“มีเรื่องอะไรรึป่าวคะ” เกวลินถามเอริคเมื่อเห็นเขาคุยโทรศัพท์ไปพลางมองหน้าเธอเป็นระยะ
“ป่าว ไอ้เจมส์ไม่สบายโทรมาลางาน”
“ตายจริง แล้วเป็นอะไรมากมั้ยคะ ไปหาหมอรึยัง”
“ไม่ต้องห่วงมันหรอก มันมีคนดูแลแล้ว”
“มีใครก็คุณเจมส์เค้าอยู่คนเดียวนี่คะ”
“แฟน”
“คุณเจมส์เค้ามีแฟนแล้วหรอ ก็ว่าช่วงนี้ดูสดใส เห็นคุยไลน์แล้วยิ้มอยู่บ่อยๆ ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันน๊า”
“เดี๋ยวมันพร้อมก็บอกเองแหละ ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของเค้า”
“รู้แล้วค่ะ แค่พูดเล่นเฉยๆ ทำเป็นจริงจังไปได้”
เอริคได้แต่คิดในใจว่าถ้าเกวลินรู้เรื่องนี้เธอจะรู้สึกยังไง ใจนึงก็ดีใจกับเจมส์ที่มีคนมาอยู่เคียงข้างซักที เพราะเขาเองก็เป็นห่วงเจมส์มากเหมือนน้องชายแท้ๆ ตัวเองยิ่งก่อนหน้านี้เขาเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งนึกเป็นห่วง พอรู้ว่าได้คนดีๆ มาดูแลเขาก็หายห่วง
“อาบน้ำไหวมั้ยหรือจะให้เช็ดตัวให้ก่อน” เจนถามเจมส์หลังเห็นว่าเขาอาการดีขึ้นแล้ว
“อาบได้ครับ”
“งั้นก็ไปใช้ห้องน้ำข้างบน คืนนี้ก็นอนห้องตรงข้ามห้องเจนก็ได้ค่ะ เจนจัดห้องให้แล้วจะได้นอนสบายๆ หน่อย”
“ขอบคุณครับ แฟนพี่น่ารักจัง”
“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะจะได้ลงมาทานข้าวทานยา”
“ค้าบ ไปเดี๋ยวนี้เลยค้าบ”
เจมส์
