บทที่ 54

แต่แล้วกลับเห็นเซียวเหิงเอ่ยปากขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “สาวใช้ของเจ้าล่ะ”

เฉียวเนี่ยนหันไปมองด้านหลัง “ไม่รู้ว่าไปไหนแล้ว”

“หึ!” เซียวชิงหน่วนแม้จะปิดปากอยู่ก็ยังส่งเสียงไม่พอใจออกมาเพื่อแสดงความไม่เชื่อ

เฉียวเนี่ยนไม่อยากสนใจนาง ก็ได้ยินเซียวเหิงเอ่ยว่า “วันนี้คนพลุกพล่าน เจ้าตัวคนเดียวอาจไม่ปลอดภัย เดินทางด้วยกันเถิด”

นี่จะชวนเฉียวเนี่ยนไปชมโคมไฟด้วยกันอย่างนั้นหรือ?

หลินยวนเบิกตากว้างขึ้นทันที น้ำตาก็ยิ่งไหลหนักขึ้นไปอีก

เซียวชิงหน่วนก็ปิดปากไม่ไหวแล้ว ตะโกนเรียกเสียงดังว่า “พี่ชาย!”

เพียงแต่เมื่อครู่โดนตักเตือนไปแล้ว นางจึงไม่กล้าพูดคำอื่นออกมา

ขณะนี้เอง หนิงซวงก็กลับมายืนข้างๆ เฉียวเนี่ยนอีกครั้ง “คุณหนู!”

เฉียวเนี่ยนหันไปมอง ก็เห็นสาวใช้ถือของมาเต็มสองมือ ทั้งผลไม้เคลือบน้ำตาล ขนมกุ้ยฮวา และตุ๊กตาไม้ตัวเล็กๆ คงจะเป็นของที่นางพูดว่าน่าสนใจเมื่อครู่นี้แหละ

นางถอนหายใจเสียงเบาด้วยความระอา “ช่วงนี้ให้เงินเจ้ามากไป?”

มาได้ไม่นาน นางก็ซื้อของมามากเพียงนี้แล้ว!

หนิงซวงยิ้มอย่างเขินอาย แล้วโค้งคำนับเซียวเหิงและคนอื่นๆ ก่อนจะเข้ามาใกล้เฉียวเนี่ยน และกระซิบว่า “บ่าวก็