บทที่ 1104

Latest chapter

• ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1399

  ทั้งซื่อหนานล้วนเป็นขอบเขตขั้วอำนาจของเนี่ยคุน ดังนั้นข่าวของบ่อนพนัน ไม่นานนักก็ส่งไปถึงหูของเนี่ยคุนแล้วเขาโมโหจนแทบกระอักเลือด!ใครจะคิดว่าหญิงสาวคนนี้ เอาจวนของเขาไปแล้วก็ยังไม่พอตอนนี้ยังคิดจะทำลายกิจการของเขาอีก!เนี่ยคุนทำได้แค่รีบกำชับออกไป "หญิงสาวคนนี้น่าจะจงใจเล่นงานข้า เร็ว กำชับออกไป ให้โรงคณิกาทางนั้นวันนี้ปิดประตูไม่รับแขก จะได้ไม่ให้นังมารร้ายนั่นพอเบื่อบ่อนพนันแล้วหันไปเล่นทางโรงคณิกาต่อ"คนใช้รู้สึกว่าเนี่ยคุนจะคิดมากเกินไป "ท่านเจ้าเมือง คงไม่หรอกกระมัง? นางเป็นหญิงสาวนะ จะไปโรงคณิกาทำไมกัน..."นั่นมันที่ที่ชายหนุ่มไปเล่นกับหญิงสาวนะ!เนี่ยคุนหัวเราะเย็นชา "นางเป็นโหว ขนาดบ่อนพนันยังไปได้ ยังมีเรื่องอะไรที่นางไม่กล้าทำอีกกัน...?"ตอนนี้ต่อให้มีคนมาบอกเขาว่า หญิงสาวคนนี้บินได้!เนี่ยคุนก็อาจจะรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรด้วยซ้ำ!ส่วนอีกด้านหนึ่ง จั๋วซือหรานก็พาปันอวิ๋นกับชิ่งหมิงมาอยู่หน้าประตูโรงคณิกาอย่างสบายอารมณ์"เจ้ามาจริงๆ ด้วยแฮะ" ปันอวิ๋นขมวดคิ้ว จมูกก็ย่นลง เหมือนได้กลิ่นเครื่องประทินเข้มข้นลอยออกมาจากในโรงคณิกา"เจ้าเด็กนี่ยังเด็กอยู่เลยนะ" ป

• ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1398

  "ได้"จั๋วซือหรานมองเขา ถามขึ้นว่า "ถ้างั้น ใครจะมาเขย่าล่ะ?"ผู้ดูแลเอ่ยขึ้น "ข้า ข้าเอง ข้าเขย่าเอง...ข้าเขย่าเสร็จจะปล่อยมือทันที ไม่มีโอกาสทำอะไรแน่นอน!"จั๋วซือหรานพยักหน้ายิ้มๆ "ได้ได้ งั้นเจ้าเขย่าเลย"ผู้ดูแลให้คนเอากระบอกเขย่าลูกเต๋ามาด้านในมีลูกเต๋าไม้สามลูกวิธีการก็เหมือนกับกติกาในชาติที่แล้วของจั๋วซือหราน เป็นวิธีเล่นที่ง่ายที่สุดจริงๆจั๋วซือหรานไม่ได้ติดใจที่จะเล่นกับเขาสักตา ยิ่งไปกว่านั้นถ้าหากเขามือสะอาดจริง ชนะก็ชนะแพ้ก็แพ้ นางก็ไม่ใช่จะเล่นไม่ได้แต่ใครจะรู้ ว่าก็ยังมีวิะีการโกงอยู่จริงๆคนผู้นี้น่าจะรู้สึกว่าตัวเขามั่นในใจในแรงควบคุมลูกเต๋าเป็นพิเศษ ดังนั้นพริบตาที่นางตอบตกลงให้เขามาเขย่าลูกเต๋า บนหน้าเขาก็มีสีหน้าถอนใจโล่งออกมาอย่างชัดเจนมันชัดเสียจนทำให้จั๋วซือหรานมองข้ามไปไม่ได้เลยจั๋วซือหรานดูท่าทางเขย่าลูกเต๋าของเขา น่าจะเป็นท่าทางบวกกับการสร้างขึ้นเป็นพิเศษของลูกเต๋า ดังั้นพอรวมกับการเคลื่อนไหวที่พิเศษของเขา สามารถหมุนไปตามที่เขาคิดได้และสามารถทำให้เขาได้แต้มที่เขาต้องการแม้จั๋วจะไม่ได้ดูล้ำสมัยเหมือนพวกอุปกรณ์การพนันที่จั๋วซือหรานรู้ในชาติ

• ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1397

  น่าจะเพราะกลุ่มของหญิงสาวคนนี้ พอเข้ามาถึงก็มีแรงคุกคามมหาศาลกระทั่งท่าทีของผู้ดูแลที่มีต่อพวกเขาก็ยังหวาดหวั่นมากเขาเป็นแค่คนแจกไพ่ แน่นอนว่าไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามแต่ก็ไม่กล้ามองสายตาของผู้ดูแลด้วย จึงทำได้แค่เปิดไพ่อย่างว่าง่ายไปจั๋วซือหรานจึงชนะสองตาของผู้ดูแลดำเมี่ยมไปแล้ว ถ้าปล่อยให้นางชนะต่อไป...แล้วยังมีสหายที่เก่งกาจเรื่องพนันของนางกวาดเรียบที่โต๊ะอื่นด้วยแบบนี้ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ต่อให้พวกนางไม่เอาชีวิตเขา หลัจากนี้เนี่ยคุนก็เล่นเขาตายอยู่ดีดังนั้นสีหน้าผู้ดูแลจึงบิดเบี้ยวขึ้นเรื่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับกำลังกลัดกลุ้มกับเรื่องที่ตัดสินใจได้ยากมากมองออกว่าค่อนข้างลำบากใจแล้วจั๋วซือหรานยืนขึ้นมา เดินไปทางโต๊ะของปันอวิ๋น บอกกับเขาว่า "เอาล่ะ พอจบตาของเจ้าแล้ว พวกเราก็พอเถอะ"ปันอวิ๋นมองตั๋วทองบนมือจั๋วซือหราน ตาก็เป็นประกาย "ถ้างั้นข้าก็ชนะแล้วสิ?"จั๋วซือหรานยิ้มๆ "ได้ได้ ข้ายอมแพ้แล้ว"เดิมทีนางก็ไม่คิดจะเอาชนะปันอวิ๋นอยู่แล้ว ก็แค่ให้เขาได้เป็นพ่อทูนหัวอย่างสมใจอยากก็เท่านั้นเห็นท่าทางนี้ของเขา จั๋วซือหรานรู้สึกว่าเขาน่าจะไม่คิดมีลูกหลานสืบทอดอะไรแล้วเห

• ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1396

  "เอาล่ะไม่พูดแล้ว ข้าต้องรีบหน่อย ไม่งั้นเดี๋ยวปันอวิ๋นได้ชนะพอดี เขาดูแล้วก็ไม่ใช่พวกเคี้ยวง่ายด้วยนี่สิ"ไม่นานนักบรรยากาศในบ่อนพนันก็ผิดปกติไปแล้วโต๊ะที่ปันอวิ๋นอยู่ อารมณ์ของทุกคนก็เหมือนจะไม่ไหวแล้ว...ไม่มีใครรู้ว่าชายหนุ่มหน้าตางดงามคนนี้ทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงราวกับมีเนตรสวรรค์อย่างไรอย่างนั้น ไม่แพ้เลยสักตาเดียว?ส่วนหญิงสาวที่อยู่อีกโต๊ะคนนั้นเองก็สุดยอดมาก...ไม่แพ้เลยสักครั้งเดียวเหมือนกันแต่พวกเขาก็ดูเป็นแค่นักพนันเท่านั้น...มาขลุกอยู่แต่ในบ่อนพนันคับแคบแบบนี้ ไม่ได้เข้าใจและไม่คิดจะไปทำความเข้าใจโลกภายนอกเลยว่าเป็นอย่างไรบ้าง...ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ตัวตนฐานะของจั๋วซือหรานกับปันอวิ๋นและคนอีกหลายคนก็ไม่ค่อยจะรู้ ว่าพวกเขาเป็นคนแบบไหน สังหารคนที่ประตูเมืองไปแล้วเท่าไร...และผู้ดูแลบ่อนพนันที่ถูกตั๋วทองทำให้เคลิ้มก่อนหน้าคนนั้น ตอนนี้ก็คลายลงมาจากสภาพนั้นแล้วเสียใจ ตอนนี้คือความสำนึกเสียใจขีดสุดเขารีบตรงไปข้างโต๊ะของจั๋วซือหราน เอ่ยอย่างอ้อนวอนว่า "แม่นาง เอ่อไม่ใช่สิ ใต้เท้า...ใต้เท้า! กิจการของเราเล็กๆ มีทุนน้อย ไม่ทราบว่าท่าน..."เขาชูตั๋วทองขึ้นมาสองใบ

• ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1395

  พอได้ยินเสียงของจั๋วซือหราน มองเห็นตั๋วทองปึกหนึ่งบนโต๊ะผู้ดูแลบ่อนพนันหากแหลมแก้มตอบคนนี้ สีหน้ายังคงระแวดระวังเหมือนก่อนหน้า แต่ในดวงตากลับเปล่งประกายความละโมบออกมาอย่างยากจะปิดบังจั๋วซือหรานคิดจะใช้ประโยชน์จากความโลภของคนนี่ล่ะนางยังไม่เคยเห็นผีพนันคนไหนที่ไม่โลภเลย พวกที่เสียจนตาแดงแบบนั้น ต่อให้มีก้อนขี้กองอยู่ตรงหน้า ถ้าจะให้พวกเขากินมันแล้วให้เงินไปถอนทุนคืน พวกเขาก็จะกลืนมันลงไปคำโตโดยไม่มีข้อแม้เลยกระมังคนพวกนั้นเดิมพันกันจนขนาดขายเมียขายลูกถ้าบอกว่าพวกติดยาที่นางรู้จักในชาติก่อน ถูกควบคุมด้วยความอยากยาในทางกายภาพเช่นนั้นผีพนันก็ไม่ต้องสงสัยเลย ถูกปีศาจในจิตใจนี่ล่ะครอบงำอยู่ดังนั้นจั๋วซือหรานจึงรังเกียจสถานที่อย่างบ่อนพนันแบบนี้และก็เป็นไปตามคาด ผู้ดูแลคนนี้เดิมทีน่าจะได้รับคำชี้แนะจากเนี่ยคุนมา ว่าอย่าไปยั่วโมโหนาง อย่าต้อนรับนางด้วยแต่ตอนนี้พอถูกปึกตั๋วเงินทำให้ลุ่มหลง คำชี้แนะของเนี่ยคุนก็เหมือนจะลืมไปแล้วอย่างหมดจดปันอวิ๋นถามขึ้นข้างๆ จั๋วซือหราน "เจ้าพนันเป็นด้วยรึ?"จั๋วซือหรานเลิกคิ้ว "เจ้าเดาสิ?""ข้ารู้สึกว่าเจ้าน่าจะไม่น่ามีเรื่องอะไรที่ทำไม่เป

• ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1394

  ยิ่งไปกว่านั้นยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจด้วย ไม่รู้ว่าหญิงสาวคนนี้กำลังวางแผนอะไรบางอย่างลับๆ อยู่อีกหรือเปล่าและเพราะนางแย่งเอาจวนของเขาไปแล้ว เนี่ยคุนจึงไม่มีกะจิตกะใจจะพูดไร้สาระอะไรกับนางอีกจั๋วซือหรานเองก็รู้สึกว่าใกล้เคียงแล้ว จวนเองก็แย่งมาได้แล้ว ก็ยิ่งไม่มีความคิดจะพูดไร้สาระกับเขาเหมือนกันจึงเตรียมจะเดินออกไปเดินดูข้างนอก"ท่านก็รอข้าอยู่ในห้องแล้วกัน?" จั๋วซือหรานบอกกับเฟิงเหยียนเฟิงเหยียนไม่ค่อยเห็นด้วยกับเรื่องนี้อย่างชัดเจน ปันอวิ๋นที่อยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้นว่า "เอาล่ะๆๆ แยกกันบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก จะว่าไปก็ยังมีข้ากับเตาน้อยตามไปด้วย เจ้ากังวลว่าพวกเราจะไม่ปกป้องนางรึไงกัน?"ชิ่งหมิงที่อยู่ข้างๆ พยักหน้าให้กับปันอวิ๋นแสดงท่าทีเห็นด้วยกับคำพูดนี้ สิ่งเดียวที่ไม่เห็นด้วยก็คือ "ข้าไม่ได้ชื่อเตาน้อย"จั๋วซือหรานหัวเราะเอ่ยขึ้นว่า "มืดๆ เดี๋ยวข้ากลับมา จะเอาของอร่อยมาให้ท่านด้วย"พวกเขาพูดกันแบบนี้แล้ว เฟิงเหยียนเองก็ไม่คะยั้นคะยออีก และไม่ได้ตามพวกเขาออกไปพวกของจั๋วซือหรานเดินออกมาจากจวนเจ้าเมือง และสังเกตได้ว่ามีคนตามมา"คึกครื้นดีอยู่นะ" ปันอวิ๋นเอ่ยขึ้นชิ่งหมิงนับเง