มาอีกแล้ว
ณ ขณะนั้น ในหัวของเฉียวเนี่ยนปรากฏเพียงสามคำนี้วนเวียนอยู่
สิ่งที่นางเกลียดที่สุดคือการเห็นหลินยวนในสภาพเช่นนี้
และเมื่อพบว่าเฉียวเนี่ยนมองมาที่ตน หลินยวนถึงเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางอ่อนแอ แล้วทำความเคารพเฉียวเนี่ยน “ยวนเอ๋อร์คารวะพี่สาว”
เสียงของนางสั่นเครือราวกับจะร้องไห้ แต่นางไม่ได้ร้อง เพียงกลั้นน้ำตาเอาไว้ในดวงตา ทำให้คนเห็นยิ่งรู้สึกสงสาร
เซียวชิงหน่วนเป็นคนแรกที่ทนไม่ไหว “ยวนเอ๋อร์ เจ้าใจดีเกินไปแล้ว! นางตั้งใจเกี้ยวพาราสีคู่หมั้นของเจ้า เจ้ายังจะไปคารวะนางอีก! พูดตามตรง เจ้าควรตบหน้าไปหนึ่งฉาดเสียมากกว่า!”
ฝูงชนรอบข้างยังคงเดินผ่านไปมา เพียงแต่ช้าลงเล็กน้อยเพราะคำพูดของเซียวชิงหน่วน
อาจเป็นเพราะไม่อยากพลาดช่วงเวลา ’สองสตรีแย่งชิงหนึ่งบุรุษ’ นี้ล่ะสิ
หลินยวนมองเฉียวเนี่ยนด้วยสายตาหวาดกลัว โดยไม่ได้พูดอะไร
เซียวเหิงขมวดคิ้วจ้องเซียวชิงหน่วนตาเขม็ง “หากเจ้าอยากจะหาเรื่องกัน ก็กลับไปก่อนเลย”
เมื่อเห็นว่าเซียวเหิงเข้าข้างเฉียวเนี่ยน เซียวชิงหน่วนจึงไม่พอใจ “พี่ชาย เหตุใดจึงเข้าข้างนางตลอด? ก่อนหน้านี้พี่ชายยังไม่แม้แต่จะมองนางเลย! อย่าบอกนะว่าสามปีที่ไม่ได้เจอกัน พ
