“ทางนี้ผมไม่มีห่วงอะไรเพราะเชื่อใจพี.เอส.วาย.ได้อยู่แล้วล่ะครับ แต่ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วยแต่ไม่ทราบว่าจะเป็นการรบกวนคุณเกินไปหรือเปล่า”
“เรื่องอะไรครับ” เขาเลิกคิ้วเฉียง จ้องมองด้วยสายตาหยั่งความรู้สึก
“ยายมัดหมี่เขาสนใจเรื่องโรงไฟฟ้าก๊าซชีวภาพมาก คุณจะรังเกียจไหมถ้าลูกสาวผมจะขอตามไปดูงานที่โรงไฟฟ้าของคุณบ้าง”
แนวคิ้วเข้มกระตุกเบา ๆ แล้วยกเฉียงขึ้นเล็กน้อย บอกตัวเองว่าคงต้องอยู่ให้ห่างจากบุตรสาวของพิมุกต์มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาไม่ชอบ เล่นเกมที่ถูกไล่ต้อนจนน่าอึดอัดเช่นนี้ และกำลังรำคาญอย่างถึงที่สุด แต่จำเป็นต้องรักษาความสัมพันธ์ทางการค้าไว้เขาจึงทำได้แค่ถอนหายใจแผ่วยาวพร้อมเอ่ยอย่างสุภาพแต่ยังคงไว้ซึ่งความห่างเหินรักษาท่าที
“ถ้าคุณมัดหมี่เธอสนใจจริง ๆ ผมแนะนำให้เธอติดต่อพันแสง เขาจะอธิบาย ให้คำแนะนำและเทคแคร์ได้ดีกว่าผมมากครับ ถ้าหากเธออยากไปดูโครงการก่อสร้างโรงไฟฟ้าของพี.เอส.วาย.ที่นครศรีฯ ก็ให้พันแสงพาไปได้ทุกเมื่อครับ ผมยินดีต้อนรับ วันนี้ผมคงต้องขอตัวกลับก่อน แต่ถ้าคุณพิมุกต์มีอะไรข้อข้องใจหรือสงสัยอะไรเกี่ยวกับโครงการที่เรานำเสนอก็สามารถติดต่อผมผ่านช่องทางโทรศัพท์ได้ตลอด