หลังจากที่ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่นกลางบ้านตระกูลโม่ เด็ก ๆ ทั้งสามคนก็มีคนช่วยดูแลเยอะแยะเต็มไปหมด ส่วนโม่เฟิงกับโม่เหลียน พ่อแม่ของโม่ฟางก็ตั้งใจจะชวนทุกคนไปกินมื้อเช้า ก่อนที่จะเข้าเรื่องที่อยากจะขอร้องเฉิงฮวน
"ทุกคนไปกินข้าวพร้อมกันก่อนไหมครับ"
"ใช่ค่ะ พวกเราตั้งโต๊ะเสร็จแล้วนะคะ เชิญคุณพ่อที่โต๊ะเลยค่ะ"
"เฮ้อ อย่าว่าตาแก่อย่างฉันใจร้อนเลยนะ แต่ฉันเป็นห่วงสหายจริง ๆ ให้เด็ก ๆ ไปกินก่อนเถอะ เฉิงฮวน หลานช่วยเฒ่าซวนได้ใช่ไหม?"
เฉิงฮวนที่รออยู่นานแล้วก็อยากให้มีใครสักคนพูดคำนี้เหลือเกิน ในที่สุดคุณปู่เสิ่นก็เปิดประเด็นสักที
"หนูไม่รู้ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง แต่หนูพร้อมแล้วค่ะ เราไปกันเลยไหมคะ"
ทุกคนในบ้านตระกูลโม่รวมไปถึงคุณปู่เสิ่นที่ได้ยินแบบนั้นก็ดีใจมาก แม้จะเป็นเพียงความหวังเล็กน้อย แต่ก็ดีกว่าอยู่อย่างสิ้นหวัง
"ไปเลยลูก ทางนี้เลย คุณพ่อเดินระวังนะครับ"
ระหว่างที่โม่เฟิงผู้เป็นบิดากับหมอโม่ฟางช่วยกันพยุงปู่เสิ่นและพาคนที่เกี่ยวข้องขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน นางโม่เหลียนจึงได้หันไปบอกคนงานให้ดูแลทุกคนที่อยู่ข้างล่างให้ดี
"พวกเธอดูแลทุกคนที่อยู่ทางนี้ให้ดีนะ หาข้าวมาป้อนเด็ก ๆ ได้เ
