"คุณกวินพอเถอะค่ะ" เสียงเบาถูกเปล่งออกจากริมฝีปากบาง
"ผมขอนะครับ" ถ้าให้เขาหยุดตอนนี้มีหวังลงแดงตายแน่ แต่ได้พูดกับเธอไว้แล้วว่าจะไม่ทำมากไปกว่านี้ ที่ขอไปเผื่อว่าเธอมีอารมณ์เหมือนคืนนั้นขึ้นมาบ้างแล้ว
แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ยังถูกปฏิเสธ ม่านฟ้าส่ายหน้าเพื่อเป็นการยืนยันคำพูดเดิม ที่บอกให้เขาหยุดแค่นี้เถอะ
กวินยอมหยุด เพราะถ้าทำไปโดยที่เธอไม่เต็มใจ เขาอาจจะมองหน้าเธอไม่ติดก็ได้
"งั้นผมขอกอดได้ไหม"
หญิงสาวนอนนิ่งไม่ได้ปฏิเสธและก็ไม่ได้อนุญาต พอเห็นเธอเงียบไปกวินก็เลยขยับถอยออกมาแล้วเอนตัวนอนลงมุมหนึ่งของเตียงนั้น
"คุณนอนไกลขนาดนั้นแล้วจะห่มผ้ายังไง" ผ้าห่มมีแค่ผืนเดียว ก็เธอนอนคนเดียวจะมีไว้ทำไมหลายผืน
"คุณนอนเถอะ" เขายังคงนอนขดตัวหันหลัง
ม่านฟ้าขยับเข้าไปใกล้แล้วก็ห่มผ้าให้
ดวงตาคมมองตามมือสวยๆ ที่กำลังห่มผ้าให้ เขาต้องทำยังไงถึงจะได้หัวใจของเธอมาครอง ที่แน่ๆ คือ ต้องพยายามห้ามใจตัวเองให้ได้ก่อน ถ้าทำรุ่มร่ามผู้หญิงเขาอาจจะไม่ชอบก็ได้
"โอ๊ย" เธอห่มผ้าให้คนร่างหนาแบบระมัดระวังกลัวว่ามือจะถูกอีกฝ่ายเข้า แต่ดันพลาดจนได้ เพราะมัวแต่ระวังก็เลยทำให้ตัวเองล้มลง "ขอโทษค่ะ"
กวินที่นอนหันหลังอยู่แ
