Home / โรแมนติก / พระจันทร์สองใจ / EP 4/1 รักเราสอง (สาม) คน

Share

EP 4/1 รักเราสอง (สาม) คน

last update Last Updated: 2025-05-25 01:00:49

[4]

รักเราสอง (สาม) คน

___________

 เวลา 10:35 นาฬิกา ณ บ้านแสนรัก

เด็กหญิงเด็กชายวัยไม่เกินสิบเอ็ดขวบ มากกว่ายี่สิบชีวิต กำลังช่วยกันขนกล่องขนมลงจากรถพี่วีนัสคนสวย ทุกครั้งที่มาที่นี่ เวนิสามักนำเค้กอร่อยๆ มาให้เด็กๆ เสมอ วันนี้พิเศษหน่อย เพราะคนที่ขับรถมาให้คือคุณลุงผู้ใจดี

“ไม่นึกว่าสาวๆ อย่างหนูวีจะชอบทำอะไรแบบนี้ด้วย”

วศินเอ่ยอย่างทึ่งๆ จัดการแกะกล่องเค้กแล้วตักแบ่งใส่จานให้เด็กๆ ที่ยืนต่อคิวรออยู่ วันนี้ท่านว่าง เลยอาสาขับรถมาให้เวนิสา

“วีมาบ่อยค่ะท่าน มาทีก็เอาขนมมาแจก เอาเงินมาให้ จนเด็กๆ จะเรียกว่าแม่อีกคนแล้ว” แม่ครูแสนรัก ผู้ดูแลและผู้ก่อตั้งสถานที่นี้ เอ่ยกับผู้มาเยือนอย่างเป็นกันเอง นางเป็นสตรีวัยห้าสิบปลายๆ ที่ทุ่มเทเพื่อเด็กที่ไร้ที่พึ่ง

วศินพยักหน้าน้อยๆ รับคำ ท่านกวาดตามองไปรอบบริเวณ บ้านแสนรักตั้งอยู่หลังโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งแถวสามแยกไฟฟ้า สมุทรปราการ สถานที่กว้างขวางพอสมควร กำลังสร้างตึกอะไรสักอย่างทางด้านตะวันออกด้วย

“แหม...ยอกันขนาดนี้เดี๋ยวคุณลุงก็อยากได้หนูเป็นสะใภ้หรอกค่ะแม่ครู” เอ่ยเย้าแม่ครูที่คุ้นเคยกันดี

“ถ้ามีลูกชายก็จับแต่งเลยค่า หนูวีของเราเป็นคนดี รักเด็ก แถมรวยด้วยนะคะท่าน” แม่ครูสำทับ

“ฮ่าๆๆ ผมทราบครับ สงสัยจะได้จับลูกชายคลุมถุงชนก็คราวนี้”

“ถ้าเขาอยู่ให้จับนะคะ พี่ศศินเจ้าเล่ห์จะตาย คุณลุงตามไม่ทันหรอกค่า” เวนิสาท้วง ความตั้งใจที่จะให้พวกเธอนอนห้องเดียวกันเพื่อปั๊มลูก อย่างที่คุณลุงบอกน่ะ ถูกซ้อนแผนเข้าให้แล้ว เขาแค่ให้เธอนอนด้วย แต่ไม่ปั๊มลูก เขาจะอยู่ไปแบบนั้นจนกว่าจะครบสามเดือนแล้วค่อยเฉดหัวเธอทิ้ง แน่นอนว่าไข่แดงของเธอจะยังอยู่ดีมิมีรอยจิ้มแต่อย่างใด

“นั่นน่ะสิ เฮ้อ...อย่าไปพูดถึงมันเลย เจ้าลูกดื้อ มาๆ ตักขนมให้เด็กๆ ดีกว่า”

วศินเสไปทำอย่างอื่น ไม่อยากให้วันดีๆ ขุ่นมัวขึ้นมายามเอ่ยถึงบุตรชาย

เวนิสากับบิดาของศศินช่วยกันตักแบ่งขนมเค้กแจกเด็กๆ ที่บ้านแสนรัก รอยยิ้มไร้เดียงสาของเด็กๆ พลอยทำให้คนทั้งสองหัวใจพองโต ท่านเข้าใจแล้วว่าเหตุใดเวนิสาถึงได้มาที่นี่

พอแจกขนมเด็กๆ เสร็จ เวนิสาก็อาสาพาคุณลุงทัวร์รอบๆ บ้านแสนรัก ที่นี่มีอาคารอเนกประสงค์หนึ่งหลัง เรือนนอนสองชั้นของเด็กๆ อีกหลัง และที่กำลังก่อสร้างคือเรือนพักแบบง่ายๆ มันเป็นเรือนสองชั้น ชั้นละสามห้อง ไม่ใหญ่ไม่โต ไม่ได้สวยงามแค่พออยู่ได้ กันลมกันฝน

“ตึกนี้วีออกงบค่ะ เอาไว้ต้อนรับผู้บริจาคที่ไม่มีที่พัก พวกจิตอาสาที่มาเป็นหมู่คณะ บางห้องก็กันไว้ให้เจ้าหน้าที่ของบ้านด้วย”

“หมดหลายสตางค์แล้วสิเราน่ะ”

“ไม่หรอกค่า นิดหน่อยๆ เงินของวีเองนะคะ กำไรจากร้านเบเกอรี่น่ะ สร้างเสร็จเมื่อไหร่ วีจะให้แม่ครูกันห้องไว้ให้วีห้องหนึ่ง เผื่อมาทำอะไรสนุกๆ กับพวกเด็กๆ แล้วขี้เกียจตีรถกลับก็จะนอนที่นี่ซะเลย”

วศินยิ้มเอ็นดูสตรีรุ่นลูก จิตใจของเวนิสาน่าชื่นชม คงมีแต่ศศินเท่านั้นที่มองไม่เห็น

“หนูวี”

“คะ”

“จากนี้ไปสามเดือน ไม่ว่าอะไรจะเกิดหรือไม่เกิด สำหรับลุงน่ะ หนูวีคือลูกสะใภ้นะ อย่าไปสนใจผู้ชายเย็นชาแต่ปากร้ายคนนั้นเลย ตั้งแต่เสียแม่ไปศศินก็เป็นแบบนั้นแหละ เขาไม่ค่อยใส่ใจคนรอบข้างนักหรอก”

ท่านอธิบาย ทว่าเวนิสาเข้าใจทุกอย่างดีแล้ว

“วีทราบค่ะ วีเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น ถ้าวีเป็นเขาวีก็คงลำบากใจ คุณลุงไม่ต้องคิดมากเรื่องลูกๆ หรอกนะคะ วีเอาตัวรอดได้ พี่ศศินไม่ใช่คนใจร้ายนักหรอกค่ะ” พูดแล้วยิ้มกว้าง นึกถึงตอนที่เขาทายาบนรอยยุงกัดแล้วอุ่นใจขึ้นมา ศศินมีโหมดอ่อนโยนน่ารักนะ เพียงแต่เขามักซ่อนมันไว้มิให้ใครเห็นเท่านั้นเอง

“งั้นลุงจะดูอยู่ห่างๆ บอกลุงนะถ้ามีเรื่องอะไรให้ลุงช่วย”

“ได้เลยค่ะคุณลุง”

_________

วันเสาร์

ศศินยืนมองเสื้อเชิ้ตที่แขวนไว้เป็นตับ ชั่งใจว่าจะเลือกตัวไหนดีกับการออกเดตที่ไม่ได้เกิดกับเขามาหลายปีแล้ว ก็ไม่ได้อยากให้ความสำคัญ แต่ว่าการใส่ใจเลือกก็เป็นการให้เกียรติคู่เดตไม่ใช่หรือ แล้วเขาก็เลือกเชิ้ตออกมาตัวหนึ่ง สีม่วงอ่อนๆ กับสูทสีแดงเข้มจนเกือบจะเป็นสีดำ คิดว่าจะไม่ผูกเนกไท มันคงดูเป็นงานเป็นการเกินไปถ้าผูกละนะ

“สีม่วงไม่ได้ค่ะ เปลี่ยนเลย”

เวนิสาที่ยืนพิงกรอบประตูมองเขาอยู่นาน เอ่ยขัดขึ้น

“สีม่วงอ่อนกับสีแดงเข้มทำให้ฉันขาวขึ้น” เขาว่า

“แต่คู่เดตของพี่เกลียดสีม่วงค่ะ แม่ของตะวันเสียตอนใส่เสื้อที่ตะวันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด เสื้อสีม่วงน่ะ เพราะอย่างนี้ ไม่ว่าจะม่วงอ่อนหรือม่วงเข้ม แค่มองออกว่าเป็นสีม่วงก็สะเทือนใจตะวันค่ะ” อธิบายแล้วดึงเสื้อเชิ้ตในมือไปแขวนไว้ที่เดิม ก่อนจะหยิบเชิ้ตสีเหลืองอ่อนออกมาทาบทับตัวเขา “สีนี้ก็เข้ากันนะคะ ดูเป็นผู้ชายอบอุ่น น่ากอดดี”

“งั้นไม่เอาตัวนี้” คนน่ากอดรีบปฏิเสธทันควัน

“โธ่...พี่ ล้อหน่อยก็ไม่ได้ ใส่ตัวนี้แหละ ใส่แล้วหล่อ รับรองตะวันมองแล้วตาค้าง” บอกแล้วยิ้ม จะมีสตรีคนไหนยิ้มหน้าบานในยามช่วยคนที่แอบรักแต่งตัวไปเดตบ้างล่ะ ไม่มีหรอก นอกจากแม่ดาววีนัสดวงนี้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พระจันทร์สองใจ   ตอนพิเศษ จูบนี้คือสัญญา

    ตอนพิเศษจูบนี้คือสัญญา__________ห้าปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย หน้าร้อนปีนี้เวนิสาพาครอบครัวและเพื่อนรักมาพักผ่อนหย่อนใจที่เกาะชื่อดังทางภาคใต้ ด้วยพุงป่องๆ ของการตั้งครรภ์เข้าเดือนที่ห้าของเธอ ทำให้ศศินไม่อนุญาตให้นั่งเครื่องออกนอกประเทศ ทริปวันหยุดสุดหรรษาเลยตกลงปลงใจที่เกาะแห่งหนึ่งในไทยนี่เอง ในยามนี้ปลายภูและรวีกานต์ คงกำลังรำลึกความหลังเมื่อครั้งแต่งงานกันใหม่ๆ คงพากันเดินจูงมือดื่มด่ำคลื่นลมที่ชายทะเล ส่วนเจ๊หวานอาสาดูแลเด็กๆ ให้ ช่างเป็นทริปที่สุขีเกินจะกล่าวจริงๆ“อืม...ถอดหน่อยๆ ไม่ไหวแล้ว...”เวนิสาอ้อนพ่อของลูกอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ศศินในชุดที่นุ่งเพียงกางเกงขาสั้น สวมเสื้อลายดอกไม่ติดกระดุม อวดแผงอกล่ำๆ ยั่วใจศรีภรรยา เขายังพยายามบ่ายเบี่ยงด้วยว่าตอนนี้เพิ่งเที่ยงเท่านั้น“ไม่เอา เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ไปดูลูกก่อนดีกว่านะคะคนดี” ศศินอ้อนเมีย พยายามดึงมือที่กำลังลูบไล้แผงอกเขา ขนาดท้องอยู่ยังหื่นได้ใจนะแม่ตัวแสบ“ไม่เอา พี่อ่า...เมื่อคืนน้องจูนก็งอแง น้

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/4 คำสัญญาจากพระจันทร์

    ในค่ำคืนที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกน้ำค้าง แลเห็นดวงดาราน้อยใหญ่ประปราย ณ ที่ตรงนั้นท่ามกลางหมอกหนาและดาราพร่างพราว พระจันทร์ดวงใหญ่กำลังอวดโฉมสีเหลืองนวลตาเวนิสากับกลุ่มเพื่อนนั่งสังสรรค์กันอยู่ บนระเบียงดูดาวเหนือหลังคาเรือนพัก พวกเขาปูเสื่อลงนั่ง มีผ้าห่มคนละผืน มีเครื่องดื่มวางตรงหน้าทั้งขนมขบเคี้ยวมากมาย เสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขกระจ่างอยู่บนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่หัวค่ำกระทั่งค่อนคืนเมื่อเบียร์มากกว่าหนึ่งโหลถูกเทใส่กระเพาะน้อย ไม่นานหลังจากนั้นเจ๊หวานก็สลบเหมือด รวีกานต์กับปลายภูอาสาพยุงร่างหมีของเจ๊ลงไปส่งที่ห้องพัก แน่นอนว่าเพื่อนสาวของเวนิสาไม่ได้ขึ้นมาที่ระเบียงดูดาวอีก ตอนนี้จึงเหลือเพียงแม่ดาวพระศุกร์คนงามกับพ่อพระจันทร์ดวงโต“อืม...ทีนี้ก็ไม่มีก้างขวางคอแล้วเนาะ”ศศินว่าแล้วขยับไปหาเวนิสา พาร่างหล่อนนอนลง ใช้ผ้าห่มของตัวเองห่มทับทั้งสองร่างอีกชั้นหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนฟ้า ท่ามกลางหมอกหนายังแลเห็นดาวพระศุกร์ขึ้นเคียงข้างดวงจันทร์ เขาเผยรอยยิ้มละไม“พี่ยิ้มอะไรคะ”“ฉันน่ะ...เหมือนคนโง่แ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/3 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เจ๊หวานพยักหน้าเข้าใจ หากเปรียบผู้ชายเป็นของกินได้ ก็แสดงว่าผ่าน เพราะคนเราก็ยังต้องกินเพื่อความอยู่รอด อย่างน้อยรวีกานต์ก็ไม่ต้องทนง่วงอีกต่อไป เพราะมีม็อคค่าปั่นให้ซดทั้งคืน!“แล้วหล่อนละยะแม่ดาวพระศุกร์ ผู้ชายของหล่อนเป็นยังไง”เวนิสาถอนหายใจเฮือกๆ ศศินนั่นหรือ ยังไงดีล่ะ“ก็ดี...พอมองย้อนกลับไป ก็จำได้ว่าเวลาลำบาก เขาก็คอยดูแล คอยปลอบโยน คอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนคู่คิด แม้ว่าความเจ้าอารมณ์ของเขาจะทำให้ฉันอยากจับเขาลงทอดในกระทะก็เถอะ เขาน่ะ ปากร้ายแต่ใจดี บางครั้งการกระทำกับคำพูดก็สวนทาง เรื่องนี้ฉันต้องทำใจให้ชิน”“แล้วไงยะ ก็โอเคในเรื่องนั้น แล้วเรื่องแซ่บล่ะ แซ่บมะ” เจ๊หวานยิ้มหื่นๆวนิสาหรี่ตามอง นึกว่าเธอจะไม่กล้าตอบหรือ เธอไม่ใช่แม่แสงตะวันผู้เหนียมอายนะ“แซ่บเว่อร์ค่าเจ๊! ฮ่าๆๆๆ”“อ๊ายยย!!!”เจ๊ร้องระงมเพราะถูกใจ เหล่าคนงานและสองหนุ่มเมืองกรุงฯ หันมามองทางพวกเธอ ปลายภูโบกมือใส่รวีกานต์ ส่งยิ้มหวานให้กันอย่างข้าวใหม่ปลามันที่แรกรักน้ำต้มผักยังหวานอยู่ ส่วนศศ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/2 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เวนิสาหรี่ตามอง ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง “มาปิดให้ไว!”“คร้าบ! ปิดเดี๋ยวนี้คร้าบ!” ศศินจำต้องเดินรอบเตียงเพื่อมาปิดโคมไฟให้แม่ของลูก เอาเถิด จัดมาเสียให้พอ ให้ต้องโดนเมิน ต้องโดนจิกหัวหรือต้องเป็นทาสก็จัดมา สักวันเมื่อเวนิสาเริ่มเบื่อ หล่อนคงกลับมาเป็นแม่ดาวพระศุกร์ผู้น่ารักของเขาเหมือนเดิมกระมัง_________พระอาทิตย์ดวงใหญ่โผล่ขึ้นทางทิศตะวันออก เหนือยอดเขา มันเริ่มโผล่ขึ้นมาทีละนิดๆ ราวกับพู่กันอันใหญ่ที่จุ่มสีส้มแดงคอยแต้มแต่งเวิ้งฟ้ารวีกานต์จ้องมันไม่วางตา หมอกน้ำค้างเหนือชายคายังคงแรงอยู่ แต่มิอาจขัดขวางความตั้งใจ รอบๆ เรือนไม้ของปลายภูโอบล้อมด้วยต้นกาแฟเขียวชอุ่ม มันกินพื้นที่ทั่วทั้งหุบเขา ไม่ต้องบอกว่ามีมูลค่าทางการตลาดมากเท่าใด เธอไม่อยากคาดคิดเพราะอาจทำให้ตัวเองจุกความสุขตาย ในที่สุดฝันของเธอก็เป็นจริงสินะ ฝันว่าสักวันจะได้กลายเป็นซิลเดอเรลล่าของเจ้าชายรูปงามความรักที่เธอมีให้ปลายภูนั้น แม้ไม่ได้ถึงขั้นคลั่งไคล้หลงใหล แต่มันคือรักซึมลึกที่เธอเองยังไม่รู้ตัว ไม่ได้หวือหวา แต่แอบผลิดอกงอกงามในจิตใจ คว

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/1 คำสัญญาจากพระจันทร์

    [21]คำสัญญาจากพระจันทร์______________ไร่กาแฟ ณ ปลายภู สัปดาห์ถัดมาเรือนไม้หลังงามผุดขึ้นท่ามกลางขุนเขาที่โอบล้อมด้วยต้นกาแฟ เส้นทางลดเลี้ยวยิ่งกว่ารถไฟเหาะตีลังกา ทำให้สองสาวเมารถมากกว่าจะได้ชื่นชมธรรมชาติ กว่าจะนั่งรถขึ้นมาถึงบนนี้ได้ ว่าที่คุณแม่ทั้งสองก็จอดรถอาเจียนไปหลายรอบ รวีกานต์ถึงกับหมดแรงนั่งซบอกพ่อเด็กน้อย ในขณะที่เวนิสานั่งหน้าบูดอยู่เบาะข้างหลังบนรถตู้คันหรู ส่วนเจ๊หวานจ้อเจรจาอยู่ด้านหน้ากับคนขับรถวัยขบเผาะหุ่นล่ำหน้าโหด ที่ถูกใจนางเสียเหลือเกิน“ใกล้ถึงแล้วครับ ตะวันไหวไหม”รวีกานต์ส่ายหน้า ปลดเข็มขัดนิรภัยออกเพื่อจะได้กอดปลายภูดีๆ เธอซุกหน้าเข้าหาอกเขาราวลูกแมวตัวน้อยที่ต้องการไออุ่นจากเจ้าของ ปลายภูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชอบใจนักเวนิสามองเพื่อนรักกับปลายภูผ่านทางช่องว่างระหว่างเบาะนั่ง ได้แต่เบะปากใส่เพราะหมั่นไส้“นี่! แกจะอ้อนเด็กเพื่อ!?”“เรื่องของฉันน่า นั่งเงียบๆ ไปเลย คนจะสวีตกัน เนาะภูเนาะ”รวีกานต์ยิ้มหวานอย

  • พระจันทร์สองใจ   EP 20/5 ผู้หญิงยากๆ

    “แล้วเธอมาทำไม!” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ค่อยพอใจนัก จากแค่ประหม่ามึนงง ก็เริ่มมีอารมณ์โกรธเข้ามาปะปน เวนิสากำลังป่วนประสาทเขาอีกแล้วใช่ไหม“มาทำธุรกิจ”“หือ?”คนสวยยิ้มแป้น ก่อนจะอธิบาย“เรามาทำธุรกิจกัน เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิต”“ยังไง”“ง่ายๆ เลย เราก็แค่ทำให้คนรอบข้างเรา เช่นพ่อแม่ พี่น้องเพื่อนฝูง เข้าใจว่าเราสองคนตกลงกันได้เรียบร้อย พี่ก็รู้นี่ ตอนนี้แม่ถามยิกๆ ว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงานกับพี่ เมื่อเช้าพ่อพี่ก็โทรมา เพื่อนฉันขู่จะคว่ำบาตรถ้าไม่คืนดีกับพี่ ฉันเลยคิดว่า เพื่อความสบายใจของคนที่รักเราทุกๆ คน ฉันควรเสียสละความไม่สะดวกน้อยนิดแล้วร่วมมือกับพี่น่ะ”“ร่วมมืออะไร ไม่เห็นเข้าใจ” ศศินชักงง“เฮ้ย...พี่นี่โง่ปะเนี่ย พูดไปตั้งเยอะไม่เข้าใจได้ยังไง”“นี่ด่าฉันเหรอ!”“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะ!” ตะคอกมาตะคอกกลับ เวนิสาไม่โกงศศินหุบปากฉับ“เอาแบบนี้แหละ พี่เข้าใจแล้วนะ บอกพ่อพี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status