"มาแล้วหรือ นานจริง" หมิงเสวี่ยเอ่ยทักเพราะยืนรอจนขาแข็ง แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นบุรุษอีกคนนอกเหนือจากเฉี่ยวเหมย แทนที่จะเป็นฮูหยินของเขา "ฮูหยินล่ะ นางยังลุกจากเตียงไม่ได้หรือเจ้าคะ?"
"คือ...แม่นาง เกรงว่าข้าได้ทำผิดต่อเจ้าแล้ว" เฉี่ยวเหมยรู้ดีว่าเขาควรอธิบายความจริงให้นางรู้ "เรื่องที่ข้าบอกท่านหมอเป็นจริงแค่ครึ่งเดียว..."
เป็นจริงแค่ครึ่งเดียว...?
ครึ่งไหนจริง ครึ่งไหนเท็จกันนะ?
หรือว่า...?
"ไม่เป็นไร ข้าเข้าใจดี สถานะของพวกท่านทั้งคู่คงยากจะเปิดเผยใช่ไหมเจ้าคะ" ถึงจะเข้าใจ แต่จะให้เอ่ยตรงๆว่านางเข้าใจที่ทั้งสองคนเป็นพวกตัดแขนเสื้อ และโกหกในส่วนการตั้งครรภ์นั้น เกรงจะทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายเกินไป
ถึงนางจะเป็นชนชั้นล่าง แต่นางก็รู้จักมารยาทนะ!
จิ้งเหอปรายตามองบ่าวคนสนิทโดยไม่มีคำใดหลุดจากปาก แต่สายตานั้นก็แทบทำให้เขาอยากกลั้นใจตายไปเสีย จากนายบ่าวกลายเป็นคู่รักตัดแขนเสื้อไปเสียฉิบ
ดูท่าว่าหากยังปล่อยให้เฉี่ยวเหมยเป็นคนเจรจา อาจสร้างความเข้าใจผิดไปกันใหญ่ได้ จำใจต้องออกหน้าเป็นฝ่ายเอ่ยปากแทน
"ความจริงครึ่งเดียวที่เฉี่ยวเหมยพูดถึงคือ ข้าได้รับบาดเจ็บและข้าถูกพิษ และความเท็จอีกครึ่งหนึ่งคือ
