ตอนที่ 2 ความบังเอิญที่ตั้งใจ

"มึงๆ มาแล้ว" เซนสะกิดภาคินที่มานั่งในเซเว่นเหมือนคนรู้ใจเพื่อน

"อะไรของมึง กูแค่มานั่งหาไรกิน ไม่ได้มารอใคร " ไปแกล้งให้โกรธดีกว่า ภาคินความคิดไวพอๆ กับร่างกายของเค้า

"เซนๆ มึงอย่าซื้อบุหรี่ไปนะ เดี๋ยวจะหล่นใส่ไอติม คนบางคน " ภาคินพูดลอย ๆ แต่เน้นคำเพื่อให้พิมพ์ดาวได้ยิน แต่คำพูดของเค้าก็ไม่ได้กวนประสาทหญิงสาวแต่น้อย เค้าเลยลุกขึ้นเดินไป ใกล้ๆ ชั้นขนมที่หญิงสาวกำลังหาของกินอยู่ "นี้คุณ คุณก็เอาซองอื่นไปสิ " หญิงสาวเริ่มอารมณ์เสีย เมื่อถูกแกล้งหยิบขนมซองเดียวกัน ภาคินไม่สะทกสะท้านยังคงแกล้งหญิงสาวต่อไป "อยากได้นักใช่มะ ขนมอะ" พิมพ์ดาวยิ้มมุมปาก พร้อมกวาดขนมประมาณ 7-8 ถุงจากชั้นยัดใส่มือชายหนุ่ม พร้อมวิ่งออกไปจากเซเว่น

"ยัยตัวแสบ" ภาคินตะโกนไล่หลังพิมพ์ดาวไป เค้าจัดแจงขนมไปวางไว้บนชั้นแล้วรีบตามหญิงสาวออกไป

"เฮ้ย!! ระวังรถค่ะ!! " พิมพ์ดาวเห็นรถวิ่งจะชนเด็ก เค้ามั่นใจว่ารถเบรกไม่ทันแน่ ๆ เลยพุ่งตัวเข้าไปช่วยเด็ก ทำให้ตัวเองโดนรถชนแทนเด็ก

"เฮ้ย!! คุณ " ภาคินออกมาเห็นเหตุการณ์เมื่อกี้ เค้าตั้งสติได้จึงรีบไปดูพิมพ์ดาวและเด็กทันที

"เฮ้ย!!!! ทำไมปล่อยเด็กออกมาเล่นแบบนี้ว่ะ เห็นไหมนี่มันทางรถนะเว้ย" คนขับตะโกนออกมาต่อว่า แต่ไม่ได้จอดดูอะไรมากมาย

"ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ" แม่เด็กอยู่ในอาการตกใจกับภาพตรงหน้า

"น้องไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ "พิมพ์ดาวที่เลือดตรงแขน ขา ถามแม่น้องทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็เจ็บอยู่

"ไม่เป็นไรค่ะ คุณล่ะค่ะ " แม่เด็กพูดปนสะอื้น ด้วยอาการตกใจ

"ไม่เป็นอะไรมากค่ะ แค่ถลอกนิดหน่อย คุณน้าพาน้องไปพักนะคะ น้องดูตกใจมาก " เด็กดูช็อก คุณแม่ก็ตกใจกับเรื่องที่เกิดเหมือนคนยังไม่ได้สติ "คุณน้าค่ะ! คุณน้าค่ะ ไหวไหมคะ " พิมพ์ดาวเตือนสติอีกครั้ง แม่เด็กค่อยๆ ลุก ช้า พร้อมตั้งสติ

"คุณๆ เป็นอะไรหรือเปล่า " ภาคินวิ่งมาพร้อมทั้งจะประคองพิมพ์ดาว "ไอ้เซนๆ!! เรียกรถพยาบาล " ภาคินตะโกนออกไป คนเริ่มมุงกันหน้าร้านสะดวกซื้อ มาดูว่ามีใครเป็นอะไรไหม

"ฮือ ๆ คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ ขอบคุณ ขอบคุณมาก ๆ ที่ช่วยลูกน้า ฮือ ๆ" แม่เด็กร้องไห้ตัวโยนด้วยเสียงสั่นสะท้านด้วยอาการตกใจ

"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไรจริง ๆ ขอตัวนะคะ" พิมพ์ดาวหันไปพูดน้ำเสียงอ่อนโยนกับแม่เด็กให้เค้าคลายกังวล

"คุณ ไม่ต้องเรียกรถพยาบาลนะ คุณแค่ช่วยพยุงชั้นก็พอ พาออกไปจากตรงนี้ที ฉันหายใจไม่ออก" พิมพ์ดาวกระซิบขอร้องภาคินให้พาเค้าออกไปจากตรงนี้ทีเพราะคนเริ่มเข้ามามุงดูทำให้เธอรูเสึกกดดันที่โดนไทยมุง

"ขอทางทีครับ " ภาคินพูดขอทางพร้อมทั้งอุ้มพิมพ์ดาวออกจากตรงนั้น

"เดี๋ยวผมพาคุณไปตรงส่วนกลาง สวนข้างๆ ตึกนะ "

"ขอบคุณ" พิมพ์ดาวพูดแบบเรียบ ๆ เพราะอาการเจ็บที่ขาทำให้หญิงสาวลืมเรื่องขุ่นเคืองใจไป

"เมื่อกี้คุณจำทะเบียนรถได้ไหม "

"จำไม่ได้ ชั้นไม่ได้สังเกต เห็นแค่ตอนที่เค้าขับรถออกจากคอนโดไวมาก จนจะชนเด็ก " พิมพ์ดาวพูดพลางกัดฟันเพราะความเจ็บ

"คุณ ชั้นเจ็บ" หญิงสาวพูดพลางมีน้ำตาเล็ก ๆ ลอดออกมา

"เอ๊ยย คุณ จะพาชั้นไปไหน" พิมพ์ดาวตกใจ ที่อยู่ดี ๆ ชายหนุ่มก็เปลี่ยนทิศทางเดิน จากจะไปที่สวน ตรงไปที่รถคันหรูที่จอดเด่นภายในคอนโด

"อยู่เฉยๆ ผมหนัก" ภาคินเริ่มดุพิมพ์ดาว

"เฮ้ย ๆ ไอ้ภาคิน มึงจะพาพิมพ์ดาวไปไหน" เซนตะโกนพร้อมทั้งวิ่งตามภาคินที่ตรงมาที่รถของเค้า

"มึงอยู่นี้แหละ ไม่ต้องไป เปิดประตูให้กูที " ภาคินหันมาสั่งเซน พร้อมทั้งอุ้มพิมพ์ดาวไปบนเบาะข้างคนนั่ง

"คุณ อยู่เฉยๆ เดี๋ยวยิ่งเจ็บหรอก"

"คุณ ๆ รถคุณมันเปื้อนเลือดชั้นได้นะ ถ้าจะพาไปโรงพยาบาล ชั้นนั่งแท็กซี่ไปก็ได้ " ยังไม่ทันที่พิมพ์ดาวจะพูดจบ ภาคินก็ปิดประตูรถ

"เดี๋ยวกูพาพิมพ์ดาวไปโรงพยาบาล มึงไปขอกล้องวงจรปิดให้กูที กูจะเอาคืน" ภาคินพูดพลางกัดฟันอย่างไม่สบอารมณ์ เค้าเห็นเหตุการณ์คาตาแต่อดไม่ได้ที่จะเอาเรื่องแทนพิมพ์ดาว ถึงเหตุการณ์ตรงหน้าไม่ใช่พิมพ์ดาว เค้าก็คงเอาเรื่องคนขับเหมือนกัน 

"อ่ะ เอ่อ เออๆ " เซนตอบแบบงง พร้อมทั้งมองหน้าภาคินแบบงง"เอาคืนไรของมันว่ะ " "เออ ไงมึงก็ขับรถดี ๆล่ะกัน กูตามต่อให้"

"เออ กูไปก่อน "

*****

"ทำไม นั่งเงียบมาตลอดทางเลย กลัวผมทำอะไรคุณเหรอ" ภาคินเหร่มองหญิงสาวข้างคนขับ

"ป่าว ชั้นเจ็บ" หญิงสาวทั้งเจ็บ ทั้งทำตัวไม่ถูก เกิดมาไม่เคยนั่งรถแพงขนาดนี้ ถ้าเลือดไปเปื้อนเบาะรถจะทำไมดีว่ะเนี้ย พิมพ์ดาวเอ้ย

"ทนหน่อย อีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว "

"แต่จะว่าไปผมว่าก็ตลกดีนะ ที่วันนี้ เราบังเอิญเจอกันในเซเว่น แล้วก็บังเอิญเห็นตอนคุณโดนรถชน แล้วก็บังเอิญพาคุณมาโรงพยาบาล จะว่าไปวันนี้เรื่องบังเอิญ คุณกับผมเหมือนตั้งใจให้มันบังเอิญเลยนะ "

"ชั้นไม่อยากให้มันบังเอิญแบบนี้บ่อย ๆ หรอกนะ เพราะชั้นเจ็บตัว T^T "

"คุณแน่ใจเหรอ ว่าไม่อยากให้มันบังเอิญ" ภาคินพูดมาพร้อมเอนหน้าเข้ามาใกล้ๆ พิมพ์ดาว

"นี้คุณ คณจะฉวยโอกาสกับชั้นตอนติดไฟแดงเหรอ ถึงโน้มหน้ามาใกล้ขนาดนี้อ่ะ" พิมพ์ดาวพูดพร้อมทั้งผลักหัวภาคินไปไกล ๆ เหมือนผลักเพื่อนผู้ชาย ทั่ว ๆ ไป

"ฮ่า ๆ ผมแค่อยากให้คุณเปลี่ยนจุดโฟกัสที จะได้ไม่เจ็บ" ชายหนุ่มพูดพลางเหยียบคันเร่ง ออกจากสี่แยกไฟแดง

"เออ คุณถ้าถึงโรงพยาบาลอ่ะ ผมจะบอกว่าคุณเป็นแฟนผมนะ "

"เฮ้ย คุณจะบ้าเหรอ"

"คุณฟังก่อนอย่าพึ่งโวยวาย ที่ผมบอกแบบนั้น อ่ะ คุณเอง อ่ะ จะได้การดูแลเป็นอย่างดี บ้านผมบริจาคให้โรงพยาบาลนี้เยอะอ่ะ เค้าเลยให้สิทธิ์เยอะ แต่ที่บ้านไม่ค่อยได้มา ไหน ๆ ก็มาล่ะ คุณใช้แทนผมไปละกัน "

"จะดีเหรอคุณ ชั้นรักษาแบบคนทั่วไปได้ไหม ชั้นไม่อยาก"

"อย่าดื้อสิคุณ สภาพนี้ผมไม่แกล้งไรคุณหรอก เชื่อผม หายดีก่อนค่อยมาทะเลาะกัน"

"อือขอบคุณนะ " หญิงสาวพูดพร้อมทั้งก้มหน้าเพราะเค้ารู้สึกขอบคุณจริง ๆ

"ผมขอเบอร์กับไลน์คุณไว้หน่อยได้ไหม เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้ติดต่อกัน แฟนคุณคงไม่ว่าผมหรอกเนอะ " ชายหนุ่มลอบสังเกตอาการหญิงสาวเมื่อพูดถึงแฟนหนุ่ม ถึงเค้าจะสืบจนรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่มีแฟนแต่เค้าอยากรู้ว่าเธอจะอาการเป็นไงเมื่อพูดถึงแฟนหนุ่ม

"ไม่ว่าหรอก ID xxxxxx เบอร์ xxxxxx อันนี้ ID กับเบอร์ชั้น ขอบคุณนะคุณ" หญิงสาวตอบแบบสร้างกำแพงให้ตัวเอง ว่าเธอมีแฟนแล้ว

"ถึงแล้วคุณ เดี๋ยวผมเอารถไปจอดก่อน แล้วเดี๋ยวผมโทรหา ประมาณ 2 นาที รอตรงนี้นะ "

"โอเค" พิมพ์ดาวเดินลงก้าวจากรถ ไม่ทันได้มองอะไร

"อุ้ย ๆ ๆ น้องพิมพ์ดาว ลงมาจากรถหรูที่ไหนคะเนี่ย " พี่นีน่า รุ่นพี่ที่ทำงานของพิมพ์ดาว ชอบพูดอวยตัวเอง อวด ข่ม รุ่นน้องผู้หญิงในที่ทำงานล่ะที่สำคัญเธอเป็นคนที่ชอบแกล้งพิมพ์ดาวมากในที่ทำงาน ไม่รู้เพราะอิจฉา หรือเพราะอะไรก็ตาม แต่พิมพ์ดาวไม่เคยให้ค่าคนประเภทเธอแม้แต่น้อย

"อ่อ รถคนรู้จักเฉย ๆ พอดีเกิดอุบัติเหตุเค้าเลยมาส่งเฉยๆ ค่ะ" พิมพ์ดาวตอบเป็นมารยาททั้ง ๆ ที่ตอนนี้ก็รู้สึกปวดแผลมากก็ตาม

"อ่อ ค่ะ พี่กะแล้วว่าอย่างน้องพิมพ์ดาวจะมี เพื่อน หรือ แฟน ขับรถหรูอะไรขนาดนั้น ฮา ๆ" พี่นีน่าพูดพลางจีบปากจีบคอ

"พิมพ์ดาว ไปค่ะ ผมแจ้งอาหมอไว้แล้ว บอกดูแลแฟนผมเป็นอย่างดี" ภาคินเห็นท่าทีของนีน่า ทำให้เค้าสวมบทบาทแฟนหนุ่มทันที

"อุ้ยๆ ใครคะเนี่ย คนรู้จักน้องพิมพ์ดาวหรือคะ " นีน่าชายตาพร้อมอ่อยเหยื่อ

ภาคินยิ้มมุมปากอย่างไม่สนใจพร้อมดันไหล่พิมพ์ดาวให้เดิน เข้าไปข้างในโรงพยาบาล

"อย่าไปใส่ใจคนแบบนี้เลยนะคุณ ผมเห็นแวบแรกก็รู้ล่ะ ว่าเป็นคนแบบไหน "

"ชั้นไม่สนใจเค้าหรอก แต่ตอนนี้เจ็บแผล T^T" พิมพ์ดาวเผลอตัวอ้อนภาคินเหมือนที่ชอบอ้อนเพื่อน

"เอ๊ย คุณอ้อนผมเหรอ" ภาคินตกใจกับการอ้อนของพิมพ์ดาว น่ารักดีแฮะ

"เอ้ยๆ ชั้นขอโทษทีคุณ นึกว่าเพื่อนชั้นเคยชิน"

"งั้น" ภาคินอึกอัก ทำให้พิมพ์ดาวงงว่าภาคินจะพูดอะไร

"งั้น อะไรคุณ " พิมพ์ดาวย้ำถาม

"งั้น เรามาเป็นเพื่อนกันไหม"