูดพร้อมยื่นแก้วน้ำไปให้พิมพ์ดาว จริง ๆ เค้าเองก็รู้สึกล้าเพราะเมื่อคืนเค้าเองต้องคอยตื่นตลอดเพื่อมาเช็กว่าพิมพ์ดาวมีไข้หรือเปล่า จริง ๆ แล้วเค้าได้นอนไม่ถึง 2 ชั่วโมงด้วยซ้ำ
"คุณไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ยังเจ็บแผลอยู่ไหม " ภาคินถามพิมพ์ดาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
พิมพ์ดาวส่ายหัวเล็ก ๆ "ไม่แล้ว ขอบคุณนะคุณ ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าขอบคุณมากนะ เพื่อน " พิมพ์ดาวพูดพร้อมด้วยรอยยิ้มจริงใจ
"เพื่อน " ภาคิน ทวนคำพูดพิมพ์ดาว
"ใช่ไง ก็เมื่อวานคุณถามเองว่าเรามาเป็นเพื่อนกันไหม นี้ไงคำตอบ " พิมพ์ดาวพูดพร้อมยื่นมือกับรอยยิ้มไปข้างหน้า
"สวัสดี เพื่อนใหม่ ต่อไปนี้เราสองคนคือเพื่อนกันนะคุณ ไม่ใช่สิ " พิมพ์ดาวพูดพร้อมคิดคำพูดใหม่
"ต้องพูดว่า ต่อไปนี้พิมพ์ดาวกับภาคินเป็นเพื่อนกันนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะภาคิน " พิมพ์ดาวทำท่าน่ารักเหมือนคนที่เคยเจอกันครั้งแรก
"ฮา ๆ โอเค ต่อไปนี้เราเพื่อนกันแล้วนะ " ภาคินพูดแบบอมยิ้ม พร้อมยื่นมือไปจับกับพิมพ์ดาว
"สวัสดีเพื่อนใหม่ หวังว่าจะเป็นเพื่อนกันไปนาน ๆ นะ ^^" พิมพ์ดาวพูดด้วยรอยยิ้มที่สดใส
"สวัสดีเพื่อนใหม่ หวังว่าต่อจากนี้คงมีอะไรสนุกๆ ทำร่วมกันนะ " ภาคินพูดพร้อมปนรอยยิ้มแปลกๆ
"สนุกๆ ร่วมกัน? คือ อะไรเหรอ " พิมพ์ดาวทำท่างงกับคำพูดภาคิน
"ก็ต้องรอดูสิ บอกตอนนี้จะสนุกได้ไง คุณเพื่อนใหม่"
